*Την κατηγορεί ότι εμποδίζει τη λύση…

*Στο στόχαστρο τους και ο πρέσβης της Ρωσίας στη Λευκωσία Οσάτσι

 

Την Ρωσία που αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο της Κύπρου από της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας κατηγορεί ότι εμποδίζει την «λύση» στο Κυπριακό  το γνωστό αμερικάνικο περιοδικό Politico φίλα προσκείμενο στην πολιτική των γερακιών  της Ουάσιγκτον και του Σόρος.Το  Politico σέρνει πρώτο το χορό της μαύρης προπαγάνσας δινοντας την κατεύθυνση και στα εγχώρια Μ.Μ.Ε  να ακολουθήσουν  την γραμμή επίρριψης ευθυνών στην Ρωσία  ( και όχι στην γκυρα και τις ΗΠΑ ) προκειμένου   να πειστεί ο μέσος Κύπριος ότι η κατάλυση του κράτους του και ο πλήρης έλεγχος του από την Άγκυρα θα είναι για το καλό του!

Το  Politico με ανταπόκριση του από τη διάσκεψη της Γενεύης  επικαλείται ότι η Κύπρος  φοβάται πως η Μόσχα θα εμποδίσει μια επανένωση του νησιού. Αναφέρει  συγκεκριμένα :

«Καθώς οι Κύπριοι ηγέτες (εξαφανίζει εσκεμμένα το αξίωμα του νόμιμα εκλελεγμένου Πρόεδρου της Δημοκρατίας ) μαζί με Ελλάδα, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο επιχειρούν να επανενώσουν το νησί υπάρχει ένας αυξανόμενος φόβος ότι η Ρωσία μπορεί να χαλάσει την συμφωνία. Αυτό γιατί το Κρεμλίνο έχει πολύ λίγα να κερδίσει από το τέλος της σαρακονταετούς διχοτομησης μεταξύ των δύο κοινοτήτων»

«Μία συμφωνία ειρήνης θα ακύρωνε τις εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ  και θα άνοιγε το δρομο σε μία επίσημη συνεργασία ΕΕ και ΝΑΤΟ (η οποία έχει μπλοκαριστεί επειδή Τουρκία και Κύπρος δεν αναγνωρίζουν επίσημα η μία την άλλη)  και θα δώσει στην Τουρκία μια νέα πηγή εισαγωγής φυσικού αερίου ενω παράλληλα  θα δώσει στις Βρυξέλλες μια μεγάλη διπλωματική επιτυχία .Κανένα από αυτά δεν προωθεί τα ρωσικά συμφέροντα

Ο φόβος της Ελληνοκυπριακής πλευράς είναι ότι η Μόσχα θα χρσιμοποιήσει ΜΜΕ και social media, όπως και δεσμούς με εθνικιστικά πολιτικά κόμματα και την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία για να υποσκάψει τις διαπραγματεύσεις»

«Η κυβέρνηση είναι ενήμερη των ρωσικών ενεργειών και παρακολουθούν την κατάσταση» είπε πηγή της κυβέρνησης Αναστασιάδη στο Politico!

Και συνεχίζει το Politico : «η ανησυχία έρχεται εν μέσω αναφορών ότι το Κρεμλίνο επενέβη στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές εκλογές με κυβερνοεπιθέσεις “fake news” προπαγάνδα και υποστήριξη από λαοφιλή αντικαθεστωτικά κινήματα»

Το Politico, αντιγράφοντας την αντιρωσική προπαγάνδα  της εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ  επικαλείται δημοσίευμα της εν λόγω εφημερίδας εμπλέκοντας μάλιστα τον Ρώσο πρεσβευτή της Μόσχας στην Κύπρο, Stanislav Osadchiy,ότι έχει προβεί σε «αμφιλεγόμενες» κινήσεις το τελευταίο διάστημα, καυτηριάζοντας την πολιτική Αναστασιάδη.

«Ο Osadchiy ήταν ο μόνος ξένος διπλωμάτης που μετείχε σε συνάντηση των μικρότερων πολιτικών κομμάτων του νησιού που αντιτίθενται στην ένωση με τους υπάρχοντες όρους. Η κίνηση του εκλαμβάνεται ως κίνηση πολιτικής σκοπιμότητας» αναφέρει το Politico επικαλούμενο πάντα το δημοσίευμα της φιλοαμεικανικής εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ.

«Την εν λόγω ημερίδα οργάνωσαν τα αντιπολιτευόμενα τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη στο Κυπριακό, κόμματα, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών, Αλληλεγγύη και Οικολόγοι Συνεργασία Πολιτών. Ο Osadchiy έδωσε στη συνέχεια εξηγήσεις στον Κύπριο Πρόεδρο για την παρουσία του στην εκδήλωση του ενδιάμεσου χώρου για το Κυπριακό.»

Στο Politico μίλησε και ο επικεφαλής του Eurasia Group, Mujtaba Rahman, ο οποίος είπε πως «η Ρωσία κάτι κερδίζει, πάντα ήταν αντίθετη στην επανένωση και τώρα ασκεί μεγάλη επιρροή μέσω ΗΕ και μέσω Τουρκίας».

Δεν παρέλειψε το Politico να αναφερθεί και στο εθνοκτόνο σχέδιο Ανάν ισχυριζόμενο ότι« η Ρωσία προσπάθησε να μπλοκάρει την «επίλυση» του Κυπριακού το 2004, όταν άσκησε βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ που πρότεινε αλλαγές οι οποίες θα έμπαιναν σε εφαρμογή εάν η χώρα ψήφιζε υπέρ της «επανένωσης.»Β;eβαια  το POLITICO παραλείπε το γεογονός  πως κυβέρνηση  της Κυπριακής Δημοκρατίας Πρόεδρος της οποίας ήταν τότε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε ζητήσει από τη Ρωσία , την  Κίνα και την Γαλλία να μπλοκάρουν ψήφισμα που προωθούσε ο τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Κ.Ανάν  για ακύρωση των ψηφισμ’ατων του ΟΗΕ στα οποία καταδικάζετο η ανακήρυξη του ψευδοκράτους

Περαιτέρω το Politico παρουσιάζοντας την προωθουμενη «λύση» ως κάτι καλό για τον μέσο Ελληνοκύπριο στην ουσία αποκαλύπτει τα συμφέροντα των μόνων πραγματικά κερδισμένων από αυτή, του τουρκικού και του αμερικανικού παράγοντα.

«Τα συμφέροντα της Μόσχας έχουν να κάνουν με τη στρατηγική θέση της Κύπρου και με το γεγονός πως ως ενιαίο κράτος, θα «πήγαινε» προς το ΝΑΤΟ. Στο παρελθόν η Μόσχα ήθελε να δημιουργήσει μια δική της βάση στο νησί, κάτι που το ΝΑΤΟ θα εκλάμβανε ως πρόκληση.

Η Ρωσία θέλει να διατηρήσει το υπάρχον status quo στην Κύπρο και για δικούς της οικονομικούς λόγους, μιας και το νησί για χρόνια λειτουργούσε σαν φορολογικός παράδεισος για Ρώσους μεγιστάνες.

Η Μόσχα μάλιστα δάνεισε στη χώρα δισεκατομμύρια δολάρια κατά την οικονομική κρίση του 2011, για να διασφαλίσει την ασφάλεια των ρωσικών κεφαλαίων που βρίσκονταν στο νησί.

Η Κύπρος παίζει κομβικό ρόλο στη στρατηγική φυσικού αερίου του Πούτιν. Στην ευρύτερη περιοχή της έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα φυσικού αερίου. Μια ενιαία Κύπρος θα μπορούσε να γίνει σημαντικός προμηθευτής αερίου τόσο για την Τουρκία όπως σχολίαζε το Politico παρακάτω, όσο και για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, περιορίζοντας έτσι την κυριαρχία της ρωσικής πλευράς στον τομέα αυτό. Κάτι τέτοιο, προϋποθέτει φυσικά επανένωση και κοινή οικονομικοπολιτική στρατηγική.

Η διαιρεμένη Κύπρος «συμφέρει» τη Ρωσία που προσπαθεί να ολοκληρώσει τον TurkStream της Gazprom που θα μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Τουρκία και την Ευρώπη. Η ενωμένη Κύπρος θα επέτρεπε ευκολότερα το πέρασμα από τα εδάφη της σε άλλον ανταγωνιστικό αγωγό από την Αίγυπτο ή το Ισραήλ, πέραν του αερίου που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί και να εξάγει η ίδια η Κύπρος ως ενιαίο κράτος.»

 

Πραθέτουμε  πιο κάτω αυτούσιο το δημοσίευμα  του περιοδικού Politico:

GENEVA — As Cypriot leaders tussle with Greece, Turkey and the U.K. over the most delicate parts of an agreement to reunify the island, there’s a growing fear that Russia could spoil a deal.

That’s because the Kremlin has little to gain from the end of a four-decade split between Greek and Turkish Cypriots.

A peace deal would ease tensions between the European Union and Turkey, open the way to formal cooperation between the EU and NATO (blocked because Turkey and Cyprus don’t officially recognize each other), give Turkey a new source of natural gas imports and hand Brussels a diplomatic success story after a series of blows last year.

None of those advance Russia’s interests.

The fear on the Greek Cypriot side is that Moscow is using social and mass media, as well as ties to fringe nationalist political parties and the Greek Orthodox Church, to undermine the settlement talks.

“The government is aware of Russian activities and monitoring the situation,” said a source close to the government of Nicos Anastasiades, Cyprus’ internationally recognized president and the Greek Cypriot leader.

The concern comes amid reports of the Kremlin intervening in U.S. and European elections with cyberattacks, “fake news” propaganda and support for populist and anti-establishment movements.

Russia’s ambassador to Cyprus, Stanislav Osadchiy, has drawn criticism on the island over the past month by sending mixed messages about his government’s position on reunification.
Russia isn’t directly involved in the discussions underway this week in Geneva between Anastasiades and Mustafa Akıncı, president of the self-declared Turkish Cypriot state, and, as of Thursday, officials from Greece, Turkey, the U.K., the United Nations and the European Union.

But the worry is that it will use its soft power to influence public opinion, especially if the two sides reach a peace deal and start campaigning for a referendum in the coming months.

There’s some indication that Moscow has already started to do that. Russia’s ambassador to Cyprus, Stanislav Osadchiy, has drawn criticism on the island over the past month by sending mixed messages about his government’s position on reunification.

In what the Greek Cypriot newspaper Politis described as a “political blunder,” Osadchiy was the only foreign representative to attend a seminar in late December between five smaller political parties, where the focus was on opposing reunification and attacking Anastasiades’ role in the talks.
He was quickly summoned to the Cypriot foreign ministry to explain, Politis reported. A few days later, Osadchiy stressed his government’s support for a settlement deal, as well as its readiness to attend the Geneva meeting if the U.N. Security Council’s five permanent members were invited.

“We first of all support the solution, we expect difficult days ahead, but Russia sincerely wants a solution to the Cyprus problem and we hope that one will be achieved in Geneva,” Osadchiy said on December 30, according to the Famagusta Gazette. The Russian embassy in Cyprus could not be reached for comment.

Despite talk last month of inviting the Security Council members, in the end the Geneva meeting was limited to the Greek and Turkish Cypriot leaders and the three countries currently charged with guaranteeing Cyprus’ independence and security. The United Nations facilitates the negotiations, as it has done since the process started 20 months ago, and European Commission President Jean-Claude Juncker and the EU’s foreign policy chief, Federica Mogherini, attended as supportive observers.

The aim of the open-ended session is to come to a broad political agreement on the biggest sticking points in the talks, then allow Anastasiades and Akıncı to return to Cyprus and tie up the final issues.

Russian disruption

The Cypriot government is wary of Russia because Moscow has caused problems in the past, trying to disrupt the only other chance Cyprus has ever had at reunification — a 2004 referendum on a U.N.-driven deal.

That agreement failed because Greek Cypriots rejected it, but Russia also vetoed a resolution in the U.N. Security Council on changes that would have taken effect if Cyprus had reunified, while the 14 other members voted in favor. It was Moscow’s first veto since 1994.

The question is whether Russia will do the same, either publicly or secretly, this time around.

“Russia is gaining something of the upper hand, has always been opposed to reunification, and now wields a large amount of influence over the process via the U.N. and via Turkey,” said Mujtaba Rahman, head of the Eurasia Group consultancy’s Europe analysis.

Along with Osadchiy’s attendance at the political seminar, there’s concern in Nicosia about negative news coverage of Anastasiades and apparent efforts to discredit him and the deal he’s negotiating.

One source of this coverage is the Moscow-based journalist and blogger John Helmer — named by KGB agents as an intelligence asset in the 1980s. He suggested in October that the U.S. government is pushing Anastasiades toward a deal that favors Turkey by, for instance, accepting “Turkish military occupation of northern Cyprus under a NATO flag,” aimed at loosening Russia’s links to the country.

An official from the Russian permanent representation to the EU rejected suggestions that Moscow was undermining Cyprus’ reunification, arguing that Russia has historically supported “a just and durable settlement,” including through resolutions at the U.N. Security Council in 1977 and 1979 and by offering a solution plan in 1986.

“All along we insisted that the two communities should be given an opportunity to decide, without external interference or artificial timelines, on the future of their country,” Russia’s EU Ambassador Vladimir Chizhov, said in a statement to POLITICO. Both the Greek and Turkish Cypriot sides “actually thanked Moscow” for its “technical veto on an ill-prepared U.N.S.C. resolution” in 2004, he added.

“So, attempts to shift blame for the lack of success in efforts to settle the problem before a specific date or on the basis of artificially imposed templates are both unfair and misleading,” he added.

Russia’s interests

Ties between Moscow and Greek Cypriots run long and deep — financially, culturally, and politically.

Cyprus was the top destination for direct investment out of Russia in 2014, and the largest source of foreign investment into Russia, according to U.S. government data. Russia loaned Cyprus €2.5 billion during its 2011 financial crisis, and the two countries signed a military cooperation agreement in 2015 allowing Russian naval ships to stop in Cypriot ports for emergencies.

“Observing from the outside, there are elements that could make one think that maybe Moscow is cultivating other expectations [for the Cyprus talks]” — Anonymous European diplomat
The island is a favored destination for Russian tourists and Moscow also sees itself as a defender of Orthodoxy, the predominant religion of Greek Cypriots.

But if Russia is interested in keeping Cyprus divided, it’s for broader geopolitical reasons, analysts and diplomatic sources said.

Those include the possibility that a united Cyprus could be pressured into joining NATO, the potential for Turkey and maybe the EU to import new gas supplies along a pipeline from Cyprus and Israel, and the diplomatic success reunification would deliver to both the EU and the U.S.

As long as Cyprus remains divided by a U.N. buffer zone, Turkey and the Anastasiades government don’t recognize each other. As a result, Turkey hampers NATO efforts to cooperate with the EU, Greek and Turkish relations in NATO remain tense, and Turkey remains reliant on gas deliveries from Russia’s Gazprom. The EU and Turkey are Gazprom’s top two customers.

“So there are concerns and reasons why one would believe Russia might not be necessarily supportive of a solution, although I need to underline that it has always in public rhetoric supported it,” said Harry Tzimitras, director of the PRIO Cyprus Centre, an independent research institute.

Despite Moscow’s public backing for reunification, stories like Osadchiy’s appearance at the political party seminar in December — where he received a round of applause, according to the Cyprus Mail — and his apparently “cordial” relationship with anti-reunification parties do raise eyebrows, a European diplomat following the talks said.

“Observing from the outside, there are elements that could make one think that maybe Moscow is cultivating other expectations [for the Cyprus talks],” the diplomat said, asking not to be named.

This article was amended on January 14 to add a comment from Russia’s EU Ambassador Vladimir Chizhov which arrived after publication