Σε ομιλία του στο  28o Συνέδριο της ΠΕΟ Λάρνακας ο Γενικός Γραμματέας της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσηςκ αναφέρθηκε στη διάσκεψη για την Κύπρο στο Κραν Μοντάνα και είπε ότι «αυτές τις στιγμές το κίνημα των εργαζομένων δεν μπορεί παρά με αποφασιστικότητα και καθαρή φωνή, να επαναβεβαιώνει την ίδια  απαίτηση που έχει προβάλει και έχει στηρίξει με πολλές  και μαζικές κινητοποιήσεις, κοινές με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Απαιτούμε  αυτή η διαδικασία επιτέλους να έχει θετικό αποτέλεσμα, που να ανοίγει το δρόμο για τη λύση του Κυπριακού, ώστε η χώρα μας να απαλλαγεί από την κατοχή και την ξένη στρατιωτική παρουσία και η πατρίδα και ο λαός μας να επανενωθούν κάτω από ένα επανενωμένο και  ομόσπονδο κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα».

Αφού ανέφερε πως «δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες, γνωρίζουμε καλά ότι η λύση του Κυπριακού δεν εξαρτάται μόνο από τους δυο ηγέτες» σημείωσε πως «ασφαλώς εξαρτάται και από την στάση της Τουρκίας η οποία είναι η κατοχική δύναμη, εξαρτάται και από την στάση ευρύτερα του διεθνούς παράγοντα, αφού το Κυπριακό δεν έχει μόνο εσωτερική πτυχή αλλά έχει και διεθνή πτυχή. Εκείνοι όμως που υποφέρουν από την διαιώνιση του προβλήματος, εκείνοι που αγωνιούν πιο πολύ από όλους για το μέλλον και για την πιθανότητα μονιμοποίησης της διχοτόμησης είναι οι Κύπριοι, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Μαρωνίτες και Λατίνοι».

Γι’αυτό  συνέχισε «η απαίτηση μας είναι όλοι και ιδιαίτερα οι δυο Κύπριοι ηγέτες,  να  επιδείξουν την μεγαλύτερη δυνατή καλή θέληση και μακριά από οποιαδήποτε άλλη σκοπιμότητα,  όσες δυνατότητες υπάρχουν για ένα θετικό αποτέλεσμα αυτές να εξαντληθούν».

Πρόσθεσε ότι «σε παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο το κίνημα των εργαζομένων  βρίσκεται αντιμέτωπο με σκληρές, νεοφιλελεύθερες αντεργατικές πολιτικές. Τις ίδιες πολιτικές που εδώ στη  Κύπρο επιβάλλονται τα τελευταία χρόνια στην πιο ακραία τους έκφραση,  λόγω ακριβώς και της οικονομικής και κοινωνικής φιλοσοφίας της κυβέρνησης  Αναστασιάδη και του κυβερνώντος κόμματος».

Με βάση τα  στοιχεία που καταγράφει στις έρευνες της η ίδια η  Eurostat, ανέφερε «η Κύπρος είναι σήμερα η χώρα με τον πιο ψηλό ρυθμό διεύρυνσης της κοινωνικής ανισότητας, το πιο ψηλό ποσοστό μακροχρόνια άνεργων και  τον πιο ψηλό ρυθμό μείωσης των μισθών, δηλαδή χώρα όπου ξεκάθαρα, οι φτωχοί γίνονται περισσότεροι και φτωχότεροι αλλά οι πλούσιοι λιγότεροι και πλουσιότεροι».

Είπε ακόμα  ότι η ΠΕΟ από τον Δεκέμβριο του 2015 διεκδικεί «κατάργηση των ειδικών συμφωνιών μέσα από τις οποίες  έγιναν παραχωρήσεις στους εργοδότες και  επαναφορά των δικαιωμάτων που είχαν παραχωρηθεί προσωρινά. Ταυτόχρονα,  διεκδικούμε νομοθετική κατοχύρωση  της υποχρέωσης των εργοδοτών να εφαρμόζουν τις  κλαδικές  συλλογικές συμβάσεις» είπε και σημείωσε πως «η κυβέρνηση είναι καιρός να αναλάβει τις ευθύνες της».

Σύμφωνα με τον κ. Κυρίτση το Συνδικαλιστικό Κίνημα αγωνίζεται «για την επαναφορά σημαντικών κοινωνικών δικαιωμάτων που αφορούν ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού όπως  τους συνταξιούχους,  τους πολύτεκνους, τις οικογένειες με φοιτητές, τις  εργαζόμενες γυναίκες, τους νέους που μαστίζονται από την ανεργία και την έλλειψη προοπτικής. Διεκδικούμε  επανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, εφαρμογή του ΓΕΣΥ, αποκατάσταση των κουρεμένων Ταμείων Προνοίας».

Ο ΓΓ της ΠΕΟ αναφέρθηκε και στην ανάγκη υπεράσπισης των θεσμών τριμερούς συνεργασίας και κοινωνικού διαλόγου, που όπως σημείωσε «τον τελευταίο καιρό δεν τυγχάνουν του αναγκαίου σεβασμού», προσθέτοντας πως «οι θεσμοί κοινωνικού διαλόγου όπως η Οικονομική Συμβουλευτική Επιτροπή, η Επιτροπή Προστασίας Καταναλωτών, η Επιτροπή για την Παραγωγικότητα και πολλές άλλες, είτε έχουν πλήρως αδρανήσει, είτε υπολειτουργούν».

Πρόσθεσε πως αυτή τη στιγμή «συνολικά οκτώ Νομοσχέδια ή Κανονισμοί, βρίσκονται ενώπιον της Βουλής χωρίς να έχει γίνει καμία ουσιαστική ενημέρωση ούτε έχουν περάσει από το Εργατικό Συμβουλευτικό Σώμα, το οποίο ολοένα και περισσότερο υποβαθμίζεται και γίνεται διακοσμητικό».

Ο κ. Κυρίτσης προειδοποίησε ότι «η ΠΕΟ δεν πρόκειται να μείνει απαθής σε αυτή τη διαδικασία. Οι θεσμοί τριμερούς συνεργασίας, όπως και ο Κώδικας Βιομηχανικών Σχέσεων, έχουν κτιστεί στην Κύπρο με την καθοριστική συμβολή και συμμετοχή της Ομοσπονδίας μας. Η ισορροπία του συστήματος στηρίζεται στο σεβασμό των θεσμών και κυρίως στην εμπιστοσύνη και αξιοπιστία των κοινωνικών συνομιλητών, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και το κράτος» είπε και σημείωσε πως «αν το κράτος ως κοινωνικός εταίρος  δεν σέβεται τους θεσμούς, τότε και το Συνδικαλιστικό Κίνημα θα είναι υποχρεωμένο να επανεξετάσει την στάση και την συμπεριφορά του».