Το ΑΚΕΛ με δήλωση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του Γιώργου Λουκαΐδη επανέρχεται και σήμερα στο θέμα της αποστολής σε 60 εκλεκτούς του Προεδρικού απόρρητων εγγράφων ενώ τον κατηγορεί ότι δεν αξιοποίησε τη θέση του Γ.Γ. του ΟΗΕ στον Κραν Μοντανά για κατάργηση εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας.
Η δήλωση Λουκαίδη είναι η πιο κάτω:
«Οι πολίτες αναμένουν ότι ο κ. Αναστασιάδης θα αντιληφθεί ότι έχει μείνει πολιτικά, νομικά και ηθικά εκτεθειμένος από την ενέργεια του να αποστείλει απόρρητα έγγραφα σε αναρμόδια πρόσωπα, με αποκλειστικό κίνητρο τη διεκδίκηση της στήριξής τους στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.
Οι πολίτες αναμένουν από τον κ. Αναστασιάδη την αναγνώριση του σοβαρού λάθους που διέπραξε με την ανεύθυνη, παράνομη και πολιτικά καταδικαστέα ενέργεια του να αποστείλει απόρρητα έγγραφα, η τυχόν δημοσιοποίηση των οποίων πιθανότατα θα μας φέρει σε ευθεία σύγκρουση με τον ΓΓ του ΟΗΕ.
Οι πολίτες αναμένουν ότι ο κ. Αναστασιάδης θα αναλάβει τις βαρύτατες ευθύνες του και ότι μαζί με την ηγεσία του Συναγερμού θα πάψουν να επιχειρούν μετατόπιση της συζήτησης σε εντελώς άσχετα θέματα ή πολύ χειρότερα να προκαλούν και από πάνω, αμφισβητώντας τον πατριωτισμό της Αριστεράς με υποβολή της θέσης ότι δήθεν αποδεχόμαστε εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας.
Η Αριστερά, που κατά τον κ. Αναστασιάδη μέχρι χθες μιλούσε πατριωτικά αλλά εσχάτως κατά τον ίδιο και τους επιτελείς μιλά τουρκικά, όχι μόνο υποστήριξε με σταθερότητα και συνέπεια την κατάργηση εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων, αλλά είναι επί των ημερών της προηγούμενης διακυβέρνησης που αναδείχθηκε το θέμα και που τελικά συμπεριλήφθηκε και στις ομόφωνες αποφάσεις του Σεπτέμβρη του 2009.
Αλλά και σήμερα, κάνουμε ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτό για το οποίο τόσο άδικα κατηγορούμαστε από τον κ. Αναστασιάδη και την ηγεσία του Συναγερμού. Η κριτική που ασκούμε στο Νίκο Αναστασιάδη για τους χειρισμούς του στο Κράν Μοντάνα αφορά ακριβώς την αποτυχία του να αξιοποιήσει τη ξεκάθαρη θέση του κ. Γκουτέρες και της διεθνούς κοινότητας για άμεση κατάργηση εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων.
Περαιτέρω, στην ίδια κατεύθυνση του ασκούμε κριτική για το γεγονός ότι παρά αυτό το ευνοϊκό διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον, έμεινε απελπιστικά μόνος του στο αφήγημα ότι για το ναυάγιο ευθύνεται η τουρκική αδιαλλαξία, αφού κανένας στην διεθνή κοινότητα δεν φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη της πλευράς μας. Γεγονός, που όπως από καιρό προειδοποιούμε, διευκολύνει τους τουρκικούς σχεδιασμούς και τετελεσμένα σε βάρος της Κύπρου.»
