Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Το Κατασττικό και οι συνεδριακές αποφάσεις ενός εκάστου κόμματος είθισται να είναι η πυξίδα της ηγεσίας, προκειμένου να μην παραβιάζονται ή να σημειώνονται παρεκλίσεις.Η συνέπεια, η αξιοπιστία , οι θέσεις αρχών είναι το δίκτυ προστασίας  των κομμάτων που τα θωρακίζει  από άτακτες υποχωρήσεις, από πονηρές σκέψεις,  λογοδοτήσεις ή υποσχέσεις σε τρίτους .Τουλάχιστον για το ΑΚΕΛ στο οποίο  ισχύει ακόμα ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, απο το πιο απλό μέλος ΚΟΒΑ μέρι τους ανώτατους αξιωματούχους οι συνεδριακές αποφάσεις θεωρούνται θέσφατες και όποιος τις παραβιάζει σύμφωνα με το Καταστατικό μπαίνει κάτω από το μικροσκόπιο  της Επιτροπής Ελέγχου της Κ.Ε. η οποία επιβάλλει και ανάλογες ποινές.

Τουλάχιστον έτσι λένε στα χαρτιά.Στην πράξη περι άλλα τυρβάζουν.Τον τελευταίο καιρό φαίνεται κανένας να μην ασχολείται με τέτοιες «λεπτομέρειες» καθότι δεν ακούσαμε ακόμα να τέθηκε θέμα να επιβληθεί τιμωρία στον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ ο οποίος σε μια τελευταία σύνοδο της ολομέλειας της Κ.Ε. δήλωνε πως «δεν θα μας ενοχλούσε….  ή δεν θα με ενοχλούσε η παραμονή 600 τούρκων στρατιωτών μετά τη λύση με ελαφρύ οπλισμό….»

Καμιά συνεδριακή απόφαση ούτε του τελευταίου, ούτε και των άλλων προηγούμενων συνεδρίων δεν αφηνει ανοικτά τέτοια περιθώρια για παραμονή στρατού ή εποίκων ή σύγκλιση διεθνούς διάσκεψης  για το κυπριακό χωρίς την εκπροσώπηση του Συμβουλίου Ασφαλείας.Και όμως από το ναυάγιο του Κραν Μοντανά μέχρι σημερα η ηγεσία  του ΑΚΕΛ κλαίει και οδύρεται σκίζει τα ιμάτια της και μοιρολογεί πως ευθύνεται η Ε/κ πλευρά και όχι ο Τσαβούσογλου ή ο Ακιντζί.

Οταν στις 11.12.2016 ο Τουμάζος Τσελεπή μέλος του Π.Γ. του ΑΚΕΛ και μέλος της ελληνοκυπριακής ομάδας διαπραγμάτευσης σε συνέντευξη του στην Εφημεριδα των Συντακτών με αφορμή την επίσκεψη του στην Αθήνα για να μιλήσει  σχετικά με τα ομοσπονδιακά συστήματα και τη διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία, δήλωνε πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές της φωτιάς που δεν μπορούν να αγνοηθούν, ο κάθε καλόπιστος πολίτης είχε την εντύπωση πως αυτές οι γραμμές δεν θα κατέληγαν στην πυρά για να γίνουν σε διάστημα μερικών βδομάδων ή μηνών στάκτες και αποκαίδια.

Ο κ. Τσελεπή αφού αναφέρθηκε στις συζητήσεις  που έγιναν στον Μον Πελεράν 1, και ότι στο «Μον Πελεράν 2»  έγιναν μια σειρά λάθη από πολλές πλευρές,απαντώντας σε ερώτηση ότι «η  τουρκοκυπριακή πλευρά λέει ότι η διάσκεψη πρέπει να είναι πενταμερής, η άλλη πλευρά θεωρεί ότι πρέπει να είναι πολυμερής, απάντησε :Αυτό το ζήτημα, που μοιάζει εκ πρώτης όψεως διαδικαστικό, μετατρέπεται σε ουσιαστικό. Κάθε πλευρά στο συγκεκριμένο ζήτημα έχει μια «κόκκινη γραμμή», όχι κόκκινη σαν αυτές που ακούμε από «μπαλκόνια» ή άμβωνες. Είναι κόκκινες της φωτιάς.»

Και συνέχισε:«Η δική μας η πλευρά, απολύτως δικαιολογημένα, δεν θα δεχτεί απο-αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας πριν από τη λύση, γιατί θέλουμε συνέχεια του κράτους. Η Τουρκία δεν πρόκειται να δεχτεί να αναγνωρίσει de jure την Κυπριακή Δημοκρατία πριν από τη λύση.

»Το πρόβλημα με τη διαδικασία όπως την προτείνει η τουρκική πλευρά είναι το εξής: Αν απουσιάζει από τη διάσκεψη η Κυπριακή Δημοκρατία και βρίσκονται απλά οι δύο κοινότητες, τότε υπάρχει πρόβλημα αναγνώρισης. Αρα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Από την άλλη, μια διάσκεψη με την παρουσία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Κυπριακής Δημοκρατίας, των δύο κοινοτήτων και των εγγυητριών δυνάμεων «σκοντάφτει» στο ότι στην πραγματικότητα συνεπάγεται de jure αναγνώριση από την Τουρκία.

Ούτε αυτό μπορεί να γίνει. Πρέπει, όμως, να είναι εκεί το Συμβούλιο Ασφαλείας, αφού από εκεί περιμένουμε ένα ψήφισμα που να υιοθετεί τη λύση, να δίνει εχέγγυα εφαρμογής της, που να εγκαθιδρύει μια ειρηνευτική δύναμη με καθαρούς όρους εντολής. Πρέπει να είναι εκεί και η Ε.Ε. για λόγους κεκτημένου…»

Εκκωφαντική η απουσία των 5 μονίμων μελών του Σ.Ασφαλείας

Στην λεγόμενη διεθνή διάσκεψη για το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά δεν είδαμε βέβαια καμιά εκπροσώπηση των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας παρόλο που φορτικά και με διπλωματικό τρόπο ο πρεσβης της Ρωσίας στην Κύπρο είχε δηλώσει επανειλημμένα πως επιβάλλετο η εκπροσώπηση τους και πως η Ρωσία ήταν έτοιμη αν της το εζητείτο  να συμμετάσχει .

Φωνή βοώντος.Εκοψαν και έραψαν όπως  βόλευε την  Βρετανία , την  Τουρκία  και τον  τουρκόφιλο Αιντε ενώ η δική μας πλευρά σύρθηκε στις καθ’ υπόδειξην εντολές προκειμένου το Κυπριακό να κλείσει «όπως όπως» και πάντα στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών παραμέτρων και του ΝΑΤΟικού άξονα.

Θα αναμένετο τουλάχιστον από την ηγεσία του ΑΚΕΛ να εγείρετο μείζον πολιτικό θέμα για την μη εκπροσώπηση στη διεθνή διάσκεψη των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας .Σιώπησε και ανέκτηκε μια πενταμερή διάσκεψη με ισότιμη εκπροσώπηση το υποτελές μόρφωμα του  θύτη -το ψευδοκράτος -με το θύμα, την Κυπριακή Δημοκρατία.

Oι κόκκινες γραμμές της Τουρκίας

Φαίνεται πως οι κόκκινες γραμμές  που προβάλλει η Τουρκία για παραμονή τουρκικού στρατού και επεμβατικών δικαιωμάτων είναι πιο ισχυρές και βρίσκουν δυστυχώς  χειροκροτητες ή αποδέκτες στις ελεύθερες περιοχές   που δυναμιτίζουν και αποδυναμώνουν τις   «κόκκινες γραμμές» της Ε/κ πλευράς.

Να υπενθυμίσουμε ότι στη σύνοδο του Κραν Μοντανά (μια μέρα πριν την μετάβαση του Γ.Γ. του ΟΗΕ ) ο Τσαβούσογλου είχε χαρακτηρίσει δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη (που δεν έγιναν ) ανόητες και θρασύτατες.Είπε ακόμα πως «… από την αρχή θέσαμε τις κόκκινες γραμμές μας…Είπαμε από την αρχή ότι για μας δεν θα είναι καν σημείο έναρξης ζητήματα όπως το μηδέν στρατός, μηδέν εγγυήσεις τα οποία δεν είναι καν όνειρο. Το είπαμε και το πρώτο βράδυ, το είπαμε και το πρώτο πρωί, το λέμε πάλι και τώρα για να περάσει και στα πρακτικά. Από κει και πέρα από το 2014 μέχρι τώρα συνεχίζονται διαπραγματεύσεις για τη λύση, για να υπάρξει συμφωνία των δύο πλευρών. Έγιναν στο νησί, έγιναν στο Μοντ Πελεράν, μετά εμείς συναντηθήκαμε στη Γενεύη. Καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια, πρέπει πλέον να ληφθεί μια απόφαση αν θα γίνει ή δεν θα γίνει…»

Σε ερώτηση  εάν η Τουρκία είναι έτοιμη να δεχτεί λύση χωρίς εγγυήσεις, ο Τούρκος Υπουργός είπε ότι «το μηδέν στρατός και μηδέν εγγυήσεις είναι σημείο μη εκκίνησης για την Τουρκία και για τους Τ/κ.  Ερωτηθείς για το sunset clause (ρήτρα λήξης παραμονής), ο Τούρκος Υπουργός είπε ότι δεν θα υπάρχει sunset clause. “Αυτό για μας δεν μπορεί να είναι καν όνειρο. Αν κάποιος το ονειρεύεται αυτός πρέπει να ξυπνήσει. Δεν θα υπάρξει sunset clause”, είπε.

Ο Τούρκος Υπουργός ρωτήθηκε αν αυτό σημαίνει ότι θα παραμείνουν για πάντα οι τουρκικές εγγυήσεις και τα στρατεύματα στην Κύπρο, και απάντησε ότι μπορεί να προσαρμοστεί η συνθήκη εγγυήσεων αλλά ρήτρα λήξης παραμονής δεν θα υπάρξει και τα τουρκικά στρατεύματα θα μείνουν στο νησί επειδή αυτή είναι η απαίτηση των Τ/κ.»

Ξυπνήστε λοιπόν όσοι …ονειρεύεστε!

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ ενώ  καλεί όσους ονειρεύονται να ξυπνήσουν και να ξεχάσουν το μηδεν στρατός και μηδέν εγγυήσεις, η ηγεσία  του ΑΚΕΛ και όχι μόνο, επιμενουν να ασκουν κριτική στον Πρόεδρο Αναστασιάδη  για τους χειρισμούς του στο Κράν Μοντάνα και ότι «απέτυχε  να αξιοποιήσει τη ξεκάθαρη θέση του κ. Γκουτέρες και της διεθνούς κοινότητας για άμεση κατάργηση εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων…και ότι «παρά το ευνοϊκό διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον, έμεινε απελπιστικά μόνος του στο αφήγημα ότι για το ναυάγιο ευθύνεται η τουρκική αδιαλλαξία, αφού κανένας στην διεθνή κοινότητα δεν φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη της πλευράς μας.»

Απελπιστικά μόνος δεν ήταν ο Αναστασιάδης .Διπλα του ήταν η Ελλάδα με τον Ελληνα ΥΠΕΞ να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.Αλλά η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν τολμά να ρίξει τα πυρά της εναντίον του.Θα μείνει απελπιστικά μόνη και πολιτικά εκτεθειμένη γιατί παραβιάζει συνεδριακές αποφάσεις και καταστατικές πρόνοιες.Ενθαρρύνει άλλους να επικρίνουν το Ν.Κοτζιά και υπάρχουν ενδεικτικά δείγματα γραφής σε Μ.Μ.Ε και σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Εσχάτως ηγετικά στελέχη του ΑΚΕΛ επικαλούνται  τις ομόφωνες αποφάσεις του Σεπτέμβρη του 2009 τις οποίες προφανώς δεν θυμούνται γιατί περιλαμβάνουν κάποιες «κόκκινες γραμμές της φωτιάς» τις οποίες προ πολλού έχουν ξεπεράσει και  παραβιάσει.

Μέχρι πρόσφατα η ηγεσία του ΑΚΕΛ συνέπλεε με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και την ηγεσια του ΔΗΣΥ και συμφωνούσε με όλες τις υποχωρήσεις και εκπτώσεις από θέσεις αρχών  για το κυπριακό.Ηταν το αντίπαλον δέος έναντι εκείνων που επέκριναν την πολιτική των άτακτων υποχωρήσεων.Τώρα ρίχνει στην πυρά και τις δικές της κόκκινες γραμμές που καταλήγουν σε  στάκτες και αποκαίδια.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ στις 3 Σεπτεμβρίου 2017