Φαίνεται πως και στο πένθος επικρατούν οι φυλετικές διακρίσεις, πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.Η’
Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
εκείνοι οι γνωστοί ευρωπαϊκοί και υπερατλαντικοί ηγέτες που θέλουν να πιστέψουμε και να μας εμπεδώσουν μια και καλή , πως αποτελούν την παγκόσμια κυβέρνηση χειραγωγούν σε τέτοιο βαθμό τα μαζικά μέσα ενημερώσης και τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων που επιβάλλουν την πολιτική των διακρίσεων σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και στο πένθος. Από την Ευρώπη, εως την Αμερική , τις χώρες της Λατινικής Αμερική -οι οποίες μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν την πίσω αυλή των ΗΠΑ – μέχρι και την μακρυνή ήπειρο του Νέου Κόσμου, ακούστηκε ο θρήνος για τα θύματα του Παρισιού που βρήκαν οικτρό θάνατο από τα χερια των θρασύδειλων μισθοφόρων της Τζιχάντ την περασμένη Παρασκευή. Ακόμα και η μικρή Κύπρος θρήνησε σε υπερθετικό βαθμό -και καλά έκανε- τα θύματα του Παρισιού.
Δεν είδαμε όμως να συμβαίνει το ίδιο με τα θύματα του τρομοκρατικού κτυπήματος στις 3 Οκτωβρίου , με τους ρώσους επιβάτες του μοιραίου αεροσκάφους της Metrojet στο όρος Σινά. Τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στο ρωσικό αεροσκάφος της Metrojet ήταν διπλάσια.Πάνω από 20 ανάμεσα στους 224 επιβάτες της μοιραίας πτήσης ήταν βρέφη και ανήλικα παιδιά τα οποία βρήκαν φρικτό θάνατο, επιστρέφοντας στην πατρώα γη μετά τις θερινές τους διακοπές.Η Ρωσια σχεδόν μόνη θρήνησε και πενθεί ακόμα τα θύματα εκείνης της τρομοκρατικής επίθεσης και είναι δικαιολογημένος ο θυμός του Ρώσου Προέδρου όταν δήλωνε πως «ποτέ δεν θα σκουπίσουμε τα δράκρυα της ψυχής μας απο το χαμό τόσων ψυχών»Και δικαιολογημένα τα αντίποινα κατα των κατα συρροήν δολοφόνων.
Δεν ακούσαμε τον εθνικό ύμνο της Ρωσίας να παιανίζει στα γήπεδα του Γουέμπλεϊ ή της Αργεντινής. Δεν είδαμε κανένα άλλο κοινοβούλιο να τηρεί μονόλεπτη σιγή στη μνήμη των 224 ρώσων υπηκόων που χάθηκαν εξαιτίας του τρομοκρατικής επίθεσης του Ισλαμικού Κράτους.Δεν είδαμε δημόσια κτήρια και μνημεία να φωτίζονται με τα χρώματα της ρωσικής σημαίας παρα μόνο με τη γαλλική τρικολόρ. Δεν ακούσαμε τόσους πολλους να θρηνούν και τα θύματα της Ρωσίας παρα μόνο της Γαλλίας , η κυβέρνηση της οποίας φέρει ασήκωτες ευθύνες για να φτάσει εδώ που έφτασε το τέρας της Τζιχάντ και των παρακλαδιών της, τα οποία η Δύση και οι ΗΠΑ έχουν βαφτίσει ως «μετριοπαθή» αντιπολίτευση.Παρόλο που ήταν τοις πάσις γνωστό πως οι περισσότεροι από αυτούς εισχωρούσαν ως μισθοφόροι στο ISIS με τα όπλα και τον εξοπλισμό που τους παραχωρούσαν η Γαλλία , η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ.
Δεν ακούσαμε σχεδόν κανέναν , πέραν των συνόρων της Ρωσίας , να διαμαρτύρεται για εκείνο το αισχρό και μακάβριο κείμενο του γαλλικού περιοδικού Charlie Nebdo με τα θύματα των ρώσων επιβατών να πέφτουν πάνω στα κεφάλι των τρομοκρατών από το μοιραίο αεροσκάφος.
Η πενθούσα σήμερα Ευρώπη έχει ξεχάσει , ή καμώνεται πως ξέχασε πως χωρίς την μεγάλη πατριωτική συμβολή της Ρωσίας (τότε Σοβιετικής Ενωσης) και με τη θυσία εκατομμυρίων ρώσων στρατιωτών στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το τέρας του Χιτλεροφασισμού θα επικρατούσε ακόμα.Σήμερα οι λαοί στρέφονται ξανά προς τη Ρωσία η οποία κτυπά ανηλεώς το τέρας της τρομοκρατίας και ξεσκεπάζει την υποκρισία όλων εκείνων των ηγετών της Δύσης και των μυστικών τους υπηρεσιών που δημιούργησαν και εξέθρεψαν το κτήνος του ISIS και ISIL
