Παραθέτουμε πιο κάτω την ομιλία του Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Μαρίνου Σιζόπουλου
στην επετειακή ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων
της 15ης Ιουλίου 2018
«Για 44η χρονιά η Βουλή των Αντιπροσώπων συνέρχεται 
σε αυτή την ειδική συνεδρίαση για να τιμήσει τους υπερασπιστές της συνταγματικής νομιμότητας και να αποτίσει φόρο τιμής σε αυτούς που όρθωσαν το ανάστημά τους που υπερασπίσθηκαν τη δημοκρατία ενάντια στις συνωμοσίες της χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β, και την ελευθερία της πατρίδας μας εναντίον των Τούρκων εισβολέων
Σε μια περίοδο όπου επιχειρείται συστηματικά η παραχάραξη της ιστορίας, και τα χουντικά κατάλοιπα αναβιώνουν ενδεδυμένα τον εθνικό μανδύα, οφείλουμε με θάρρος, αντικειμενικότητα και διεισδυτικότητα να καταγράψουμε τα αίτια και τα αιτιατά που μας οδήγησαν στην τραγωδία του 1974, τις συνέπειες της οποίας εξακολουθούμε να βιώνουμε και σήμερα επικίνδυνες όσο ποτέ άλλοτε. Όπως είπε και ο δολοφονημένος ήρωας – ποιητής Δώρος Λοίζου η αλήθεια είναι πιο καυτή και από τη μήτρα του ήλιου.
Για την ΕΔΕΚ την κρίσιμη επταετία 1967 – 1974 δεν υπήρχαν διλήμματα. Από την πρώτη στιγμή αναμετρήθηκε με την παρανομία. Δεν επέλεξε την εύκολη λύση είτε της συμπόρευσης με τη χούντα, είτε της επιτήδειας ουδετερότητας για να εξασφαλίσει εύνοια και λαφυραγωγία. Οργανωμένα και συντεταγμένα αντέδρασε στις συνωμοσίες με στόχο τη ματαίωσή τους.
Στήριξε αποφασιστικά και έμπρακτα τον Εθνάρχη Μακάριο, στο πρόσωπο του οποίου εκφραζόταν η δημοκρατία, η συνταγματική νομιμότητα και η κρατική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για αυτή τη στάση κάποιοι αποκαλούσαν τους ΕΔΕΚίτες «ανθέλληνες» και κάποιοι άλλοι «εξτρεμιστές».
Μελανό στίγμα του κοινοβουλευτικού μας βίου ήταν και η άρνηση της πλειοψηφίας της κυπριακής Βουλής να συζητήσει την επίθεση εντεταλμένων χουντικών τραμπούκων εναντίον της διαδήλωσης για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα που οργάνωσε στις 21 Απριλίου 1971 η ΕΔΕΚ και η ΕΑΔΕ.
Το πρωινό της 15ης Ιουλίου η ΕΔΕΚ οργανωμένα κράτησε το βάρος της αντίστασης εναντίον του προδοτικού πραξικοπήματος, στην Αρχιεπισκοπή, το άνοιγμα του Κολοκάση, το Καιμακλί, το ΣΟΠΑΖ, στη Σολιά.
Στα χρόνια της παρανομίας και της οργανωμένης προσπάθειας για ανατροπή της συνταγματικής νομιμότητας η ΕΔΕΚ κατέβαλε βαρύ αλλά περήφανο φόρο αίματος. Ο κύκλος των δολοφονιών των οπαδών της ΕΔΕΚ άρχισε με τη δολοφονία του Κόκου Φωτίου συνεχίστηκε με τον Μένοικο, τον Αγαθοκλέους, το Σολωμού, το Στόκκο και τόσων άλλων για να κλείσει με το Δώρου Λοίζου στις 30 Αυγούστου 1974
Η 15η και η 20η Ιουλίου 1974 δεν ήταν δύο στιγμιαία γεγονότα. Ήταν οι δύο φάσεις του ίδιου εγκληματικού σχεδίου το οποίο είχε εκκολαφθεί από τους ΝΑΤΟικούς κύκλους και υλοποιήθηκε με τη συνεργασία Ελλήνων πολιτικών και στρατιωτικών και τη συνδρομή Κυπρίων συνοδοιπόρων.
Ήταν το αποκορύφωμα μιας 10ετούς συνωμοσίας η οποία άρχισε μετά την επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την υπονόμευση που επιχείρησε η τουρκοανταρσία του 1963. Αποσκοπούσε στην απομάκρυνση του Αρχ. Μακαρίου, την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή της διπλής ένωσης.
Οι χουντικοί δεσμώτες του Ελληνικού λαού, καθοδηγούμενοι από ξένα κέντρα αποφάσεων και σε συνεργασία με την ΕΟΚΑ Β΄ όχι μόνο δεν οδήγησαν στην ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα όπως καλόηχα επαγγέλλονταν, αλλά άνοιξαν την κερκόπορτα στον τουρκικό Αττίλα, και οδήγησαν στην κατοχή του 37% της πατρίδας μας.
Σήμερα καλούμαστε μέσα σε δύσκολες συνθήκες που διαμόρφωσαν τα δεδομένα της συνεχιζόμενης κατοχής και της προκλητικής επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας, αλλά και τα λάθη και οι παραλείψεις μας, να δώσουμε λύση στο πρόβλημά μας.
Λύση όμως που να:
-απαλλάσσει την πατρίδα μας από την κατοχή και όχι να τη νομιμοποιεί
-κατοχυρώνει τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών ανεξάρτητα από θρησκευτική ή εθνοτική προέλευση και όχι να τα παραβιάζει
-την απαλλάσσει από την κηδεμονία τρίτων χωρών και όχι να τροποποιεί τη μορφή της
-κατοχυρώνει το δημοκρατικό δικαίωμα ένας άνθρωπος μία ψήφος και όχι να το ανατρέπει
-σέβεται τη θεμελιώδη αξία της δημοκρατίας, τη λαϊκή κυριαρχία όπως αυτή εκφράζεται με τη βούληση της πλειοψηφίας και όχι να την υποτάσσει στις επιλογές της μειοψηφίας
-αναστηλώνει τους δημοκρατικούς θεσμούς και όχι να τους κατεδαφίζει
Λύση η οποία δεν στηρίζεται στη δημοκρατία και τον αλληλοσεβασμό δεν μπορεί να οδηγήσει σε βιώσιμο κράτος. Θα οδηγήσει στη νομιμοποίηση της διχοτόμησης και θα θέσει σε κίνδυνο την φυσική και εθνική επιβίωση των Ελλήνων
Μόνο η ιστορική αυτογνωσία, η σωστή διεκδίκηση των δικαίων μας και η αγωνιστικότητα μπορούν να διορθώσουν την πορεία μας, να ανατροφοδοτήσουν τους στόχους μας και να μας οδηγήσουν στην επιδιωκόμενη δημοκρατική και λειτουργική λύση.
Ο ραγιαδισμός, ο ευσεβοποθισμός και η ηττοπάθεια μόνο σε καταστροφική λύση μπορούν να μας οδηγήσουν. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων στη μαρτυρική Κύπρο.
Στο όνομα των νεκρών αλλά και των αγωνιστών της δημοκρατικής αντίστασης, τη μνήμη των οποίων τιμούμε σήμερα, στο όνομα των χιλιάδων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της κυπριακής ελευθερίας, στα αθώα θύματα και τους παθόντες της τουρκικής θηριωδίας, οφείλουμε να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε και διατηρήθηκε με θυσίες και αίμα ηρώων. Δεν θα επιτρέψουμε να καταλυθεί με υπογραφή πολιτικών. Οφείλουμε να αγωνισθούμε και να την παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές και πάλι ελεύθερη και δημοκρατική, όπως την οραματίσθηκαν και για την πραγματοποίησή της αγωνίσθηκαν μέχρι την τελευταία τους πνοή οι ήρωες που τιμούμε σήμερα. Αυτή είναι και η καλύτερη υπόσχεση στη μνήμη -τους.»
