Χθες, σήμερα, αύριο

Του Νίκου Κατσουρίδη

Η δημοσίευση της δεύτερης δόσης πρακτικών από τις συνομιλίες για το κυπριακό πριν πέντε χρόνια στις Ελβετικές πόλεις, που έγινε από την εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και οι τοποθετήσεις Κομμάτων και πολιτικών προσώπων πρωταγωνιστών των επι πενταετίας συζητήσεων, εύχομαι να σηματοδοτεί ένα τέλος και να χαράσσει μια αρχή.  Το τέλος μιας πολύχρονης συζήτησης για το τι έγινε στα Ελβετικά θέρετρα εκείνη την κρίσιμη για το κυπριακό σύναξη του ΟΗΕ, των εγγυητριών και της Κυπριακής Δημοκρατίας και των δύο Κοινοτήτων, στην παρουσία της Ε.Ε.  Και λέω το τέλος διότι έχει πλέον ολοκληρωθεί η παράθεση μαρτυριών, εγγράφων, πληροφοριών, απόψεων και εκτιμήσεων.  Είναι σαφές ότι η τότε ε/κ πλευρά, που εκπροσωπείτο από τους Νίκο Αναστασιάδη, Αντρέα Μαυρογιάννη, Νίκο Χριστοδουλίδη έχουν το ίδιο αφήγημα.  Ο Αντρέας Μαυρογιάννης ήταν ιδιαίτερα σαφής και κατηγορηματικός για όλα όσα εγείρονται εδώ και πέντε χρόνια στην τελευταία συνέντευξη του στο Γ΄ Πρόγραμμα του ΡΙΚ.  Επιπρόσθετα το ίδιο αφήγημα εδώ και χρόνια καταθέτει ο τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς.  Ολοι αυτοί υποδεικνύουν ως ένοχο για το ναυάγιο των συνομιλιών την Τουρκία δια στόματος Τσαβούσογλου.  Έχει κατατεθεί  πολλάκις και η διαφορετική άποψη και ερμηνεία των γεγονότων και εγγράφων.  Θεωρώ ότι ο κόσμος, ο κάθε ένας από εμάς είναι σε θέση να κρίνει ποια είναι η αλήθεια.  Αν μένει κάτι από όλη αυτή την μακράς διάρκειας συζήτηση είναι η υποχρέωση του ΟΗΕ και του κ. Εϊντε προσωπικά να εξηγήσουν γιατί «χάθηκε» το συγκεκριμένο πρακτικό το οποίο ο «Φιλελεύθερος» δημοσίευσε.  Και γιατί ουδέποτε τοποθετήθηκαν αν έγινε ή όχι συνάντηση στις 4 Ιουλίου του 2917.  Εχω διαβάσει και το επιχείρημα της γνωστής εφημερίδας ότι ο «ΟΗΕ δεν μιλά γιατί θέλει «λύση» ενώ οι άλλοι, υπονοεί, δεν θέλουν.  Και εγώ λέω.  Κάποιοι στον ΟΗΕ, οι γνωστοί άγνωστοι, σιωπούν γιατί η αλήθεια δεν συμφέρει στις μεθοδεύσεις τους, οι οποίες οδηγούν βήμα – βήμα στην αποδοχή ύπαρξης δύο οντοτήτων στην Κύπρο σε πρώτη φάση.  Απόδειξη τούτου το πρόσφατο απαράδεκτο προσχέδιο της Έκθεσης του Γ.Γ.  του ΟΗΕ, που συντάχθηκε από τον κ. Κόλιν Στιούαρτ.

Εχω αναφέρει ότι κατά τη γνώμη μου κλείνει ένας κύκλος συζητήσεων στο κυπριακό που αφορά το παρελθόν, το οποίο μας πνίγει σε κάθε προεκλογική περίοδο και εύχομαι να αρχίζει ένας νέος.  Ο κύκλος των προτάσεων, της κατάθεσης ιδεών και των συζητήσεων για το σήμερα και το αύριο του Κυπριακού.  Το Φεβράρη του 2023 έχουμε Προεδρικές εκλογές.  Σ΄ αυτές τρέχουν ως υποψήφιοι πέραν των δέκα (13-14) συμπολίτες μας.  Ως ψηφοφόρος θέλω να ακούσω τις απόψεις τους για το σήμερα και το αύριο του κυπριακού.  Εχω εμπεδώσει τις κρίσεις τους για το τι έγινε χθες.  Και είναι απόλυτα σεβαστές.  Δεν μας βγάζουν όμως από το αδιέξοδο.  Αρα τώρα, από το Σεπτέμβρη, είναι η ώρα των θέσεων για το πώς προχωράμε στο κυπριακό.

Πέραν από το θέμα κλειδί του στρατηγικού στόχου του αγώνα μας για λύση στη βάση της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας, που αφορά μόνο την εσωτερική πτυχή του κυπριακού οφείλουν να τοποθετηθούν και σε θέματα στρατηγικής και σε θέματα τακτικής.  Για παράδειγμα αποδέχονται ή όχι παραμονή στρατευμάτων για μετά την λύση.  Θα υποχωρήσουν αμέσως ή με χρονοδιάγραμμα και ποιας διάρκειας.  Συμφωνούν για την παραμονή αγημάτων με ρήτρα αναθεώρησης ή ρήτρα άμεσης εφαρμογής.  Υπάρχουν  και άλλα θέματα στρατηγικής, όπως π.χ. το ξεχασμένο θέμα των εποίκων.  Για οικονομία χώρου παραμένω σε αυτά.

Στα θέματα τακτικής.  Αν ήμουν δημοσιογράφος θα ρωτούσα π.χ. τους υποψήφιους αν θεωρούν ή όχι ότι οι κυρώσεις είναι εργαλείο προώθησης της λύσης του κυπριακού, θα ρωτούσα αν στην προσπάθεια για απελευθέρωση και λύση, θα πρέπει να πατούμε μόνο σε μια βάρκα, όπως λέχθηκε από υποψήφιο ή όχι.  Αν θα καλλιεργούμε τις σχέσεις μας με όλα τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ή αν θα διατηρούμε καλές σχέσεις μόνο με κάποια εξ΄ αυτών.  Να μας πουν αν θεωρούν π.χ. τις τριμερείς κ.ο.κ συνεργασίες της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Μεσόγειο χρήσιμο και ωφέλιμο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής ή χάσιμο χρόνου και λεφτών.  Επίσης αν η συνεννόηση με τους τ/κ και οι προσπάθειες επαναπροσέγγισης είναι μηχανισμός προώθησης τώρα και εφαρμογής της λύσης μετά την εξεύρεση της ή είναι άσκηση ψυχολογικής εκτόνωσης

Υπάρχουν ασφαλώς και άλλα θέματα που οφείλουν οι υποψήφιοι να τοποθετηθούν και να συζητήσουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα διαπραγματευτούμε τη λύση του κυπριακού μεταξύ μας από αέρος.  Δεν μπορεί όμως να συζητούμε μόνιμα για το παρελθόν και να αγνοούμε σκόπιμα το παρών και το μέλλον.  Πως ανακόπτεται η Τουρκική επιθετικότητα; Και η προώθηση της επιβολής των δύο κρατών ή της προσάρτησης;.  Τι ζητάμε από τους εταίρους και συμμάχους, πρωτίστως την Ελλάδα και τι από τους υπόλοιπους.

Το χθες υπήρξε τραγικό.  Από τα Οκτωβριανά του 1931 μέχρι σήμερα χάνουμε πόντους στον αγώνα να καταστήσουμε την Κύπρο, Ανεξάρτητη, Κυρίαρχη, Ακέραιη, Πατρίδα όλων των κατοίκων της.  Ας βγούμε από το χθες για να σταματήσουμε τον κατήφορο σήμερα και να προδιαγράψουμε θετικό το αύριο.