Εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης: Με το βλέμμα στις Ευρωεκλογές

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Οι  πληγές για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών δεν έχουν κλείσει όπως όλα δείχνουν στο ΔΗΣΥ. Ο θυμός και η γκρίνια για την μεγάλη ήττα  που για πρώτη φορά στα ιστορικά του κόμματος ο υποψήφιος του δεν κατόρθωσε να βρεθεί στο δεύτερο γύρο, εξακολουθούν να προκαλούν τριβές.  Αυτό φαίνεται από τις αντιδράσεις και διαφωνίες που έχουν ανακύψει μετά από τη συμφωνία της ηγεσίας για συνεργασίες με το ΔΗΚΟ και τη ΔΗΠΑ για τις επικείμενες εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Προηγήθηκαν από την Πινδάρου ποιοτικές έρευνες για να βρουν τον δημοφιλέστερο αλλά στο τέλος έβγαλαν από το «μανίκι» ένα ηγετικό στέλεχος για  υποψήφιο   στην Λευκωσία, τον Ν.Τορναρίτη αφού τον πρόκριναν ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ. Δευτεροκλασάτα στελέχη και απλά μέλη του Συναγερμού διατείνονται πως η υποψηφιότητα Τορναρίτη επιβλήθηκε από το ΔΗΚΟ και τη ΔΗΠΑ.

Υποψήφιοι δήμαρχοι , αντιδήμαρχοι και περιφερειάρχες ανακοινώθηκαν από την ηγεσία του ΔΗΣΥ και για άλλες πόλεις αλλά παραμένουν εκκρεμότητες καθότι θεωρείται «καυτή πατάτα» ο Δήμος Λάρνακας με όλους τους εν δυνάμει υποψηφίους να βλέπουν την πλάτη του Ανδρέα  Βύρα  ο οποίος  επαναδιεκδικεί με το ΑΚΕΛ .

Να σημειώσουμε εδώ πως η περίπτωση Ανδρέα Βύρα ανατρέπει τις φοβίες,  ενδοιασμούς και αισθήματα κατωτερότητας της ηγεσίας του ΑΚΕΛ ότι οι Αριστεροί υποψήφιοι είναι υποδεέστεροι από τους δεξιούς . Αυτή η εμμονή πέρασε βέβαια μέσα από την προπαγάνδα της δεξιάς και την αποδέχεται σιωπηρά η ηγεσία του ΑΚΕΛ εξ’ ου και ψάχνει δεξιούς και μέσα στα στρώματα του κέντρου και της δεξιάς για να αποδείξει τάχα μου την διεύρυνση του κόμματος .

Τώρα η ηγεσία του ΑΚΕΛ  η οποία «γοητεύεται «με υποψήφιους από την δεξιά επέλεξε να υποστηρίξει στη Λευκωσία τον Χαράλαμπο Προύντζο, ο οποίος κατέρχεται ως ανεξάρτητος υποψήφιος δήμαρχος. Αν και προέρχεται από τις τάξεις του ΔΗΣΥ υποστήριξε στις προεδρικές εκλογές την υποψηφιότητα  Ανδρέα Μαυρογιάννη. Ο τελευταίος  για να καθησυχάσει τις «ανησυχίες», είχε ανακοινώσει πως θα  τον διόριζε ως Υπουργό Οικονομικών εάν εκλεγόταν, για να στείλει το μήνυμα πως στο πηδάλιο της οικονομίας θα βρίσκεται ένας νεοφιλελεύθερος δεξιός και όχι ένας ΑΚΕΛικός. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ η οποία καταπίνει τις προσβολές όπως τα στραγάλια δεν θίχτηκε. Αντίθετα όπως τότε έτσι και τώρα θεωρεί επίτευγμα να προσκολλάται πάνω σε κακοφανισμένους  Συναγερμικούς αποσπώντας ψήφους από την δεξιά. Από την άλλη η ηγεσία του ΔΗΣΥ μετά την μεγάλη κατραπακιά στις Προεδρικές επιδιώκει συνεργασίες για να καλύψει την υποχώρηση των ποσοστών του κόμματος. Ο κύριος στόχος του ωστόσο είναι ο Ευρωεκλογές όπου εκεί θα φανεί εάν θα διατηρήσει την πρωτιά και θα παραμείνει πρώτο κόμμα.

Βέβαια ούτε ο Ν. Τορναρίτης μήτε ο Χαράλαμπος Προύντζος έχουν οποιαδήποτε τριβή ή εμπειρία με την τοπική αυτοδιοίκηση  και εάν μείνουν μόνο αυτοί οι δύο, οι Λευκωσιάτες θα εγκλωβιστούν στα δούναι και λαβείν και στις σκοπιμότητες των κομμάτων.

Είναι προφανές πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση για την οποία έγιναν τόσες συζητήσεις τροπολογίες  και τροποποιήσεις στον  περί Δήμων Νόμο προκειμένου να εξυπηρετείται ο  πολίτης, φαίνεται πως είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει τα κόμματα. Αυτό είναι αποκαρδιωτικό . Αποδεικνύεται για πολλοστή φορά πως νυν υπέρ πάντων  τα συμφέροντα των κομμάτων και όχι η βελτίωση της ζωής των πολιτών και η σωστή διαχείριση των πόλεων  που ασφυκτιούν σε σωρεία προβλημάτων.

Από την άλλη η τροποποίηση του Νόμου επιτεύχθηκε μετά από τόσες πολλές συζητήσεις προκειμένου να γίνουν εξοικονομήσεις περιορίζοντας τον μεγάλο αριθμό Δήμων και δημάρχων  και τις πολυδάπανες υπηρεσίες. Απ΄ ότι φαίνεται όμως κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ούτε με το νέο Νόμο που εφαρμόζεται για πρώτη φορά με τον νέο χρόνο 2024.

Ο αυταρχισμός και η επιβολή φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα

Η εμμονή των ηγεσιών των κομμάτων να καθορίζουν ποιους θα ψηφίζουν οι πολίτες έχει χρεοκοπήσει. Αποδείχθηκε στις προεδρικές εκλογές όπου η πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ  του ανεξάρτητου υποψηφίου και νυν προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη, και έκανε πέρα τις επιλογές των μεγάλων κομμάτων. Οι πολίτες γύρισαν την πλάτη στον τέως πρόεδρο του Συναγερμού και υποψήφιο πρόεδρο Αβέρωφ Νεοφύτου και τον άφησαν εκτός δεύτερου γύρου. Το μπάχαλο που ακολούθησε και οι παραιτήσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου και των άλλων κομματικών αξιωματούχων ήταν ένα ηχηρό χαστούκι στον αυταρχισμό και ετσιθελισμό.

Φαίνεται τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα και επιλέγονται τώρα με τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση οι ίδιες πρακτικές χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι πολίτες, οι οποίοι ναι μεν τώρα είναι θεατές στη λήψη των αποφάσεων, αλλά την κρίσιμη ώρα θα καθορίσουν και θα τιμωρήσουν την απαξίωση που εισπράττουν από τις ηγεσίες των κομμάτων.

Η τελική πρόβα

Απ’ ότι φαίνεται οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι για τα μεγάλα κόμματα  η τελική πρόβα πριν την παράσταση για να μετρήσουν τα κουκιά τους και να αναμετρηθούν στις Ευρωεκλογές. Οι πρόσκαιρες και καιροσκοπικές συνεργασίες που συνομολογούν σήμερα θα διαλυθούν και οι νυν συνεργαζόμενοι θα γίνουν και πάλι αντίπαλοι, ανασύροντας και μεγεθύνοντας τις διαφωνίες μεταξύ τους που τώρα τις κρύβουν κάτω από το χαλί των σκοπιμοτήτων. Οι ισχυρισμοί και τα διάφορα σλόγκαν πως τα τοπικά προβλήματα δεν έχουν χρώμα είναι  ανυπόστατα και απορριπτέα. Γιατί όλα έχουν χρώμα. Όπως η ακρίβεια, η φτώχεια και η κερδοσκοπία.

Οι δημότες όλων των πόλεων και περιοχών δεν επιβαρύνονται μόνο με φορολογίες  αλλά και με επιπλέον οικονομικές επιβαρύνσεις. Αναγκάζονται να αγοράζουν ειδικές σακούλες για την ανακύκλωση των σκουπιδιών τους και εάν δεν συμμορφώνονται στο «είδος» που ζητά η ιδιωτική εταιρεία ανακύκλωσης που έχει το μονοπώλιο, αρνείται να τα συλλέξει.  

Τόσα πολλά ταξίδια έχουν κάνει δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι στο εξωτερικό και δεν είδαν πως οι  χώρες της Ευρώπης, ακόμα και η  «φτωχή» Βουλγαρία φροντίζουν για την ανακύκλωση των πλαστικών και άλλων ειδών χωρίς να επιβαρύνονται οικονομικά οι δημότες; Στην Κύπρο ανακυκλώνουμε τα πλαστικά αγοράζοντας πλαστικά σακούλια ενώ  ένα σωρό άλλα απόβλητα καταλήγουν στις χωματερές.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται άτομα φωτισμένα με όραμα και έμπνευση που θα αποφορτώσουν τους δημότες από τα οικονομικά βάρη και άγχη. Επειδή όμως ούτε οι ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων απ΄ ότι φαίνεται δεν έχουν ούτε όραμα μήτε έμπνευση θα ανακυκλώνονται οι ανίκανοι και οι ανάξιοι .