Με στόχο την συσπείρωση των οπαδών και ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ ο  ΓΓ του κόμματος Αντρος Κυπριανού προέβη σε μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον όλων των υποψηφίων, καλώντας τον κόσμο να   κάνει την υποψηφιότητα του Σταύρου Μαλά, σε υποψηφιότητα νίκης.Με τις τοποθετήσεις του ο Αντρος Κυπριανού και τις απαξιωτικές αναφορές του εναντίον των επιτελείων Ν.Παπαδόπουλου και Γ.Λιλλήκα ουσιαστικά ανατίναξε όλες τις γέφυρες για πιθανές συνεργασίες στο Β’ γύρο των προεδρικών.

Μιλώντας ενώπιον του εκτάκτου Παγκυπρίου Συνεδρίου του κόμματος,για την επικύρωση της υποψηφιότητας Μαλά  αναφέρθηκε στο Κυπριακό,  λέγοντας ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, έπαιξε για ακόμα μια φορά με την ελπίδα του λαού μας για λύση και επανένωση, ενώ σε ό,τι αφορά την εσωτερική διακυβέρνηση και τις εξελίξεις στον τομέα των υδρογονανθράκων είπε πως τα έργα και οι ημέρες της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού θα μείνουν στην ιστορία, ως η εποχή πρωτοφανών περιστατικών διαφθοράς, συνδιαλλαγής, νεποτισμού και αλαζονείας.

Το συνέδριο συζήτησε την εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ για υποστήριξη της υποψηφιότητας Σταύρου Μαλά για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές και ο ΓΓ του ΑΚΕΛ είπε πως ο κάθε ΑΚΕΛικός, ο κάθε δημοκρατικός και προοδευτικός άνθρωπος μπορεί, πρέπει και αξίζει να δώσει αυτή τη μάχη με όλη του τη δύναμη για αληθινή αλλαγή. Λέγοντας ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, για ακόμα μια φορά έθεσε τις προσωπικές φιλοδοξίες και τις εκλογικές του σκοπιμότητες πάνω από τις επόμενες γενιές και τα συμφέροντα της Κύπρου, διευκρίνισε ότι κανένας δεν αμφιβάλλει για τις ευθύνες της τουρκικής πλευράς και τη γνωστή αδιαλλαξία της.

Πρόσθεσε πως το ΑΚΕΛ επιμένει σταθερά στη στρατηγική και στο πλαίσιο λύσης που έχει συμφωνηθεί από το 1977, στο συμπεριλαμβάνονται όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών και η οποία στηρίχτηκε από όλους τους διαδοχικούς Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είπε ακόμα ότι οι συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ μπορούσαν να οδηγήσουν στην επιθυμητή λύση.

Ο κ. Κυπριανού εξέφρασε την άποψη ότι ο κ. Αναστασιάδης παρουσιάζεται ανέτοιμος να αναλάβει ειλικρινείς και ξεκάθαρες πρωτοβουλίες για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και αποτροπή των νέων τετελεσμένων που επιχειρούνται από την τουρκική πλευρά, αλλά αντίθετα θέτει προϋποθέσεις που δεν πείθουν τον ΟΗΕ να αναλάβει νέα πρωτοβουλία ενώ ο ΟΗΕ μας καλεί να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε τι θέλουμε για να αποφασίσει τι θα πράξει.

Σύγκρινε την πρόταση για νέα στρατηγική με τη θέση του κόμματος των Εποίκων

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ διερωτήθηκε στη συνέχεια ποιοι μιλούν εκεί για «νέα στρατηγική», για εγκατάλειψη της ομοσπονδίας; Για να προσθέσει πως αυτοί είναι “το κόμμα των Εποίκων στα κατεχόμενα και  το επιτελείο του κ. Παπαδόπουλου και του κ. Λιλλήκα”.  Ανέφερε πως ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος και το ΔΗΚΟ λένε ότι θέλουν δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με σωστό περιεχόμενο και η ΕΔΕΚ την έχει αποκηρύξει επίσημα, ενώ  η Αλληλεγγύη θέλει ενιαίο κράτος.

Αναφερόμενος στην εσωτερική διακυβέρνηση είπε ότι το ⅓ του πληθυσμού βρίσκεται ουσιαστικά κάτω από το καθορισμένο όριο φτώχειας, προσθέτοντας πως η  Eurostat κατέγραψε ότι η Κύπρος έχει γίνει η τελευταία χώρα σε δαπάνες κοινωνικής προστασίας και είναι πρωταθλήτρια στην αύξηση του χάσματος μεταξύ των λίγων προνομιούχων και όλων των υπολοίπων.

Σε σχέση με τα ενεργειακά, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ είπε ότι εκτός από τον Γ’ γύρο αδειοδότησης  η κυβέρνηση δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα απολύτως στην υπόθεση της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων, αλλά αντίθετα «σκότωσε» το σχεδιασμό για δημιουργία τερματικού που στόχευε στη μετατροπή της Κύπρου σε ενεργειακό κέντρο. Είπε πως περάσαμε πέντε χρόνια πλήρους απραξίας και περιπλανήσεων

Σύμφωνα με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ τα έργα και οι ημέρες της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού θα μείνουν στην ιστορία, ως η εποχή πρωτοφανών περιστατικών διαφθοράς, συνδιαλλαγής, νεποτισμού και αλαζονείας. Πρόσθεσε ότι πρόκειται για την Κυβέρνηση, της οποίας ο Πρόεδρος κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης σε δίκη για ένα εκλεκτό του φίλο, που καταδικάστηκε για δεκασμό, δωροληψία, δωροδοκία, διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και συνομωσία.

Είπε ακόμα πως πρόκειται για την Κυβέρνηση όπου το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Προέδρου έβγαλε στο εξωτερικό 21 εκατομμύρια ενώ οι καταθέσεις χιλιάδων άλλων ανθρώπων κουρεύτηκαν και την Κυβέρνηση στην οποία,  ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπόγραψε το συμβόλαιο διορισμού της Γενικής Ελέγκτριας, κάνοντας τα στραβά μάτια στη διαπλοκή και όταν τράνταξε ο τόπος από το σκάνδαλο, το συμβόλαιο απλώς χάθηκε.

Συνεχίζοντας ανέφερε πως η Κυβέρνηση πρέπει να φύγει, προτού βουλιάξει τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στη στασιμότητα, την αναξιοπιστία, την αδικία, την ανισότητα και την απαξίωση των ανθρώπων της. Πρόσθεσε πως αυτοί που θα έρθουν πρέπει να είναι νέοι, άφθαρτοι, έντιμοι, ικανοί και καινοτόμοι και δεν μπορεί να είναι ούτε  αυτοί που θα έρθουν με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ούτε αυτοί που συνοδεύουν τον Γιώργο Λιλλήκα.

Αναφερόμενος στην υποψηφιότητα του Σταύρου Μαλά είπε πως «αυτή τη φορά μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε το λαϊκισμό και τη δημαγωγία αυτών που νομίζουν ότι ο τόπος είναι τσιφλίκι τους. Πρόσθεσε πως «μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε το κατεστημένο, το παλιό και το σάπιο που απλώς φόρεσε τη μάσκα του νέου και παριστάνει ότι είναι ένας από εμάς, την αλαζονεία και την έπαρση αυτών που νομίζουν ότι μπορούν περίπου να αγοράσουν τις εκλογές, ότι μπορούν να εξαγοράσουν τη συνείδηση του κόσμου».

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ είπε ακόμα πως «ο Σταύρος Μαλάς είναι επιλογή νίκης γιατί συσπειρώνει γύρω του μια δυνατή και ικανή ομάδα που μπορεί να πάρει την Κύπρο μπροστά, εμπνέει εμπιστοσύνη στους περισσότερους και δίνει δύναμη στους καλύτερους. ».

Ολόκληρη την  ομιλία του Γ.Γ.ΑΚΕΛ παραθέτουμε πιο κάτω:

«Το σημερινό Συνέδριο είναι το αποκορύφωμα της δημοκρατικής καταστατικής διαδικασίας που ακολούθησε το Κόμμα μας τους τελευταίους μήνες.
Σήμερα αποφασίζουμε συλλογικά και δημοκρατικά το πρόσωπο που θα στηρίξουμε ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Από αύριο ριχνόμαστε όλοι στη δουλειά προκειμένου να φέρουμε στον τόπο μας την πραγματική αλλαγή. Προκειμένου να δημιουργήσουμε το καλύτερο αύριο που μας αξίζει. Να απαλλαγούμε από τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού.
Από την παράταξη που διαχρονικά  θυσιάζει το Κυπριακό στο βωμό εκλογικών σκοπιμοτήτων. Να απαλλαγούμε από μια διακυβέρνηση που βυθίζει στην ανέχεια τους συνταξιούχους, αυξάνει τις ανισότητες και συνθλίβει τη μεσαία τάξη.
Που αδιαφορεί  για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους αδύναμους. Μια διακυβέρνηση  που ευτελίζει τους θεσμούς, ευνοεί τους κολλητούς της, κάνει επιστήμη την εξαπάτηση και ανέκδοτο τις δεσμεύσεις της.
Που  απογοήτευσε και τους πιο θερμούς υποστηρικτές της∙ που με τα λάθη και τις παλινωδίες της δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες στο κυπριακό σκορπίζοντας την απαισιοδοξία στο λαό μας.

Από αύριο ξεκινούμε δουλειά για να βρεθεί στο πηδάλιο μια διακυβέρνηση που δε θα κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Που δεν θα καταδικάζει τους πολλούς στην αγωνία να βγάλουν το μήνα, να μπορέσουν να δουν τα παιδιά τους να σπουδάζουν, να δουλεύουν, να μένουν στον τόπο τους, να έχουν μέλλον και προοπτική.
Μια διακυβέρνηση που θα εργαστεί με συνέπεια και αρχές για την επανένωση της πατρίδας μας.
Στην πορεία μας προς τις δημοτικές εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου ανοίξαμε ένα ειλικρινή διάλογο με τους πολίτες επιζητώντας τη συμμετοχή τους στην ανάδειξη νέων, αξιόπιστων και ορεξάτων ανθρώπων.  Καταφέραμε έτσι να εκλεγούν σε θέσεις ευθύνης  σειρά νέων στελεχών στους Δήμους και τις Κοινότητες του τόπου μας, που σήμερα δίνουν το παράδειγμα της εντιμότητας και της αποτελεσματικότητας.
Με την ίδια σοβαρότητα καλούμαστε να αποφασίσουμε σήμερα για το πρόσωπο που θα μας εκπροσωπεί στην πιο κρίσιμη ίσως αναμέτρηση για το μέλλον μας που είναι οι Προεδρικές Εκλογές του 2018.

Τα διακυβεύματα της επόμενης πενταετίας είναι κρίσιμα ίσως και ιστορικά.

Αν και η επόμενη πενταετία χαθεί, θα βρεθούν μπροστά μας τα χειρότερα.

Ο κ. Αναστασιάδης, έπαιξε για ακόμα μια φορά με την ελπίδα του λαού μας για λύση και επανένωση. Για ακόμα μια φορά έθεσε τις προσωπικές φιλοδοξίες και τις εκλογικές του σκοπιμότητες πάνω από τις επόμενες γενιές και τα συμφέροντα της Κύπρου.

Αναλώθηκε σε τακτικισμούς, παλινδρομήσεις και αντιφάσεις που προκαλούσαν συνεχή πισωγυρίσματα στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού.

Κανένας δεν αμφιβάλλει για τις ευθύνες της τουρκικής πλευράς και τη γνωστή αδιαλλαξία της.
Για τα τεράστια ελλείμματα δημοκρατίας που υπάρχουν στη γειτονική χώρα και τα εσωτερικά προβλήματά της. Για τις προθέσεις του Ερντογάν να διαιωνίσει το αυταρχικό και ετσιθελικό καθεστώς του και να επιβάλει την ηγεμονική επικυριαρχία της Τουρκίας στην ευρύτερη  περιοχή.
Η επίγνωση αυτής της πραγματικότητας θα έπρεπε να μας κάνει διπλά και τριπλά προσεχτικούς. Με αυτά τα δεδομένα, ο κ. Αναστασιάδης όφειλε να τηρήσει τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια. Μόνο έτσι θα ξεπερνούσαμε την τουρκική αδιαλλαξία ή, έστω, θα είχαμε τη δυνατότητα να την εκθέσουμε στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.

Όταν ανέλαβε την προεδρία της Δημοκρατίας ο κ. Αναστασιάδης, είχαμε πει ότι δεν επρόκειτο να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της ανήθικης, άδικης και εξοντωτικής αντιπολίτευσης που ο ίδιος άσκησε εναντίον του Δ. Χριστόφια και του ΑΚΕΛ.
Είχαμε δηλώσει έτοιμοι να στηρίξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία νοουμένου ότι ο Πρόεδρος θα συνέχιζε τις συνομιλίες από εκεί που είχαν μείνει.

Δεν εισακουστήκαμε. Ο Πρόεδρος, με τη στήριξη και την ενθάρρυνση όλων των άλλων κομμάτων, παραμέρισε τις συγκλίσεις Χριστόφια- Ταλάτ και επεδίωξε εξυπαρχής διαπραγμάτευση.
Σε ένα χρόνο η πολιτική του κατέρρευσε  με τον Γ.Γ. του ΟΗΕ να υποβάλλει τη χειρότερη για μας, από το 2004, έκθεση προς το Συμβούλιο Ασφαλείας. Την ίδια ώρα το Μπαρμπαρός αρμένιζε προκλητικά στις νότιες ακτές μας.
Ο κ. Αναστασιάδης κατανοώντας την αδιέξοδη πορεία στην οποία οδήγησε το Κυπριακό προχώρησε στη σύναψη του Κοινού Ανακοινωθέντος με τον κ. Έρογλου τον Φλεβάρη του 2014. Δυστυχώς η αναδίπλωση του αυτή συνοδεύτηκε από υποχωρήσεις πίσω από τις θέσεις που είχε πετύχει ο σ. Δ. Χριστόφιας.

Ο κ. Ακιντζί, αμέσως μετά την εκλογή του στη θέση του ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, δήλωσε αποδοχή των συγκλίσεων Χριστόφια- Ταλάτ υποχρεώνοντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας  να ακολουθήσει.
Από τότε, έστω και με παλινδρομήσεις και των δύο πλευρών, άρχισε να παρατηρείται πρόοδος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Περάσαμε από το Μοντ Πελεράν 1 και 2 και από τη Γενεύη. Φτάσαμε  μετά από δυσκολίες και πολύμηνη καθυστέρηση, στο Κρανς Μοντανά.

Μήνες νωρίτερα είχαμε καλέσει τον Πρόεδρο να συζητήσει, άτυπα, τα εναπομείναντα βασικά θέματα. Να διερευνήσει μέχρι πού ήταν έτοιμη να φτάσει η τουρκική πλευρά, αν υπήρχαν περιθώρια συνεννόησης.
Δυστυχώς δεν μας άκουσε. Αντιθέτως, παγιδεύτηκε στους κομματικούς του υπολογισμούς,  πελαγοδρόμησε με το ενωτικό δημοψήφισμα, και κατέληξε πλήττοντας σοβαρά τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Ακόμα χειρότερα, ο Πρόεδρος θυμήθηκε ξανά την αποτυχημένη πολιτική της πρόταξης. Όσες φορές εφαρμόστηκε στο παρελθόν, οδήγησε σε αδιέξοδο, επίρριψη ευθυνών στην Ελληνοκυπριακή και σε  νέα τετελεσμένα από την τουρκική πλευρά.

Πριν από τη μετάβαση στο Κρανς Μοντανά, στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, είχαμε επισημάνει στον κ. Αναστασιάδη τη σημασία της συνάντησης. Τονίσαμε ότι έπρεπε να μεταβούμε εκεί προσηλωμένοι στο στόχο της λύσης. Ότι έπρεπε να προετοιμαστούμε επαρκώς και σε βάθος για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που θα προέκυπταν από την τουρκική στάση.

Οι εξελίξεις στο Κρανς Μοντανά μας απογοήτευσαν. Από την πρώτη στιγμή διαφάνηκε ότι ο ένας περίμενε τον άλλο να κάνει κίνηση. Η συνάντηση στο Κρανς Μοντανά αποτελούσε την κορύφωση της διαδικασίας. Είτε θα κάναμε βήματα προς την λύση, είτε θα είχαμε μεγάλο πισωγύρισμα.
Γνωρίζοντας το αυτό έπρεπε να δείξουμε περισσότερη αποφασιστικότητα. Όχι υποχωρώντας σε ζητήματα αρχών, όπως ψευδώς υπαινίσσεται το Προεδρικό και λένε στελέχη του ΔΗΣΥ. Αλλά αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες που είτε θα υποχρέωναν την Τουρκία να ανταποκριθεί, είτε θα την άφηναν εκτεθειμένη.

Η άφιξη του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. έδωσε ώθηση στη διαδικασία. Το πλαίσιο που έθεσε ενώπιον των δύο πλευρών αναδείκνυε τα σημαντικά εναπομείναντα ζητήματα και αποτελούσε καλή βάση για διαπραγμάτευση.
Δυστυχώς μετά την αποχώρηση του δε διεξήχθηκε ουσιαστική συζήτηση.  Ο κ. Αναστασιάδης υπέβαλε πρόταση για την εσωτερική πτυχή που δε βρήκε ανταπόκριση από την Τουρκική πλευρά.

Η επιστροφή του κ. Γκουτέρες στο Κρανς Μοντανά στις 6 Ιουλίου ήταν εξαιρετικής σημασίας και ως τέτοια θα έπρεπε να την αντιμετωπίσουμε. Ήταν προφανές ότι ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ ευνοούσε κατάργηση των εγγυητικών και επεμβατικών δικαιωμάτων από την πρώτη στιγμή.
Έθετε επιταχτικά τη δραστική μείωση των κατοχικών στρατευμάτων με την επίτευξη συμφωνίας. Έθετε επίσης προς συζήτηση το θέμα της πλήρους αποχώρησης τους, αφού στα δύο χρόνια θα είχαν μειωθεί σε 650 Τούρκους και 950 Ελλαδίτες στρατιώτες.
Επέμενε επίσης σε επιστροφή της Μόρφου και άλλων εδαφών κάτω από τη διοίκηση των Ελληνοκυπρίων. Ταυτόχρονα έθετε προς συζήτηση το περιουσιακό, την εκ περιτροπής Προεδρία, την αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη διακυβέρνηση και την ισότιμη μεταχείριση Τούρκων πολιτών.

Δυστυχώς στο δείπνο της 6ης Ιουλίου δεν αξιοποιήσαμε αυτές τις σκέψεις του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για να στριμώξουμε την Τουρκία. Αν το πράτταμε, η Τουρκία είτε θα υποχρεωνόταν να αποδεχτεί την κατάργηση εγγυητικών και επεμβατικών δικαιωμάτων ή θα εκτίθετο. Δυστυχώς ούτε το ένα συνέβηκε ούτε το άλλο.

Η επόμενη μέρα μάς βρίσκει σε πολύ δύσκολη θέση. Το ενδεχόμενο λύσης έχει απομακρυνθεί. Οι διαπραγματεύσεις δεν φαίνεται να επαναρχίζουν σύντομα. Ο κίνδυνος για οριστικοποίηση της διχοτόμησης είναι σήμερα πιο ορατός από ποτέ.

Ο κ. Αναστασιάδης παρουσιάζεται ανέτοιμος να αναλάβει ειλικρινείς και ξεκάθαρες πρωτοβουλίες για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και αποτροπή των νέων τετελεσμένων που επιχειρούνται από την τουρκική πλευρά. Αντιθέτως θέτει προϋποθέσεις που δεν πείθουν τον ΟΗΕ να αναλάβει νέα πρωτοβουλία.  Ο ΟΗΕ μάς καλεί να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε τι θέλουμε για να αποφασίσει τι θα πράξει. Οι εξαγγελίες της τουρκικής πλευράς πιθανό να εμβαθύνουν τα κατοχικά δεδομένα  ενώ ο κίνδυνος αφομοίωσης της τουρκοκυπριακής κοινότητας αυξάνεται.

Η Τουρκία με συνέπεια εδώ και δεκαετίες αναπτύσσει πολιτικές που εμβαθύνουν την εξάρτηση της Τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Άγκυρα και την αποδυναμώνουν. Προώθησε την οικονομική ενσωμάτωση των κατεχομένων μέσω χρηματοδοτήσεων στον κατασκευαστικό και τουριστικό τομέα και όχι μόνο. Επιδιώκει σταθερά παρέμβαση στα κατεχόμενα και επιχειρεί να καλλιεργήσει τη θρησκεία ως μέσο άσκησης μεγαλύτερο ελέγχου στην κοινωνία.

Οι αντιστάσεις και η ευρύτερη κοινωνική αντιπολίτευση των Τουρκοκυπρίων, ενάντια στις διάφορες επιβουλές της Άγκυρας, υπάρχουν. Κανένας όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματικότητά τους, δεδομένων των συσχετισμών μεταξύ μιας μικρής κοινότητας και της Τουρκίας. Από την άλλη, λόγω των πολιτικών και οικονομικών αδιεξόδων, φαίνεται να αναπτύσσεται στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα ένας ιδιότυπος τουρκοκυπριακός εθνικισμός, που παίρνει αποστάσεις τόσο από την Τουρκία, όσο και από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα.

Όσο το Κυπριακό δεν επιλύεται, αυτές οι φωνές θα πληθαίνουν. Λόγω του αντιδραστικού τους χαρακτήρα θα εμβαθύνουν το πρόβλημα παρά θα το επιλύουν.
Η θέση των προοδευτικών τουρκοκυπριακών δυνάμεων που επιθυμούν λύση στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου θα αποδυναμώνεται συνεχώς, ενώ θα ενισχύεται η θέση εκείνων που θέλουν το διαχωρισμό.
Αν η δεξιά και η ακροδεξιά εντός της ελληνοκυπριακής κοινότητας δεν το κατανοήσουν αυτό έστω και τώρα, τότε αυτή τη φορά θα πληγώσουν θανάσιμα την Κύπρο.

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ αφήνει υπονοούμενα για το ΑΚΕΛ, ότι είναι έτοιμο να δεχθεί δήθεν την «όποια λύση». Ψεύδονται και το γνωρίζουν.
Εμείς παλεύουμε για λύση που θα στηρίζεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ, στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.
Θα επιμείνουμε  να ασκούμε κριτική στους χειρισμούς του κ. Αναστασιάδη, όχι γιατί είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τα πάντα, αλλά γιατί δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθούμε τον εφιάλτη της διχοτόμησης. Όχι γιατί δεχόμαστε, δήθεν εγγυητικά και επεμβατικά δικαιώματα, αλλά γιατί ο Πρόεδρος έχασε την ευκαιρία είτε να τα καταργήσει από την πρώτη μέρα, είτε να εκθέσει την Τουρκία.
Για την υλοποίηση αυτού του στόχου είχε την στήριξη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελλάδας, ακόμα και της Βρετανίας.

Δυστυχώς ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ δεν φαίνεται να ανησυχούν για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Αντιθέτως επιμένουν να επιδίδονται σε ανοίκεια προπαγάνδα προκειμένου να απαξιώσουν το ΑΚΕΛ και να πείσουν για τους χειρισμούς τους.
Αρκούνται σε μεγαλόστομες ρητορείες ετοιμότητας επανέναρξης του διαλόγου. Η αλήθεια είναι πικρή και κάποιος πρέπει να την πει. Η αλήθεια είναι δυστυχώς ότι εδώ και καιρό, ο κ. Αναστασιάδης ήθελε να απαλλαγεί από το βαρίδι των διαπραγματεύσεων. Αυτό του ήταν απαραίτητο για να συσπειρώσει όλους τους ψηφοφόρους του.

Αντί, λοιπόν, να είναι χρήσιμος και ωφέλιμος επέλεξε να είναι ψηφοθηρικά αρεστός. Αντί την κρίσιμη αυτή στιγμή να επαναβεβαιώνει  ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά υιοθετεί το πλαίσιο που έθεσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, αντί να ξεκαθαρίσει μια για πάντα όλα όσα έμειναν να αιωρούνται από τις συνομιλίες στο Κρανς Μοντανά, ασχολείται με την προεκλογική εκστρατεία.
Τραπεζώνει πολιτικούς φίλους, τάζει αστεροσχολεία και τελεφερίκ, διορίζει προσωπικούς συμβούλους αβέρτα και φλομώνει το λαό με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Εν τω μεταξύ το ρολόι του Κυπριακού μετρά αντίστροφα.
Κάθε φορά που τα υποδεικνύουμε όλα αυτά, έχουν το θράσος να μας λένε ότι η κριτική μας δίνει άλλοθι στην Τουρκία.
Ποιος ευθύνεται για τα όσα μας καταλογίζει η τουρκική πλευρά; Εμείς ή ο πρόχειρος και ανεπαρκής τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε τα ζητήματα ο κ. Αναστασιάδης;

Έχουν μάλιστα το θράσος να μας κατηγορούν ότι υιοθετούμε τουρκικές θέσεις. Το ΑΚΕΛ έχει αποδείξει διαχρονικά με τους αγώνες, τις θυσίες και το αίμα του ότι είναι Κόμμα πατριωτικό. Οι θέσεις μας δικαιώθηκαν από την ίδια την ιστορία. Δικαιώνονται από τον λαό. Δεν έχουμε ανάγκη την αναγνώριση από τον ΔΗΣΥ.

Είναι άλλοι που δικαίωσαν τα τουρκικά σχέδια για  εισβολή στο όνομα του δήθεν πατριωτισμού τους και της εθνοκαπηλείας.

Είναι άλλοι που είναι έτοιμοι εκούσια ή ακούσια να δικαιώσουν τις τουρκικές προσδοκίες για διχοτόμηση ή προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία.

Δεν πρέπει να έχουμε αμφιβολία ότι σταδιακά αυτό θα συμβεί δίχως λύση του Κυπριακού. Δεν πρέπει επίσης να έχουμε αμφιβολία ότι αυτό θα συμβεί αν, παρ’  ελπίδα, εφαρμόσουμε το παραμύθι της δήθεν «νέας στρατηγικής».

Διερωτούμαστε πού είναι το νέο; Την ίδια στρατηγική έλεγε ότι θα εφάρμοζε ο μ. Κληρίδης το 1993 με την αχρήστευση των ιδεών Γκάλι.

Αυτήν έλεγε ότι θα εφάρμοζε και το 1998 με την ηφαιστειολογία.
Την ίδια στρατηγική υποστήριξε και ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος μετά το 2006. Αυτήν  εφάρμοσε και ο κ. Αναστασιάδης το 2013.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα κάθε φορά; Τέλμα που ευνοούσε την τουρκική πλευρά. Κάθε φορά οι Ελληνοκύπριοι  ζήμιωναν ενώ η τουρκική πλευρά κέρδιζε.

Ας κοιτάξουμε από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος.
Ποιοι μιλούν εκεί για «νέα στρατηγική», για εγκατάλειψη της ομοσπονδίας; Το Κόμμα των Εποίκων.  Ποιοι μιλούν στην ελληνοκυπριακή πλευρά για νέα στρατηγική; Το επιτελείο του κ. Παπαδόπουλου και του κ. Λιλλήκα. Σε τελική ανάλυση, τι εννοούν όταν λένε νέα στρατηγική; Ποια είναι αυτή; Ακόμα δεν μας είπαν.

Ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος και το ΔΗΚΟ λένε ότι θέλουν δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με σωστό περιεχόμενο.
Η ΕΔΕΚ την έχει αποκηρύξει επίσημα. Η Αλληλεγγύη θέλει ενιαίο κράτος. Πώς συμβιβάζονται όλα αυτά; Πώς καταλήγουν σε ενιαία στρατηγική όταν ο στόχος είναι διαφορετικός;
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι αυτή η συμμαχία δε γίνεται για την Κύπρο, αλλά για την καρέκλα.
Η όλη προσέγγιση του κ. Παπαδόπουλου συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο συνθηματολογία, κινδυνολογία και μηδενισμός.
Θα ήταν επίσης πολύ ενδιαφέρον να ακούσουμε τι έχει να μας πει ο κ. Παπαδόπουλος για τη στάση της κ. Θεοχάρους που τον στηρίζει.
Όχι απλώς παρακάθησε σε δείπνο με τους εκπροσώπους ενός φασιστικού κόμματος που κατηγορείται για πολιτικές δολοφονίες αλλά ζητούσε και ρέστα από εκείνους που είχαν την τόλμη να αρνηθούν την πρόσκληση.

Το ΑΚΕΛ επιμένει σταθερά στη στρατηγική και στο πλαίσιο λύσης που έχει συμφωνηθεί από το 1977. Στο πλαίσιο λύσης που συμπεριλαμβάνεται σε όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών. Στο πλαίσιο λύσης που στηρίχτηκε από όλους τους διαδοχικούς Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Θα συνεχίσουμε να επιμένουμε μέχρι τέλους στη λύση του Κυπριακού. Λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό και θα βασίζεται στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Λύση που θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει επεμβάσεις και εγγυήσεις από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος, που θα είναι συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ένα κράτος με μία κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια.

Αν οι θέσεις στο κυπριακό είναι το ένα βασικό κριτήριο επιλογής του προσώπου που θα στηρίξουμε  ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι στόχοι του για την οικονομία και την εσωτερική διακυβέρνηση είναι εξίσου καθοριστικοί για τη λήψη των  τελικών μας αποφάσεών. Δεν επιζητήσαμε την πλήρη ιδεολογική ταύτιση, ούτε την πλήρη προγραμματική σύγκλιση.

Αφήνοντας το κυπριακό στην άκρη,  Αναστασιάδης και Συναγερμός θα επιχειρήσουν να μοσχοπωλήσουν προεκλογικά στο λαό τη βελτίωση των οικονομικών δεικτών και να κομπάζουν ότι πέτυχαν.

Σε ποιους όμως απευθύνονται Αναστασιάδης και Συναγερμός;
Στη μεσαία τάξη που διαλύεται;
Στους χιλιάδες νέους που έχουν μεταναστεύσει;
Στους χιλιάδες νέους επιστήμονες που θέλουν να επιστρέψουν στην Κύπρο να χτίσουν τη ζωή τους, αλλά δεν βρίσκουν θέσεις εργασίας;
Σε αυτούς που έμειναν πίσω και δουλεύουν για 600 ευρώ το μήνα;
Στους λήπτες του εξευτελιστικού Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος των 480 ευρώ;
Στους συνταξιούχους, των οποίων τις παροχές μείωσαν κατά 22 εκατομμύρια ευρώ;
Σύμφωνα με στοιχεία από το γενικό λογιστήριο της Δημοκρατίας, οι συνολικές πραγματικές δαπάνες για κοινωνικές παροχές υπέστησαν σημαντική μείωση. Από 1 δισεκατομμύριο περίπου το 2012 έπεσαν στα 790 εκ. το 2014.

Ή μήπως απευθύνονται στους χιλιάδες που περιμένουν μήνες ολόκληρους για μια εξέταση, για μια εγχείρηση, για ένα φάρμακο;
Ή στο ⅓ του πληθυσμού που βρίσκεται ουσιαστικά κάτω από το καθορισμένο όριο φτώχειας. Η  Eurostat κατέγραψε ότι η Κύπρος έχει γίνει η τελευταία χώρα σε δαπάνες κοινωνικής προστασίας. Τελευταία σε δαπάνες για την υγεία. Αντιθέτως είναι πρωταθλήτρια στην αύξηση του χάσματος μεταξύ των λίγων προνομιούχων και όλων των υπολοίπων.

Σε ποιους απευθύνονται, λοιπόν, μιλώντας για «ανάπτυξη» και «ανάκαμψη»; Όταν λένε ότι θέλουν να συνεχίσουν το έργο που ξεκίνησαν;

Μέσα σε τέσσερα χρόνια ακύρωσαν όλες τις μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν επί διακυβέρνησης Χριστόφια, όπως για παράδειγμα στην παιδεία και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τους παρέδωσε η προηγούμενη Κυβέρνηση ανοιχτό ένα καινούριο παράθυρο ανάπτυξης: την αξιοποίηση του φυσικού αερίου.
Τι έκαναν; Ακύρωσαν όλους τους στρατηγικούς σχεδιασμούς. Περιορίζονται σε πανηγυρισμούς, εξαγγελίες και διακηρύξεις, αλλά βαδίζουν χωρίς σχέδιο.

Εκτός από τον Γ’ γύρο αδειοδότησης αυτή η κυβέρνηση δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα απολύτως στην υπόθεση της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων. Αντιθέτως «σκότωσαν» το σχεδιασμό για δημιουργία τερματικού που στόχευε στη μετατροπή της Κύπρου σε ενεργειακό κέντρο.
Τώρα που όλοι οι τότε δυνητικοί εταίροι έκαναν άλλους σχεδιασμούς επιχειρούν να τον ξαναζωντανέψουν.  Περάσαμε πέντε χρόνια πλήρους απραξίας και περιπλανήσεων. Καμιά αποτελεσματική πρωτοβουλία για παραγωγή πιο φθηνής ενέργειας. Ούτε ένα ιώτα δεν γράφτηκε ακόμα για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Ακόμα περιμένουμε το εθνικό σχέδιο δράσης που κάθε χρόνο η κυβέρνηση δεσμεύεται να εκπονήσει. Μέχρι σήμερα δεν έκανε τίποτε. Το ταμείο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας είναι κάθε χρόνο ελλειμματικό και το μόνο που κάνει η Κυβέρνηση είναι να ζητά αύξηση της τιμής του ηλεκτρισμού ώστε να καλύψει τα ελλείμματα.

Για τα θέματα της Παιδείας και του πολιτισμού, τι να πούμε; Για τα ελάχιστα έργα υποδομής που γίνονται για την Παιδεία;
Για την αύξηση των μαθητών ανά τάξη;
Για τα προγράμματα εναντίον του αναλφαβητισμού που αποσυντίθενται;
Για τα αναλυτικά προγράμματα που είναι στον αέρα;
Για τις σολομωνικές τους με το νέο σύστημα διορισμών;
Για την Ειδική Εκπαίδευση που είναι ο φτωχός συγγενής του συστήματος;
Για την αποδόμηση του δημόσιου σχολείου;
Για την κατακρεούργηση του πολιτισμού τον οποίον έχουν παραμελήσει εντελώς; Τους ανθρώπους του πολιτισμού που τους έχουν μονίμως στο περιθώριο;

Μόλις υφάρπαξε την ψήφο του λαού ο κ. Αναστασιάδης ξέχασε όλα τα δεσμεύομαι. Προεκλογικά έλεγε ότι είχε έτοιμα δύο διακρατικά δάνεια που θα του επέτρεπαν να βελτιώσει το μνημόνιο.
Δεσμεύθηκε γραπτώς στους υπαλλήλους των Ημικρατικών ότι δεν θα ιδιωτικοποιούσε τους Οργανισμούς Δημόσιας Ωφελείας. Δεσμεύθηκε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να φέρει αντιλαϊκά μέτρα, ότι οι τράπεζες θα επιμήκυναν την περίοδο αποπληρωμής των δανείων αλλά και ότι θα αναστέλλονταν οι δόσεις όσων ήταν άνεργοι ή δεν είχαν εισόδημα.

Δεσμεύθηκε ότι 75 εκατομμύρια ευρώ, θα δίνονταν σε πολιτικές για τους νέους. Ότι θα ενίσχυε το πακέτο φοιτητικής μέριμνας, ότι δεν θα υπάρξουν περικοπές συντάξεων, ότι  θα δημιουργήσει κρατική εταιρεία πετρελαίου, ότι μέσα σε έξι μήνες μετά την εκλογή του θα ήταν έτοιμο και το τελεφερίκ στο Τρόοδος. Στην πράξη τίποτε δεν έκανε από όλα αυτά. Αντιθέτως,  σε κάποια έκανε ακριβώς τα αντίθετα από τις δεσμεύσεις του.

Για τα σκάνδαλα, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, την αλαζονεία, την ανικανότητα και την προχειρότητα της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού θα χρειαστεί μάλλον να ξαναέρθουμε και αύριο για να τα αναφέρουμε όλα. Δεν μας φτάνει μια ομιλία, δεν μας φτάνει μόνο μια μέρα για να μιλήσουμε γι’ αυτά.
Τα έργα και οι ημέρες της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού θα μείνουν στην ιστορία, ως η εποχή πρωτοφανών περιστατικών διαφθοράς, συνδιαλλαγής, νεποτισμού και αλαζονείας.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση, της οποίας ο Πρόεδρος κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης σε δίκη για ένα εκλεκτό του φίλο. Ένα άριστο των αρίστων που κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για δεκασμό, δωροληψία, δωροδοκία, διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και συνομωσία. Για το χατίρι του συγκρούστηκε με τον Γενικό Εισαγγελέα.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση όπου το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Προέδρου έβγαλε στο εξωτερικό 21 εκατομμύρια ενώ οι καταθέσεις χιλιάδων άλλων ανθρώπων κουρεύτηκαν.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπόγραψε το συμβόλαιο διορισμού της Γενικής Ελέγκτριας, κάνοντας τα στραβά μάτια στη διαπλοκή και όταν τράνταξε ο τόπος από το σκάνδαλο, το συμβόλαιο απλώς χάθηκε.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση όπου ο Υπουργός Δικαιοσύνης, του οποίου το γραφείο φέρεται να είναι αναμεμιγμένο στο σκάνδαλο με τους πασσάλους της ΑΗΚ, δεν παραιτείται. Ούτε και νιώθει να έχει πολιτική ευθύνη, όταν φυλακισμένοι αυτοκτονούν∙ όταν άλλοι βιάζονται ομαδικώς και άλλοι πεθαίνουν από τα ναρκωτικά.

Δεν παραιτείται αλλά ούτε και νιώθει να έχει ευθύνη όταν μέρα μεσημέρι ο υπόκοσμος πετά ρουκετοβόλα λίγο έξω από την Λευκωσία. Όταν οι χούλιγκαν κάνουν επεισόδια στη μέση του δρόμου και οι ακροδεξιοί αλωνίζουν εναντίον Τουρκοκυπρίων. Όταν η αστυνομία ενημερώνει τα εγκληματικά στοιχεία ότι τους καταζητεί η Ιντερπόλ. Όταν ένα μικρό παιδάκι αγνοείται εδώ και μήνες και αποδεικνύονται ανίκανοι να βοηθήσουν την απελπισμένη οικογένεια του ή όταν προάγονται μέλη της αστυνομίας που έχουν ποινικές υποθέσεις σε βάρος τους.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση από την οποία πέρασαν Υπουργοί που δεν είχαν πρόβλημα να είναι ταυτόχρονα και Υπουργοί και επιχειρηματίες και να εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις τους μέσω των υπουργείων τους.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση όπου ο Υπουργός Παιδείας, αν είναι δυνατόν, αναμιγνύεται στις Μαθητικές Εκλογές και κατηγορείται για καλπονοθεία.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση που μέσα σε μια μέρα εγκρίνει παρέκκλιση σε μεγαλοεπιχειρηματία- χαρίζοντας του έτσι αρκετά εκατομμύρια- παρά την αντίθεση του Πολεοδομικού Συμβουλίου.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση που άκουσε τις καταγγελίες για τα στημένα στο ποδόσφαιρο, ενημερώθηκε για τους κόκκινους φακέλους, αλλά δεν ίδρωσε το αυτί της.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση που δίνει διορία στην αντιπολίτευση για το μέχρι πότε δικαιούται να ασκήσει κριτική∙ την Κυβέρνηση που κάνει πρωτοφανείς επιθέσεις στους θεσμούς όταν δεν συμφωνούν μαζί της.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση της οποίας ο Πρόεδρος διαρρέει επιλεκτικά, απόρρητα έγγραφα σε ΜΜΕ και το βρίσκει και φυσιολογικό.

Πρόκειται για την Κυβέρνηση που με την προχειρότητα, την ανικανότητα και την ιδεοληψία της άφησε να κατακαούν ολόκληροι πνεύμονες πρασίνου στη Σολιά.

Που έταζε στο λαό 2,5 δις σε 25 χρόνια από την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού Λεμεσού ενώ τελικά θα έρθουν, αν έρθουν κι αυτά, μόλις 700 εκατομμύρια. Ξεπούλημα κανονικό.

Που αυθαίρετα χωρίς κανένα πολεοδομικό και επιστημονικό κριτήριο παραχωρεί δεξιά και αριστερά συντελεστές δόμησης.

Αυτή είναι η διακυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού.

Πολλά για τους λίγους και λίγα για τους πολλούς.
Διαπλοκή και διαφθορά που θυμίζουν άλλες εποχές.
Αλαζονεία, μαφιόζικες συμπεριφορές και σάπιες νοοτροπίες που απογοητεύουν την κοινωνία.

Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει, προτού βουλιάξει τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στη στασιμότητα, την αναξιοπιστία, την αδικία, την ανισότητα και την απαξίωση των ανθρώπων της. Αυτοί όμως που θα έρθουν πρέπει να είναι νέοι, άφθαρτοι, έντιμοι, ικανοί και καινοτόμοι. Δε μπορεί να είναι ούτε  αυτοί που θα έρθουν με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ούτε αυτοί που συνοδεύουν τον Γιώργο Λιλλήκα.
Με αυτούς τίποτα δε μπορεί να αλλάξει πραγματικά.

Επίθεση σε Νικόλα Παπαδόπουλο

Με τον Νικόλα Παπαδόπουλο η πολιτική στο Κυπριακό θα είναι αδιέξοδη και επικίνδυνη για την Κύπρο. Χειρότερη από αυτήν που ακολουθεί τον τελευταίο χρόνο ο κ. Αναστασιάδης.

Η πολιτική του στην οικονομία θα είναι ταυτόσημη με αυτή του Αβέρωφ Νεοφύτου και του ΔΗΣΥ.

Χέρι-χέρι με τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος υποστήριζε με πάθος τον Αθανάσιο Ορφανίδη, λοιδορώντας τον Δ. Χριστόφια επειδή δεν τον επαναδιόρισε.

Μαζί με τον κ. Αβ. Νεοφύτου ψήφισαν χέρι-χέρι όλες τις νομοθεσίες που μείωναν τα έσοδα της Κυβέρνησης Χριστόφια. Μαζί ψήφισαν τα κρίσιμα νομοσχέδια για τις εκποιήσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και πολλά άλλα.

Μαζί ακύρωσαν όλες τις μεταρρυθμίσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης, στην παιδεία, την τοπική αυτοδιοίκηση και την υγεία. Μαζί λειτούργησαν έτσι ώστε όλα αυτά τα ζητήματα που απασχολούν τους πολλούς να είναι σήμερα ανοιχτά.

Και εναντίον Λιλλήκα

Από τον Γιώργο Λιλλήκα τι μπορούμε να περιμένουμε; Τι χειρισμούς θα κάνει στο Κυπριακό; Πριν λίγα χρόνια ήταν υπερασπιστής της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.  Αργότερα μιλούσε για χαλαρή ομοσπονδία και έγραφε αναφορές για λύση δύο κρατών.

Σήμερα μιλά κι αυτός για νέα στρατηγική. Αύριο ποιος ξέρει;
Κάποτε υποστήριζε σθεναρά τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο.
Αργότερα μας είπε ότι ο μ. Παπαδόπουλος μας έλεγε ψέματα. Κάποτε ο Γιώργος Λιλλήκας  στηριζόταν στον κόσμο της Αριστεράς για να ανέλθει σε αξιώματα. Από τη βουλευτική έδρα μέχρι το Υπουργείο Εξωτερικών.
Αργότερα συγχρωτιζόταν με ακροδεξιά στοιχεία και πλειοδοτούσε στον απορριπτισμό.
Σήμερα διεκδικεί τις εκλογές δίχως να έχει καμιά πιθανότητα επιτυχίας. Κάθε ψήφος στον κ. Λιλλήκα είναι χαμένη στη μάχη να απαλλαγούμε από τον κ. Αναστασιάδη.

Εμείς αυτή τη μάχη θα την δώσουμε με μια πραγματικά εναλλακτική και νικηφόρα υποψηφιότητα. Μια υποψηφιότητα που ανοίγει νέους ορίζοντες, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής, ξέρει να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και να δίνει φτερά στις προσδοκίες της κοινωνίας για αληθινή και δημιουργική αλλαγή.

Εμείς θα δώσουμε αυτή τη μάχη με τον Σταύρο Μαλά, αν φυσικά εγκριθεί από το Έκτακτο Παγκύπριο Συνέδριο. Έναν αυτοδημιούργητο άνθρωπο βγαλμένο από τα σπλάχνα της κοινωνίας και ταγμένο στην υπηρεσία της.  Ένα άνθρωπο που γνωρίζει τι σημαίνει ανάγκη, μπορεί να κατανοήσει τους προβληματισμούς και την αγωνία της κοινωνίας, τις ευαισθησίες και τις προτεραιότητες της.  Ένα άνθρωπο ειλικρινή, έντιμο και καθαρό.

Κάτω από τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες του 2013, ο Σταύρος Μαλάς ξανάδωσε μαζί μας τη μάχη των προηγούμενων προεδρικών εκλογών. Κέρδισε τη γενική εκτίμηση των συμπολιτών του και τη θετική αναγνωρησιμότητα που σήμερα αποτελεί ένα πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο για τον ίδιο.

Μαζί του κρατήσαμε τίς δυνάμεις μας. Διατηρήσαμε από τότε έντιμη και ειλικρινή σχέση μαζί του ως Κίνημα.  Μαζί του τώρα θα ξαναδώσουμε τη μάχη για το σχηματισμό ενός πλειοψηφικού και αξιόπιστου συνασπισμού εξουσίας με εναλλακτικό αλλά ρεαλιστικό πρόγραμμα αλλαγής του τρόπου διακυβέρνησης,  επανασχεδιασμού του μοντέλου ανάπτυξης και επιστροφής στο δρόμο που οδηγεί στην επανένωση της πατρίδας μας.

Αυτή τη φορά μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε το λαϊκισμό και τη δημαγωγία αυτών που νομίζουν ότι ο τόπος είναι τσιφλίκι τους. Μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε ένα πολιτικό που αν και Πρόεδρος συμπεριφέρεται ως αδίστακτος κομματάρχης, ως πολιτικάντης.

Μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε το κατεστημένο, το παλιό και το σάπιο που απλώς φόρεσε τη μάσκα του νέου και παριστάνει ότι είναι ένας από εμάς. Μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε την αλαζονεία και την έπαρση αυτών που νομίζουν ότι μπορούν περίπου να αγοράσουν τις εκλογές, ότι μπορούν να εξαγοράσουν τη συνείδηση του κόσμου.

Απέναντί τους  ο Σταύρος Μαλάς διαθέτει, εκτός των άλλων,  το πλεονέκτημα που οι αντίπαλοί του προσπαθούν να παρουσιάσουν ως μειονέκτημα:

Μετά τις εκλογές του 2013 δεν έπαψε να δίνει τον καθημερινό αγώνα του ενεργού πολίτη. Συνέχισε να υπηρετεί την επιστήμη, να μοχθεί για τη ζωή του, να παλεύει για την αξιοπρεπή διαβίωσή του όπως όλοι οι τίμιοι συμπολίτες του. Γιατί, ναι, ο Σταύρος είναι ένας από εμάς. Δεν βρήκε στη ζωή του τίποτε έτοιμο. Ξέρει τι σημαίνει ανάγκη, μόχθος και δουλειά.

Γι’ αυτό και μπορεί σήμερα να κοιτάζει στα μάτια τη νέα γενιά και να βάλει μαζί της το στοίχημα για καλύτερο αύριο. Γιατί δεν είναι ο πολιτικάντης που αποστρέφονται οι νέοι άνθρωποι, δεν ανήκει στο παλιό, δε διχάζει για να συσπειρώσει.
Εκφράζει το νέο και μπορεί να ενώσει τις δυνάμεις που αντιλαμβάνονται ότι η ρήξη με το χθες είναι η προϋπόθεση για την κατάκτηση ενός διαφορετικού και καλύτερου αύριο.

Το όνομα του Σταύρου Μαλά προτάθηκε, όπως ξέρετε από την Κεντρική Επιτροπή, συζητήθηκε από τις Κομματικές Ομάδες Βάσης και υπερψηφίστηκε με 97,08%. Εναντίον τέθηκε το 1,19% και αποχή ψήφισε το 1,76%.
Το σημερινό Συνέδριο καλείται να κλείσει αυτή τη συζήτηση και να πάρει τις αποφάσεις του.

Όταν εξήγγειλε την υποψηφιότητά του ο Σταύρος Μαλάς, σχεδόν αντανακλαστικά οι πολιτικοί μας αντίπαλοι, αλλά και μερίδα των μέσων ενημέρωσης, έβαλαν στο στόμα τους τη γνωστή καραμέλα: μα ο Μαλάς ήταν υπουργός της Κυβέρνησης Χριστόφια, υποστηρίχθηκε  από το ΑΚΕΛ, που προκάλεσε την κατάρρευση της οικονομίας και άλλα συναφή.

Ας αφήσουν τα παραμύθια στην άκρη. Είναι γνωστό σε όλους ποιοι προστάτευαν τις τράπεζες και ποιοι μιλούσαν για μείωση μισθών και δυνάμεων όταν το ΑΚΕΛ μιλούσε για τραπεζική κρίση και ευθύνες της ηγεσίας του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος. Όταν το ΑΚΕΛ έλεγε ότι έφταιγαν οι τράπεζες για την κρίση, εκείνοι φώναζαν ότι έφταιγε το πασχαλινό επίδομα των συνταξιούχων. Ήταν ο κ. Ορφανίδης και οι «σωματοφύλακες» του, οι κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Νικόλας Παπαδόπουλος που έμπαιναν μπροστά για να ακυρώσουν κάθε σχεδιασμό για φορολόγηση του πλούτου και αύξηση των εσόδων.

Η διακυβέρνηση Δ. Χριστόφια είχε να αντιμετωπίσει μια διεθνή συστημική κρίση και τις αντιλαϊκές πολιτικές που επέμενε να μας επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση.  Ακόμα όμως και σε εκείνες τις συνθήκες,  κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είχε τραβηχτεί μια γραμμή υπεράσπισης των εργαζομένων και των αδυνάτων.
Αυτή τη γραμμή την ξήλωσαν πόντο-πόντο οι σημερινοί κυβερνώντες. Κανένας δεν μπορεί να μηδενίσει το έργο της διακυβέρνησης Χριστόφια. Προσφυγική και στεγαστική πολιτική, πολιτική για τις γυναίκες και άλλα πολλά υλοποιήθηκαν πλήρως τότε και διαλύθηκαν εντελώς μετά.

Ελπίζω και εύχομαι οι αντίπαλοι μας να συγκρατηθούν στην προεκλογική περίοδο  και να τηρήσουν ψηλό επίπεδο δημοσίων αντιπαραθέσεων.
Να μην επιδοθούν στο γνωστό κανιβαλισμό και το βρώμικο πόλεμο. Να μην ρίχνουν σε κάθε συζήτηση που δεν τους βολεύει  τις διάφορες γνωστές ατάκες της συγκάλυψης, τις χυδαιότητες, τις ανηθικότητες και τις συκοφαντίες.

Ας αποδεχτούν επιτέλους ότι είναι ο Αναστασιάδης και όχι ο Χριστόφιας που κρίνεται σε αυτές τις εκλογές. Ας παραδεχτούν πως ό, τι είχε να δώσει ο κ. Αναστασιάδης το έδωσε. Είναι καιρός να κριθεί κι αυτός με τη σειρά του από την Ιστορία, στην οποία ελπίζουμε για το καλό όλων να ανήκει από την επομένη των εκλογών.

Μόλις γνωστοποιήθηκε η πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής, διάφορα κομματικά επιτελεία έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την επιλογή Μαλά ως ” επιλογή ήττας” .

Πρός τι ο πόνος  και ο σπαραγμός τους ; Είναι υποψηφιότητα νίκης ο κ. Αναστασιάδης που εξαπάτησε τον κυπριακό λαό και κούρεψε τις ελπίδες του κόσμου για καλύτερο αύριο;

Είναι εναλλακτική υποψηφιότητα νίκης ο κ. Παπαδόπουλος με τίς  ανεδαφικές του θέσεις, τίς απορριπτικές του τοποθετήσεις και τις επικίνδυνες απόψεις του και για το κυπριακό και για την κοινωνία;

Είναι υποψηφιότητα νίκης ο κ. Λιλλήκας, ο οποίος δημιούργησε δικό του κόμμα για να διεκδικήσει την εξουσία χωρίς να έχει κάτι νέο να πει επί της ουσίας και χωρίς να συγκεντρώνει καμία προϋπόθεση επιτυχίας;

Ειπώθηκε και το άλλο πονηρό:  ότι δήθεν, αν εκλεγεί ο Μαλάς,  θα χρειάζεται την έγκριση του ΑΚΕΛ για να κυβερνήσει.

Πέντε ολόκληρα χρόνια μετά τη συνεργασία του με το ΑΚΕΛ ο Σταύρος Μαλάς φύλαξε την ανεξαρτησία του ως κόρη οφθαλμού. Τώρα θα την απεμπολήσει για να κηδεμονευτεί από το ΑΚΕΛ; Διερωτάται κανείς αν με αυτά τα παιδαριώδη και τα ευτράπελα θα κυλήσει η προεκλογική περίοδος.

Ο Σταύρος Μαλάς δεν θα ακυρώσει τον εαυτό του. Ούτε το ΑΚΕΛ θα ακυρώσει τον εαυτό του.
Ο Σταύρος Μαλάς είναι ανεξάρτητος, έχει τη δική του ομάδα, τη δική του πλατφόρμα, τις δικές του θέσεις και αντιλήψεις. Κάποιες βασικές τέμνονται σε πολλά σημεία με τις δικές μας, γι’ αυτό και συνεργαζόμαστε.
Άλλες διαφοροποιούνται και τις σεβόμαστε,  όπως σεβόμαστε την αυτονομία της κοινωνίας των πολιτών που εκπροσωπεί και από την οποία θα κριθεί.
Είναι γι’ αυτό ακριβώς που ο Σταύρος Μαλάς είναι επιλογή νίκης. Γιατί εκφράζει τη θέλησή της κοινωνίας για Πολιτική Αλλαγή χωρίς τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε νέα περιπέτεια για την Κύπρο και το λαό της.
Αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά από τον κόσμο που εκφράζει τη στήριξη του στην υποψηφιότητα του. Το διαπιστώνουμε κάθε μέρα που όλο και πιο πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι από άλλους πολιτικούς χώρους λένε ότι αντιπροσωπεύει γι’ αυτούς την απάντηση στα διλήμματά τους.

Ο Σταύρος Μαλάς είναι επιλογή νίκης γιατί συσπειρώνει γύρω του μια δυνατή και ικανή ομάδα που μπορεί να πάρει την Κύπρο μπροστά. Εμπνέει εμπιστοσύνη στους περισσότερους και δίνει δύναμη στους καλύτερους. Ανάμεσα σε αυτούς που μας βυθίζουν στη στασιμότητα και τους άλλους που θα μας βάλουν σε περιπέτειες, ο Σταύρος Μαλάς είναι ο υποψήφιος – εγγύηση ότι το παιχνίδι μπορεί να γυρίσει γιατί ο Μαλάς ενώνει, δε διχάζει, προτείνει δεν δημαγωγεί, ξέρει τι θέλει και που πάει, με ασφάλεια και σιγουριά.

Άκουσα πρόσφατα τον κ. Νικόλα Παπαδόπουλο να απευθύνεται στον κόσμο του ΑΚΕΛ και να του θυμίζει τους αγώνες που έδωσε τάχα μαζί του. Σε ένα πράγμα έχει δίκαιο. Ο κόσμος του ΑΚΕΛ σήκωσε στην πλάτη του μεγάλους στόχους του κυπριακού λαού, εκλογικούς και άλλους, και τους πέτυχε.
Αυτό το γνωρίζει καλά ο κ. Παπαδόπουλος αλλά και άλλοι και γι’ αυτό και οφείλουν μια ειλικρινή συγνώμη στον κόσμο του ΑΚΕΛ για τον τρόπο με τον οποίο του συμπεριφέρθηκαν τα τελευταία χρόνια. Τον τρόπο με τον οποίο εξακολουθούν να του συμπεριφέρονται και σήμερα. Αντί να απολογηθούν γι’ αυτό, θεωρούν ότι τους χρωστάμε και την ψήφο μας.

Ο κόσμος του ΑΚΕΛ ένωσε τα χέρια του με τις δημοκρατικές δυνάμεις πολλές φορές στη σύγχρονη ιστορία. Αγωνίστηκε μαζί τους πετυχαίνοντας πολλά.
Ο κόσμος του ΑΚΕΛ, ο απλός εργαζόμενος, ο οικοδόμος, ο εργάτης, ο δάσκαλος, ο αγρότης, η πωλήτρια, η συνταξιούχα, η οικοκυρά, ο φοιτητής, ο άνεργος, ο αυτοεργοδοτούμενος, ο επιστήμονας, όλος αυτός ο κόσμος, ο κόσμος του ΑΚΕΛ ξέρει να αγωνίζεται, να οργανώνεται, να παλεύει και να κερδίζει για το καλό του τόπου, για το καλό του Ανθρώπου.
Είναι όλος αυτός ο κόσμος λοιπόν που θα κάνει την υποψηφιότητα του Σταύρου Μαλά, υποψηφιότητα νίκης! Αυτό φοβούνται οι αντίπαλοι μας. Σε αυτό προσδοκεί πολύς κόσμος.  Ο κάθε ΑΚΕΛικός, ο κάθε δημοκρατικός και προοδευτικός άνθρωπος μπορεί, πρέπει και αξίζει να δώσει αυτή τη μάχη με όλη του τη δύναμη!
Εμπρός λοιπόν όλοι μαζί να δώσουμε ενωμένοι τη μάχη για αληθινή αλλαγή! Όλοι μαζί να κερδίσουμε τη μάχη για την Κύπρο του Αύριο!