Από τη μακρινή Αργεντινή (εδώ με τον πρόεδρό της Μαουρίτσιο Μάκρι) συνέχισε την κριτική του προς την Ε.Ε ο Ματέο Ρέντσι
Οι Βρυξέλλες συνεχίζουν να πιέζουν, ζητώντας παρεμβάσεις για τη μείωση του δημόσιου χρέους της Ιταλίας. Ως γνωστόν, ο Ματέο Ρέντσι ζητά να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην ανάπτυξη και θέλησε να επαναλάβει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση ακολουθεί λάθος δρόμο, ακόμη και κατά την επίσκεψη που πραγματοποιεί στη μακρινή Αργεντινή.
Παρά ταύτα, απ’ ό,τι φαίνεται, η ιταλική κυβέρνηση προσπαθεί παράλληλα να βρει τις ημέρες αυτές ένα είδος «ενδιάμεσης λύσης». Σύμφωνα με μεγάλο μέρος του Τύπου, η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Ρώμης σκοπεύει να προχωρήσει σε μερική αλλαγή του συστήματος βάσει του οποίου χορηγούνται οι συντάξεις χηρείας στην Ιταλία.
Πρόκειται για σημαντικό κεφάλαιο του κρατικού προϋπολογισμού: κάθε χρόνο, ξοδεύονται σαράντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ και οι συντάξεις αυτές δίδονται σε 4,3 εκατομμύρια Ιταλών και Ιταλίδων.
Στόχος της κυβέρνησης, απ’ ό,τι προέκυψε μέχρι τώρα, είναι να συνδεθεί η χορήγηση των εν λόγω συντάξεων όχι μόνο με τα υπόλοιπα πάγια εισοδήματα, αλλά με το σύνολο της οικογενειακής περιουσίας, ακόμη και με τις διάφορες τραπεζικές καταθέσεις.
Μπορεί να καταλάβει εύκολα κανείς ότι ούσα η Ιταλία μια από τις χώρες με το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκτητών ακινήτων σε αναλογία με τον πληθυσμό, όπως και με, κατά παράδοση, έντονη ροπή προς την αποταμίευση, το όλο σχέδιο δεν θα μπορούσε να μην προκαλέσει ανησυχία και αντιδράσεις.
Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από το «νοικοκύρεμα» των συντάξεων χηρείας να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση του ταμείου που βοηθά τους φτωχούς πολίτες. Αυτό, όμως, δεν αποδείχθηκε αρκετό για να πέσουν οι τόνοι στην όλη υπόθεση.
«Σιχαίνομαι μια κυβέρνηση η οποία θέλει να εξοικονομήσει χρήματα, εκμεταλλευόμενη τη δουλειά ανθρώπων που έχουν πεθάνει», δήλωσε, με τον γνωστό του, ακραίο τρόπο, ο γραμματέας της Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι. Και το κίνημα Πέντε Αστέρων, όμως, διά μέσου του μετρημένου, συνήθως, αντιπροέδρου της Βουλής, Λουίτζι ντι Μάιο, υπογράμμισε αμέσως ότι «πρόκειται για μια ανήθικη επίθεση κατά των συντάξεων χηρείας», θεωρώντας «απαράδεκτη» την όποια περικοπή τους.
Η κυβέρνηση έσπευσε αμέσως να διευκρινίσει ότι «δεν τίθενται σε κίνδυνο οι συντάξεις χηρείας» και πως «θα διορθωθούν μόνον κάποιες προβληματικές καταστάσεις». Η πολιτική θύελλα, όμως, δύσκολα θα κοπάσει.
Το μέτρο βρίσκεται ακόμη προς διαμόρφωση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, αλλά οι Ιταλοί ξέρουν καλά ότι πρόκειται για ένα ευαίσθητο θέμα. Φοβούνται, ουσιαστικά, ότι αν αρχίσουν να αμφισβητούνται έστω και κάποια υποτίθεται δευτερεύουσας σημασίας κεκτημένα δικαιώματα, μπορεί να επιβληθούν συνολικές «μεταρρυθμίσεις» με το γνωστό τεχνοκρατικό άρωμα Βρυξελλών.
Προς το παρόν, οι υπεύθυνοι των συνδικάτων ζήτησαν να συναντηθούν επειγόντως με τον πρόεδρο της επιτροπής για εργασιακά θέματα της Βουλής, Τσέζαρε Νταμιάνο. Είναι κεντροαριστερός -ανήκει στο ίδιο κόμμα με τον Ματέο Ρέντσι, στους Δημοκρατικούς- αλλά εξέφρασε και ο ίδιος σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με τις αρχικές προθέσεις της κυβέρνησης. Οι συντάξεις χηρείας, άλλωστε, καταβάλλονται στον ή στη σύζυγο εν ζωή, ήδη με ουσιαστική περικοπή: οι δικαιούχοι λαμβάνουν από το 30% μέχρι το 60% του αρχικού ποσού, ανάλογα με το υπόλοιπο εισόδημά τους.
Σύνθετοι υπολογισμοί
Συνυπολογίζοντας, όμως, στο μέλλον και την ακίνητη περιουσία, μαζί με τις καταθέσεις -όπως θα ήθελε η κυβέρνηση- σε αρκετές περιπτώσεις η δεύτερη αυτή σύνταξη μπορεί, ουσιαστικά, να εξαφανιστεί.
Ο Ματέο Ρέντσι ξέρει ότι πρέπει να κινηθεί με μεγάλη προσοχή, ακροβατώντας σε τεντωμένο σκοινί. Από την αρχή της κρίσης «πάγωσαν» οι μισθοί των Ιταλών δημοσίων υπαλλήλων, αλλά η έλλειψη αναπροσαρμογής στο κόστος ζωής, σε ό,τι αφορά τις υψηλότερες συντάξεις, κρίθηκε αντισυνταγματική από τη Δικαιοσύνη. Και εν όψει τοπικών εκλογών σε τέσσερις μήνες, τίποτα δεν θα μπορούσε να εξοργίσει τους ψηφοφόρους τόσο όσο η ξαφνική απώλεια μέρους του εισοδήματός τους, σε περίοδο κρίσης.
Απο efsyn.gr.
(Συντάκτης: Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης)
