Εικασίες ότι πρόκειται για την Ολυμπιάδα μητέρα του Αλέξανδρου
Χρονολογήθηκε ο σκελετός που ανακαλύφθηκε από την ανασκαφική ομάδα της Αικατερίνης Περιστέρη και το αποτέλεσμαείναι ότι ανήκε σε άτομο ηλικίας 54 ετών και απ’ότι φαίνεται σε γυναίκα!
Αν συνδυάσουμε την ηλικία, το φύλο, την χρονολόγηση του σκελετού, αλλά και το σπάσιμο στην περιοχή της λεκάνης, τότε είναι πιθανότατο ο σκελετός να ανήκει στη μητέρα του Μ.Αλεξάνδρου, την Ολυμπιάδα , η οποία είχε δολοφονηθεί διά λιθοβολισμού, αλλά εν συνεχεία είχε ταφεί με τιμές από τον Κάσσανδρο, του επιγόνου που είχε καταφέρει να ελέγξει την Μακεδονία και να εμφανιστεί ως διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είχε δολοφονηθεί με λιθοβολισμό στην Πύδνα με εντολή του Κάσσανδρου το έτος 316 π.Χ. και μαζί της είχε δολοφονηθεί και ο γιος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μαζί με την γυναίκα του, Ρωξάνη.
Οι τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για δύο ακόμη εισόδους που φαίνεται να εντοπίστηκαν στον Τύμβο Καστά της Αμφίπολης.
Η μία από αυτές βρίσκεται στα βορειοδυτικά κάτι που φαίνεται από τη νέα ηλεκτρική διασκόπηση.
Μια νέα αλληλουχία θαλάμων φαίνεται να εντοπίστηκε στη δεύτερη είσοδο του ταφικού μνημείου. Οι πηγές αναφέρουν ότι οι νέοι θάλαμοι παρουσιάζουν κάποια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τους προηγούμενους θαλάμους, καθώς είναι ανηφορικοί σε αντίθεση με τους θαλάμους που έχουν ήδη ανασκαφεί κι έχουν κατηφορική κλίση.
Τον Ιούνιο του 323 π.Χ. ο Αλέξανδρος πέθανε κι ενώ η ασιατικής καταγωγής (κόρη Σογδιανού ηγεμόνα) σύζυγός του Ρωξάνη ήταν έγκυος 6 ή 8 μηνών. Το μέλλον της ωστόσο ήταν πολύ αβέβαιο.
Ο Αλέξανδρος εκτός απ’ αυτή είχε νυμφευτεί και τη Στάτειρα (η οποία επίσης ήταν έγκυος), κόρη του Δαρείου Γ΄, ενώ εικάζεται ότι είχε και μια τρίτη σύζυγο, την Παρυσάτιδα, κόρη του Αρταξέρξη Γ΄. Τελικά η Σογδιανή πριγκίπισσα έφερε στον κόσμο αγόρι το οποίο έλαβε το όνομα του πατέρα του. Η μητέρα του έπρεπε να του εξασφαλίσει με κάθε τρόπο την ζωή και τη διαδοχή στον θρόνο.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο η Ρωξάνη με τη βοήθεια του αντιβασιλέα Περδίκκα, εξόντωσε τη Στάτειρα καθώς και την αδερφή της Δρύπετη, καταγόμενες από βασιλική γενιά και πιθανές αντίζηλους της στο θρόνο. Η τύχη της Παρυσάτιδας, που ήταν επίσης πριγκίπισσα, είναι άγνωστη αν και σύμφωνα με μια σύγχρονη θεωρία, ίσως ήταν εκείνη που σκότωσε η Ρωξάνη, και όχι η Δρύπετη.
Εν τω μεταξύ ο μακεδονικός στρατός της Ασίας αναγόρευσε βασιλιά τον προβληματικό γιο του Φιλίππου Β΄ (ετεροθαλή αδελφό του Μεγάλου Αλεξάνδρου) Αριδαίο.
Παράλληλα ο γιος της Ρωξάνης αναγορεύτηκε συμβασιλέας με το όνομα Αλέξανδρος Δ΄.
Ο Αριδαίος παντρεύτηκε μια πριγκίπισσα την Ευριδίκη. Η φιλοδοξία της τελευταίας να μείνει ο άνδρας της μόνος στο θρόνο ανησύχησε την μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τη διαβόητη Ολυμπιάδα.
Η Ολυμπιάδα φυγαδεύει τον εγγονό της Αλέξανδρο Δ” και γίνεται στόχος του Μακεδόνα στρατηγού Κάσσανδρου Ολυμπιάδα. Προσπάθησε να προστατέψει ανεπιτυχώς τη ζωή του εγγονού της Αλέξανδρου Δ΄.
Η Ολυμπιάδα φοβούμενη για τη ζωή του εγγονού της έπεισε τη Ρωξάνη να καταφύγει στην Ήπειρο. Εκεί η Ολυμπιάδα θα μεγάλωνε απρόσκοπτα τον Αλέξανδρο Δ΄, τον νέο κατακτητή του κόσμου όπως πίστευε.
Ωστόσο η ιστορία δεν είχε τόσο φιλόδοξα σχέδια για το παιδί.
Μετά τους πολέμους των Επιγόνων, ο Κάσσανδρος, ορκισμένος εχθρός της Ολυμπιάδας, κυριάρχησε στη Μακεδονία. Ο Αριδαίος και η Ευριδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον ανακήρυξαν σε τοποτηρητή του θρόνου.
Αμέσως η Ολυμπιάδα εκστράτευσε στην Μακεδονία. Νίκησε το βασιλικό ζεύγος και το θανάτωσε με φρικτό τρόπο.
Με τον Κάσσανδρο όμως δεν είχε την ίδια τύχη. Όταν ο Μακεδόνας στρατηγός κατευθύνθηκε εναντίον της, η Ολυμπιάδα κατέφυγε στην οχυρωμένη Πύδνα, έχοντας μαζί της τον μικρό Αλέξανδρο και τη Ρωξάνη.
Μετά από επτάμηνη στενή πολιορκία η Ολυμπιάδα παραδόθηκε (316 π.Χ) ζητώντας από τον Κάσσανδρο να σεβαστεί τη ζωή του εγγονού της.
Η γηραιά βασίλισσα δεν ήταν όμως πια σε θέση να ζητά οτιδήποτε.
Ο Κάσσανδρος την σκότωσε δια λιθοβολισμού. Οι ιστορικές πηγές διίστανται ως προς την κατάληξη του πτώματος. Αλλοι ιστορικοί αναφέρουν ότι θάφτηκε με τιμές και άλλοι ότι την άφησε να σαπίσει.
Η Ρωξάνη είχε χάσει πλέον την προστάτιδά της.
Πέρασε έξι χρόνια επιθανάτιας αβεβαιότητας μέχρι ο Κάσσανδρος να διατάξει τον θάνατο της ίδιας και του γιου της στην Αμφίπολη το 310 π.Χ.
Μαζί της εξοντώθηκε η γραμμή αίματος του μεγαλύτερου στρατηλάτη της Ιστορίας.