΄΄Θέλουμε λύση, όχι όμως την όποια λύση, αλλά λύση που να σηματοδοτεί την ακύρωση της κατοχής και την ανατροπή της διαίρεσης και των συνακολούθων της΄΄,τόνισε σήμερα ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ και υποψήφιος για την προεδρία Νικόλας Παπαδόπουλος, μιλώντας στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της Αντίστασης κατά του φασισμού, Στυλιανού Αγαθοκλέους.

Αφου σημείωσε πως ΄΄δεν  απορρίπτουμε τον διάλογο,τόνισε πως θέλουμε το διάλογο, επιζητούμε το διάλογο, απορρίπτουμε, όμως, τους εκβιασμούς και τις απειλές” και πρόσθεσε:

”Χρειάζεται μια άλλη πολιτική, μια άλλη στρατηγική.Μία στρατηγική εθνικής αξιοπρέπειας.
Μια νέα στρατηγική για την Κύπρο.Ο αγώνας του λαού μας ήταν και παραμένει αγώνας εναντίον της κατοχής και αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία.”

Aναφερόμενος στη θυσία του  Στέλιου Αγαθοκλέους,ανέφερε:

”Έδωσε τη ζωή του στην διασφάλιση της απειλούμενης από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς  Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μεγάλη και πολύτιμη υπήρξε η εθνική προσφορά του Στέλιου Αγαθοκλέους.

Η αντιστασιακή του δράση άρχισε από πολύ παλιά, από το
1955 – 1959, όταν έλαβε μέρος στον αγώνα εναντίον των Άγγλων.

Κατά την περίοδο εκείνη ανήκε στις οργανωμένες ομάδες ανταρτών.

Η δράση του συνεχίστηκε κατά την περίοδο της Τουρκικής ανταρσίας.

Τον Δεκέμβριο του 1963 αντιμετώπισε με τόλμη και αυταπάρνηση τις Τουρκικές επιθέσεις, μαζί με τους άλλους συναγωνιστές του, τραυματισθείς από τους Τούρκους στις 10 του Μάρτη του 1964.

Γνωστός για την πίστη του στη Δημοκρατία, αλλά και για την παλληκαριά του, το 1973 κατετάγη στο Εφεδρικό Σώμα και έγινε ειδικός αστυνομικός άνευ απολαβών.

Από τη θέση αυτή του δόθηκε η ευκαιρία να υπερασπιστεί τα ιδανικά του και την έννομη τάξη, δια της αποκρούσεως των επιθέσεων των ένοπλων ομάδων της ΕΟΚΑ Β΄.

“Η δράση του Στέλιου Αγαθοκλέους ήταν γνωστή στους νυχτοβάτες εγκληματίες της ΕΟΚΑ Β΄, γιατί γι’ αυτόν οι λέξεις πατρίδα και Δημοκρατία δεν ήταν έννοιες αφηρημένες.

Ήταν ουσία και επιλογές ζωής.

Τον Μάιο του 1973 έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του.
Συνέχισε όμως να επιτελεί το καθήκον του.

Ένα μήνα αργότερα, στις 22 Ιουνίου 1973, ενώ περιπολούσε με τον φίλο του Ντίνο Ανδρέου, έπεσαν σε ενέδρα και δολοφονήθηκαν με τρόπο δειλό, άνανδρο και αποτρόπαιο.

Ήταν μόνο 37 χρονών.

Φεύγοντας από τη ζωή άφησε πίσω του την γυναίκα του Χρυσαυγή και τα πέντε παιδιά που απέκτησαν μαζί.

Πέρασαν 44 χρόνια από την αποφράδα εκείνη μέρα που πέταξες προς την αθανασία.

Σαράντα τέσσερα χρόνια και ο πόνος για τον άδικο θάνατο σου παραμένει ο ίδιος.

Η οικογένεια σου, ως η οικογένεια ενός ήρωα της πατρίδας και της Δημοκρατίας, βρίσκεται σήμερα εδώ, περήφανη για σένα και σε μνημονεύει μαζί μας.

Σε στερήθηκε όταν σε είχε περισσότερη ανάγκη και δικαιολογημένα έκτοτε ζει με το παράπονο στα χείλη και τον πόνο στην καρδιά.

Όμως, ως στερνή παρηγοριά θέλουμε να γνωρίζει πως η δική σου προσφορά, σε όλους τους αγώνες της Κύπρου, δεν τελείωσε τη μαύρη εκείνη μέρα του Ιούνη, που εσύ πέταξες προς την αθανασία.

Όπως όλοι οι ήρωες, που χάρισαν την όμορφη νιότη τους στην πατρίδα για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης, η προσφορά σου συνεχίζεται και σήμερα, γιατί αποτελείς παράδειγμα και φάρο καθοδήγησης για όλους εμάς στο δύσκολο αγώνα που έχουμε μπροστά μας.

Γιατί όλοι οι αγώνες της Κύπρου, όπως εσύ καλύτερα γνωρίζεις, ήταν αγώνες αντίστασης

Αντίσταση κατά των Άγγλων, κατά των Τούρκων, κατά του φασισμού, κατά της κατοχής.

Και ο αγώνας συνεχίζεται.

Και είναι ο αγώνας ελευθερίας και διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας,

Ιδιαίτερα τώρα αυτός ο αγώνας έχει καταστεί πιο επιτακτικός καθώς η πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία εννέα χρόνια, αφού εξάντλησε όλες τις υποχωρητικές της δυνατότητες, χρεοκόπησε.

Η πολιτική των «γενναιόδωρων προσφορών» απέτυχε και κατέρρευσε”.