Συρία, Ιράν, Ρωσία, Ιράκ : Νέα εποχή στη γεωστρατηγική σκακιέρα της Μ. Ανατολής

 

Του Πέτρου Μ. Πέτρου

petrosΤέσσερα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη θα συνοδεύσουν τον Πρόεδρο Άσσαντ της Συρίας στο ταξίδι που θα πραγματοποιήσει στην Τεχεράνη και ήδη έχουν προειδοποιηθεί ξένες αρμόδιες υπηρεσίες να μην πλησιάσουν, για προφανείς λόγους.

Όσο συμβολικό χαρακτήρα και να έχει αυτή η σύντομη είδηση, προμηνύει πολλά και προδιαγράφει την μελλοντική ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των τριών χωρών, αλλά και του Ιράκ, το οποίο φαίνεται να επαναξιολογεί τους συμμάχους και συνεργάτες του στη νέα εποχή που πρόδηλα διαγράφεται στην πολυτάραχη Μέση Ανατολή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι λανθασμένοι χειρισμοί της Δύσης «δούλεψαν» για τη Ρωσία και αναδίπλωσαν την έτοιμη διπλωματική-στρατιωτική της μηχανή, τσιμεντώνοντας κυριολεκτικά την παρουσία της στη Μέση Ανατολή για πολλά πολλά χρόνια και με πολλές προοπτικές σε όλους τους τομείς.

Η Ρωσία κινήθηκε με μαεστρία, πειστικότητα και διαλλακτικότητα, σε αυτόν τον στρατηγικό χώρο. Κτίζει σχέσεις σε πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο, στρατιωτικό και οικονομικό-εμπορικό (Αίγυπτος, Ιορδανία, Υεμένη) και παρεμβαίνει δυναμικά, περιορίζοντας το ρόλο της Τουρκίας και όλων των υπολοίπων παιχτών στην περιοχή (Ισραήλ), οι οποίοι πλέον πρέπει να υπολογίζουν τις πολιτικές και τις αντιδράσεις της, αφού ο Πρόεδρος Πούτιν έκανε ξεκάθαρο σε μια τελευταία συνέντευξή του για την κατάσταση ανά το παγκόσμιο, ορισμένες αρχές, που φαίνεται να αποτελούν πλέον κόκκινες γραμμές για τη Ρωσία σε ότι αφορά τη συμπεριφορά   εκείνων που ανέτρεψαν τα πάντα ή κουρέλιασαν αρχές των Ηνωμένων Εθνών και προχώρησαν στη διάλυση κρατών.

Η Ρωσία κινείται πιο γρήγορα από ότι οι αντίπαλοί της, που φαίνονται να τα έκαναν θάλασσα σε μια εξωτερική πολιτική που εν πολλοίς προσομοίαζε με μια σύγχρονη εκδοχή της διπλωματίας των κανονιοφόρων. Η Δύση έχει ανοίξει παντού πληγές και έχει χάσει την αξιοπιστία της – (Ισλαμικό Κράτος(ΙΚ), Πρόσφυγες, Τουρκία, απραξία και αναποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση του ΙΚ και του οικονομικού του υπόβαθρου, Παλαιστινιακό, Κυπριακό, Κουρδικό, παραβιάσεις ελληνικού εναέριου χώρου από Τουρκία με το ΝΑΤΟ απόν όπως και την ΕΕ, τα ρεζιλίκια της Τουρκίας στο Ιράκ, η συμφεροντολογική πολιτική απέναντι σε Σαουδική Αραβία και σωρεία άλλοι παράγοντες που ξεδόντιασαν και καταρράκωσαν ηθικά τη δυτική πολιτική με επικεφαλής τις ΗΠΑ).

Η ηθική ήττα ακόμα και των παντοδύναμων στρατών ή χωρών, διαχρονικά ήταν η αρχή του τέλους. Το ηθικό εκτόπισμα κυρίως των ΗΠΑ αλλά και του Ισραήλ, έχει κατέλθει σε μηδενικά επίπεδα. Στο Ισραήλ όπου νάναι θα αρχίσουν να βγάζουν και τα νύχια των παιδιών και των νέων παλαιστινίων για να μην «κινδυνεύουν», όπως σήμερα από μαχαιριές αγανακτισμένων παλαιστινίων . Ο φαύλος κύκλος βυθίζει δυστυχώς όμορφες γειτονικές χώρες και έξυπνους λαούς στην ανασφάλεια και το μίσος και χάνουν τη χαρά της ζωής.

Οι έριδες εντός Τουρκίας φαίνεται θα κλιμακωθούν και τα συσσωρευμένα άλυτα προβλήματα θα την αποδυναμώνουν υπό το βάρος και των εξωτερικών πιέσεων που πολλαπλασιάζονται, αφού κάθε φορά και με μεγαλύτερη δύναμη ο Ερντογάν θέλει μόνος του να πέσει σε αυτό τον γκρεμό.

Οι μέρες που έρχονται είναι σίγουρα ενδιαφέρουσες. Τα κενά πολιτικής θα καλύπτονται από άλλους πλέον παίχτες και είναι προφανές ποιές είναι οι αναδυόμενες χώρες που δεν θα θελήσουν να περπατήσουν δρόμους που υπαγορεύονται από παλαιά και αποτυχημένα κέντρα του εξωτερικού.

Επί του παρόντος το Ιράν μόλις έχει αρχίσει να ανασαίνει και αναμένει, όπως και πολλοί χθεσινοί εχθροί του που τώρα θα γίνουν φίλοι του, το ξεπάγωμα των 120-150 δις για να ξοδευτούν, την εξαγωγή πετρελαίου και πολλά άλλα που θα το καταστήσουν, ίσως, ένα παίχτη με ειδικό βάρος στη γεωστρατηγική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής σε συνεργασία με τη Ρωσία και άλλους.