Ακόμα και οι σκατόμυγες έχουν …μέτρο

????????????????????????????????????

Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Πιάνεται η ψυχή σου να ακούς και να βλέπεις πώς κατάντησαν την ημικατεχόμενη Κύπρο κάποια λαμόγια.Μίζες , βρόμικο χρήμα, διαφθορά. παιδόφιλοι, πορνευτές και εκπορνευόμενοι, μαντάμ Σουσούδες που πιθηκίζουν onκαι off τηλεοπτικής κάμερας , κουνιστοί και λυγιστοί να καταλαμβάνουν και να ελεηνολογούν στα τηλεοπτικά παράθυρα. Πώς θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος με όλο αυτό το σούργελο  και με το 1/3 του λαού να αγκομαχά για να βγάλει τον άρτον τον επιούσιον;

Πόσες μίζες και σε βάρος ποιών χαριεντίζονταν όσοι μετέτρεψαν τα όποια αξιωματα ή θέσεις τους σε μπίζνες; Σίγουρα δεν είναι όλοι .Αλλά για να μην πηγαινουν μαζί με τα ξερά και τα χλωρά καιρός να καθαρίσει ο τόπος από τη βρωμιά και τη δυσοδία που διαχέεται γύρω μας .Καιρός να απαλλαγούμε από τα τσιπούρια που πίνουν το αίμα του λαού και έχουν και το θράσος να  κοιτούν τους πολίτες στα μάτια ως ευυπόληπτοι  και αφ’ υψηλού.

Είναι θλιβερό  το κατάντημα αυτών όλων που καταβρόχθιζαν απο τα ταμεία και τις προσφορές για έργα δημόσιου συμφέροντος.Ακόμα και πάνω στα σκατά και τα σκουπίδια, τα αποπατήματα  και τη λέρα κάποιοι βρήκαν τρόπους να πλουτίζουν .Ελεος ! Ακόμα και οι σκατόμυγες που τρέφονται με ανθρώπινα ή ζωικά περιττώματα έχουν και μέτρο . Θα φαν, θα χωνέψουν και θα φύγουν.Αυτοί όμως όχι .Θησαύριζαν και έβαζαν στην μπάντα τα αποπατήματα της διαστροφής τους. Τη λεία της διεφθαρμένης  τους ψυχής.

Αυτή είναι η μία όψη της καθημαγμένης Κύπρου.Η άλλη είναι η τραγικότερη των τραγικών.Και όταν την κοιτάξεις κατα  πρόσωπο  σού’ ρχεται να βάλεις τις φωνές και να ουρλιάξεις από αγανάκτηση…από θυμό , από οργή.Γιατί η άλλη Κύπρος , είναι η Κύπρος της ποιότητας , του εσωτερικού πλούτου και της ανθρωπιάς.Του φιλότιμου και της αγάπης, της καλοσύνης και της ευγένειας.Της αριστοκρατίας της ψυχής και όχι του κάλπικου τίτλου.

Τις τελευταίες μέρες με επισκέφτηκε ένας φίλος από τα παλιά. Ενας καλός φίλος, καλλιτέχνης με άριστες επιδόσεις  στο εξωτερικό σκηνοθετώντας  θεατρικές  παραγωγές  από τα έργα  αρχαίων τραγωδών , όπως των Ευριπίδη , Σοφοκλή, Αισχύλου. Ανεργος με δυο μικρά παιδιά και με τη σύζυγο  του επίσης αξιόλογη καλλιτέχνιδα να κτυπούν πόρτες. Να δένουν  την ψυχή τους κόμπο  και να ζητούν όποια δουλειά και να’ ναι.Ακόμα και να σκουπίζουν φύλλα, να καθαρίζουν αυλές σπιτιών.Μια αξιοπρεπή δουλειά…(«δεν είναι ντροπή να κάνω τον χαμάλη» μου λέει)  φτάνει να υπάρχει πάνω στο τραπέζι ένα ποτήρι γάλα για τα μικρά και ένα κομμάτι ψωμάκι .Αυτά μόνο ζητούν αυτοί οι αξιόλογοι άνθρωποι αυτοί οι σπουδαίοι καλλιτέχνες  που όταν ανέβαζαν τις Τρωάδες και τις Βάκχες  στο Μπρόντουγουεϊ σείονταν από τα χειροκροτήματα η αίθουσα.

Αυτή η ποιότητα των ανθρώπων , αυτός ο πλούτος της ψυχής  τους που ο πολιτισμός τους εδωσε δύναμη να υπάρχουν είναι είναι αυτοί που μας δίνουν το κουράγιο και αναπτερώνουν τις ελπίδες μας πως αυτός ο τόπος μπορεί να πάει μπροστά και να προοδεύσει. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που σε ωθούν να παλαίψεις μαζι με τους άλλους για να επικρατήσει το καλό και το δίκαιο. Και για αυτούς τους ανθρώπους τους καλούς και αγαθούς χρειάζεται ένα μεγάλο σκουπιδιάρικο  για να απομακρύνει τη λέρα  και τη διαφθορά από τις ζωές μας.