Ενισχύουν το κλίμα πόλωσης οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ ενόψει ευρωεκλογών

 

 

Ενισχυουν  το κλίμα πόλωσης ενόψει των ευρωεκλογών οι ηγεσίες των κομμάτων ΔΗΣΥ -ΑΚΕΛ.

Ο μεν πρόεδρος του ΔΗΣΥ κατηγόρησε σήμερα  το ΑΚΕΛ ότι είναι εναντίον των images-2μεταρρυθμίσεων και ότι άλλα λέει στους Τουρκοκύπριους – στις προεκλογικές συγκεντρώσεις που διοργανώνουν, ειδικά στα κατεχόμενα – και άλλα στους Ελληνοκύπριους στις ελεύθερες περιοχές.Κάλεσε δε το ΑΚΕΛ να ξεκαθαρίσει «αν υπόσχονται στους Τουρκοκύπριους, ότι η εκλογή Τουρκοκυπρίου ευρωβουλευτή σημαίνει εκπροσώπηση της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας στο Ευρωκοινοβούλιο και άρση του εμπάργκο στο ψευδοκράτος.Γιατί αυτό δεν μπορεί να ισχύει. Οι ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία μπορούν να εκπροσωπούν. Και πρέπει όλοι να είμαστε ξεκάθαροι, σ’ αυτή την πραγματικότητα.»

Από την πλευρά του ο Γ.Γ.του ΑΚΕΛ κατηγόρησε εκ νέου την κυβέρνηση για μαξιμαλισμούς στο Κυπριακό ενω απέρριψε την κατηγορία που «εκτοξεύεται από την Κυβέρνηση και άλλους ενάντια στο ΑΚΕΛ, ότι τάχα υιοθετούμε τουρκικές θέσεις ή διευκολύνουμε την Τουρκία στην προώθηση των σχεδιασμών της.
Καθόλου δεν υιοθετούμε τουρκικές θέσεις. Ακούνε αυτοί που μας κατηγορούν τι λένε τα ΗΕ, η ΕΕ ακόμα και καλοί μας φίλοι διεθνώς; Κανένας δεν υιοθετεί το αφήγημα του κ. Αναστασιάδη. Δεν εξυπηρετεί σε τίποτα να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.»Σημείωσε δε ότι «αυτοί που αφήνουν την Τουρκία στο απυρόβλητο και διευκολύνουν τους σχεδιασμούς της είναι αυτοί που προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν τι λένε οι εκθέσεις του Γ.Γ. του ΟΗΕ, τις οποίες ποτέ δεν αμφισβήτησαν.»Τέλος είπε ότι « εδώ και τώρα, να καταλήξουμε στους περιβόητους όρους αναφοράς και να επιστρέψουμε στις διαπραγματεύσεις στο σημείο όπου είχαμε μείνει στο Κρανς Μοντανά»

Ενδεικτικές  του πολωτικού κλίματος  οι ομιλίες σήμερα  του προέδρου του Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου και του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Αντρου Κυπριανού τις οποίες και παραθέτουμε αυτούσιες:

 

Ομιλία Αβερωφ Νεοφύτου στο παγκύπριο συνέδριο ΔΗΣΥ στο συνεδριακό κέντρο Φιλοξένια ώρα 10.30 π.μ.

«Φίλε Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,
Dear Vice President of EPP Dara Murphy,
Αγαπητοί Σύνεδροι,

Σας ευχαριστώ από καρδιάς και για την σημερινή παρουσία σας.Μια παρουσία που στέλνει το μήνυμα ότι ο Συναγερμός είναι εδώ. Είναι εδώ Ενωμένος και Ισχυρός για να ριχθεί σε μια νέα εκλογική μάχη!

Όλοι μαζί να πάρουμε τον τόπο μας μπροστά. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας γυρίσει πίσω.

Υπάρχουν πολλοί που επιχειρούν να μειώσουν τη σημασία των ευρωεκλογών.

Σ’ αυτούς θέλω να πω ότι, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα απειλείται από ακραίες δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τόσο την αδιαφορία όσο και την αποχή τους.

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που πληγώσαμε και θέλουν να «τιμωρήσουν», την κυβέρνηση ή τον Δημοκρατικό Συναγερμό, για λάθη και παραλείψεις. Θέτοντας σε κίνδυνο την πορεία της χώρας.

Σ’ αυτούς θέλω να πω ότι κατανοώ την όποια απογοήτευσή τους. Δεν θα κρυφτώ και δεν κρύφτηκα ποτέ πίσω από το δάκτυλό μου. Λάθη κάναμε! Αναγνωρίζουμε ότι στην προσπάθεια να βελτιώσουμε τη χώρα, πρέπει πρώτα να βελτιώνουμε τους εαυτούς μας και το κόμμα μας.

Το ξέρω ότι είστε περήφανοι Συναγερμικοί. Και είστε ο πιο αυστηρός κριτής. Κι ένα από τα λάθη μας ήταν ότι επιτρέψαμε στην αντιπολίτευση, για χάρη της συναίνεσης, να ισοπεδώνει τα πάντα. Σήμερα βάζουμε τελεία. Δεν θα αφήσουμε τον περήφανο Συναγερμικό κόσμο να χάσει το ηθικό του πλεονέκτημα έναντι οποιουδήποτε.

Ταυτόχρονα, η κοινωνία βρίσκεται ενώπιον διαχρονικών, σοβαρών αδυναμιών της κρατικής μηχανής. Αδυναμιών που εμφανίζονται ορισμένες φορές με τόσο εκκωφαντικό τρόπο, που συγκλονίζουν, όπως η πρωτόγνωρη υπόθεση των φόνων που ζούμε σήμερα.

Δεν υπάρχει Κύπριος που δεν συγκλονίστηκε από τις δολοφονίες. Ούτε και μπορεί να χωνευτεί η ολιγωρία στο στάδιο που έγιναν οι πρώτες καταγγελίες.

Θέλω σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, να απευθύνω, εκ μέρους όλων μας, μια ειλικρινή συγνώμη, τόσο προς στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά και προς την κυπριακή κοινωνία.

Θέλω όμως παράλληλα, να καυτηριάσω και πολιτικές συμπεριφορές:

Ως το μεγαλύτερο κόμμα της Κύπρου, οφείλουμε να αναλαμβάνουμε ακόμη και μεγαλύτερη ευθύνη από εκείνη που μας αναλογεί. Όπως η πολιτική ευθιξία που επέδειξε έμπρακτα ο συναγωνιστής μας, Ιωνάς Νικολάου, με την παραίτηση του. Μια πολιτική πράξη που αποσπά το σεβασμό αλλά και την εκτίμηση μας.

Ειλικρινά θλίβομαι όμως για την μικρότητα ορισμένων. Που ενώ ζητούσαν επίμονα την παραίτηση του Υπουργού, σήμερα, που επέδειξε την πολιτική ευθιξία, συνεχίζουν να διαμαρτύρονται. Απλά γιατί τους αποστερεί το φύλλο συκής που τους επέτρεπε να απομυζούν κομματικά οφέλη από ένα αποτρόπαιο έγκλημα.

Θέλω να καταστήσω σαφές ότι η ρεβανσιστική συμπεριφορά, για ένα ειδεχθές έγκλημα, όπως τη βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες, προκαλεί και απλά δεν θα συνεχίσει να γίνεται ανεκτή.

Ούτε και αποδεχόμαστε την αριστερή θέση ότι λόγω δήθεν εθνικού ναρκισσισμού, οι Κύπριοι είναι ρατσιστές εξαιτίας ενός κατά συρροή δολοφόνου. Είναι προσβολή προς τη Κυπριακή κοινωνία, μια κοινωνία που αγκαλιάζει πρόσφυγες και ξένους.

Φίλες και Φίλοι,

Αλάθητοι είναι, μόνο όσοι δεν κάνουν τίποτα. Και η διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη έχει επιτελέσει σημαντικό έργο τα τελευταία έξι χρόνια.

Ας αναλογιστούμε πού ήταν η Κύπρος το 2013 και πού είναι σήμερα;

Γιατί, υπάρχουν στιγμές που κάποιες πολιτικές δυνάμεις χάνουν δυστυχώς το μέτρο.

Έχω δει πρόσφατες διαφημίσεις του ΑΚΕΛ.

Μια από αυτές λέει: «Πριν τελειώσει ο μήνας, σου τελειώνουν τα λεφτά. Ο μισθός είναι λιγοστός και δεν φτάνει ούτε για τα βασικά. Και συνεχίζει: Σε πνίγει η απελπισία… Μην μένεις απαθής. Ψήφισε ΑΚΕΛ»

Ξέρει ο Κύπριος πολίτης ποιος ευθύνεται που για μια τόσο μεγάλη περίοδο έχουν πιεστεί τόσο δραματικά η μεσαία και εργατική τάξη.

Ξέρει ο Κύπριος πολίτης ποιών οι πολιτικές οδήγησαν το 17% των συμπολιτών μας στην ανεργία και στα κοινωνικά παντοπωλεία.

Ποτέ στην Κύπρο η μεσαία τάξη δεν υπέστη τόσες μεγάλες απώλειες στο βιοτικό της επίπεδο, εκτός από την περίοδο που η αριστερά, με τις αγκυλώσεις και τις πολιτικές της, κυβέρνησαν αυτό τον τόπο. Επί διακυβέρνησης τους, η μεσαία τάξη, ο στυλοβάτης της Κυπριακής οικονομίας, δέχθηκε ανηλεή επίθεση. Επίθεση κατά του τρόπου ζωής της. Κατά των εισοδημάτων της. Κατά της περιουσίας της.

Ένα  είναι το γεγονός φίλοι μου. Η αριστερά και η δεξιά στην Κύπρο έχουν αναμετρηθεί αλλά και έχουν μετρηθεί. Και τα ουσιαστικά αποτελέσματα μπορεί εύκολα να τα κρίνει ο καθένας.

Εμείς βάλαμε την Κύπρο στην Ευρώπη για να την πολεμούν. Εκείνοι χρεωκόπησαν τη χώρα και εμείς την αναστηλώσαμε και μας ζητούν και ρέστα.

Τους ακούω να υποστηρίζουν ότι τα οφέλη της ανάπτυξης των τελευταίων χρόνων τα απολαμβάνουν μόνο οι έχοντες και κατέχοντες. Ότι δεν κατανέμεται η καλυτέρευση της οικονομίας σε όλους τους πολίτες μας.

Και ερωτώ:

Όταν η ανεργία πέφτει από το 17% σε κάτω από 7%, ποιοι επωφελούνται;

Όταν δημιουργούμε σχέδια για στήριξη της πρώτης κατοικίας και των μικρών επιχειρήσεων, ποιοι επωφελούνται;

Όταν καταργούμε ή μειώνουμε φόρους ποιοι επωφελούνται;

Όταν θεσπίζουμε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και όταν αυξάνουμε τις χαμηλές συντάξεις ποιοι επωφελούνται;

Όταν αποκαθίσταται σταδιακά το επίδομα μάνας, ποιοι επωφελούνται;

Όταν στη Κύπρο εφαρμόζεται το σύστημα υγείας, ποιοι επωφελούνται;

Τους ενοχλεί, γιατί είμαστε η παράταξη που στήριξε την επιχειρηματικότητα, η οποία δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας.

Αδυνατούν να καταλάβουν ότι αν οι επιχειρήσεις δεν δουλεύουν, δεν θα έχει έσοδα το κράτος για αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική.

Θέλουν μόνο να χρεώνουν τις επόμενες γενιές για να σπαταλούν αστόχευτα και αλόγιστα χρήματα που δεν έχουν. Θέλουν τον πολίτη, επαίτη, και αιχμάλωτο των επιδομάτων τους. Ο Κύπριος όμως είναι περήφανος. Δεν επιδιώκει επιδόματα. Αξιοπρεπή δουλειά και απασχόληση επιζητεί.

Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες,

Ακούω, αυτούς που στέκονται μόνιμα εμπόδιο σε κάθε μεταρρύθμιση, να κρίνουν και να μειώνουν το μεγάλο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και έργο των τελευταίων έξι χρόνων.

Ένα έχουμε να τους πούμε: Ο μόνος που δικαιούται να έχει περισσότερες απαιτήσεις για μεταρρυθμίσεις, είναι ο Δημοκρατικός Συναγερμός.

Γιατί είναι η μόνη παράταξη που μαζί με την κυβέρνηση μας, αγωνιζόμαστε στην πράξη, για να αλλάξουμε επιτέλους πράγματα σε αυτή τη χώρα.

Τι να πρωτοαναφέρω; Τη μείωση της στρατιωτικής θητείας και την αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς; Τη θέσπιση του Ελάχιστου Εγγυημένου εισοδήματος; Τη δημιουργία σημαντικών Υφυπουργείων; Την εμπορικοποίηση του Λιμανιού της Λεμεσού; Τη σταδιακή κατάργηση του καταλόγου διοριστέων; Το ΓΕΣΥ και την αυτονόμηση των Δημοσίων Νοσηλευτηρίων;

Τις μεταρρυθμίσεις που επιτέλους μετά από δεκαετίες προωθούνται; Στη Δικαιοσύνη, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη Δημόσια Υπηρεσία, την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, τη Γεωργική Ασφάλιση, την Προσφυγική και Στεγαστική Πολιτική.

Φίλε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός ήταν και παραμένει το κύριο στήριγμα της κυβέρνησης. Και ο Δημοκρατικός Συναγερμός θα συνεχίσει αταλάντευτα να στέκεται δίπλα σας, στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλετε για αναβάθμιση της Κύπρου στην Ευρώπη αλλά και στην πολυτάραχη περιοχή μας.

Φίλοι μου,

Ο Πρόεδρος μας και η κυβέρνηση του, αποδεικνύουν, εκ νέου, γιατί ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι η παράταξη των μεγάλων αποφάσεων και των μεγάλων στόχων για την χώρα μας.

Γιατί η Κύπρος σήμερα διαθέτει, αναμφίβολα, ένα διεθνές εκτόπισμα πολύ μεγαλύτερο από το μικρό γεωγραφικό της μέγεθος.

Στήνουμε την ισχυρή συμμαχία της ενέργειας και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό μας πλούτο, με ασφάλεια και ισχυρές διεθνείς συνεργασίες.

Είπα προηγουμένως, ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις έχασαν το μέτρο. Η περίπτωση των συμμαχιών που κτίζει η χώρα μας στον τομέα της ενέργειας είναι τρανό παράδειγμα. Είναι αδιανόητο η αριστερά να μειώνει τις εθνικές επιτυχίες. Αυτό συνιστά κομματική μικροψυχία.

Αντιδρούν, διότι δεν είμαστε πια ο φτωχός συγγενής.

Ενοχλούνται, διότι συμμετέχουμε ενεργά στα διεθνή δρώμενα και προσδίδουμε προστιθέμενη αξία στην χώρα μας.

Με την εξωτερική πολιτική που ακολουθούμε δημιουργούνται νέα δεδομένα και προϋποθέσεις για ένα έντιμο συμβιβασμό στο εθνικό μας θέμα.

Στεκόμαστε δίπλα σου, Πρόεδρε Αναστασιάδη, στην προσπάθεια σου να επαναρχίσει το συντομότερο  ο διάλογος. Στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες. Το οποίο αποτελεί την καλύτερη βάση που έχουμε πετύχει ποτέ. Για να φτάσουμε στην απαλλαγή από την κατοχή και τις αβάστακτες συνέπειες της παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο.

Διότι δεν υπάρχει ασφαλές μέλλον για τον Κυπριακό Ελληνισμό με τουρκικές εγγυήσεις και παρουσία κατοχικών στρατευμάτων.

Αυτό επιβάλλει η ανάγκη του Κυπριακού Ελληνισμού για επιβίωση και ευημερία, με ασφάλεια, στη γη των πατέρων μας. Αυτό επιβάλλει ακόμη η αγωνία των Τουρκοκυπρίων συμπατριωτών μας, να διατηρηθούν, ως κοινότητα, στο πλαίσιο μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας.

Η πιο ριζοσπαστική μεταρρύθμιση είναι η επανένωση του τόπου……

Φίλες και φίλοι,

Βλέπω, με σεβασμό, την συμμετοχή Τουρκοκυπρίων συμπολιτών μας σε ψηφοδέλτια για τις Ευρωεκλογές. Είναι και ευπρόσδεκτοι και καλοδεχούμενοι. Όπως ευπρόσδεκτοι είναι και όσοι Τουρκοκύπριοι συμπολίτες μας εξασκήσουν το δικαίωμα της ψήφου, όπως κάθε πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων συμπολιτών μας στις Ευρωεκλογές στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα σεβασμού και αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και παραγνώρισης του ψευδοκράτους. Αυτό σημαίνει η συμμετοχή τους. Και προκαλώ το ΑΚΕΛ να δηλώσει ξεκάθαρα στους Ελληνοκύπριους, και στους Τουρκοκύπριους αν συμφωνεί με αυτή τη θέση.

Τους προκαλώ να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους διότι ακούγονται και γράφονται διάφορα, που δημιουργούν την εντύπωση ότι υπάρχει κυριολεκτική διγλωσσία εκ μέρους του ΑΚΕΛ. Άλλα λένε στους Τουρκοκύπριους – στις προεκλογικές συγκεντρώσεις που διοργανώνουν, ειδικά στα κατεχόμενα – και άλλα στους Ελληνοκύπριους στις ελεύθερες περιοχές.

Να ξεκαθαρίσουν αν υπόσχονται στους Τουρκοκύπριους, ότι η εκλογή Τουρκοκυπρίου ευρωβουλευτή σημαίνει εκπροσώπηση της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας στο Ευρωκοινοβούλιο και άρση του εμπάργκο στο ψευδοκράτος.

Γιατί αυτό δεν μπορεί να ισχύει. Οι ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία μπορούν να εκπροσωπούν. Και πρέπει όλοι να είμαστε ξεκάθαροι, σ’ αυτή την πραγματικότητα.

Να ξεκαθαρίσει, επίσης, τη θέση του το ΑΚΕΛ. Υπόσχεται στους Τουρκοκύπριους ότι, με την εκλογή Τουρκοκύπριου στην Ευρωβουλή, θα εισάξει την τουρκική ως επίσημη γλώσσα της Ένωσης; Είναι ψέμα ότι κάποιος μπορεί να μιλήσει στην τουρκική εντός του Ευρωκοινοβουλίου. Όχι διότι εμείς δεν το επιθυμούμε. Να υπενθυμίσω στους φίλους Τουρκοκύπριους: Κάτι τέτοιο ζητήθηκε, όχι από το ΑΚΕΛ, αλλά από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη το 2016, αλλά δεν έχει ποτέ εγκριθεί από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Θα πρέπει λοιπόν όλοι μας, να είμαστε ειλικρινείς και έντιμοι απέναντί τους.

Το υπενθυμίζω, διότι το ΑΚΕΛ έχει υιοθετήσει μια επικίνδυνη πρακτική. Καθημερινά, εδώ και δύο χρόνια επιτίθεται στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, δημιουργώντας την λανθασμένη εντύπωση ότι η πλευρά που θέλει λύση είναι η τουρκική. Και ότι το εμπόδιο στη λύση είναι ο Νίκος Αναστασιάδης. Αυτή η συστηματική, έστω και άθελα τους, υπονόμευση της διαπραγματευτικής αξιοπιστίας της πλευράς μας, εύχομαι να σταματήσει μετά τις Ευρωεκλογές.

Φίλες και Φίλοι,

Μιλάμε για Ευρωεκλογές και Ευρώπη.

Και είναι στον Γλαύκο Κληρίδη, τον πατριάρχη της παράταξής μας, που οφείλουμε την μεγαλύτερη επιτυχία μας από την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Την Ένταξη της Κύπρου στην Ενωμένη Ευρώπη, ως μέλος ίσο με τα άλλα κράτη-μέλη. Την ένταξη μάλιστα, ολόκληρης της επικράτειας της Κύπρου, παρά το πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

Οφείλουμε πολλά στον αείμνηστο Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη. Και το κυριότερο είναι η ασφάλεια που νοιώθει η Κύπρος και οι πολίτες της ως μέρος της Ενωμένης Ευρώπης.

Σήμερα, ο Νίκος Αναστασιάδης πετυχαίνει την προέκταση εκείνης της επιτυχίας. Με το να αξιοποιεί ακριβώς τον σημαντικό ρόλο που η χώρα μας διαδραματίζει στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η Κύπρος κερδίζει όταν είναι παρούσα στο επίκεντρο των εξελίξεων. Όχι όταν την απομονώνουμε, όπως επιδιώκουν η αριστερά και οι εθνικιστές.

Δεν θα τους επιτρέψουμε να θέσουν την Κύπρο στο περιθώριο. Μίζερη και περιχαρακωμένη.

Απευθύνομαι στον κάθε Κύπριο,

Ξέρω ότι σας ενοχλούν πράγματα που χρειάζονται βελτίωση. Αναγνωρίζω ότι εμείς τα κόμματα πρέπει να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη σας. Σίγουρα υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν καλύτερα και στην Κύπρο και στην Ευρώπη.

Γιατί, χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερη δημοκρατική νομιμοποίηση στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κανένας Ευρωπαίος πολίτης να μην νοιώθει υποδεέστερος του άλλου.

Στην Ευρώπη όπου το βιοτικό επίπεδο είναι το ποιοτικότερο σε όλη την υφήλιο, δεν επιτρέπεται να επικρατεί η εντύπωση ότι μια βαθειά γραφειοκρατία στις Βρυξέλλες επιχειρεί να ελέγξει το κάθε τι.

Είναι όμως η καταστροφή της Ευρώπης η απάντηση; Αυτό που οραματίζονται οι λαϊκιστές και οι δημαγωγοί των άκρων;

Νέες και Νέοι,

Στις ευρωεκλογές πρέπει να απαντήσετε με ένα ηχηρό ΌΧΙ σε όλους αυτούς που θέλουν να μας γυρίσουν πίσω.

Εμείς, υπερασπιζόμαστε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας. Η Κύπρος είναι το  σπίτι μας. Το σπίτι που μοιραζόμαστε με τους Τουρκοκυπρίους συμπατριώτες μας. Ο Ελληνισμός είναι η ρίζα μας. Η ψυχή και η ταυτότητά μας. Και νιώθουμε περήφανοι για αυτό. Η Ευρώπη, είναι το μέλλον μας και η ασφάλειά μας.

Φίλες και Φίλοι,

Το ερώτημα είναι απλό:

Θα ήμασταν καλύτερα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως μας πρότεινε στις προηγούμενες Ευρωεκλογές η αριστερά;

Εμείς δεν έχουμε διλήμματα.

Εμείς ψηφίζουμε Ευρώπη και προχωρούμε. Θέλουμε μια Ευρώπη ενωμένη και δυνατή.

Ως μέλη της ισχυρότερης ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Με ρόλο, με κύρος και αξιοπιστία, διαμορφώνουμε την πορεία της ενωμένης Ευρώπης.

Παραμένοντας πιστοί στα ελληνοχριστιανικά μας ιδεώδη και στις ευρωπαϊκές μας αξίες.

Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,

Προτείνουμε ένα ψηφοδέλτιο στο οποίο συνυπάρχουν η εμπειρία, η ανανέωση και η κοινωνική διεύρυνση. Ένα ψηφοδέλτιο που τονίζει το δίλημμα αυτών των Ευρωεκλογών:

Είτε ψηφίζουμε και προχωρούμε μαζί για μια καλύτερη Ευρώπη είτε μένουμε «κολλημένοι» στις οπισθοδρομικές αντιλήψεις της αριστεράς και στην αντίδραση και τον θυμό που εκφράζουν οι εθνικιστές.

Περήφανοι Συναγερμικοί.

Δεν θα μας γυρίσουν πίσω. Ψηφίζουμε. Προχωρούμε.

Για την Κύπρο. Για την Ευρώπη!

Δεν περισσεύει κανείς σ’ αυτή τη μάχη!

Δεν δικαιολογείται κανείς να απουσιάσει από αυτή την προσπάθεια.

Στις Ευρωεκλογές στέλνουμε ξανά το μήνυμα της Κύπρου των υψηλών προσδοκιών…

Της Κύπρου που δημιουργεί…

Μιας χώρας φιλόδοξης που δεν αφήνει κανέναν πίσω!

Γιατί αυτός είναι ο Δημοκρατικός Συναγερμός.

Η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί και παίρνει τη χώρα μας μπροστά!

Η κυρίαρχη Ευρωπαϊκή φωνή αυτού του τόπου!

Η δύναμη, που θα είναι και πάλι πρώτη και κυρίαρχη και σ’ αυτές τις εκλογές.»

 

Η εισήγηση του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού στη συζήτηση με θέμα: «Η Ομοσπονδιακή Λύση του Κυπριακού: Ευρωπαϊκές προεκτάσεις»  ώρα 10:00, Hilton Cyprus:

«Η πρωτοβουλία που αναλάβαμε ως ΑΚΕΛ για την πραγματοποίηση της σημερινής εκδήλωσης εκπηγάζει από τη μεγάλη αγωνία που έχουμε για το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας. Δυστυχώς, με τα σημερινά δεδομένα η προοπτική για λύση, απελευθέρωση και επανένωση απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο. Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από το ναυάγιο του Κρανς Μοντανά και ακόμη δεν έγινε κατορθωτό να επαναρχίσει η διαπραγματευτική διαδικασία. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό γιατί δεν υπάρχει άλλος προσφερόμενος τρόπος για λύση του Κυπριακού από τις διακοινοτικές συνομιλίες για τις εσωτερικές και τη Διεθνή Διάσκεψη για τις εξωτερικές πτυχές, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Η εδώ παρουσία σας ερμηνεύεται ως και δική σας ανησυχία για το μέλλον και την προοπτική της χώρας μας.
Ο κ. Γκουτέρες στην πρόσφατη έκθεση του τονίζει για πολλοστή φορά ότι η περίοδος των ατέρμονων συνομιλιών ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Ότι το στάτους κβο δεν είναι βιώσιμη επιλογή. Αυτό συνιστά προειδοποίηση προς κάθε κατεύθυνση ότι η σημερινή κατάσταση πραγμάτων δεν θα παραμείνει αναλλοίωτη σε καμία περίπτωση. Όλοι ξέρουμε ή πρέπει να αντιλαμβανόμαστε πού θα οδηγηθούμε αν δεν υπάρξει επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Θα οδηγηθούμε στην οριστική διχοτόμηση και όχι σε λύση ενιαίου κράτους όπως ονειρεύονται ορισμένοι.
Περαιτέρω, ο ΓΓ του ΟΗΕ αναφέρει ότι για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επανέναρξης των συνομιλιών θα πρέπει να συμφωνηθούν οι όροι αναφοράς. Ομολογεί, όμως, ότι οι προσδοκίες του για κατάληξη σε αυτούς είναι χαμηλές. Εξηγεί δηκτικά ότι για να υπάρξει ουσιαστική πρόοδος οι πλευρές πρέπει να συνεργαστούν έχοντας συγκεκριμένη στόχευση και αποφασιστικότητα για επίτευξη λύσης σε ορατό ορίζοντα.
Είναι φανερό ότι με την άκαρπη αναζήτηση όρων αναφοράς έχουμε μπει σε μια αχρείαστη περιπέτεια με αβέβαιη κατάληξη. Δεν υπήρχε τέτοιο θέμα μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανάς. Ο ΓΓ του ΟΗΕ είχε προτείνει συγκεκριμένη και ξεκάθαρη πορεία τόσο επί της ουσίας όσο και επί της διαδικασίας: μετά από περίοδο περισυλλογής, συνέχιση των συνομιλιών από εκεί που είχαν μείνει στο Κρανς Μοντανά στη βάση των συγκλίσεων, του Πλαισίου Γκουτέρες και του άτυπου εγγράφου για το μηχανισμό εφαρμογής της λύσης. Και φυσικά συζήτηση των εσωτερικών και εξωτερικών πτυχών σε δύο χωριστά τραπέζια με διαφορετική σύνθεση. Η πραγματικότητα είναι ότι στα δύο σχεδόν χρόνια που μεσολάβησαν ο κ. Γκουτέρες δεν πήρε ποτέ μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ζήτημα. Αντιθέτως, παρεισέφρησαν οι λεγόμενες «νέες ιδέες».
Αρχικά ο κ. Αναστασιάδης πρότεινε αποκεντρωμένη ομοσπονδία, δίχως να εξηγά μέχρι σήμερα τι ακριβώς εννοεί. Αυτό το ζήτημα έχει να κάνει με τις ομοσπονδιακές αρμοδιότητες. Στο Κρανς Μοντάνα ήταν σχεδόν πλήρως συμφωνημένες. Για αυτό το λόγο ο Γ.Γ. του ΟΗΕ δεν τις περιέλαβε στο πλαίσιο του από 6 σημεία. Στη συνέχεια ο Πρόεδρος ξανάνοιξε το ζήτημα της πολιτικής ισότητας και της αποτελεσματικής συμμετοχής, αμφισβητώντας ανοιχτά τη σύγκλιση για μία τουρκοκυπριακή θετική ψήφο στις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Ο ίδιος ο κ. Γκουτέρες, στην Έκθεση του Σεπτεμβρίου του 2017, αναφέρει ότι το ζήτημα της αποτελεσματικής συμμετοχής ήταν ουσιαστικά λυμένο. Σημειώνουμε βέβαια ότι η μία θετική ψήφος αφορά το Υπουργικό αλλά όχι και όλα τα όργανα χαμηλής πολιτικής όπως απαιτούσε η τουρκοκυπριακή πλευρά. Αυτό το απέρριψε και ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ στο Πλαίσιο του. Τέλος, ο Πρόεδρος όψιμα ζήτησε την αντικατάσταση της σύγκλισης για προεδρικό πολίτευμα από ένα κοινοβουλευτικό σύστημα, το οποίο είχε ήδη συζητηθεί και απορριφθεί στις συνομιλίες. Συνεπώς, όλες αυτές οι ιδέες είναι εκτός του Πλαισίου του ΓΓ του ΟΗΕ, το οποίο κατά τα άλλα ο κ. Αναστασιάδης διακηρύττει ότι αποδέχεται. Δεν είναι τυχαία που ο κ. Γκουτέρες υποδεικνύει στην τελευταία του Έκθεση ότι ενώ όλοι διακηρύττουν ότι υιοθετούν το Πλαίσιο, την ίδια ώρα η διαδικασία δεν προχωρά. Είναι φανερό ότι ο δρόμος που επιλέγει ο κ. Αναστασιάδης δεν οδηγεί σε κατάληξη σε όρους αναφοράς και, συνεπώς, ούτε στην επανέναρξη των συνομιλιών. Ούτε καν οδηγεί σε στρίμωγμα της Τουρκικής πλευράς.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ στην τελευταία του Έκθεση ένιωσε την ανάγκη να υπενθυμίσει ότι εδώ και δεκαετίες το Συμβούλιο Ασφαλείας παραμένει προσηλωμένο σε λύση δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας. Αλλά και να διευκρινίσει ότι το Πλαίσιο του, με τα έξι του σημεία, ανταποκρίνεται σε αυτό το στρατηγικό στόχο. Οι ατέρμονες συζητήσεις του παρελθόντος κατά πόσο θα πρέπει να διαπραγματευόμαστε λύση δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας ή, ανοικτά ή συγκαλυμμένα να επιδιώκουμε λύση ενιαίου κράτους, πρέπει επιτέλους να τερματιστούν. Τουλάχιστον από όσους καλοπροαίρετα πίστευαν ότι υπάρχει εναλλακτική επιλογή στο δίλημμα ομοσπονδία ή διχοτόμηση. Σήμερα είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλες οι συζητήσεις, ακόμα και σε ψηλά δώματα, για εγκατάλειψη του στόχου της ΔΔΟ, στρέφονται κατευθείαν προς τη διχοτόμηση και όχι προς το ενιαίο κράτος.
Συχνά το επιχείρημα που προτάσσεται από τους πολέμιους της ομοσπονδιακής λύσης είναι ότι αυτή δεν θα είναι βιώσιμη, αν αναλογιστεί κανείς όσα ακολούθησαν τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου. Είναι όμως ορθή μια τέτοια σύγκριση; Να υπενθυμίσουμε ότι οι συνομιλίες του Κρανς Μοντανά αναφορικά με τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού έμειναν στο σημείο όπου απαιτείτο από την Τουρκία ο τερματισμός της Συνθήκης Εγγύησης και των όποιων επεμβατικών δικαιωμάτων από την πρώτη μέρα της λύσης. Καθώς και η ταχεία και σε συμφωνημένο χρονικό ορίζοντα αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Ο τερματισμός της Συνθήκης Εγγύησης συνιστά από μόνος του μέγιστη βελτίωση. Περαιτέρω, η Συνθήκη Συμμαχίας, ακόμα και στη χειρότερη για μας περίπτωση από συνθήκη αορίστου χρόνου θα μετατραπεί σε συνθήκη ορισμένου χρόνου, κάτι που επίσης συνιστά σημαντική βελτίωση. Τέλος, η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης που αφορά τις Βάσεις θα παραμείνει μεν σε ισχύ, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι η Βρετανία επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή της για επιστροφή των μισών εδαφών των βάσεων με την υπογραφή της λύσης. Κανένας δε δεν αποκλείει την έναρξη αγώνα μετά για πλήρη απομάκρυνση των Βρετανικών Βάσεων από το νησί.
Αναφορικά δε με την εσωτερική πτυχή, Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος θα εκλέγονται με διασταυρούμενη ψήφο και όχι χωριστά από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Θα τερματιστούν τα άκαμπτα βέτο του Συντάγματος του 1960 και θα αντικατασταθούν με μία θετική ψήφο στο Υπουργικό Συμβούλιο όπου θα υπάρχει αναλογία 7:4. Οι χωριστές πλειοψηφίες σε συγκεκριμένα θέματα στη Βουλή θα αντικατασταθούν με ειδικές πλειοψηφίες περίπου στα ίδια. Ενώ στο Σύνταγμα του 1960 δεν περιλαμβάνονται μηχανισμοί επίλυσης αδιεξόδων, ήδη υπάρχουν συγκλίσεις για τη θεσμοθέτηση τέτοιων μηχανισμών που να διασφαλίζουν ότι δεν θα προκύπτουν αδιέξοδα.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε τον παράγοντα Ευρωπαϊκή Ένωση που θα συνιστά άλλη μια δικλείδα ασφαλείας αφού θα διεμβολίζει το δικοινοτισμό και τη διζωνικότητα με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στα ευρωπαϊκά όργανα. Η ιδιότητα του κράτους- μέλους πέραν από το γεγονός ότι θα αναφέρεται ρητά στη Συμφωνία θα ελαχιστοποιεί τις δυνατότητες απόσχισης, αφού τέτοιες προσπάθειες θα είναι σε ευθεία σύγκρουση με το κεκτημένο. Το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας λέει πολλά για τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τέτοια ζητήματα. Μάλιστα, η συμμετοχή της ομοσπονδιακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να προσφέρει θεσμικά εργαλεία για την προστασία της συνταγματικής τάξης τα οποία να ενεργοποιούνται μέσα από το ίδιο το Σύνταγμα και όχι με αποφάσεις τρίτων. Για παράδειγμα, το άρθρο 7 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προνοεί για την επιβολή κυρώσεων, μπορεί να αξιοποιηθεί ως αξιόπιστο αποτρεπτικό εργαλείο τόσο ενάντια στην απόσχιση όσο και ενάντια στο σφετερισμό του κράτους από τη μία κοινότητα. Το γεγονός ότι υπάρχουν τέτοια εργαλεία και δυνατότητες αποδεικνύει ότι όσοι δεν θέλουν να τα αξιοποιήσουν και επιμένουν να αλληθωρίζουν προς το ΝΑΤΟ πάσχουν από ακραιφνή δογματισμό. Πόσο μάλλον, που το καταστατικό του ΝΑΤΟ απαγορεύει την παρέμβασή του για επίλυση διαφορών μεταξύ των συμμάχων του. Το παράδειγμα Ελλάδας- Τουρκίας είναι απόλυτα δηκτικό.
Ύστερα από δεκαετίες συνομιλιών, όλοι γνωρίζουμε πού μπορούμε να συναντήσουμε η μία πλευρά την άλλη, με ποιους συμβιβασμούς μπορούμε να ζήσουμε και με ποιους όχι. Όλοι όσοι ασχολούνται με το Κυπριακό γνωρίζουν ότι εκεί που υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση υπάρχουν και λύσεις. Έχουμε καταλήξει σε πολλές και σημαντικές συγκλίσεις, λειτουργικές και εφαρμόσιμες. Στο Κρανς Μοντανά είχαμε φθάσει μια ανάσα από την επίλυση των βασικών εκκρεμούντων θεμάτων. Οι διαρκείς και μαξιμαλιστικές παλινδρομήσεις, από όπου κι αν προέρχονται, απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο την προοπτική της λύσης. Η κλεψύδρα αδειάζει. Ο σφιχτός εναγκαλισμός της τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Τουρκία και η εδραίωση των τετελεσμένων επί του εδάφους επιβεβαιώνουν ότι το φάντασμα της οριστικής διχοτόμησης πλανάται πιο απειλητικά από ποτέ πάνω από την Κύπρο.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την πρόσφατη ενέργεια της Τουρκίας να κοινοποιήσει πρόθεση προς τα Ηνωμένα Έθνη για έναρξη γεωτρήσεων εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περιττό να αναφέρω ότι αν η Τουρκία πραγματοποιήσει τις απειλές της, θα πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας. Είναι, όμως, φανερό ότι μόνο με τη λύση του Κυπριακού θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την τουρκική επιθετικότητα. Εμείς πάντα λέγαμε αυτό που διαπιστώνει και ο κ. Γκουτέρες στην έκθεση του, ότι δηλαδή οι φυσικοί πόροι πρέπει να ωφελήσουν και τις δύο κοινότητες. Ότι μπορούν να αποτελέσουν ισχυρό κίνητρο για βιώσιμη λύση. Μέσα από αυτό ακριβώς το πρίσμα πρέπει να αντιμετωπίζονται και οι τριμερείς συναντήσεις για θέματα ενέργειας, οι οποίες κάποια στιγμή θα πρέπει να αποκτήσουν σκοπό και αντικείμενο.
Προτού τελειώσω θα ήθελα να πω δύο λόγια για την κατηγορία που εκτοξεύεται από την Κυβέρνηση και άλλους ενάντια στο ΑΚΕΛ, ότι τάχα υιοθετούμε τουρκικές θέσεις ή διευκολύνουμε την Τουρκία στην προώθηση των σχεδιασμών της.
Καθόλου δεν υιοθετούμε τουρκικές θέσεις. Ακούνε αυτοί που μας κατηγορούν τι λένε τα ΗΕ, η ΕΕ ακόμα και καλοί μας φίλοι διεθνώς; Κανένας δεν υιοθετεί το αφήγημα του κ. Αναστασιάδη. Δεν εξυπηρετεί σε τίποτα να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.
Αυτοί που αφήνουν την Τουρκία στο απυρόβλητο και διευκολύνουν τους σχεδιασμούς της είναι αυτοί που προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν τι λένε οι εκθέσεις του Γ.Γ. του ΟΗΕ, τις οποίες ποτέ δεν αμφισβήτησαν.
Οι μαξιμαλισμοί στην πολιτική, πόσο μάλλον στη διαχείριση του μέλλοντος μιας ολόκληρης πατρίδας, δοκιμάστηκαν στο παρελθόν και καθόρισαν με το χειρότερο τρόπο την πορεία του τόπου μας. Όσοι έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι με τους χειρισμούς τους θα ρυθμίσουν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και θα βάλουν στο περιθώριο της γεωστρατηγικής σκακιέρας την Τουρκία, μάλλον πρέπει να διδαχτούν από την ιστορία των διεθνών σχέσεων και ειδικότερα του τόπου μας. Οφείλουμε, εδώ και τώρα, να καταλήξουμε στους περιβόητους όρους αναφοράς και να επιστρέψουμε στις διαπραγματεύσεις στο σημείο όπου είχαμε μείνει στο Κρανς Μοντανά. Σε αντίθετη περίπτωση ο εφιάλτης της οριστικής διχοτόμησης θα καταστεί πραγματικότητα, οδυνηρή και ασήκωτη για τους ώμους της όποιας ηγεσίας.»