Παραμονεύει  στο Face Book  μια αγέλη  υβριστών διαφόρων αποχρώσεων. Τους βλέπoυμε να ψάχνουν στο σκουπιδότοπο και στις χωματερές  για να ανασύρουν  λάσπη , να αρπάξουν εργαλεία λιντσαρίσματος , να ξεσκίσουν απόψεις   για  να εκτονωθούν.Δικαίωμα τους. Ο καθείς εφ ω ετάχθη καθότι στα λιμέρια όπου χειμάζουν οι αγέλες, το επιχείρημα  είναι αμαρτία, ο αντίλογος .αιτία πολέμου και η ελεύθερη σκέψη οδηγείται  στο ικρίωμα. Σκασμός , σκασμός , ο αρχηγός είναι ο καλός , ο αλάνθαστος μέχρι να φύγει και αυτός  για να πούμε ζήτω στον επόμενο , να του φορέσουμε τον μανδύα του άφθαρτου, να σκουπίσουμε  όσες λαδιές κοσμούν τη φορεσιά του.Και τότε με όλη την άνεση να φορτώσουμε σε εκείνον που φεύγει όλα τα λάθη και τις αμαρτίες μας.

Όταν ακούς «τάξη», ανθρωπινό κρέας μυρίζει.

Η e-shocknews στέλλει τα χαιρετίσματα της  σε όλους όσους βρίζουν , και ασχημονούν εναντίον όσων βγάζουν γλώσσα  και τολμούν να ξεγυμνώσουν την έρπουσα  ύβρη και το ψέμα.Ουδείς αλάνθαστος  ακόμα και οι σχολιαστές  της e-shocknews.

Θερμή παράκληση μόνο σε ολους αυτούς που υβρίζουν να γράφουν σωστά ελληνικά.Είναι κρίμα αυτή η ωραία πανάρχαια και πλούσια γλώσσα μας να κακοποιείται τόσο .

Σε όλους αυτούς  που κακοποιούν την γλώσσα αφιερώνουμε σήμερα  στίχους  του

Οδυσσέα Ελύτη από το Άξιον Εστί:

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου…

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…

Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες

με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων

όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη…

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη…

Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχροινοί, θείοι κ’ εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια.
Και πνοές από τη ρεμματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο

σπάρτο και πιπερόριζα

με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων

ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι…

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι!..

Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα

τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια

στο χώμα το στρωμένο με τ’ αμπελομάντιλα ,

κνίσες, τσουγκρίσματα

και Χριστος Ανέστη

με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων!
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου…

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του “Υμνου !..

Θερμή επίσης παράκληση να αφιερώσουν λίγο από τον «πολύτιμο » χρόνο τους  και να διαβάσουν ποίηση. Από τον Ομηρο μέχρι τον Καβάφη , το Διονύσιο Σολωμό , τον Τεύκρο Ανθία τον Θοδόση Πιερίδη, τον Βασίλη Μιχαηλίδη, τον Λιπερτη,  τον Ριτσο και τον ανυπότακτο Τ. Λειβαδίτη . Η ποίηση δεν είναι ηρεμιστικό ειναι ξυπνητήρι και ο προάγγελος των μεγάλων αλλαγών στους αιώνες των αιώνων .

Μαφάλντα