Οι απεικονίσεις των 7 εξωπλανητών και των πιθανών συνθηκών στην επιφάνειά τους όπως τα παρουσίασε η ομάδα του Γκιγιόν.

Οι αστρονόμοι, όπως ανακοινώθηκε χθες από τη NASA, ανακάλυψαν σε κοντινή απόσταση από το ηλιακό μας σύστημα όχι έναν, αλλά 7 εξωπλανήτες παρόμοιους με τη Γη εκ των οποίων οι τρεις βρίσκονται εντός της κατοικήσιμης ζώνης του μητρικού τους άστρου.

Η ανακοίνωση από πλευράς των επιστημόνων της NASA έγινε σε κλίμα ενθουσιασμού για την παρατήρηση, κι αυτό γιατί υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι στους τρεις από τους πλανήτες του συστήματος γύρω από το άστρο Trappist-1 υπάρχουν τεράστιες πιθανότητες να εντοπιστούν μεγάλες ποσότητες νερού και να διαπιστωθούν κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ή την ύπαρξη ζωής. Το εύρημα είναι πραγματικά εντυπωσιακό δεδομένου του γεγονότος ότι μέχρι σήμερα από τους σχεδόν 3.500 εξωπλανήτες που έχουν εντοπιστεί σε περίπου 20 χρόνια ελάχιστοι ικανοποιούν όλα τα κριτήρια για να θεωρούνται κατοικήσιμοι.
Για να γίνει καλύτερα κατανοητή η επιτυχία της ομάδας των αστρονόμων που έκανε τις ανακοινώσεις, το συγκεκριμένο πλανητικό σύστημα έχει τους περισσότερους πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο της Γης που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα (σύνολο 7) και παράλληλα τον μεγαλύτερο αριθμό πλανητών που είναι εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου.
Επιπλέον οι μάζες τους, το μέγεθος και η πυκνότητα και των επτά εξωπλανητών του συστήματος είναι σχεδόν ίδια με αυτά της Γης. Οσον αφορά στο μητρικό τους άστρο, σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, το Trappist-1 είναι ένας ψυχρός κόκκινος νάνος, ο οποίος έχει μάζα ίση με το 8% της μάζας του Ηλιου μας και απέχει περίπου 39 έτη φώτος από τη Γη.
Φωτεινότητα
Η φωτεινότητά του είναι μόλις 0,05% της φωτεινότητας του δικού μας μητρικού άστρου και θεωρείται ένα από τα πιο «ήσυχα» αστέρια της γειτονιάς, δηλαδή έχει χαμηλή δραστηριότητα, με σπάνιες και όχι ισχυρές ηλιακές καταιγίδες. Το γεγονός ότι το αστέρι έχει μικρή μάζα και δεν έχει έντονη δραστηριότητα σημαίνει ότι η κατοικήσιμη ζώνη γύρω του βρίσκεται πιο κοντά σε αυτό. Παρά την κοντινή απόσταση όμως, η θερμοκρασία στην επιφάνειά τους εξαιτίας της χαμηλής δραστηριότητας του αστεριού δεν θεωρείται ότι θα είναι απαγορευτική για την ανάπτυξη ζωής, σε περίπτωση φυσικά που ένας ή περισσότεροι από τους πλανήτες αυτούς προστατεύονται από ατμόσφαιρα.

Η απόστασή τους από το μητρικό τους άστρο είναι τόσο μικρή που το έτος εκεί διαρκεί το πολύ 13 γήινες ημέρες και το πιθανότερο είναι ότι είναι «παλιρροϊκά κλειδωμένοι», δηλαδή έχουν μια πλευρά που βλέπει μονίμως προς το άστρο και μία που είναι συνεχώς στο σκοτάδι. Ακόμη κι αυτό όμως, σε περίπτωση φυσικά που υπάρχει ατμόσφαιρα, δεν θεωρείται ότι αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για την ύπαρξη νερού και πιθανότατα ζωής, ειδικά στις περιοχές οι οποίες βρίσκονται σε ένα συνεχές σούρουπο και σε μια συνεχή αυγή. Για να υπογραμμίσει το πόσο σημαντική θεωρείται η συγκεκριμένη παρατήρηση, ο Αμορί Τριό του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ ήταν ξεκάθαρος: «Νομίζω ότι κάναμε ένα κρίσιμο βήμα προς την κατεύθυνση του εντοπισμού ζωής εκεί έξω».
Ερευνες έξι ετών με τη συμμετοχή επιστημόνων από 8 χώρες
Η επιτυχία αυτή προέκυψε έπειτα από χρόνια παρατηρήσεων και με τη χρήση πολλών και διαφορετικών οργάνων παρατήρησης.
Στην έρευνα συμμετείχαν επιστήμονες από 8 χώρες του κόσμου με επικεφαλής τον Μισέλ Γκιγιόν του Ινστιτούτου Διαστημικών Επιστημών και Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου της Λιέγης και τα αποτελέσματά της θα δημοσιευθούν στην επιθεώρηση «Nature».
Οι παρατηρήσεις στο συγκεκριμένο αστέρι το οποίο είχε εντοπιστεί παλιότερα από το τηλεσκόπιο Transiting Planets and Planetesimals Small Telescope (TRAPPIST από όπου πήρε και το όνομά του), το οποίο βρίσκεται στην έρημο της Χιλής, έγιναν σε διάστημα έξι ετών.

Η NASA ανακοίνωσε στην εκπομπή της τα αποτελέσματα της πολύχρονης έρευνας των επιστημόνων
Το τηλεσκόπιο, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, κάνει ακριβώς αυτό: ψάχνει να βρει πλανήτες παρατηρώντας τις μικρές τακτικές αλλαγές στη φωτεινότητα του μητρικού τους άστρου όταν αυτοί περνούν από μπροστά του.
Εντοπισμός
Με αυτό το τηλεσκόπιο οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν το 2016 τρεις από τους επτά σχεδόν πανομοιότυπους με τη Γη εξωπλανήτες στο Trappist-1.
Στη συνέχεια, κάνοντας περισσότερες παρατηρήσεις με τηλεσκόπια από το Μαρόκο, τη Χαβάη, τη Νότιο Αφρική, την Ισπανία και τη Βρετανία, καθώς και με το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA, οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν άλλους τέσσερις εξωπλανήτες στο ίδιο πλανητικό σύστημα.
Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο επικεφαλής της ομάδας Μισέλ Γκιγιόν στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου: «Αποτελούν ένα πολύ «δεμένο» πλανητικό σύστημα. Είναι πολύ κοντά στο άστρο τους και θυμίζουν έντονα το σύστημα των δορυφόρων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία. Μπορεί να έχουν υγρό νερό και ζωή».
Υπό κατασκευή το νέο «μάτι» της ανθρωπότητας στο Σύμπαν
Υστερα από αυτή την τεράστια επιτυχία η ομάδα των ερευνητών που υπογράφουν τη δημοσίευση αναμένεται να συνεχίσει τις παρατηρήσεις στο πλανητικό αυτό σύστημα και μάλιστα βάζοντας στο παιχνίδι τα μεγάλα μέσα.
Στην αναζήτησή τους για περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά τους μικρούς αυτούς εξωπλανήτες, οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα έχουν τη βοήθεια του αντικαταστάτη του περίφημου διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.
Το εν λόγω όργανο παρατήρησης, που θα γίνει το νέο μάτι της ανθρωπότητας στο Σύμπαν, είναι αυτή την περίοδο υπό κατασκευή. Εάν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, το συγκεκριμένο πολύτιμο τηλεσκόπιο θα τεθεί σε λειτουργία το 2018. Με αυτό οι ερευνητές της ομάδας του Γκιγιόν ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να ψάξουν την ατμόσφαιρα των επτά αδελφών πλανητών της Γης για στοιχεία που να αποτελούν ενδείξεις ύπαρξης ζωής ή νερού. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ συγκεκριμένη και γνωστή.
Τα τηλεσκόπια εστιάζουν στους πλανήτες αυτούς και εξετάζουν το φάσμα του φωτός του Trappist-1, καθώς αυτός διαπερνά τις ατμόσφαιρες των πλανητών όταν αυτοί περνούν από μπροστά του. Τα διαφορετικά χημικά στοιχεία της ατμόσφαιρας απορροφούν διαφορετικά μήκη κύματος του εκπεμπόμενου φωτός και έτσι μπορεί να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν στην ατμόσφαιρα αέρια, όπως οξυγόνο, διοξείδιο του άνθρακα, μονοξείδιο του άνθρακα και ιδιαίτερα μεθάνιο, το οποίο αποτελεί ισχυρή ένδειξη ύπαρξης ζωής. Η ομάδα ευελπιστεί ότι με το James Webb -και τα υπόλοιπα τηλεσκόπια- μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια θα έχει καταφέρει να διαπιστώσει με βεβαιότητα εάν υπάρχει ή όχι ζωή.
Οι ερευνητές εμφανίστηκαν πάντως τόσο ενθουσιασμένοι με την επιτυχία τους, που όπως υπογράμμισαν ανεξάρτητα από το εάν θα εντοπίσουν ζωή, το ηλιακό αυτό σύστημα είναι τόσο νέο που μέσα στα επόμενα 5 δισεκατομμύρια χρόνια είναι εξαιρετικά πιθανό να αναπτυχθεί ζωή εκεί.