Κυπριακό:Άμεση προτεραιότητα

Του Νίκου Κατσουρίδη

Οι Προεδρικές  εκλογές έχουν τελειώσει.  Σύντομα ο νέος Πρόεδρος θα αναλάβει και επισήμως τα καθήκοντα του.  Περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν για τα προβλήματα που εκκρεμούν αλλά ούτε για το πρόβλημα των προβλημάτων το κυπριακό το οποίο δυστυχώς παραμένει άλυτο χρόνια μετά την εισβολή.    

Και όχι μόνο παραμένει άλυτο αλλά βρίσκεται και σε ένα σημείο που επιβάλλεται πρώτα η επαναφορά του στις ράγες της λύσης και μετά η τροχοδρόμηση του για να φτάσουμε σε λύση αρχών.  Λύση στηριγμένη στις αρχές, αξίες και αποφάσεις του ΟΗΕ και της Ε.Ε.  Με άλλα λόγια πρώτα πρέπει να πεισθεί η Τουρκία να επιστρέψει στις διαδικασίες εντός των Ηνωμένων Εθνών και έπειτα να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στα γνωστά πλαίσια.  Στόχος να λυθεί το κυπριακό κατά τρόπο που να αποδώσει στο τέλος ένα κανονικό φυσιολογικό κράτος, ασφαλές, λειτουργικό και βιώσιμο, χωρίς προστάτες και επικυρίαρχους.  Είμαι βέβαιος ότι σ΄ αυτά κανείς δεν διαφωνεί.  Όπως και στη διασφάλιση των ανθρωπίνων και άλλων βασικών δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων όπως προνοούνται στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες.  Υπάρχει έντονη επίσης η άποψη ότι είναι αναγκαίος ο επαυξημένος ρόλος της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης.  Ένας ρόλος που θα αξιοποιήσει τα ευρωτουρκικά ανοικτά ζητήματα για προώθηση λύσης του κυπριακού.

Η θέση που βρίσκεται σήμερα το κυπριακό και οι κίνδυνοι διολίσθησης είτε σε αναγνώριση του ψευδοκράτους, είτε ενσωμάτωση των κατεχομένων, είτε στο εκβιαστικό δίλημμα ένα από τα προαναφερθέντα, είτε «λύση» συνομοσπονδιακής μορφής, επιβάλλουν άμεση αντίδραση.  Άμεση κινητοποίηση.  Εδώ και τώρα.  Ούτε την 1 Μαρτίου θα πρέπει να αναμένει ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος, ούτε πολύ περισσότερο τις εκλογές σε Τουρκία και Ελλάδα για να δράσει.  Και από ότι διαβάζω στον τύπο ήδη προβαίνει σε κινήσεις.  Άλλωστε η ανείπωτη τραγωδία με τα χιλιάδες θύματα από τους φοβερούς σεισμούς σε Τουρκία και Ελλάδα, ίσως και μετατοπίσει, τουλάχιστον στην Τουρκία, τις εκλογές.

Επειδή όμως το κυπριακό βρίσκεται στο σημείο που όλοι περιγράφουμε.  Επειδή η ανάγκη η ε/κ πλευρά να κινηθεί προς τα έξω ενισχυμένη και με ξεκάθαρες θέσεις είναι αναγκαία από την αρχή της νέας αυτής προσπάθειας.  Πρώτον η άμεση σύγκλιση Εθνικού Συμβουλίου εντός Μαρτίου, για να επισημοποιηθεί αν υπάρχει και στο βαθμό που υπάρχει κοινότητα απόψεων και τρόπου χειρισμών εντός της ε/κ, το ελάχιστον στα κεφαλαιώδη ζητήματα του κυπριακού, αλλά να συζητηθούν και τα υπόλοιπα, έτσι ώστε να είναι καθαρή η εικόνα.  Να γνωρίζουν όλοι που στέκει κάθε ένας από όσους συναποτελούν το Εθνικό Συμβούλιο και να γνωρίζει και ο Πρόεδρος, ώστε να κινηθεί έχοντας καθαρή εικόνα του εσωτερικού πολιτικού μετώπου.  Δεύτερον να προβεί σε παρόμοια συνεννόηση με την Ελλάδα.  Τρίτον με βάση τις προεκλογικές του διακηρύξεις και προσεγγίσεις θα είναι καλό ο νέος Πρόεδρος να γνωρίζει και τη γνώμη των πολιτών, της κοινωνίας πάνω στο κυπριακό, αφού θέλει να διαβουλεύεται μαζί της.  Τρόποι υπάρχουν.  Με αυτό τον τρόπο όταν συνομιλεί με όσους πρέπει να συνομιλεί για την προώθηση λύσης του κυπριακού θα είναι θωρακισμένος με τη γνώση της εσωτερικής πολιτικής πραγματικότητας στο κυπριακό και ενισχυμένος από την αναμενόμενη πλειοψηφικά κοινή θέση κομμάτων και πολιτών στις βασικές πτυχές του κυπριακού.

Είμαι της άποψης κρίνοντας από τις τοποθετήσεις πολιτικών αρχηγών και κομμάτων και υποψηφίων Προέδρων και έχοντας κατά νου και τα ποσοστά που ένας έκαστος έχει συγκεντρώσει στον α΄ γύρο των εκλογών και θεωρώντας ότι κανείς εχέφρων κύπριος δεν θέλει διχοτομική λύση, είναι δυνατό να υπάρξει συντριπτικά πλειοψηφική θέση στις πλείστες πτυχές του κυπριακού.  Αυτή η δυνατότητα πρέπει να είναι και στόχος του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ηγέτη της ε/κ πλευράς. 

Είμαι της άποψης ότι αν και εφόσον λήξει και όταν λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία, και μακάρι να λήξει αύριο, θα διαμορφωθεί ένα νέο αλλά άγνωστο σκηνικό, όπου δεν μπορεί να γνωρίζουμε από πριν τη θέση και τον ρόλο της Τουρκίας  στο διεθνές και περιφερειακό σκηνικό.  Όπως ούτε και η ίδια μπορεί να το γνωρίζει.  Είναι γι΄ αυτό που θεωρώ ότι είναι καλύτερο όχι μόνο για μας αλλά και για την Τουρκία η ταχύτερη δυνατή εξεύρεση λύσης του κυπριακού αποδεχτή από τους άμεσα εμπλεκόμενους και τη διεθνή κοινότητα.

Η αναγκαιότητα προώθησης του κυπριακού είναι άμεση.  Ο χρόνος δεν περιμένει.