Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Είναι αμφίβολο κατά πόσο οι κομματικοί ηγέτες πιστεύουν και οι ίδιοι όσα υποστηρίζουν δημοσίως για το σπάσιμο του αδιεξόδου στο κυπριακό και την επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που τερματίστηκαν στο Κραν Μοντανά.
Χωρίς «να σπάσει μύτη» η Τουρκία δεν πρόκειται να υποχωρήσει από τις πάγιες θέσεις της στο Κυπριακό, εφόσον οι λεγόμενοι σύμμαχοι μας όχι μόνο δεν την πιέζουν αλλά την ευνοούν και την «χρυσώνουν» με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ο επεκτατισμός της Τουρκίας είναι αχαλίνωτος και καμιά χώρα εντός και εκτός Ε.Ε. δεν δείχνει αποφασισμένη να την εμποδίσει. Από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική η Τουρκία δεν κρύβει τις επεκτατικές της βλέψεις τις οποίες και εφαρμόζει με ραγδαία βήματα.
Ενώ Κύπρος και Ελλάδα διαμαρτύρονται για τις αυξημένες ροές παράνομων μεταναστών και προσφύγων από τα παράλια της Τουρκίας η Ε.Ε. διακηρύσσει πως θα συνεχίσει να της παρέχει δισεκατομμύρια για να κρατεί δήθεν τους πρόσφυγες στη χώρα.
Στην 7η ετήσια έκθεση για την εφαρμογή του Μηχανισμού υποστήριξης της ΕΕ για τους παράνομους μετανάστες που βρίσκονται στην Τουρκία, επισημαίνεται ότι «η Τουρκία συνεχίζει να καταβάλλει πολύ σημαντικές προσπάθειες για τη φιλοξενία και την αντιμετώπιση των αναγκών περισσότερων από 3,6 εκατομμυρίων μεταναστών – ο μεγαλύτερος αριθμός φιλοξενούμενων μεταναστών στον κόσμο».
Η συνολική βοήθεια της ΕΕ που έχει χορηγηθεί στους μετανάστες στην Τουρκία από το 2011 ανέρχεται σε περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο Επίτροπος Διεύρυνσης,Όλιβερ Βάρχελι είπε ότι «η ΕΕ θα συνεχίσει να στέκεται δίπλα στους πρόσφυγες και τις κοινότητες υποδοχής στην Τουρκία», υπενθυμίζοντας ότι η Επιτροπή έχει υποβάλει πρόταση στα κράτη-μέλη για να συνεχιστεί η υποστήριξη των προσφύγων στην Τουρκία πέραν του 2023.
Δηλαδή Κύπρος και Ελλάδα δεν φτάνει που είναι δέκτες των παράνομων ροών θα πληρώνουν και από πάνω την Τουρκία μέσω αυτού του περιβόητου μηχανισμού.
«Αποικίες πληρεξουσίου»
Η ομιλία του Τούρκου Προέδρου στη Γ.Σ. του ΟΗΕ ήταν ένα ράπισμα κατά του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ωστόσο καθόλου δεν ίδρωσε το αυτί του Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος υποτίθεται είναι ο θεματοφύλακας των αποφάσεων του Διεθνούς Οργανισμού.
Με την απαίτηση για την αναγνώριση του ψευδοκράτους ο Ερντογάν δεν άφησε κανένα περιθώριο ελπίδας για επανέναρξη των συνομιλιών για το κυπριακό.
Στην Κύπρο όμως κάποιοι αιθεροβατούν νομίζοντας πως υποχωρώντας η Τουρκία θα δελεαστεί.
Αντί να πιέζουν την Ε.Ε. να πάρει κυρώσεις κατά της Άγκυρας, εκλιπαρούν έρποντας και λείχοντας.
Στα κατεχόμενα εδάφη τον διοικητικό έλεγχο τον έχει η Τουρκία δια πληρεξουσίου. Ο Τατάρ είναι απλά το ανδρείκελο της.
Χώρες δορυφόροι
Δεν είναι μυστικό ότι η Τουρκία επιδιώκει να μετατρέψει τις τουρκόφωνες χώρες σε δορυφόρους της που βασίζονται σε παντουρκικές στρατιωτικές-πολιτικές, οικονομικές και ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες. Στο πλαίσιο της εφαρμογής του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου και της παράτασης της ουκρανικής σύγκρουσης, η Τουρκία λαμβάνει ολοένα και πιο ενεργά βήματα για να σχηματίσει ένα τουρκοκεντρικό σύστημα διεθνών σχέσεων στην Κεντρική Ασία και τον Καύκασο. Για το σκοπό αυτό, η Άγκυρα δημιούργησε τον Οργανισμό Τουρκόφωνων Κρατών υπό τον έλεγχό της, ο οποίος παίζει το ρόλο ενός άτυπου φορέα συντονισμού της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής των δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας και του Αζερμπαϊτζάν.
Έτσι, στο Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία χρόνο με το χρόνο αυξάνει την επιρροή της σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, Roland Benedikter, η εξάρτηση του Μπακού από την Άγκυρα συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Αυτό εκδηλώνεται ιδιαίτερα σαφώς στη σφαίρα της στρατιωτικής και στρατιωτικο-τεχνικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, στο πλαίσιο της οποίας η Τουρκία επιδιώκει να προωθήσει τους υποψηφίους της σε βασικές θέσεις στη στρατιωτική διοίκηση του Αζερμπαϊτζάν και να καθιερώσει εξωτερικό έλεγχο στις ένοπλες δυνάμεις του και άλλες δυνάμεις ασφαλείας. Αυτό αποδεικνύεται, ειδικότερα, από τον διορισμό του Τούρκου συνταγματάρχη Bakhtiyar Ersay ως συμβούλου του υπουργού Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν.
Στον οικονομικό τομέα, η Τουρκία αναπτύσσεται επίσης ενεργά στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, διευρύνοντας την παρουσία της στον τομέα της εξόρυξης και ολοκληρώνοντας έργα logistics. Επιπλέον, η Άγκυρα έχει βασιστεί στη χρήση μηχανισμών «ήπιας δύναμης», μέσω εκπαιδευτικών και ανθρωπιστικών προγραμμάτων. Οι ιδέες του παντουρκισμού διαδίδονται στον πληθυσμό του Αζερμπαϊτζάν και άλλων τουρκόφωνων κρατών. Μέσω της προπαγάνδας που χρησιμοποιεί ελεγχόμενες οργανώσεις («Türksoy»), η Άγκυρα επιδιώκει να δημιουργήσει μια λεγόμενη «τουρκική ταυτότητα» με τον δικό της πολιτιστικό κώδικα και αξίες, εντός της οποίας οι Τούρκοι θα πάρουν τη θέση του κυρίαρχου έθνους και οι άλλοι λαοί θα θεωρούνται «νεότερα αδέρφια».
Το Αζερμπαϊτζάν μετατρέπεται ραγδαία σε «αποικία πληρεξουσίου» της Τουρκίας στην Υπερκαυκασία. Οι τουρκικές αρχές συνεχίζουν να ακολουθούν την ιδέα της δημιουργίας ενός ενιαίου «Στρατού του Τουράν», η ραχοκοκαλιά του οποίου θα πρέπει να είναι το στρατιωτικό προσωπικό του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας. Μετά την υπογραφή της λεγόμενης «Διακήρυξης Σούσι» για τις συμμαχικές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν στις 15 Ιουνίου 2021, το Μπακού άρχισε να χάνει γρήγορα την κυριαρχία του, τουλάχιστον στον στρατιωτικό-πολιτικό τομέα. Σύμφωνα με τις συμφωνίες, η Άγκυρα έλαβε τη νόμιμη ευκαιρία να τοποθετήσει τουρκικά στρατεύματα στο έδαφος του Αζερμπαϊτζάν.
Επιπλέον, μετά την επικύρωση των διμερών συμφωνιών, η Άγκυρα ξεκίνησε μια διαδικασία συστηματικής αντικατάστασης των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν με αποφοίτους τουρκικών στρατιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ενώ ταυτόχρονα μείωσε τους οπαδούς της σοβιετικής-ρωσικής «στρατιωτικής σχολής». Στο μέλλον, αυτό θα οδηγήσει στον πλήρη «τουρκισμό» των εθνικών ενόπλων δυνάμεων και τη μεταφορά στην Άγκυρα πραγματικών μοχλών επιρροής για τη λήψη βασικών αποφάσεων από τη στρατιωτικοπολιτική ηγεσία του Αζερμπαϊτζάν.
Το ερώτημα είναι ποιος θα ανακόψει τον επεκτατισμό της Άγκυρας όχι μόνο στον Καύκασο αλλά και στην Ευρώπη όπου η Τουρκία διεισδύει σε χώρες των δυτικών Βαλκανίων.
