Η ελευθερία είναι πάντα και αποκλειστικά ελευθερία γι’ αυτόν που σκέφτεται διαφορετικά
Σε λίγες μέρες
Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
θα ηχήσουν και πάλιν οι σειρήνες υπενθυμίζοντας την 43η επέτειο του Β΄Αττίλα απο την κατάληψη της Αμμοχώστου, της λεμονανθούσας Μόρφου και άλλων αγαπημένων περιοχών.Θα ξυπνήσουμε ξανά από τη θερινή ραστώνη, θα βάλουμε τα πένθιμα κουστούμια μας, θα αντιγράψουμε τις περσινές και προπέρσινες διακηρύξεις και ανακοινώσεις… θα ξεσκονίσουμε τις πολυκαιρισμένες ομιλίες, προσαρμόζοντας τις με κάποια επίκαιρα στοιχεία.Και αφού πάρουμε το αντίδωρο από τα μνημόσυνα των πεσόντων και θυσιασθέντων στην πιο άνιση μάχη του αιώνα, θα ακροβολιστούμε ο ένας απέναντι από τον άλλον, ρίχνοντας μπαλωθιές για το τις πταίει πού φτάσαμε εν ετει 2017 χωρίς λύση και επανένωση τούτου του καθημαγμένου νησιού.
Ο Ερντογάν με την πανοπλία της νεοσουλτανικής επεκτατικότητας χορεύει στους δικούς του αμανέδες και κατηγορεί τους ακριβολιζόμενους που τσακώνονται αναμεταξύ τους.Πάνω χαρά και του Τσαβούσογλου που με τους χειρισμούς του στο Ελβετικό θέρετρο κατάφερε να μην βρεθεί εκτός ΥΠΕΞ από τον τελευταίο ανασχηματισμό Ερντογάν-Γιλντιρίμ.
«Μηδέν εγγυήσεις και μηδέν στρατός δεν είναι λύση» λέει ο Μεβλούτ και το αναμασούν οι ακροβολιστές της όποιας λύσης .Το είπε και ο δικός μας ΥΠΕΞ, το είπε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Ν.Αναστασιάδη,(άσχετο τώρα αν λέει άλλα).Το γυρίζει συνεχώς στη γλώσσα του και ο Αντρος Κυπριανού που σε πρόσφατες αναφορές του για το αδιέξοδο στο Κραν Μοντανά είπε σε συλλογικά όργανα του κόμματος πως «προσωπικά δεν θα τον πείραζε να παραμείνει αριθμός τούρκων στρατιωτών στην Κύπρο.
Τι αποκοτιά κι’ αυτή να ξεχνά, να παραγράφει και να διαγράφει βασικές πρόνοιες του καταστατικού του ΑΚΕΛ που ακόμα και με τις τελευταίες τροποποιήσεις που έγιναν στο 22ο παγκύπριο συνέδριο του ΑΚΕΛ δεν απαλείφθηκαν.
Με τέτοιες τοποθετήσεις παραβιάζονται όχι μόνο καταστατικές πρόνοιες για το κυπριακό αλλά και συνεδριακές αποφάσεις που καθορίζουν το … «αντιϊμπεριαλιστικό, απελευθερωτικό, αντικατοχικό στάδιο αγώνα, για μια Κύπρο ανεξάρτητη, κυρίαρχη, ομοσπονδιακή και αποστρατικοποιημένη, απαλλαγμένη από ξένους στρατούς, εποίκους και στρατιωτικές βάσεις. Μια Κύπρο όπου όλοι οι πολίτες της ελληνοκύπριοι, τουρκοκύπριοι, Μαρωνίτες, Αρμένιοι και Λατίνοι θα ζούν ειρηνικά και θα οικοδομούν αδελφωμένοι το ευτυχισμένο μέλλον της κοινής τους πατρίδας”.
Πώς είναι δυνατόν ένας Γ.Γ. της Κ.Ε και στελέχη πρώτης γραμμής, να μην λαμβάνουν υπόψιν καταστατικές πρόνοιες που καθορίζουν με απόλυτη σαφήνεια πως «ο κύριος σκοπός του αγώνα για λύση του κυπριακού είναι η απαλλαγή από την κατοχή. Άρα από την τουρκική παρουσία, τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα και τις εγγυήσεις αν πρόκειται να φτάσουμε στο ποθητό τέρμα της απελευθέρωσης και επανένωσης.
Είναι ή δεν είναι παραβιαση του καταστατικού να παρασιωπούν την πρόνοια ότι :”στρατηγικός μας στόχος παραμένει η λειτουργική και βιώσιμη λύση του κυπριακού με τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως αυτή περιγράφεται στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ… Και θα “πρέπει να προνοεί για ένα κράτος με μια και μόνη κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια…τον τερματισμό της κατοχής, την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και τον τερματισμό του εποικισμού. Την αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αποκατάσταση της ενότητας του κράτους, του λαού, των θεσμών, και της οικονομίας. Την κατάργηση των όποιων επεμβατικών δικαιωμάτων και του αναχρονιστικού καθεστώτος των εγγυήσεων”.
Ενα Αριστερό κόμμα, οφείλει να είναι ο προωθημένος φύλακας του λαού και της εργατικής τάξης, και να αγωνίζεται σταθερά προκειμένου να εμφυσήσει στις μάζες την επίγνωση πως χωρίς πατρίδα δεν μπορεί να υπάρχει κόμμα.Πώς σε με μια ακρωτηριαμένη πατρίδα δεν μπορεις να κτίζεις σε γερά θεμέλια το μέλλον των παιδιών σου και την ευημερία της πατρίδας σου.Αντί τούτου η ηγεσία του κόμματος βγαίνει μπροστά και κάνει τον συνήγορο του Νορβηγού διπλωμάτη. Και κατηγορεί για εθνικισμό όσους δεν θέλουν την παραμονή ή απομεινάρια του κατοχικού στρατού.
Δεν έχει τα κότσια να επικρίνει τον Ελληνα ΥΠΕΞ και επικρίνει όλους όσους στηρίζουν και επικροτούν τις θέσεις αρχών που προβάλλει ‘εναντι της αδιαλλαξίας της Αγκυρας.
Φανατίζει αντί να καθοδηγεί.Επιχειρεί να φιμώσει αντί να είναι ο μπροστάρης και προασπιστής της ελευθερίας του λόγου.
Υπογείως κτυπούν και θέλουν να εξαφανίσουν κάθε φωνή που στηλιτεύει τις αποκοτιές τους.
Οι ελεηνές επιθέσεις εναντίον Ν.Κοτζιά
Λύσσαξε και ελεηνολογεί εναντίον του Ελληνα ΥΠΕΞ Ν.Κοτζιά η εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ.Οι αρθρογράφοι της καταφεύγουν σε λεξικά προκειμένου να εμπλουτίσουν το οπλοστάσιο των επιθέσεων εναντίον του. Επιχειρούν να απαξιώσουν κάθε αναφορά αλήθειας του Ελληνα διπλωμάτη για τον υποσκαπτικό ρόλο του Νορβηγού διπλωμάτη Άιντε.Ασθμαίνοντες σπεύδουν να εξωραίσουν τις θέσεις της Τουρκίας κατηγορώντας όλους όσους βλεπουν χωρίς διόπτρες την κακοπιστία και αδιαλλαξία της Αγκυρας .
Συλλήβδην κατηγορούνται ως εθνικιστές όσοι αρνούνται να δεχθούν την υποταγή στις τουρκικές θέσεις.Σοβινιστές όσοι θέλουν να επιστρέψουν στα σπίτια και στις περιουσίες τους.
Διαφημίζονται τα αιτήματα των σφετεριστών και των κλεπταποδόχων βρετανών «υπηκόων» του ψευδοκράτους οι οποίοι ζητούν σχέδιο Β’ και στέλλουν μαντάτα στον Γ.Γ.του ΟΗΕ . Φοβερίζουν τους ξεσπιτωμένους πως “enough is enough” (φτάνει πια ) θέλοντας να νομιμοποιήσουν την κλεπταποδοχή οι ανάλγητοι. Το πανέμορφο Κάρμι,η Λάπηθος έγιναν «αποικίες» κλεπταποδόχων Βρετανών πολιτών.
Ξανά βγάζουν στο σεριάνι την αιχρή ρετσινιά πως εκείνοι που φταίνε για τη μη λύση είναι οι μυριάδες ανώνυμοι και λιγοστοί επώνυμοι, που όρθωσαν ανάστημα και είπαν το στεντώρειο όχι στο κατάπτυστο και ιμπεριαλιστικό σχέδιο Ανάν .Γι’ αυτούς είναι εθνικιστές, σοβινιστές και εχθροί της λύσης. Τους λένε και ρατσιστές αμα λάχει και εξαντλήσουν τους συνήθεις αφορισμούς τους.
Αν εθνικιστής είναι εκείνος που αγαπά την πατρίδα του τότε γιατί τιμούν τους πεσόντες για τη δημοκρατία και την ελεύθερία;Γιατί βγαζουν λογίδρια και εκφωνούν διθυράμβους για όσους έπεσαν στον άνισο αγώνα υπέρ πατρίδος και τιμής;Γιατί τιμούν το έπος του ’40, τον μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο και όσους έπεσαν στα πεδία των μαχών για την ελευθερία;
Αν ειναι εθνικιστές όσοι αγαπούν την πατρίδα τους τότε όσοι αποδέχονται όρους και κουτσερεμένες, στα μέτρα μιας κατοχικής χώρας, λύσεις υποτελείας με στρατούς , εποίκους και επεμβατικά δικαιώματα , τι είναι; Διεθνιστές;
Αν είναι διεθνιστής αυτός που δέχεται και ανέχεται να παραμένει εσαεί ο ξένος εισβολέας στην πατρώα γη και να παραμονεύει κάθε ευκαιρια προκειμένου να κτυπήσει και να επαναλάβει τα εγκλήματα του, τότε οι ορισμοί έχασαν την έννοια τους και οι λέξεις χάσκουν ορφανές και απογυμνωμένες.
Οταν ένας λέει τις δικές του αλήθειες όπως τις αισθανεται γιατί θα πρέπει να αφορίζεται ως υποκείμενο εθνικισμού, ρατσισμού ή άλλων ορι-σμών και να επιχειρείται με οποιονδήποτε υπόγειο και ανέντιμο τρόπο η φίμωση του;
Οπως έγραφε η μεγάλη κομμουνίστρια Ρόζα Λούξεμπουργκ λίγες ώρες πριν την δολοφονήσουν:
«Ελευθερία μόνο για τα μέλη της κυβέρνησης, μόνο για τα μέλη του Κόμματος , δεν είναι καθόλου ελευθερία. Η ελευθερία είναι ελευθερία γι αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά. Η ουσία της πολιτικής ελευθερίας δεν εξαρτάται από τους φανατικούς της “δικαιοσύνης”, αλλά στις αναζωογονητικές, ευεργετικές και καθαρτικές πράξεις αυτών που σκέπτονται διαφορετικά. Αν η “ελευθερία” γίνει “προνόμιο”, η λειτουργία της πολιτικής ελευθερίας σπάει.»
Μας λεν να σταθούμε στο υψος των περιστάσεων χωρίς να προσδιορίζεται από ποιό βάθος θα γίνει η ανάδυση.Είναι που οι ηγέτες μας γνωρίζουν μόνο το δικό τους ύψος και βάθος.Ο πυθμένας της κατάντιας είναι άπατος.
(27/7/2017)
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ στις 30 Ιουλίου 3017)
