Εύστοχα όπως πάντα, γιατί ζει βαθιά μέσα στην ψυχή του λαού και των ιστορικών γεγονότων, ο ποιητής Άντης Κανάκης μιλά σ’ ένα του ποίημα για εκείνα τα βόλια που είπαμε, τις σφαίρες που σκότωσαν τον Μιχάλη και τον Ηλία…κι’ ακόμα ταξιδεύουν…
Εκείνες οι σφαίρες ταξιδεύουν ακόμα, όχι γιατί λιγοψύχησαν οι γυναίκες και τα παιδιά των θυμάτων του Γρίβα στην περίοδο 1955-59. Όχι γιατί λιγοψύχησε ο Παπαϊωάννου, ο Πουμπουρής, ο Χρήστου…Ταξιδεύουν ακόμα και γιατί κάποιοι, που είχαν την ευκαιρία να δώσουν στη δημοσιότητα και στην ιστορία αδιάσειστα στοιχεία για αρκετούς από τους δολοφονηθέντες, δεν ήρθησαν στο ύψος των περιστάσεων και τη μια του Καραβοκύρη, όνομα και μη χωριό, του έφταιγε ο λοστρόμος και την άλλη ο θερμαστής κι έτσι δόθηκε το φιλί της ζωής σ’ εκείνες τις σφαίρες που ακόμα ταξιδεύουν…
Ο μακαριστός Ρολάνδος Κατσιαούνης, που «έχωσε» τη μύτη του σε πολλά σκοτεινά αρχεία και υποθέσεις, για να φέρει φώς στην κοινωνία και να γκρεμίσει «καλά επιμελημένα σκοτάδια» δεκαετιών, δυστυχώς στον δρόμο του συνάντησε ανυπέρβλητα εμπόδια και σήμερα σχεδόν 60 χρόνια μετά από εκείνες τις δολοφονίες αριστερών, το σκοτάδι δραπέτευσε μέσα από τα χέρια μας και τώρα, δεν μπορούμε να μιλήσουμε ανοικτά, αφού ο «κέρβερος» μπορεί να εξαφανίσει τα πάντα.
Εκείνοι που φάνηκαν μικροί και ανεπαρκείς στον «καίριο» χρόνο της εξουσίας τους, τώρα το παίζουν ήρωες και μεγαλόψυχοι και απορούν γιατί η κοινωνία της Αριστεράς, όχι της Δεξιάς, τους πληρώνει με το νόμισμα που τους πληρώνει.
Οι ασήκωτες ευθύνες κάποιων που φάνηκαν ανεπαρκείς στον «καίριο» χρόνο της εξουσίας τους απαιτούν ανάληψη, αν και ο δρόμος πλέον δείχνει μόνο οίκτο και για άλλους μόνον…τις σφαίρες που ταξιδεύουν… Κρίμα!
Κι ενώ ζητούμε, και καλά κάνουμε, να δώσουν όλοι ό,τι στοιχεία έχουν για αγνοούμενους ΕΚ, ΤΚ, ,Έλληνες ή Τούρκους, σε μας δεν επιτρέπεται να πάρουμε αυτά που είναι δίπλα μας, μα ούτε και το ΑΚΕΛ το ζητά (και το ΑΚΕΛ ξέρει πολύ καλά σε τι εστιάζει η αναφορά).
Αυτή είναι η τραγωδία μας, χειρότερη ίσως και από τον μακρύτερο εμφύλιο στον κόσμο (Κολομβία), σίγουρα όχι ως προς τον αριθμό των θυμάτων, αλλά ως προς την σκόπιμη και επιτηδευμένη συγκάλυψη της αλήθειας.
Π.Π
