Η Τουρκία δεν σκιάζεται με ..φραστικές υποδείξεις
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Ο ισχυρός προχωρεί όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος όσο του επιβάλλει η αδυναμία του (Θουκυδίδης).
Τα γεγονότα στην Πύλα δεν ήταν αιφνίδια . Οι Τούρκοι εδώ και μερικά χρόνια προετοίμαζαν την προέλαση τους στην νεκρή ζώνη και το γνώριζαν οι κυανόκρανοι, οι Εγγλέζοι και όσοι έχουν πάρε δώσε με τα κατεχόμενα και ανέχονται εδώ και χρόνια τις τουρκικές προκλήσεις. Να υπενθυμίσουμε παλαιότερα τις προκλήσεις των Τούρκων στα Στροβίλια, στην Δένεια, στην τάφρο των Ενετικών τειχών με το γήπεδο της Τσεντίγκαγια όπου η ΟΥΝΦΙΚΥΠ έκανε τα στραβά μάτια και επιχειρούσε να δικαιολογήσει τις παράνομες ενέργειες των Τούρκων.
Η Τουρκία όχι μόνο θέλει να κατοχυρώσει και νομιμοποιήσει τα εδάφη που κατάκτησε στην Κύπρο με τη βία αλλά να προχωρήσει και στις ελεύθερες περιοχές σιγά σιγά μέχρι την εξεύρεση μιας λύσης η οποία θα τις εκχωρεί δικαιώματα και στο βορρά και στο νότο. Μιας λύσης παρόμοιας ή και χειρότερης από αυτήν που επέβαλαν οι ΝΑΤΟϊκοί στη Βοσνία Ερζεγοβίνη μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Το σκηνικό είναι αρκούντως αρνητικό. Η Κύπρος θύμα εισβολής και κατοχής με εντολοδόχους ΗΠΑ-Βρετανίας και ΝΑΤΟ, εμφανίζεται με θολωμένη τη μνήμη. Ηγέτες, ηγετίσκοι και παρατρεχάμενοι έχουν ξεχάσει ή έχουν πεισθεί να ξεχάσουν ποιοι όπλισαν τα χέρι του τούρκου εισβολέα και ποιοι για 49 τόσα χρόνια ανέχονται την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας.
Συχνά οι παλίρροιες του χρόνου θολώνουν τα όρια μεταξύ γεγονότων και μύθων. Έτσι οι σκοπιμότητες βρίσκουν χώρο να διεισδύουν παραποιώντας τις αλήθειες, να παραχαράσουν την ιστορία, να αποδομήσουν ηγέτες και να αποενοχοποιήσουν τους Εφιάλτες. Δεν είναι τυχαία που τα τελευταία χρόνια εργολαβικά, επίμονα και σε διατεταγμένη αποστολή συγγραφείς, αρθρογράφοι και σχολιαστές φορτώνουν στον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο λάθη και εγκλήματα τα οποία διέπραξαν οι γνωστοί ξένοι οι οποίοι είναι καταγεγραμμένοι στο Φάκελο για την προδοσία της Κύπρου, αλλά και σε έγγραφα πρώην πρακτόρων της CIA.
«Αμερικανότεροι» των Αμερικανών εναντίον της Ρωσίας
Η πολιτική των κυρώσεων κατά της Ρωσίας έχει αποτύχει παταγωδώς αλλά δυστυχώς οι ΗΠΑ, οι χώρες τις Ε.Ε. που όχι μόνο έχουν πυροβολήσει τα πόδια τους -όπως δήλωσε και ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν- αλλά οδηγούν τους λαούς τους στην φτωχοποίηση και την ανέχεια δεν τολμούν να αντιτείνουν αντιπροτάσεις για τα εθνικά τους συμφέροντα.
Η Κύπρος με στρατεύματα κατοχής στο 37% των εδαφών της και μεγάλο μέρος των ακτογραμμών και την ΑΟΖ της, δεν έπρεπε να συρθεί υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας εάν δεν αξίωνε και πετύχαινε παρόμοιες κυρώσεις και σε βάρος της Τουρκίας. Δεν το έπραξε όμως και σήμερα εκπλήττονται κυβερνώντες και μη επειδή η Ρωσία δεν αντέδρασε αμέσως για να καταδικάσει τα επεισόδια με τις επιθέσεις Τούρκων εναντίον κυανόκρανων στην Πύλα και καθυστέρησε στην έγκριση ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας που ετοίμασαν οι Βρετανοί.
Δυστυχώς θεωρούμε την Ρωσία δεδομένη ακόμα και όταν γινόμαστε «Αμερικανότεροι» των Αμερικανών ως προς την εφαρμογή κυρώσεων εναντίον της. Ακόμα και όταν παρασυρόμαστε στη δίνη μιας αντιρωσικής υστερίας και πυροβολούμε τα εθνικά μας συμφέροντα και την οικονομία μας υπέρ των Αμερικανών και της Δύσης, θέλουμε να έχουμε την στήριξη της χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Δεν πιέζουμε την Δύση, ούτε και ζητούμε από τους Αμερικανούς να διορθώσουν τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος της Κύπρου, αλλά τασσόμαστε αναφανδόν εναντίον της Ρωσίας που από της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας υποστήριζε σθεναρά τον αγώνα μας και πολλές φορές μας έσωσε από δόλιες μεθοδεύσεις των Αμερικανοβρετανών στο Συμβούλιο Ασφαλείας και όχι μόνο.
Τελικά η Ρωσία, παρά την εχθρική στάση μας απέναντι της, σταθερή σε θέσεις αρχών στο κυπριακό, υποστήριξε τη Δήλωση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ της 21ης Αυγούστου, σε σχέση με την παραβίαση του στάτους κβο εντός της νεκρής ζώνης στην περιοχή της Πύλας.
Η Τουρκία βέβαια τις δηλώσεις και ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ην.Εθνών τα χρησιμοποιεί για να καθαρίζει τα ματωμένα άρβυλα της και δεν σκιάζεται με φραστικές υποδείξεις.
Εμείς δυστυχώς πανηγυρίζουμε με τις ρητορικές καταδίκες της διεθνούς κοινότητας και δεν παίρνουμε δραστικές πρωτοβουλίες για να σώσουμε ότι σώζεται από την τουρκική βουλιμία.
Η επιχειρούμενη ασφαλτόστρωση του δρόμου μεταξύ του κατεχόμενου χωριού Άρσους και της Πύλας, ναι μεν αποτελεί παραβίαση του στάτους κβο στην περιοχή και αντίκειται στα Ψηφίσματα του ΣΑ του ΟΗΕ, όπως τονίζεται από το ίδιο το Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά η Τουρκία ξέρει τι κάνει .Είναι βάση σχεδίου η δημιουργία του νέου δρόμου με τον οποίο παρακάμπτονται οι βρετανικές βάσεις Δεκέλειας. Και θα προχωρήσει σε νέα τετελεσμένα εάν δεν υπάρξουν ουσιαστικές κυρώσεις.
Οι Κύπριοι έχουμε κουραστεί από τα ρητορικά μηνύματα και τα ψηφίσματα των Ην.Εθνών, τις βαρύγδουπες δηλώσεις των ευρωπαίων εταίρων που περιορίζονται μόνο στα λόγια.
Τι είδους ξεκάθαρη απάντηση και πόσο «ισχυρή» είναι η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας ότι τάχατες «τέτοιου είδους ενέργειες δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές», όταν η Τουρκία συνεχίζει τον αμανέ της και δεν πτοείται από λόγια;
Η Τουρκία για να αντιληφθεί ότι οι παράνομες ενέργειες της θα έχουν κόστος πρέπει να «πονέσει». Η αχίλλειος πτέρνα της είναι η οικονομία αλλά δυστυχώς κανένας από τους λεγόμενους συμμάχους μας δεν θέλει να την χτυπήσει εκεί που πονάει. Γιατί τα διαπλεκόμενα συμφέροντα των Αμερικανών, των Γερμανών, των Ολλανδών και άλλων λειτουργούν κατασταλτικά και εμάς μας μεθούν με λόγια του αέρα.
Και για να θυμηθούμε και τον Δημόκριτο: «πολλοί που κάνουν πανάθλιες πράξεις , λένε πανέμορφα λόγια»
Οι καιροί ου μενετοί ( οι ευκαιρίες δεν περιμένουν)
Η Κύπρος δεν πρέπει να ικανοποιείται από τέτοιου είδους στήριξη και οφείλει να απαιτήσει ουσιαστική συνδρομή για να αναχαιτισθεί ο τουρκικός επεκτατισμός. Να τολμήσει δραστικές αποφάσεις και να θέσει επιτακτικά και επίμονα τα εθνικά της συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα των ξένων.
Εδώ και τώρα κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Σε αντίθετη περίπτωση να άρει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και να ζητήσει την συνδρομή της για λύση του κυπριακού. Δεν θα είμαστε άλλωστε και οι μόνοι που θα αίρουμε τις κυρώσεις. Η Ουγγαρία που δεν έχει πρόβλημα εισβολής και κατοχής αποφάσισε για τα εθνικά της συμφέροντα να συνεργαστεί με τη Ρωσία αγνοώντας τις απειλές της Ε.Ε.
Μπορεί ο δυνατός να προχωρεί όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος όσο του επιβάλλει η αδυναμία του, αλλά υπάρχουν πιο δυνατοί που μπορούν να ενισχύσουν την αδυναμία του αδύναμου.
Οι καιροί ου μενετοί ! Τώρα πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία για μια πιο αποτελεσματική πολιτική που θα έχει κόστος στην Τουρκία. Οτιδήποτε άλλο είναι λόγια της παρηγοριάς και του αέρα.