Τουρκία, ΗΠΑ, Ε.Ε. και οι εκλογικές αναμετρήσεις

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Οι εκλογές στην Τουρκία με την επανεκλογή του Τούρκου Προέδρου Ρ.Τ.Ερντογάν συνεχίζουν να είναι αντικείμενο συζητήσεων και αναλύσεων,  με την απογοήτευση των ΗΠΑ και των κυρίαρχων χωρών της Δύσης  να μην κρύβεται. Βέβαια έσπευσαν να τον συγχαρούν για την νίκη του παρότι τους έσουρνε τα εξ’ αμάξης κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατεία και στον Α’ και στον Β’ γύρο των εκλογών.

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Ερντογάν είναι ένας παίκτης στην διεθνή πολιτική σκακιέρα.  Κατόρθωσε πατώντας σε δύο ή και περισσότερες βάρκες να επιβιώνει και να υποχρεώνει τους συμμάχους ή τους εν δυνάμει αντιπάλους του να του κάνουν τα χατίρια.

Οι κατ’ όνομα δημοκρατίες, ο μικρός δικτάτορας  και  οι αόρατες κυβερνήσεις

Απαντώντας στις επικρίσεις διεθνών αναλυτών  και δυτικών Μ.Μ.Ε,  ότι κυβερνά με αυταρχισμό ή ότι είναι δικτάτορας, ο ίδιος  απαντά: «Πως είναι δυνατόν σε μια δικτατορία να ψηφίζει το 90% του πληθυσμού».

Βέβαια αυτό δεν υποδηλοί  απόδειξη δημοκρατίας την ώρα που στις τουρκικές φυλακές σαπίζουν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι, Κούρδοι, στρατιωτικοί  και δημοσιογράφοι. Ωστόσο  την  μαζική προσέλευση των Τούρκων ψηφοφόρων στις κάλπες ούτε να ονειρευτούν δεν μπορούν οι δυτικές κυβερνήσεις όπου η αποχή  χρόνο με τον χρόνο χτυπά κόκκινο.

Σε λίγα χρόνια στις χώρες της Ευρώπης οι πολίτες θα αδιαφορούν  όλο και περισσότερο γιατί δεν θα έχουν  επιλογές  να ψηφίζουν δεξιά ή αριστερά κόμματα, ή κόμματα με φιλολαϊκούς και κοινωνικούς προσανατολισμούς. Απλά γιατί δεν θα υπάρχουν . Η βασική πολιτική των χωρών της Ε.Ε.  καθορίζεται από την ελίτ των Βρυξελλών με ηγεμόνα  την Γερμανία που χειραγωγούνται και εποπτεύονται από τις ΗΠΑ.

Καμιά χώρα της Ε.Ε. δεν μπορεί να εφαρμόσει δική της πολιτική ή να κάνει τις δικές της επιλογές προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα εθνικά συμφέροντα. Η περίπτωση της Ουγγαρίας είναι ενδεικτική της σκληρής επιβολής όρων και πολιτικών χειραγώγησης. Όποιος σηκώσει κεφάλι  του επιβάλλονται ποινές προστίμων εκατομμυρίων ευρώ  και δέσμευση κονδυλίων για να κάτσει φρόνιμα. Ακόμα και για την άρνηση διδαχής στα σχολεία  της επιλογής φύλου και τον καθορισμό των γονέων σε Α’ και Β΄ και όχι «μητέρας πατέρα».

Η Τουρκία τις δεκαετίες που πέρασαν ήταν (και εξακολουθεί να είναι) το παραχαϊδευμένο παιδί των ΗΠΑ. Ήταν η ανοικτή πόρτα του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας και δεν ήταν τυχαία όλα τα πραξικοπήματα που προηγήθηκαν και τους δικτάτορες που ανέβαζαν και κατέβαζαν  οι ένοικοι του Λευκού Οίκου, όπως η περίπτωση του στρατηγού Κενάν Εβρέν. Η’ με εγκάθετους τους όπως οι Ετζεβίτ και Τανσού Τσιλέρ.

Το αποτυχημένο  πραξικόπημα κατά του Ερντογάν στις 15 Ιουλίου του 2016, τον ώθησε να επιλέξει ένα ισοζύγιο  τρόμου για να κρατηθεί στην εξουσία.  Αποφεύγοντας την μετωπική σύγκρουση με τις ΗΠΑ  και κατ’ επέκταση με το ΝΑΤΟ, ο Τούρκος πρόεδρος    στράφηκε προς τη Ρωσία παίζοντας με τα νεύρα και την υπομονή της Ουάσιγκτον και των δυτικών.

Γράφτηκε αλλά δεν επιβεβαιώθηκε, πως οι Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες προειδοποίησαν τον Ερντογάν για το επικείμενο Ιουλιανό πραξικόπημα  και πως η συμβολή τους στη διάσωση του υπήρξε καθοριστική.

Δεν είναι μια, αλλά πολλές φορές που ο Ερντογάν κατηγόρησε τις ΗΠΑ για σωρεία πραξικοπημάτων στην Τουρκία μη εξαιρουμένου και αυτού που έγινε εναντίον του,  με την Ουάσιγκτον να αποφεύγει να απαντήσει.

Καθόλου τυχαίο και το γεγονός πως το 70% των Τούρκων σύμφωνα με δημοσκοπήσεις θεωρεί τον υπ’ αριθμό ένα εχθρό της χώρας  τις ΗΠΑ.

Αυτό ο  Ερντογάν το γνωρίζει και χειραγωγεί τις μάζες με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο: είτε τραγουδώντας,  είτε βρίζοντας τα κόμματα που είχε απέναντι του στις εκλογές,  κατηγορώντας τα ευθέως ως καθοδηγούμενα ξένων δυνάμεων,  εχθρών του τουρκικού έθνους.

Η Κύπρος αφού καθόρισε τις εκλογές στην Τουρκία ως «ορόσημο» για επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων στο κυπριακό «από εκεί που τερματίστηκαν στο Κραν Μοντανά»,  αναμένει τώρα τι θα πράξουν οι εταίροι της στην Ε.Ε. για να επηρεάσουν τον Τούρκο Πρόεδρο.

Η Γερμανία από την οποία περιμένουμε τα αδύνατα δυνατά έσπευσε να υπενθυμίσει στον Τούρκο πρόεδρο πόσο καλοί σύμμαχοι είναι και ποια οικονομικά συμφέροντα τους συνδέουν. Οι ΗΠΑ δια του Μπάιντεν διεμήνυσαν στην Άγκυρα ότι θα της παραχωρήσουν τα F-16 φτάνει να άρει το βέτο για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ ενώ ο Αμερικανός ΥΠΕΞ έτρεξε να ανασκευάσει  λέγοντας πως αυτά τα δύο δεν συνδέονται μεταξύ τους.  

Οι εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη

Οι εκλογές στην Ελλάδα ανέδειξαν τη Νέα Δημοκρατία τον μεγάλο νικητή και τον ΣΥΡΙΖΑ τον μεγάλο ηττημένο. Το κατ’ όνομα αριστερό κόμμα πλήρωσε ακριβά τις κωλοτούμπες του Αλέξη Τσίπρα  και την πορεία μετάλλαξης  του σε νεοφιλελεύθερο κόμμα.

Στην Ισπανία το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Πέδρο Σάντσεθ υπέστη συντριπτική ήττα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που διεξήχθησαν την περασμένη  Κυριακή .Αυτό  υποχρεώνει τον Σάντσεθ να επισπεύσει τις διαδικασίες για πρόωρες γενικές εκλογές στις 23 Ιουλίου.

Η άνοδος των ακροδεξιών  κομμάτων στην Ευρώπη αντικατοπτρίζει την αποτυχία των Αριστερών ή δήθεν αριστερών κομμάτων τα οποία ελάχιστα διαφέρουν από τα νεοφιλελεύθερα .Όταν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ,  ο Τσίπρας εκχωρούσε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης  για την μετατροπή ΝΑΤΟϊκής βάσης προκειμένου  να έχουν μεγαλύτερη ευστοχία και εμβέλεια  οι πύραυλοι κατά της Ρωσίας απ’ ότι οι βάσεις των ΗΠΑ στην Σούδα,  δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα για τον ηγέτη «της πρώτη φορά Αριστεράς». 

Η Αριστερά σε όλες τις διακυμάνσεις  και αποχρώσεις της βρίσκεται σε μεγάλη κρίση στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Το μόνο που μπορεί να την σώσει είναι μια ιστορική επανεκκίνηση και αλλαγή πορείας. Όταν τα υφιστάμενα Αριστερά κόμματα δέχονται αδιαμαρτύρητα οι χώρες τους να μετατρέπονται σε προτεκτοράτα των ΗΠΑ  σε τι διαφέρουν από τα ακροδεξιά ;

Νέο πραξικόπημα τύπου Μαϊντάν

Οι δραματικές εξελίξεις στα Δυτικά Βαλκάνια με τηΣερβία να βρίσκεται στο επίκεντρο σχεδίων πλήρους αποσταθεροποίησης της περιοχής δείχνουν πως το ΝΑΤΟ δεν έχει αποτελειώσει με τους ατίθασους Σέρβους που αρνούνται την υποδούλωση τους στην Δύση .
Οι αντίπαλοι του Σέρβου προέδρου Αλεξάντερ Βούτσιτς σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν πραξικόπημα τύπου Maidan στο Βελιγράδι (ο όρος Maidan επινοήθηκε μετά τα τεκταινόμενα στην κεντρική πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου το 2014 και την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης  της  Ουκρανίας).
Όπως κατάγγειλε ο Ρώσος πρεσβευτής στη Σερβία Alexander Botsan-Kharchenko: «Αυτό είναι μέρος του υβριδικού πολέμου. Θα ήθελα να τονίσω ότι οι δυνάμεις κατά του Βελιγραδίου δρουν συντονισμένα και επιχειρούν σε δύο μέτωπα.
Το ένα μέτωπο σχετίζεται με την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο και το άλλο με απόπειρες πραξικοπήματος τύπου Maidan εδώ, στο Βελιγράδι», σημείωσε.

Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Βελιγράδι ξεκίνησαν μέσα στο Μάιο μετά από δύο ένοπλα επεισόδια που σημειώθηκαν στη χώρα στις 3 και 4 του μήνα κι κορυφώθηκαν περί τα τέλη του μήνα.

Την ίδια ώρα οι αρχές του μη αναγνωρισμένου Κοσσυφοπεδίου επιχειρούν να καταλάβουν το βόρειο τμήμα του και των Μετοχίων.

Στις 29 Μαΐου, η υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ διεθνής δύναμη ασφαλείας στο Κοσσυφοπέδιο (KFOR) απέκλεισε τα διοικητικά κτίρια, συγκρουόμενη με τους διαδηλωτές.

Προπέτασμα καπνού οι προειδοποιήσεις της Δύσης

Η Δύση εμφανίζεται από την πλευρά της να επιπλήττει τις αρχές του Κοσσυφοπεδίου για την ένταση στην περιοχή αλλά πρόκειται για προπέτασμα καπνού προκειμένου να αποκρύψει τα σχέδια της για ανατροπή της φιλορωσικής κυβέρνησης στο Βελιγράδι.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό η Τουρκία αναμένει την αναγνώριση  του Κοσσυφοπεδίου για να αξιώσει και επιβάλει την αναγνώριση του ψευδοκράτους και των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ποιος θα την αναχαιτίσει άλλωστε ; Ακόμα και η κυβέρνηση της Ν.Δ στην Ελλάδα άρχισε να μπάζει νερά τηρώντας ίσες αποστάσεις.

Τα εγκλήματα πολέμου

Ο απολογισμός των πολέμων που προκάλεσαν οι ΗΠΑ από το 2001 και μετά, με πρόσχημα την “επίθεση στους Δίδυμους Πύργους” (9/11) είναι  4,5 εκατομμύρια νεκροί και τουλάχιστον 38 εκατομμύρια πρόσφυγες.  Με τη συνδρομή  φυσικά  των … προθύμων στο έγκλημα από την υπόλοιπη Δύση! Η “στατιστική του θανάτου” είναι πολύ ψηλότερη, αν υπολογιστούν οι νεκροί από πείνα, φτώχεια, οι πρόσφυγες και  οι εκατοντάδες μετανάστες που πνίγονται στη θάλασσα του Αιγαίου και στο Λιβυκό πέλαγος.

Αυτά είναι δικά τους στοιχεία τα οποία πρόσφατα δημοσίευσε η Washington Post.

Τώρα προετοιμάζοντας τον  “επόμενο γύρο”, όχι με πρόσχημα “την ισλαμική τρομοκρατία” αλλά κατά της Ρωσίας, της Κίνας, και  της υπόλοιπης ανθρωπότητας … δημιουργούν εστίες συγκρούσεων και  αποσταθεροποίησης προκειμένου να ανατρέπονται όσοι αρνούνται την υποταγή.