Του Πέτρου Μ. Πέτρου
Στις μέρες μας κλιμακώνεται όσο ποτέ άλλοτε, το επικίνδυνο παιχνίδι της πυρηνικής απειλής, από τη στιγμή που δεν υπάρχει μια συμφωνία ισότιμου αφοπλισμού και που ορισμένοι στις ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν ακόμα ακόρεστη δίψα και «όνειρα» επικυριαρχίας δι΄αυτής της οδού, που κατά τον Ν. Τσόμσκι οδηγεί να «πέσουμε με δύναμη στον γκρεμό» και ότι βρισκόμαστε πλέον στο παρά δύο…ούτε καν στο 12 παρά πέντε.
Αυτά βεβαίως είναι ψιλά γράμματα για τους οπαδούς των πυρηνικών μπούνκερ ή της διαφυγής των λίγων και εκλεκτών σε κάποιον άλλο πλανήτη και την επιστροφή τους όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Αυτά τα αρρωστημένα σενάρια έχουν μάθει σε όλη τους τη ζωή ορισμένοι και νομίζουν ότι αυτή τη συνταγή μπορούν να εφαρμόσουν και στην περίπτωση ενός πυρηνικού πολέμου, για να σώσουν τα τομάρια τους.
Η εποχή μας και οι κάθε λογής ραγδαίες εξελίξεις και επιτεύγματα, δυστυχώς πάντα συνδυάζονται και συντονίζονται με τα βήματα του πολέμου, γι αυτό και ακούμε για μικρές πυρηνικές βόμβες, για πλατφόρμες στο διάστημα που θα φέρουν πυρηνικά και χίλιες δυο άλλες ευφάνταστες ιδέες και «εξωτικές» λύσεις.
Η αλήθεια όμως και η ουσία παραμένουν αναλλοίωτες. Ο πλανήτης εξακολουθεί να είναι ακόμα ξάγρυπνος και να μην μπορεί να χαρεί και να δρέψει καρπούς ειρήνης. Ακροβατεί και κανείς δεν ξέρει πότε θα γίνει το μοιραίο λάθος ή θα σπάσουν τα νεύρα και η υπομονή κάποιων. Των παντοδύναμων που κραδαίνουν το μαχαίρι κάθε είδους απειλών και μέτρων στα πρόσωπα άλλων ή των λιγότερο ισχυρών που εξακολουθούν ακόμα να τους ανέχονται.
Ας μη ξεγελούν κανένα τα ΜΜΕ με τις υποτιμητικές αναφορές τους στους Βορειοκορεάτες, που προσπαθούν να τους εξευτελίσουν. Έχουν τις δικές τους ιδιοτυπίες, όπως όλοι οι άνθρωποι στη Γή, είναι όμως πολύ πειθαρχημένος λαός και πολύ εγκάρδιος και φιλικός με τους φίλους, αυστηροί, «γινακσήδες» και σκληροτράχηλοι σε άλλες περιπτώσεις. Πολύ απλά και σεμνά περιβάλλουν το σαρκίο τους, αλλά κρύβουν βάθος και έχουν έντονα τα δικά τους βιώματα από την ιστορία της διαιρεμένης χώρας τους. Δεν μπορούν δια μιας να δουν τον κόσμο με τα γυαλιά των ξένων και αυτό είναι φυσιολογικό και ισχύει για όλους, και σίγουρα η δαιμωνοποίηση τους δεν απομακρύνει τον κίνδυνο μιας πυρηνικής σύγκρουσης μα ούτε και η απομόνωση και ο αποκλεισμός τους θα αλλάξουν τη διακυβέρνηση της χώρας, όπως δεν έγινε με την περίπτωση της Κίνας, της Κούβας, του Ιράν και αλλού.
Πρόσφατες πληροφορίες από την Ασία αναφέρουν ότι η Βόρεια Κορέα απώλεσε υποβρύχιο στις ανατολικές ακτές της, ύστερα που οι κινήσεις του μπήκαν στο μικροσκόπιο μυστικής παρακολούθησης από αμερικανούς στρατιωτικούς με τη χρήση κατασκοπευτικών δορυφόρων, πλοίων και αεροπλάνων, τα οποία παρατήρησαν ότι το υποβρύχιο «σταμάτησε», «χάθηκε» και αναζητείται από το Ναυτικό της Βόρειας Κορέας, ενώ σύμφωνα με το CNN «στις ΗΠΑ δεν είναι γνωστό αν το υποβρύχιο βυθίστηκε ή εξακολουθεί να πλέει».
Αν όντως έχουν έτσι τα πράγματα, αυτό το γεγονός θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα στην κορεατική χερσόνησο. Η Πιονγκγιάνγκ στις 6 Ιανουαρίου φέρεται να έχει δοκιμάσει μια βόμβα υδρογόνου και στις 7 Φεβρουαρίου εκτόξευσε δορυφόρο με τη βοήθεια πυραύλου φορέα, που θεωρητικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς.
Επιπλέον, στις 7 Μαρτίου, ΗΠΑ και Νότια Κορέα άρχισαν τη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, των μεγαλύτερων των τελευταίων 40 χρόνων και σε αυτές τις ασκήσεις συμπεριλαμβάνονται σενάρια εξόντωσης της ηγεσίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας και καταστροφής του πυρηνικού της οπλοστασίου. Σε απάντηση, η Βόρεια Κορέα έχει απειλήσει με προληπτικό πυρηνικό κτύπημα και υποσχέθηκε να ενισχύσει τις πυρηνικές δοκιμές της.
Κανονικά η Αμερική θα έπρεπε να συνεργαστεί με τη Ρωσία και την Κίνα για να «ελεγχθεί», στο βαθμό που μπορεί να ελεγχθεί η τεταμένη κατάσταση με την Βόρεια Κορέα. Από τη στιγμή όμως που δεν υπάρχει συνεργασία με την ίδια τη Ρωσία και οι ΗΠΑ εξυφαίνουν συνεχώς επιθετικούς σχεδιασμούς κατά των πάντων, αναπόδραστα κανείς δεν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια, ούτε προφανώς το Ιράν σε κάποιο άλλο χρόνο, ούτε η Βόρεια Κορέα, ούτε η Κίνα, ούτε και η ίδια η Ρωσία, η οποία στην προσπάθειά της να αμυνθεί έναντι των αμερικανικών σχεδιασμών επαναφέρει σε λειτουργία τον “εφιάλτη του ΝΑΤΟ“, τους Σιδηροδρομικούς πυραύλους.
“Αυτή η πυρηνική αποτρεπτική δύναμη, συνίσταται σε διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο εγκατεστημένο σε σιδηροδρομικό βαγόνι, (βλήμα και εκτοξευτής ζυγίζουν πάνω από 150 τόνους) και αυτό τρέχει με ασφάλεια 120 km / h..Αυτά τα συστήματα, καμουφλαρισμένα πάνω σε εμπορικές αμαξοστοιχίες μπορούν να διασχίσουν πάνω από 1.000 χιλιόμετρα ανά ημέρα και με κάθε μυστικότητα να βρεθούν οπουδήποτε μέσα στις αχανείς εκτάσεις της Ρωσίας και να γίνουν ένας πραγματικός εφιάλτης για το ΝΑΤΟ. Λόγω της μυστικότητας αυτού του προγράμματος από την εποχή της ΕΣΣΔ χαρακτηριζόταν ως το Τραίνο υπ αριθμό μηδέν ή το τραίνο φάντασμα”*.
Ας ελπίσουμε ότι θα κυριαρχήσουν ψυχραιμότερες σκέψεις και θα γίνει τελικά αποδεκτός ο ισότιμος αφοπλισμός, διαφορετικά κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν θα βαδίσουμε στον δρόμο του ολέθρου, από ένα τυχαίο λάθος ή μια στιγμή απόγνωσης μέσα στην ένταση. Αν ω μη γένοιτο επισυμβεί οτιδήποτε στην Βόρεια Κορέα, δεν θα παραμείνουν αλώβητες οι άλλες χώρες της περιοχής, όπως Νότια Κορέα και Ιαπωνία, αφού καμιά τεχνολογική δύναμη και πρόοδος δεν μπορεί να σταματήσει την ροή των ωκεανών και των ανέμων …
Το πεπρωμένο μας στον πλανήτη είναι κοινό, έστω κι αν είμαστε διαφορετικοί σε πολλά.
*Russia 24, 20 Φεβρουαρίου 2016 Evgeny Saltykov
13/3/2016
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας.Η e-shocknews υποστηρίζει την ελεύθερη έκφραση θέσεων, απόψεων και ιδεών)
