Αιτητής πολιτογράφησης ως Κύπριος ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου ο οποίος εκπροσωπήθηκε από το δικηγορικό γραφείο Ανδρέα Σίμου Αγγελίδη, πέτυχε στο αίτημά του για ακύρωση της απόφασης απόρριψης απόκτησης κυπριακής υπηκοότητας από τον Υπουργό Εσωτερικών.
Η μη τήρηση των διαδικασιών και η έλλειψη επαρκούς και αιτιολογημένης έρευνας από όλες τις βαθμίδες της διοίκησης οδήγησαν τον Toufic Fouad Harb, Λιβανέζικης καταγωγής, ο οποίος ζει και εργάζεται νόμιμα στην Κύπρο από το 1979, σε πολύχρονη και άδικη ταλαιπωρία.
Παρά το νόμιμο και δίκαιο αίτημά του για απόκτηση κυπριακής υπηκοότητας σύμφωνα με το Αρθρο 111 του Ν.141(Ι)2002 περί Αρχείου Πληθυσμού, ο Toufic Fouad Harb δεν έλαβε καμία απάντηση από τις κρατικές υπηρεσίες. Η καθυστερημένη απάντηση που πήρε τελικά την 28/05/2010 τον καλούσε να υποβάλλει νέο αίτημα, με τη δικαιολογία ότι είχε χαθεί η ημερομηνία προσωπικής του συνέντευξης (σ.σ. για λόγους υγείας του αιτητή).
Μετά από δικαστική διαδικασία που διήρκησε για 4 χρόνια, μέσω της δικαιοδοσίας του Διοικητικού Δικαστηρίου πλέον, αναδείχθηκαν τα προβλήματα των κρατικών υπηρεσιών και εκτίθεται τόσο το Τμήμα Πληθυσμού & Μετανάστευσης όσο και ο Υπουργός Εσωτερικών με την ακύρωση της αναιτιολόγητης απόφασής του από το Δικαστήριο.
Η πρόεδρος του Διοικητικού Δικαστηρίου Μ. Καλλίγερου δεχόμενη και υιοθετώντας τις υποβολές των δικηγόρων του Αιτητή με την απόφασή της ημερομηνίας 25/04/2018 έκρινε μεταξύ άλλων:
«Οι δύο από τους Κύπριους πολίτες που έδωσαν συστάσεις, δήλωσαν ότι γνώριζαν τον αιτητή για 20 χρόνια και ο τρίτος για 30 χρόνια. Καμία έρευνα δεν διεξήχθη προς την κατεύθυνση των προσώπων που γνώριζαν τον αιτητή και με τον οποίο είχαν στενή γνωριμία (“close acquaintance”). Βέβαια η ανάγκη αυτή για περαιτέρω έρευνα διαφαίνεται να προέκυπτε και να επιβαλλόταν από τα συμπεράσματα μετά την προφορική συνέντευξη, που έχουν απόλυτη σχέση με τους δεσμούς του αιτητή με την Κύπρο, τους Κύπριους, τα ήθη και τα έθιμά τους. Η έλλειψη της επαρκούς έρευνας οδήγησε στα συμπεράσματα για απόρριψη της αίτησης, στη βάση της εκτεθείσας αιτιολογίας. Ακόμα και αν διεξήχθη οποιαδήποτε άλλη έρευνα, αυτή δεν καταγράφεται σε κανένα έγγραφο που περιέχεται στο φάκελο και ως εκ τούτου κρίνεται η απόφαση ως αναιτιολόγητη καθιστώντας αδύνατο τον δικαστικό έλεγχο και/ή με ελλιπή αιτιολογία, ως προς τα συμπεράσματα της λειτουργού, που προέκυψαν από την διεξαχθείσα προφορική συνέντευξη, τα οποία όμως και υιοθετηθήκαν ως είχαν, χωρίς περαιτέρω έρευνα, τόσο από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, όσο και από τον Υπουργό…».
