«Η Κυπριακή Δημοκρατία τελεί εν κινδύνω, βυθίζεται, χάνεται. Η λύση θα αναγνωρίσει ότι η Κύπρος εξέλιπεν ως κράτος και η βιωσιμότητα του νοτίου κρατιδίου

Τα πιο πάνω υπογράμμισε, μιλώντας σήμερα  στο πρώτο πολιτικό και καταστατικό συνέδριο του Κινήματος Αλληλεγγύη η πρόεδρος του  Ελένη Θεοχάρους.

Απευθυνόμενη προς τους συνέδρους η κα Θεοχάρους ανέφερε:

«Από την μέρα που ιδρύσαμε μαζί την Αλληλεγγύη, πολεμάμε για την Σωτηρία του τόπου μας, για την βελτίωση της ζωής του κάθε πολίτη, του πολίτη που παραμένει έρμαιο των οικονομικών πολιτικών φτωχοποίησης του λαού και πλουτισμού των ολίγων και προνομιούχων. Αγωνιζόμαστε για την Ελευθερία των ανθρώπων, την απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών, την λύση του Κυπριακού με μια συμφωνία που θα διασφαλίζει τα συμφέροντα και την υπόσταση των Ελλήνων αυτού του νησιού μας.
Αλλά, κάθε μέρα δεχόμαστε πιέσεις και επιθέσεις, τόνους λάσπης και χλεύη, προπηλακισμούς και προσβολές από τους δολοφόνους των ποιητών, των ηρώων και της εθνικής αλήθειας. Κάθε μέρα που περνά ζούμε την ήττα και την παρακμή, και δεν είναι μόνο η ήττα που μας πονά, όπως λέγει και ο ποιητής, είναι που ξεμακραίνει η ιστορία από κοντά μας. Και που χαρακτηρίζονται γραφικοί όσοι δεν ξεχνούν και αγωνίζονται.
Μας πονάει ο χωρισμός από τους ήρωες μας, λες και δεν μπήκαμε εμείς σ ένα καράβι που φεύγει, αλλά φεύγει και χάνεται ότι μας έδενε με αυτό το κομμάτι γης, που είναι σπαρμένο με τα κόκκαλα των Ελλήνων τα Ιερά, κι εμείς το κοιτάμε αδρανείς και μοιραίοι από την κουπαστή, χωρίς καν να κουνάμε ένα μαντήλι.
Η εθνική μας υπερηφάνεια έλυσε τους κάβους και μας άφησε πίσω.
Δεν είναι η ήττα που μας πονά, είναι που μείναμε μόνοι, χωρίς το φως του Μαχαιρά και του Δικώμου, χωρίς τις ψαλμουδιές των Φυλακισμένων Μνημάτων, χωρίς τους ήρωες που περπατούν στα σκοτεινά, του Σεφέρη.
Δεν υπάρχει πια η μουσική λαλιά του αγωνιζόμενου λαού να επενδύσει το Χάρτινο “Εγώ” μας, το χάρτινο όραμα μας. Η Αθήνα διαπράττει απανωτά λάθη, η Κυβέρνηση ούτε καν τα επισημαίνει, κι εμείς ορφανοί, μετρούμε αυτούς που ακόμη δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Αυτούς που κάθονται ακόμη στις τηλεοράσεις και ακούνε υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή μετά την λύση, και για τον επώδυνο συμβιβασμό που θα μας φέρει όμως παράδες και πλούτη.
Θα εξαργυρώσουμε δηλαδή την ψυχή μας με ομόλογα χωρίς αντίκρισμα, που θα πάρουμε παραχωρώντας την γη μας στα κατεχόμενα.

Μας υπόσχονται μια καλύτερη ζωή, μια πλαστική ζωή, πλαστικό φαγητό, πλαστικά σπίτια, πλαστικές σημαίες, πλαστικές ιδέες, πλαστική ταυτότητα, πλαστική ιστορία και πλαστικούς θανάτους. Χωρίς συνείδηση, χωρίς τους Ποιητές και τους Ήρωες μας. Αλλά με την σιγουριά ότι δεν θα έχουμε ανάγκη από την ταυτότητα μας, για να μπορέσει να δράσει ισοπεδωτικά ως οδοστρωτήρας η λύση.

Θα συνεχίσουμε τους διακανονισμούς για την γη μας με τα γκρίζα ανθρωπάρια των δημοσίων κατοχικών υπηρεσιών.

Συναγωνιστές, να ζήσουμε όσο μάς μένει γιατί δεν έχει μετά.

Και ας μην μας λένε ότι ψάχνουν λύση για τα παιδιά μας. Τα παιδιά των Ελλήνων δεν θα έχουν κανένα μέλλον σ αυτό το τουρκικό προτεκτοράτο και όσοι δεν προσαρμοστούν θα χαθούν ή θα φύγουν.

Η Κυπριακή Δημοκρατία τελεί εν κινδύνω, βυθίζεται, χάνεται. Η λύση θα αναγνωρίσει ότι η Κύπρος εξέλιπεν ως κράτος και η βιωσιμότητα του νοτίου κρατιδίου θα είναι συνυφασμένη με το κόστος του πολύπλοκου πολιτειακού συστήματος που συμφωνήθηκε ήδη, και του χρόνου που θα επιλέξει η Τουρκία να πυροδοτήσει την ατομική βόμβα της πληθυσμιακής μουσουλμανικής έκρηξης. Η λύση όχι μόνο εξισώνει το 17% με το 83%, αλλά δίνει και υπερπρονόμια στους Τούρκους που ισοδυναμούν με συνομοσπονδία με την Τουρκία.

Επιστρέφοντας από την Νέα Υόρκη στα τέλη Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος Αναστασιάδης μίλησε για καλό κλίμα και για διαφορετική και πιο συναινετική ρητορική της Τουρκίας, ενδεικτική της πρόθεσης της να λύσει το Κυπριακό.
Πλάνη οικτρά, επικίνδυνο ολίσθημα του προέδρου, ασυγχώρητο λάθος. Στις 29 Σεπτεμβρίου η Τουρκία κατέθετε στον ΟΗΕ έγγραφο με το οποίο δήλωνε ότι τα σύνορα της φθάνουν μέχρι τον Ακάμα και ότι η κυπριακή Δημοκρατία εξέλιπεν.
Είναι για αυτό το καλό κλίμα που μιλάει ο Πρόεδρος; Είναι για την συμφωνία που έχει κάνει για δικαίωμα του ψευδοκράτους να εμπορεύεται ελεύθερα και με πλήρη αυτονομία με την Τουρκία και άλλες χώρες καταστρατηγώντας την όποια εξουσία της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, στην διαβόητη ΔΔΟ;
Ναι, η Κυβέρνηση συμφώνησε με την τουρκική πλευρά ότι τα συνιστώντα κράτη θα έχουν χωριστή δικαιοδοσία εμπορικών συναλλαγών.

Είναι ο αγωγός της ειρήνης και η ηλεκτρική διασύνδεση του ψευδοκράτους με την Τουρκία το καλό κλίμα; Είναι το νέο έγγραφο για την εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία; Είναι για τα σύνορα της Τουρκίας που φθάνουν μέχρι τον Ακάμα;
Ποια ήταν η αντίδραση της Κυπριακής Δημοκρατίας στο εν λόγω έγγραφο της Τουρκίας; Ποια ήταν η αντίδραση της Κύπρου στην παράνομη μεταφορά νερού και ηλεκτρισμού; Ποια νομικά μέτρα ελήφθησαν; Ενημέρωσε ο κύπριος Επίτροπος την Επιτροπή;
Ή φοβάται κι αυτός , όπως και όλοι άλλοι να μην χαλάσει το καλό κλίμα; Γι’ αυτό μας λένε συνεχώς ότι παλεύουν να κατοχυρώσουν και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων;
Κατοχύρωσε τις 4 βασικές ελευθερίες μας λέγει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Πλάνη οικτρά και ψευδαισθήσεις, το καθεστώς που οικοδομείται είναι ένα ρατσιστικό μόρφωμα που όμοιο του δεν υπήρξε στην ιστορία.
Θα γίνουμε πλούσιοι μας λένε με την λύση. Μα πως θα γίνουμε πλούσιοι;
Με τους χωριστούς προϋπολογισμούς και με τον ομοσπονδιακό τοιούτο; Με 3 κυβερνήσεις, 4 βουλές, 3 κεντρικές τράπεζες, με ρατσιστικό διαχωρισμό στην εκλογή ευρωβουλευτών, εκ περιτροπής επίτροπο, και τεράστιο δημοσιονομικό κόστος;
Με την Τουρκία να συνάπτει ήδη συμφωνίες με το ψευδοκράτος για την εξόρυξη του κυπριακού φυσικού αερίου;
Συμπατριώτες, με όλα τούτα θα μας φορτώσουν κι άλλα μνημόνια και παράλληλα θα παραδοθούμε εθελουσίως στην Τουρκία.

Για την Αλληλεγγύη ποτέ δεν είχε εκφυλιστεί το Κυπριακό σε επίπεδο εδαφικών αναπροσαρμογών και ανταλλαγής περιουσιών και αποζημιώσεων, για την γη μας, για την ψυχή μας.
Έστω όμως, ας δεχθούμε πως θα τους πιστέψει ο λαός και θα δεχθεί την συμφωνία που ετοιμάζουν. Αναρωτιέται ο καθένας πόσο θα είναι το κόστος, για το περιουσιακό. Ποιος θα το πληρώσει και πώς; Με νέα δάνεια όπως αναφέρει στην επιστολή του στον Μπαν Κι Μουν ο Πρόεδρος ή με το φυσικό αέριο, για το οποίο ο Ακιντζί και ο Ερντογάν ανακοίνωσαν προχθές τα σχέδια τους στην Κωνσταντινούπολη, στο φόρουμ για την ενέργεια; Όπου βέβαια, ο Μουσταφά που μοιράζεται το ίδιο όραμα με τον Αναστασιάδη, εμφανίστηκε ως ο Πρόεδρος της Ομόσπονδης Κύπρου;

Τα καυτά θέματα στο Κυπριακό που δεν έχουν εξ όσων γνωρίζουμε ρυθμιστεί, αν και προσωπικά αμφιβάλλω, είναι το ζήτημα της ασφάλειας, αλλά και το ζήτημα της οικονομίας και το πώς θα λειτουργήσει στην πράξη το κράτος μετά τη λύση. Από πού θα βρεθούν τα χρήματα για να λειτουργήσει το νέο πολυδάπανο και πολύπλοκο πολιτειακό σύστημα, ώστε να είναι βιώσιμο;
Όπως γνωρίζουμε, τις ίδιες ανησυχίες έχουν και οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών, που ασχολούνται με τις συνομιλίες. Ήδη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναζητεί κονδύλια και τούτο φαίνεται και από την επιστολή που παρέδωσε προς το ΓΓ του ΟΗΕ στο Νταβός, στην οποία αναφέρθηκα ήδη. Στην επιστολή αυτή, ζητάει να μάθει για τους όρους των δανείων που θα χρειαστούν για τη λύση, και ειδικά για τις αποζημιώσεις των Ελληνικών περιουσιών στο βόρειο κρατίδιο.
Ας γνωρίζει ο Κυπριακός λαός ότι υπάρχει ο κίνδυνος κατάρρευσης αφού η Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι έχουν να πληρώνουν για πολλά χρόνια ακόμη – ως το 2031- τα 10 δις ευρώ του μνημονίου. Και αν ήταν να πληρώναμε για την απελευθέρωση του τόπου μας, ας τρώγαμε ψωμί κι ελιά τρεις γενεές. Δυστυχώς θα πληρώσουμε για να αποζημιώσουμε τους εαυτούς μας για όσα μας έχουν κλέψει οι Τούρκοι αδελφοί μας.
Από την άλλη, πώς θα λειτουργήσει το τραπεζικό σύστημα, χωρίς ελέγχους των κατεχομένων από την ΕΕ; Οι Υπηρεσίες της ΕΕ ανησυχούν για το γεγονός ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν έχει επιτρέψει ελέγχους στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και δεν έχει δώσει επαρκή στοιχεία για την κατάσταση των εμπορικών τραπεζών στα κατεχόμενα. Η αδυναμία συλλογής επαρκών στοιχείων, ακόμη και από αυτήν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και το γεγονός ότι δεν είναι ολοκληρωμένο το πολιτειακό σύστημα της λύσης, -που προσωπικά εκτιμώ πως είναι- προκαλεί δυσκολίες τόσο στην Παγκόσμια Τράπεζα όσο και στο ΔΝΤ, για να μπορέσουν να δώσουν αριθμούς για το κόστος της λύσης.

Στην Ευρώπη ισχύουν νόμοι για κεφαλαιακή επάρκεια γύρω στο 14%. Καμία τουρκική τράπεζα των κατεχομένων δεν πληροί τα κριτήρια και καμία δεν δέχεται ελέγχους γιατί λειτουργούν όλες ως πλυντήρια ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Πώς θα τα καταφέρει η Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η οποία θα υπάγεται στην ΕΚΤ; Πως θα εφαρμοστεί το ευρώ την πρώτη μέρα της λύσης με ένα τόσο διεφθαρμένο τραπεζικό σύστημα;
Αριθμοί μπορούν να δοθούν για τις αξίες των περιουσιών. Όμως οι τιμές των περιουσιών σίγουρα θα αλλάξουν μετά τη λύση, μια εξέλιξη, που μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες και χρονοβόρες δικαστικές διαμάχες και σε προβλήματα μεταξύ των δυο πλευρών, σε επίπεδο προσωπικό.
Πως θα αντιμετωπίσουμε την αυθαιρεσία της τουρκικής πολιτείας; Πόσα θα προσφέρει το κάθε συνιστών κράτος στον κεντρικό προϋπολογισμό; Πώς θα λειτουργήσει το φορολογικό σύστημα; Ποιες θα είναι οι δικαιοδοσίες των κρατιδίων και ποιες του Ομοσπονδιακού κράτους; Ποια δικαστήρια θα έχουν δικαιοδοσία για φοροφυγάδες και σε ποιο βαθμό;
Πού θα πληρώνει φόρους ο πολίτης, εκεί που εργάζεται και θα διαμένει ή εκεί που ψηφίζει; Σε ποιο Σχέδιο Υγείας θα ανήκει; Πού θα έχει περίθαλψη; Εκεί που εργάζεται ή εκεί που ψηφίζει; Ποιος θα πληρώσει τα χρέη του ψευδοκράτους στην Τουρκία;
Τι σημαίνει θα αναληφθεί το κόστος και τα χρέη του ψευδοκράτους;
Δεχθήκαμε αποκλίσεις από το δικαίωμα αγοράς περιουσιών, χωρίς να καθοριστεί χρονικός ορίζοντας. Θεωρητικά θα είναι έως ότου το βιοτικό επίπεδο των Τουρκοκυπρίων αυξηθεί και ει δυνατόν να φτάσει εκείνο των Ελληνοκυπρίων.
Αυτή είναι κατοχύρωση των βασικών ελευθεριών;
Ο Ακιντζί επιμένει ότι η δικαιοδοσία ανήκει στα κρατίδια και θα ρυθμίζεται με νομοθεσίες για χωριστές εμπορικές συναλλαγές, για διακίνηση κεφαλαίων, προσώπων και αγαθών. Αλλά, οι βασικές ελευθερίες ισχύουν σε όλη την ΕΕ. Αν δεχθείς να είσαι υπήκοος του Ακιντζί και του ψευδοκράτους θα έχεις δικαίωμα επιστροφής, και εργασίας. Όχι όμως δικαίωμα ψήφου. Γιατί το δικαίωμα της ψήφου συνδέεται με την εθνική καταγωγή, για να είναι το βόρειο κρατίδιο εσαεί τουρκικό. Ο Έλληνας για να έχει πλήρη δικαιώματα θα πρέπει να γίνει Τουρκοκύπριος πολίτης. Αυτό και αν είναι ρατσιστικό!
Άρα, η δήθεν ισχύς των βασικών ελευθεριών είναι η συγκάλυψη της διχοτόμησης και των τετελεσμένων της εισβολής. Οι παρεκκλίσεις θα γίνουν πρωτογενές δίκαιο. Δεν ανατρέπεται η διχοτόμηση, παγιώνεται, νομιμοποιείται και σχετίζεται με την δημοσίως διατυπωθείσα θέση του Ακιντζί, ότι με τη λύση θα υπάρχει στον βορρά τουρκική πλειοψηφία επί του εδάφους και του πληθυσμού, η οποία θα γίνει μόνιμη μέσω αποκλίσεων, τόσο από τις βασικές ελευθερίες όσο και από τις αρχές και αξίες που διέπουν την ΕΕ.
Και ξαναρωτάμε: Αυτή είναι η κατοχύρωση των βασικών ελευθεριών;
Στις 14 Σεπτεμβρίου ο Ακιντζί δήλωσε ξανά για το θέμα της ιδιοκτησίας και της περιουσίας: Από την πρώτη στιγμή της λύσης, οι Τουρκοκύπριοι θα συνεχίσουν να έχουν στο βορρά πλειοψηφία επί του εδάφους και επί του πληθυσμού. Είναι πρόδηλο ότι ακόμη και αν ο χρονικός ορίζοντας αποκλίσεων από το κεκτημένο είναι περιορισμένος, η τουρκική πλευρά θέλει να τον εκμεταλλευτεί για να επιτύχει την νομιμοποίηση των διχοτομικών τετελεσμένων.
Το μέτρο αυτό είναι, καθησυχαστικό τάχα για τους Τουρκοκύπριους ότι «ο βορράς δεν θα αγοραστεί από τους Ελληνοκύπριους».
Βεβαίως για την Αλληλεγγύη τίθεται το ερώτημα: Ποιοι Ελληνοκύπριοι έχουν σήμερα την δυνατότητα να αγοράσουν περιουσίες στα κατεχόμενα;
Ποιες πολιτικές θέσεις εκφράζουν σήμερα αυτοί που ενδεχομένως, μπορούν να αγοράσουν περιουσίες στα κατεχόμενα;
Η τουρκική πλευρά αξιώνει από την ΕΕ με την πρώτη αναθεώρηση των Συνθηκών της, να ενσωματωθεί σε αυτές ένα νέο Πρωτόκολλο, πέραν του Πρωτοκόλλου 10, που προνοεί την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ.
Το νέο Πρωτόκολλο θα περιλαμβάνει «βασικές και ευαίσθητες ρήτρες» της διευθέτησης του Κυπριακού, που θ’ αφορούν και θα κατοχυρώνουν τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων.
Το Πρωτόκολλο αυτό θα είναι σχετικό, αντισταθμιστικό, και ουσιαστικά πρόσθετο στο Πρωτόκολλο 10, ειδικά όσον αφορά την Πράξη Προσαρμογή (Act of Adaptation).
Η Πράξη Προσαρμογής προνοεί την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου στα κατεχόμενα, όπως το Πρωτόκολλο 10 καθορίζει, κατόπιν εισήγησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ομόφωνης απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Τόσο η Άγκυρα όσο και ο Ακιντζί πεισματικά επιμένουν στην ανάγκη αναθεώρησης του Πρωτοκόλλου 10. Στην ουσία θέλουν την έγκριση νέου Πρωτοκόλλου, για την ένταξη του πολιτειακού συστήματος, που θα προκύψει από τη λύση μέσω της Πράξης Προσαρμογής. Διότι, τόσο το Πρωτόκολλο 10, όσο και η Πράξη Προσαρμογής, συνιστούν πρωτογενές δίκαιο, όπως πρωτογενές δίκαιο θα αποτελεί και το νέο πρωτόκολλο.
Οι Βρυξέλλες εξηγούν στην τουρκική πλευρά ότι εάν συμβεί κάτι τέτοιο, (αναθεώρηση του Πρωτοκόλλου 10) θα χρειαστεί η έγκριση από τα Εθνικά Κοινοβούλια των κρατών-μελών, και ως εκ τούτου, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα. Εάν κάποιο Εθνικό Κοινοβούλιο πει όχι, είναι ως να απορρίπτει και η ίδια η ΕΕ την λύση, με πρόδηλο τον κίνδυνο να μείνει το νέο πολιτειακό σύστημα εκτός ΕΕ.
Για πολλούς λόγους, νομικούς αλλά και για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών κράτους-μέλους από την εφαρμογή της λύσης, γεγονός το οποίο γνωρίζουν ήδη πλείστοι όσοι ευρωβουλευτές και υπηρεσιακοί.
Ούτως ή άλλως θα υπάρξει νομικό πρόβλημα για το εάν θα ισχύει ή όχι το προηγούμενο Πρωτόκολλο 10, δηλαδή του 2003.
Όσον αφορά τις ευαίσθητες ρήτρες του νέου Πρωτοκόλλου, που απαιτούν οι Τούρκοι, αυτές περιλαμβάνουν και το σύνολο των εποίκων. Εκείνους που θα πολιτογραφηθούν, καθώς και εκείνους που θα παραμείνουν ως νόμιμοι, πλέον, εργαζόμενοι στην Κύπρο.
Η φόρμουλα του νέου ή του πρόσθετου Πρωτοκόλλου βοηθά την τουρκική πλευρά να επιτύχει μόνιμες αποκλίσεις. Η Άγκυρα με το πρόσθετο νέο πρωτόκολλο επιδιώκει την δημιουργία πρωτογενούς δικαίου και κερδίζει έτσι την κατάργηση του δικαιώματος των Ελληνοκυπρίων να προσφεύγουν σε διεθνή δικαστήρια, διότι το πρωτογενές δίκαιο δεν θα μπορεί να τεθεί υπό δικαστική αμφισβήτηση.
Πετυχαίνει επίσης την εμπέδωση χωριστής, πρωτογενούς και ισότιμου καθεστώτος οντότητας στον βορρά, η οποία δεν θα προκύπτει μόνο από τη νέα δομή, την ανακατανομή των εξουσιών, αλλά και από την διά παντός διαγραφή του συνταγματικού πλαισίου του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αλλά και από το νέο πρωτόκολλο που είναι συναφές με τη λύση και την ένταξη του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους στην ΕΕ και από την επίκληση του ισχυρισμού ότι οι Ελληνοκύπριοι έχουν απωλέσει τα δικαιώματά τους επί του περιουσιακού.
Αυτή είναι η κατοχύρωση των βασικών ελευθεριών;
Το περιουσιακό είναι από τις «βασικές ευαίσθητες ρήτρες», που θέλουν να κατοχυρώσουν οι Τούρκοι. Τα δικαιώματα του περιουσιακού εκπήγαζαν από το νομικό πλαίσιο της Ζυρίχης, η οποία δεν θα μπορεί πλέον, δηλαδή μετά τη λύση, να παράγει έννομο αποτέλεσμα ή να προκύπτει από αυτήν έννομο αποτέλεσμα.
Προφανώς, μαζί με το ζήτημα του περιουσιακού, δηλαδή της ιδιοκτησίας, θα περιληφθεί ή θα εξυπακούεται ότι θα κλείσει με τη λύση και το θέμα των αποζημιώσεων, χωρίς δικαιώματα άλλων προσφυγών. Θα κλείσει για πάντα και το ζήτημα του σφετερισμού, που είναι αποτέλεσμα παράνομων συναλλαγών και αγοραπωλησιών ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα από ξένους και πολίτες της ΕΕ. Χωρίς δηλαδή την έγκριση του νόμιμου ιδιοκτήτη.
Κρίσιμο είναι και το ζήτημα των διεθνών συμβάσεων που υπογράφει το ψευδοκράτος. Ποιες από τις Διεθνείς Συμβάσεις του ψευδοκράτους θα ισχύουν και θα ενσωματωθούν στην λύση; Τι θα γίνει με τις αμυντικές συμφωνίες και τις συμφωνίες του φυσικού αερίου; Άλλα μας λέγει η κυβέρνηση και άλλα η Τουρκία. Και οι Τούρκοι ποτέ δεν μπλοφάρουν.
Πώς θα γίνεται η εκπροσώπηση στην ΕΕ; Εάν υπάρχει διαφωνία μεταξύ Εκ και Τ/κ ποια θέση θα τηρούμε στην ΕΕ;
Αν διαφωνήσουμε για το προσφυγικό ή το μεταναστευτικό για παράδειγμα, ή για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, τι θα γίνει; Πώς θα γίνεται κατανομή των διαρθρωτικών ταμείων; Χωριστά ή μέσω της Κεντρικής Κυβέρνησης; Θα είναι η Κύπρος μια περιφέρεια όπως σήμερα ή δύο, με το βόρειο κρατίδιο να παίρνει την μερίδα του λέοντος;
Τι θα γίνει με τους εποίκους; Θα γίνει πολιτογράφηση των πολλών και νόμιμη παραμονή των υπολοίπων όπως επιμένει ο Ακιντζί;
Δυστυχώς η μία και μοναδική ιθαγένεια που διατυμπανίζει η Κυβέρνηση μας ότι έχει πετύχει, θα είναι τριπλή. Θα ισχύσει η χωριστή εσωτερική ιθαγένεια που μετονομάζεται σε ιδιότητα του πολίτη του κρατιδίου. Είναι πρόδηλο ότι τα ζητήματα αυτά σχετίζονται και με το εδαφικό και την τουρκική αξίωση για πλειοψηφία επί του εδάφους και του πληθυσμού.
Εμείς δεν διαπιστώνουμε καμιά αλλαγή της τουρκικής πολιτικής και καμιά κίνηση καλής θέλησης από μέρους των Τούρκων. Οι μεγάλες προσδοκίες για άμεση επιστροφή της Αμμοχώστου εξέλιπαν και τώρα εκπονείται σχέδιο αυτονόμησης της πόλης που θα παραδοθεί σε όσους κατοίκους θελήσουν να επιστρέψουν για να διοικούν την Αμμόχωστο υπό την εποπτεία των κατοχικών αρχών. Είναι προετοιμασμένη η κυβέρνηση για ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Η νέο-οθωμανική στρατηγική συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα. Η Τουρκία επιδιώκει να καταστεί περιφερειακή δύναμη. Τμήμα αυτής της πολιτικής είναι και το Κυπριακό και η λύση της ομοσπονδίας ΕΙΝΑΙ ο μεσοπρόθεσμος στόχος της Άγκυρας. Ο ολοκληρωτικός γεωστρατηγικός έλεγχος τόσο της χερσαίας έκτασης της Κύπρου όσο και των θαλασσών της και του εναερίου χώρου της είναι από καιρό η επιδίωξη της Τουρκίας.
Ως προς το θέμα της δικαιοδοσίας και της κατανομής των εξουσιών, είναι ξεκάθαρη η διχοτομική δομή τους σ αυτά που συμφωνήθηκαν, και σε αριθμητικό και σε ουσιαστικό επίπεδο. Άλλωστε, ο Ακιντζί δηλώνει ότι: «Οι αρχές και αξίες της ΕΕ δεν χωρούν σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία».
Συναγωνιστές, πώς μπορεί να είναι δημοκρατικό ένα τέτοιο πολιτειακό σύστημα; Ακόμη και αν δεν μπούμε στις λεπτομέρειες του Συνταγματικού, από ένα και μόνο κεφάλαιο, που αφορά το νέο πολιτειακό σύστημα, γεννάται προβληματισμός. Αναφερόμαστε στο Μηχανισμό Διαχείρισης ή Επίλυσης Κρίσεων. ΄Όταν ένα Σύνταγμα καταρτίζεται στην βάση του ότι θα προκύπτουν πολιτειακές κρίσεις, αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι αποδεχόμαστε εκ των προτέρων ότι πάσχει από δυσλειτουργικότητα και συνεπώς μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκληθούν ζητήματα ασφάλειας, οικονομίας και κοινωνικής συνοχής. Αλλά και κατάρρευσης. Η επίλυση διαφορών με κλήρο είναι κωμικοτραγική υπόθεση και εμείς θέλουμε η Κύπρος που σήμερα είναι κράτος, να παραμείνει κράτος και όχι να παίζεται η τύχη της στα ζάρια.
Τονίζω ότι με την συμφωνία που διαφαίνεται, παγιώνεται ο πληθυσμιακός, γεωγραφικός και διοικητικός διαχωρισμός της Κύπρου. Νομιμοποιείται, το ψευδοκράτος ως ισότιμο συνιδρυτικό κράτος και εντάσσεται στο διεθνές σύστημα. Θα συνεχίσει να έχει το Σύνταγμά του, τη Βουλή του και τη Διοίκησή του, έδαφος και πληθυσμό. Αυτή είναι μια διεθνικού χαρακτήρα ομοσπονδία, της οποίας πηγή είναι η εισβολή και βάση συζήτησης οι πραγματικότητες, δηλαδή τα τετελεσμένα, που δημιούργησε ο τουρκικός στρατός το 1974. Οι εξουσίες που δεν αναφέρονται ρητώς ότι ανήκουν στην Κεντρική Κυβέρνηση θα ανήκουν στα συνιστώντα κράτη, οπότε αυτά θα μπορούν να παράγουν πρωτογενή μορφή δικαίου, στην πρακτική του καταλοίπου εξουσίας.
Άρα, το θέμα της ασφάλειας δεν αφορά μόνο στις ξένες εγγυήσεις. Η δυσλειτουργία του πολιτειακού συστήματος αποτελεί αιτία ή και αφορμή διάλυσης του συνεταιρισμού. Αυτό είναι που απασχολεί και τους τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες. Η διάλυση όπως θεωρούν, δεν είναι αναγκαίο να προκύψει μόνο από μια εξωτερική στρατιωτική επέμβαση, αλλά και από μια συνταγματική ή οικονομική κρίση. Ή από μια πληθυσμιακή έκρηξη που θα δημιουργήσει προβλήματα ζωτικού χώρου και είναι αλληλένδετη με τον εποικισμό. Μας λένε ότι με την λύση θα σταματήσει ο εποικισμός. Πλάνη οικτρά. Μετά την λύση, ο εποικισμός ενδέχεται να λάβει τη μορφή πλημμυρίδας μουσουλμανικών πληθυσμών, είτε ως προσφύγων είτε ως μεταναστών από την Τουρκία. Ένα κράτος χωρίς δυνάμεις ασφαλείας πώς θα τους χειριστεί; Αν έρθουν Τούρκοι πολίτες ως τουρίστες ή εργάτες και μείνουν παράνομα στην Κύπρο, ποιος θα τους διώξει; Μήπως με την λύση η Τουρκία αυτομάτως θα αρχίσει να σέβεται τον διεθνή νόμο; Θα γίνει αυτόματα σύγχρονο κοσμικό δημοκρατικό κράτος, έτοιμο να ενταχθεί στην Ε.Ε. και θα έχει την ΔΔΟ της Κύπρου σταθερό υποστηρικτή και σύμμαχό της;
Υπάρχουν και πολιτικές προσωπικότητες στην ΕΕ, πέραν των τεχνοκρατών, αλλά και ευρωβουλευτές, που κατέχουν το Κυπριακό, οι οποίοι επισημαίνουν ότι: «Θα πρέπει να εξευρεθούν τρόποι να θωρακιστούν τα σύνορα της ΕΕ στην Κύπρο.
Εκείνο που μας προβληματίζει είναι να μην μετατραπεί ο βορράς σε χώρο από τον οποίο θα γίνεται εξαγωγή μουσουλμανικού πληθυσμού στην Ευρώπη, και πολύ περισσότερο στην ίδια την Κύπρο, η οποία θα κινδυνέψει από την αύξηση ακραίων κινημάτων που θα επηρεάσουν τη συνοχή και την όποια βιωσιμότητα της λύσης.
Τα ζητήματα της βιωσιμότητας είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και ως προς τις δομές του πολιτειακού συστήματος, αλλά και με τα δημοκρατικά ελλείμματα που περιλαμβάνονται στους επώδυνους συμβιβασμούς των ενθέρμων οπαδών της άμεσης λύσης.
Χωρίς την αλλαγή της επεκτατικής τουρκικής πολιτικής, η απειλή θα συνεχίσει να υφίσταται. Επί του παρόντος η τουρκική πλευρά επιμένει να συνδέει την επίδοση χαρτών επί του εδαφικού με την εκ των προτέρων αποδοχή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι θα υπάρχουν εγγυητικά δικαιώματα, και υποστηρίζει ότι δεν θα γίνουν μεγάλες εδαφικές αναπροσαρμογές, λέγοντας «όχι» σε πρόταση, που αφορούσε τη δημιουργία δυο ελληνοκυπριακών καντονίων στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, ένα στη Μόρφου και το άλλο στην Καρπασία.
Χθες ο Πρόεδρος μιλώντας στη Δερύνεια δήλωσε ότι το έδαφος που θα επιστραφεί θα είναι η πόλη της Αμμοχώστου, η νεκρή ζώνη και κάποιες ακατοίκητες περιοχές. Διευκρίνισε βέβαια ότι αυτό αφορά την πρώτη μέρα της λύσης, αλλά όλα τα σημεία δείχνουν ότι αυτή είναι και η οριστική διευθέτηση. Άλλωστε η επίσημη τουρκική θέση είναι ότι δεν θα μετακινηθεί ούτε ένας κάτοικος της ΤΔΒΚ με την λύση.
Πάντως, και όπως ήδη έχω πει, ακόμη και αν δεν υπάρχουν εγγυήσεις, δεν σημαίνει ότι επιλύεται το ζήτημα της ασφάλειας και της βιωσιμότητας. Είναι πρόδηλη η ναρκοθέτηση των πυλώνων βιωσιμότητας της ομοσπονδιακής λύσης από πολλές μεταβλητές.
Είναι πρόδηλο επίσης ότι η λεγόμενη πρόοδος των συνομιλιών, αφορά βελτίωση του σχεδίου Ανάν. Ιδιαίτερα εξοργιστικό είναι να ακούμε τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν, να ομιλούν για βελτίωση του. Αυτοί που το θεωρούσαν ως το Ιερό Ευαγγέλιο της λύσης. Όλη η προβολή των υφιστάμενων επιτευγμάτων υπό την έννοια της «συνέχειας του κράτους» (άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο α της Θεμελιώδους Συμφωνίας) ως τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου (άρθρο 2, παρ. 2, εδάφιο α και γ) γίνεται σε αναφορά προς το σχέδιο Ανάν.
Άλλωστε το σύμφωνο της 11ης Φεβρουαρίου είναι πιστό αντίγραφο των πρώτων παραγράφων του σχεδίου Ανάν. Το ίδιο ισχύει και για την απαγόρευση απόσχισης όπως και για τον αδιαίρετο χαρακτήρα του πολιτειακού συστήματος και του ισότιμου καθεστώτος (άρθρο 1, παρ. 6 και άρθρο 2, παρ. 1, εδάφιο α και γ). Απλό παράδειγμα περί της ταυτότητας των δύο, αποτελούν τα ζητήματα της μίας και ενιαίας κυριαρχίας, της ιθαγένειας και της συνέχειας του κράτους. Στην συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου δεν υπάρχει σαφής αναφορά σε ενιαίο λαό και δίδεται η δυνατότητα όπως οι έννοιες Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ερμηνεύονται στη βάση των δυο λαών από μέρους του Ακιντζί και της Άγκυρας. Μας λένε ότι υπάρχει ρήτρα που απαγορεύει την απόσχιση και των ένωση με άλλα κράτη. Και στη Ζυρίχη υπάρχει. Γιατί δεν την ενεργοποίησαν; Γιατί δεν την ενεργοποιούν; Και ποιος μας εγγυάται ότι θα ενεργοποιηθεί στο μέλλον όταν σε συνθήκες κατοχής και απόσχισης από το 74 ως σήμερα δεν έχει ενεργοποιηθεί; Και αν οι Τούρκοι πάρουν το κράτος τους και φύγουν, ποιος στρατός θα τους εμποδίσει;
Αλλά αυτή δεν είναι λύση ομοσπονδίας, αλλά συνομοσπονδίας, και το βασικό δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι που θα το αποστερηθούν οι Έλληνες που θα επιστρέψουν, είναι αυθύπαρκτο με την πατρίδα, με το κράτος στο οποίο ανήκει ένας πολίτης, χωρίς εδαφικούς και ρατσιστικούς περιορισμούς. Εάν σήμερα σε μια ελεύθερη πατρίδα δεν ασκεί κάποιος το δικαίωμα της ψήφου σε έναν συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο της πατρίδας του, αλλά σε κάποιον άλλο, δεν σημαίνει ότι δεν έχει το δικαίωμα να μετακινηθεί την επαύριον μεταφέροντας και τα εκλογικά του δικαιώματα όπου θέλει.
Το παράδοξο είναι ότι η «νομική» και «πολιτική θεμελίωση» ενός τέτοιου μέτρου πηγάζει από την εισβολή και την κατοχή. Έχουμε και διχοτομική και ρατσιστική νομική θεμελίωση, που ουδεμία σχέση έχουν με τις σύγχρονες ομοσπονδίες, τις αρχές και αξίες της δημοκρατίας και της Ε.Ε. Αντιθέτως, πρόκειται για την εφαρμογή του Οθωμανικού Δικαίου. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, δικαίωμα ψήφου είχαν οι μουσουλμάνοι.
Οι χριστιανοί για να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου έπρεπε να γίνουν μουσουλμάνοι και οι Έλληνες, Τούρκοι. Το ίδιο θα γίνει και με την ομοσπονδιακή λύση. Μόνο εάν όσοι εκ των Ελληνοκυπρίων αποποιηθούν την ελληνοκυπριακή εσωτερική τους ιδιότητα και αιτηθούν της ιδιότητας Τουρκοκύπριου πολίτη από το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, θα έχουν δικαίωμα ψήφου. Εάν εγκριθεί η ιδιότητα του πολίτη του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, χάνεται η ιδιότητα του πολίτη του ελληνοκυπριακού συνιστώντος κράτους.
Ως προς την συνέχεια του κράτους, η Κυπριακή Δημοκρατία, όπως αναφέρει και ο σύμβουλος του Προέδρου Πόλυς Πολυβίου, δεν θα υπάρχει από την στιγμή της έγκρισης της λύσης, αφού θα έχουμε «νέο κράτος», μια «νέα τάξη πραγμάτων. Υπάρχει και κάτι άλλο, εξίσου σημαντικό: Μπορεί να υπάρχουν γνωματεύσεις και να τις προβάλλει η κυβέρνηση για τη συνέχεια του υφιστάμενου κράτους, αλλά και οι Τούρκοι προβάλλουν τις εξ ίσου πειστικές δικές τους ερμηνείες. Θυμηθείτε την Σοβιετική Ένωση και την εξέλιξη της.
Συνεπώς, με την λύση, ουσιαστικά εξαφανίζεται η ΚΔ και γίνεται ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζεται, όπως τονίζει ο Ακιντζί, στο διεθνές σύστημα το ψευδοκράτος ως τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος. Στην πράξη θα συνεχίσουν να υπάρχουν χώρια ο νότος και χώρια ο βορράς.
Εμείς δε είμαστε απορριπτικοί. Θέλουμε λύση. Δεν θέλουμε την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά την διάσωση της. Θέλουμε λύση δημοκρατικών αρχών. Λειτουργική και Βιώσιμη. Με ασφάλεια και σταθερότητα. Με ευημερία. Θέλουμε να έχουμε πατρίδα και εθνική ταυτότητα , δεν θέλουμε να πάψουμε να είμαστε Έλληνες για να επιτύχει η λύση. Θέλουμε να πηγαίνουν τα παιδιά μας στα Φυλακισμένα Μνήματα και να διδάσκονται την ιστορία του Ανθρώπου.
Όμως η λύση που φέρνουν δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Δεν είναι δημοκρατική, είναι ρατσιστική και άδικη. Και δεν θα είναι βιώσιμη. Θα βιώσει λάθρα για λίγο καιρό και θα εκλείψει. Μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Ελληνισμό της Κύπρου. Που θα αποστερηθεί των δικαιωμάτων του. Ο Ακιντζί είναι πολύ σαφής: Δεν χωρά το ευρωπαϊκό κεκτημένο σε μια ΔΔΟ.
Υπάρχουν τρόποι διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και απαγκίστρωσης από τις θλιβερές υποχωρήσεις και τους οδυνηρούς συμβιβασμούς. Κι εμείς, η Αλληλεγγύη ξέρουμε πώς να παλέψουμε για αυτούς.»