Επικίνδυνοι ακροβατισμοί  και οι τεμενάδες στην Τουρκία

 *Η μονόπλευρη  πολιτική καλής θελήσεως οδηγεί στην περαιτέρω αδιαλλαξία της Άγκυρας και στην παγίωση των τετελεσμένων

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το κατανοήσουν οι κυβερνώντες; Ή κάποιοι τρίτοι βρίσκονται πίσω και ασκούν τις πιέσεις σε Λευκωσία και Αθήνα για να υποχωρεί συνεχώς στα θέλω της Τουρκίας;

Όπως και να έχει, το γεγονός ότι  η Λευκωσία συναίνεσε στο να παρευρεθεί ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στο Άτυπο Συμβούλιο που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες στις 29 Αυγούστου ήταν επόμενο να προκαλέσει αντιδράσεις όχι μόνο στους κόλπους των κομμάτων της συμπολίτευσης αλλά και ευρύτερα. Ο ΥΠΕΞ Κωνσταντίνος Κόμβος έκανε λόγο για εποικοδομητική στάση της Λευκωσίας ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Κωνσταντίνος Λετυμπτιώτης τη χαρακτήρισε ως κίνηση υψίστης πολιτικής σημασίας.

Εποικοδομητική στάση τηρείς σε κάποιον που είναι πρόθυμος να δείξει διαλλακτικότητα και αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Η Τουρκία όμως δείχνει ακριβώς το αντίθετο.

Επιμένει σε λύση δύο κρατών εμμένοντας πως με την εισβολή στην Κύπρο το 1974 επέφερε την ειρήνη και την ηρεμία στο νησί. 

Κύπρος και Ελλάδα πρέπει να σταματήσουν κάθε προενταξιακή οικονομική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Τουρκία, από τη στιγμή που η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία που είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. Η προϋπόθεση αυτή ορίζεται σαφώς στη Δήλωση της Ε.Ε. της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005 για την έκδοση της οποίας αγωνίστηκαν σκληρά τότε, τόσο η Κυπριακή όσο και η Ελληνική Αντιπροσωπεία, και το πέτυχαν.

Είναι πρωτοφανές και εξοργιστικό η Κυπριακή Κυβέρνηση να επιτρέπει στον εισβολέα της Κύπρου να παρευρεθεί στο εν λόγω Συμβούλιο και μάλιστα όταν η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει!

Να υπενθυμίσουμε ότι στις 17 Ιουλίου 2024, η Επιτροπή των Μόνιμων Αντιπροσώπων του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (COREPER) συμφώνησε καταρχήν, στις προτάσεις της Κομισιόν για το σχέδιο προϋπολογισμού της Ε.Ε. για το 2025.Οι προτάσεις αυτές περιέχουν και χρηματοδοτήσεις για τα υποψήφια προς ένταξη κράτη, στα οποία περιλαμβάνεται και η Τουρκία. Το Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. θα υιοθετήσει τον προϋπολογισμό σε μια από τις συνεδριάσεις του τον επόμενο μήνα.

Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να σταματήσουν οποιαδήποτε χρηματοδότηση της Τουρκίας στα πλαίσια της προενταξιακής βοήθειας  για τον απλούστατο λόγο ότι η Άγκυρα δεν έχει υλοποιήσει το περιεχόμενο της Δήλωσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005.

Η Δήλωση αναφέρει τα εξής:

1.Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη της διαπιστώνουν ότι η Τουρκία υπέγραψε το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Συμφωνίας Σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητος και των κρατών μελών της αφενός, και της Τουρκίας αφ’ ετέρου, σύμφωνα με τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2004 .Εκφραζουν τη λύπη τους για το ότι η Τουρκία έκρινε αναγκαίο να προβεί σε δήλωση σχετικά με την Κυπριακή Δημοκρατία κατά τη στιγμή της υπογραφής.

2.Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη-μέλη της καθιστούν  σαφές ότι η δήλωση αυτή της Τουρκίας είναι μονομερής, δεν αποτελεί μέρος του Πρωτοκόλλου και δεν έχει νομικές συνέπειες στις δυνάμει του Πρωτοκόλλου υποχρεώσεις της Τουρκίας.

3.Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη της προσδοκούν την πλήρη και άνευ διακρίσεων εφαρμογή του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, καθώς και την άρση όλων των εμποδίων όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών στα μεταφορικά μέσα. Η Τουρκία πρέπει να εφαρμόσει πλήρως το Πρωτόκολλο έναντι όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε.. Η Ε.Ε. θα παρακολουθεί στενά το θέμα αυτό και θα αξιολογήσει την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου το 2006.Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη-μέλη της τονίζουν ότι η έναρξη διαπραγματεύσεων επί των σχετικών κεφαλαίων εξαρτάται από την εφαρμογή των συμβατικών υποχρεώσεων της Τουρκίας έναντι όλων των κρατών-μελών. Η μη πλήρης εφαρμογή των υποχρεώσεων της Τουρκίας θα έχει επιπτώσεις στην όλη πρόοδο των διαπραγματεύσεων.

4.Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη-μέλη της υπενθυμίζουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1η Μαΐου του 2004.Υπογραμμιζουν ότι ως υποκείμενο του διεθνούς δικαίου αναγνωρίζουν μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία.

5.Η αναγνώριση όλων των κρατών μελών αποτελεί αναγκαία συνιστώσα της διαδικασίας προσχώρησης. Κατά συνέπεια η Ε.Ε. υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα που αποδίδει στην ταχύτερη δυνατή εξομάλυνση  των σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας και όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε.

Αυτοσεβασμός και αναιρέσεις

Ποιο κράτος που σέβεται την νομιμότητα και την ύπαρξη του μπορεί να δέχεται μια χώρα που αρνείται να την αναγνωρίσει; Άρα η Κυπριακή Δημοκρατία νομιμοποιείται και έχει κάθε δικαίωμα να πει ΟΧΙ  σε οποιαδήποτε προενταξιακή βοήθεια της Τουρκίας εφόσον η Άγκυρα αρνείται να την  αναγνωρίσει. .

Είναι αίωλο και αστείο το επιχείρημα ότι «η Τουρκία μετά την υπεύθυνη στάση της Κύπρου θα εξαναγκάσει τον Τατάρ να προσέλθει σε συνομιλίες». Όλοι το γνωρίζουν πως είναι  η  Τουρκία που κάνει κουμάντο στα κατεχόμενα εδάφη και αυτή κινεί σαν μαριονέτα τον Τατάρ   επιβάλλοντας του  τι θα κάνει και τι θα πει.

Υπεύθυνη στάση και γνήσια βούληση, στην παρούσα χρονική συγκυρία, όπου καταβάλλεται μια συντονισμένη προσπάθεια για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο κυπριακό περνά μέσα από τις  αρχές της νομιμότητας  και όχι με συνεχείς υποχωρήσεις και μονόπλευρη πολιτική καλής θελήσεως υπέρ μιας χώρας που σε κάθε δική μας υποχώρηση αυξάνει την αδιαλλαξία της.

Ίσως να έχει δίκαιο ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, όταν δήλωνε ότι «οι θέσεις μας όσον αφορά την διαχείριση του Κυπριακού είναι οι ίδιες από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του Προέδρου μέχρι σήμερα. Όλες μας οι ενέργειες είναι στην βάση του προγράμματος διακυβέρνησης και είμαστε συνεπείς σ’ αυτό…»

Προφανώς ο κυπριακός λαός ή πιο συγκεκριμένα όσοι ψήφισαν τον κ. Χριστοδουλίδη να μην το είχαν αντιληφθεί, να παρανόησαν ή  και να παρασύρθηκαν .Τώρα όμως διαπιστώνουν μια απαράδεκτη πολιτική καλού παιδιού και ταύτιση της Λευκωσίας με την Αθήνα  στο πνεύμα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Μιας Τουρκίας που έχει ως προμετωπίδα της πολιτικής της «Γαλάζιας Πατρίδας» να επεκταθεί από το Αιγαίο , μέχρι την Αφρική, τον Καύκασο και τα Βαλκάνια.  

Φέτος συμπληρώνονται  50 χρόνια τουρκικής  εισβολής και κατοχής και αντί να εφαρμόζουμε πολιτική διεκδίκησης στη βάση του διεθνούς δικαίου,  οπισθοχωρούμε ανοίγοντας την πόρτα στον Τούρκο ΥΠΕΞ Φιντάν να παρακαθίσει δίπλα από τον ΥΠΕΞ μιας χώρας στην οποία παραβιάζεται κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και το 37% των εδαφών της να   βρίσκεται  υπό κατοχή  .  

Η παρουσία Φιντάν στο άτυπο Συμβούλιο δεν είναι μόνο παντελώς λανθασμένη αλλά θα στείλει μηνύματα με πολλές ερμηνείες σε αυτούς που καραδοκούν σε μια λύση του κυπριακού που να βολεύει την Τουρκία , τις ΗΠΑ , την Βρετανία και ευρύτερα το ΝΑΤΟ.  

Μια λύση συνομοσπονδίας, ή τύπου Βοσνίας Ερζεγοβίνης, όπου η λαϊκή κυριαρχία θα είναι απούσα και η Κυπριακή Δημοκρατία εκλιπούσα.  Είναι πασιφανές πως  αυτοί που δημιούργησαν το κυπριακό επιδιώκουν να μετατρέψουν την Κύπρο σε ένα υποτελές κράτος που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους.