Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Ο αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Ριάμπκωφ χαρακτήρισε τη διαρκή 
διοχέτευση όπλων από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία «επικίνδυνη κίνηση», μιλώντας το Σάββατο 12 Μαρτίου σε ρωσική τηλεόραση.
Όπως είπε ο κ. Ριάμπκωφ, η Μόσχα ενημέρωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ότι βλέπει τις ρωσικές αποστολές όπλων στην Ουκρανία ως «νόμιμους στόχους» που μπορούν να γίνουν αντικείμενο στρατιωτικής επίθεσης, κάτι που έχει αυξήσει τον κίνδυνο άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης των δύο πυρηνικών υπερδυνάμεων.
Ο κ. Ριάμπκωφ διευκρίνισε ότι «προειδοποιήσαμε τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι η ενορχηστρωμένη διοχέτευση όπλων από έναν αριθμό χωρών δεν είναι απλά μια επικίνδυνη κίνηση, είναι μια κίνηση που μεταβάλλει αυτές τις εφοδιοπομπές σε νόμιμους στρατιωτικούς στόχους.». Ο Ρώσος επίσημος πρόσθεσε ότι η Μόσχα εξήγησε στους Αμερικανούς τις συνέπειες της «απερίσκεπτης διοχέτευσης στην Ουκρανία» όπλων όπως π.χ. μεταφερόμενα από άνδρες αντιαεροπορικά συστήματα, αντιαρματικά συστήματα κλπ.» (Υπενθυμίζουμε ότι και η Ελλάδα έχει αποστείλει αντιαρματικά συστήματα).
Παρόλο που η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει δεσμευτεί να μην εμπλέξει άμεσα Αμερικανούς στρατιώτες σε σύγκρουση με τη Ρωσία, διοχετεύει εξελιγμένα όπλα επί μήνες και έχει κλιμακώσει τις αποστολές μετά τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση.
Για παράδειγμα, στις 4 Μαρτίου, όπως έγραψαν οι New York Times (https://www.nytimes.com/2022/
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο κορυφαίος στρατιωτικός σύμβουλος του Προέδρου Μπάιντεν πραγματοποίησε επίσκεψη που δεν ανακοινώθηκε στο αεροδρόμιο και επιθεώρησε τη διαδικασία μεταφοράς των όπλων, ενώ συναντήθηκε με στρατεύματα και προσωπικό από 22 χώρες που εργάζονταν ολόκληρο το 24ωρο για να ξεφορτώσουν τα όπλα και να τα μεταφέρουν δια ξηράς στον ουκρανικό στρατό». «Τα αμερικανικά όπλα, που περιελάμβαναν τα Javelin όπως και μικρά όπλα και πυρομαχικά, ήταν τμήμα του πακέτου 350 εκατομμυρίων δολαρίων που εξουσιοδότησε για αποστολή ο κ. Μπάιντεν».
Όπως δήλωσε ένας αξιωματούχος στην εφημερίδα οι παραδόσεις γίνονταν σε ένα αεροδρόμιο κοντά στα σύνορα στο οποίο μπορούν να αποπροσγειωθούν 17 αεροπλάνα καθημερινά. Αυτό που ξεκίνησε όμως με το σταγονόμετρο, με δύο ή τρία αεροπλάνα την ημέρα, έγινε σε δύο μέρες μια κανονική αερογέφυρα.
Την Παρασκευή 11./3 εξάλλου η Washington Post ανέφερε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν «εργάζεται τώρα με τους Ευρωπαίους συμμάχους για να αποστείλει πιο εξελιγμένα αντιαεροπορικά συστήματα και άλλα όπλα στην πολεμική ζώνη”.
Η δήλωση Ριάμπκωφ ακολούθησε τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg στο CBC ότι μια ρωσική επίθεση κατά εφοδιοπομπών χωρών που στέλνουν όπλα στην Ουκρανία, θα αποτελούσε μια επικίνδυνη κλιμάκωση. O Stoltenberg πρόσθεσε ότι οποιαδήποτε επίθεση κατά χώρας – μέλους του ΝΑΤΟ θα ενεργοποιήσει το άρθρο 5 της συμμαχίας (για αμοιβαία συνδρομή). Κατά τα φαινόμενα, η Πολωνία είναι η κυρίως απειλούμενη.
Nα σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι ο αρχηγός της CIA William Burns είχε δηλώσει προ ημερών ότι εκτιμά ότι ο Πρόεδρος Πούτιν είναι “θυμωμένος” και θα κλιμακώσει τις επιχειρήσεις. Οι Αμερικανοί περιμένουν ότι θα το κάνει πλήττοντας τις πολιορκημένες πόλεις και προκαλώντας μεγάλο αριθμό απωλειών σε αμάχους. Μόνο που δεν είναι απαραίτητο ο Πούτιν να κάνει αυτό που εκείνοι περιμένουν. Η κλιμάκωση μπορεί προφανώς να πάρει διάφορες μορφές.
Μπορεί ασφαλώς η δήλωση Ριάμπκωφ να είναι απλή «μπλόφα». Εντούτοις, αν η εναλλακτική για τους Ρώσους είναι να βλέπουν τον διαρκή ανεφοδιασμό του ουκρανικού στρατού και την παράταση της αιματοχυσίας και του κάθε είδους κόστους που καταβάλλει η χώρα τους και των κινδύνων που αναλαμβάνει, τότε ουδείς γνωρίζει τι θα πράξουν.
Όπως μας λέει δυτική διπλωματική πηγή με βαθειά γνώση της Ρωσίας, «η Μόσχα δεν αστειεύεται και δεν έχει κανένα απολύτως περιθώριο να χάσει». Θεωρεί «υπαρξιακή απειλή» για την ίδια τη Ρωσία το ουκρανικό. Ο ίδιος άλλωστε ο Ρώσος Πρόεδρος έχει πει από τον περασμένο Δεκέμβριο, ότι «δεν έχω που αλλού να υποχωρήσω».
Δεν υπάρχει σοβαρή αμφιβολία ότι βρισκόμαστε ήδη σε ένα επίπεδο κινδύνου έκρηξης πυρηνικού πολέμου υψηλότερο από αυτό της κρίσης των πυραύλων της Κούβας και το οποίο αυξάνεται όσο δεν επιτυγχάνεται λύση του ουκρανικού. Όπως διέβλεψε ήδη από το 2014 ο Χένρι Κίσσινγκερ, τέτοια λύση δεν μπορεί να βρεθεί εκτός της πρότασης «φινλανδοποίησης» της Ουκρανίας που υποστήριξε και ο ίδιος. Κατά τα φαινόμενα προσκρούει σε ισχυρές αντιστάσεις εντός των αφανών και πραγματικών κέντρων εξουσίας του δυτικού κόσμου, που θεωρούν ίσως ότι το ουκρανικό είναι η «χρυσή ευκαιρία» για να «ξεμπερδεύουν» με τη Ρωσία του Πούτιν, αλλά και σε έλλειψη κατανόησης των παραμέτρων του ζητήματος από ένα δυτικό πολιτικό προσωπικό, “εκπαιδευμένο” από τριάντα χρόνια παντοδυναμίας των ΗΠΑ. Ενώ οι δυτικές κοινωνίες παραμένουν μάλλον απαθείς μπροστά στους φοβερούς κινδύνους μπροστά μας.
Πάντως παράταση και κλιμάκωση της σημερινής κρίσης, πέραν των πολλών άλλων εξαιρετικά σοβαρών συνεπειών που θα έχει για όλους, μοιάζει κάπως σαν ρώσικη ρουλέτα με το ίδιο το μέλλον της ανθρωπότητας.
Konstantakopoulow.gr
