Του Δρα Ανδρέα Φάντη

Μετά μεγάλης λύπης – όντως μεγάλης- αναγγέλλουμε ότι η εφαρμογή του ΓεΣΥ παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.Μπορεί να εφαρμοστεί, αύριο του χρόνου, μετά από 2-3 χρόνια, ή και καθόλου (προσθέτω εγώ).Αυθεντική δηλωση του Υπουργού Υγειας.

Την στιγμη που ο Θεός, αυτός ο μεγάλος τρελλός, που πιστεύει ακόμα στον ανθρωπο (Mart; εμφυσούσε ζωή, με ενα απλό άγγιγμα του δακτύλου, την ίδια στιγμή του χάριζε ως μόνιμη συνοδό την κόρη της Θέμιδας, η οποία στο αιώνιο πέρασμα του χρόνου, αυτού του ρολογιού χωρίς δείκτες (κατα τον Bloch), γνώρισε πολλές μεταλλάξεις  και κακουχίες, εμπειρία την οποια έζησε και στη μακάρια νήσο της Αφροδίτης , όπου της δόθηκε το εμφάνταστο όνομα ΓεΣΥ.Στο πρωτάκουσμα θεώρησα, ότι επρόκειτο για κάποια θρησκευτική αίρεση, διότι εκεί που τελειώνει η γνώση αρχίζει η θρησκεία.

Αρχισα να ρωτώ δεξιά -αριστερά, με έμφαση στους «ειδήμονες» αλλά όλα ήταν χάσιμο χρόνου, για να επιβεβαιωθεί ο κανόνας, ότι οι ειδήμονες δεν μιλούν, διοτι αν μιλούσαν γι’ αυτό που πράγματι κατέχουν, θα ήταν πολύ σιωπηλοί.

Στο τέλος της ημέρας αντικρίζοντας , το θέμα με κριτικό βλέμμα, αυτό το σπιρτόξυλο  που ανάβει με την τριβή, κατέληξα στην απέναντι όχθη και μπροστα στα μάτια μου ολοκληρώνετο ξεκάθαρα ο βιασμός της κόρης.Ο αδηφάγος  άνθρωπος , αυτό το τελευταίο πείραμα της φύσης (Twain),δεν αρκείται μονο με τον βιασμό, αλλά ως προαγωγός επιδιώκει τη μόνιμη εκμετάλλευση.Για παραπλάνηση και ένδειξη μεγαλοψυχίας  επικαλείται ως συνήθως, το κοινό καλό και συμφέρον όχι το δικό του.Σε αυτόν που στην συγκεκριμένη στιγμή δεν εννοεί τον εαυτό του,σ’ αυτόν εμπιστεύτου  όλο το είναι σου (Buber).

Το επιδιωκόμενο σχέδιο υγείας προϋποθέτει δίκαιη κοινωνία.Το ιδεώδες βέβαια είναι η δωρεάν παροχή αυτού του αγαθού,κάτι προς το παρόν ανέφικτο, αλλά για μας που η ζωή δεν είναι το πρόβλημα , αλλά η λύση του προβλήματος , αυτός θα είναι και ο τελικός στόχος.

Ο Ανταίος της υγείας, είναι τα δημόσια νοσηλευτήρια, γι’ αυτό και το οικοδόμημα, θα κτιστεί πάνω σε αυτά τα θεμέλια.Εαν θέλουμε να έχουμε μέλλον πρέπει να σεβόμαστε το παρελθόν.Πρώτο βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, είναι η ανεξαρτητοποίηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων, αλλά το βήμα θα παραμείνει μετέωρο εαν η ανεξαρτητοποίηση δεν συνοδεύεται από την αναβάθμιση των νοσηλευτηρίων.Στο τέλος της ημέρας τα δημόσια νοσηλευτήρια θα είναι τα προπύλια της Κυπριακής ιατρικής στάθμης. Πολλοί τομείς χρήζουν αναβάθμισης και αναθεώρησης όχι μόνο προοπτικής , υπό το πνεύμα των χωριών Ποτιέμκιν, αλλά αντικειμενικής. Οπως για παράδειγμα καλύτερη οργάνωση, αναθεώρηση οργανογραμμάτων για αποδοτικότερη υπηρεσία, δυνατότητα μετεκπαίδευσης και επιστημονικής κατάρτισης του προσωπικού, ίδρυση ιατρικής σχολής , δημιουργία βασικών και ζωτικών  ιατρικών μονάδων με παγκύπρια κάλυψη, όπως: Νέο καρδιοχειρουργικό κέντρο , 2η νευροχειρουργική μονάδα, μεταμοσχευτικό κέντρο, ογκολογική κλινική, κλινική εγκαυμάτων  και τραυματολογική μονάδα, μονάδα αιμοκάθαρσης, παιδοχειρουργική κλινική κλπ.

Σημαντική παράμετρος , που οπωσδήποτε πρέπει να τύχει της δέουσας προσοχής και μελέτης είναι η ενσωμάτωση των ιδιωτών ιατρών στο ΓεΣΥ, όπως και η μελλοντική συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, προς όφελος των ασθενών.

Πληροφοριακά αυτή τη στιγμή στην Κύπρο εξασκούν το επάγγελμα 2340 ιατροί (δημόσιος και ιδιωτικός τομέας).

Οι 630 που απασχολούνται στον δημόσιο τομέα εξυπηρετούν – εαν είναι δυνατόν – το 85% (!!) των ασθενών και το υπόλοιπο 15% οι 1710 ιδιώτες.Σίγουρα οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.Επομένως ο καλύτερος, δικαιότερος και λογικότερος καταμερισμός της εργασίας (ασθενών) θα οδηγήσει σε αποσυμφόρηση και παράλληλα σε ποιοτικότερη ιατρική φροντίδα.

Τα δημόσια νοσηλευτήρια, τα οποία μελλοντικά θα μπορουν να εξελιχθούν σε πανεπιστημιακές κλινικές, πρεπει να επικεντρωθούν στην δευτεροβάθμια φροντίδα (εξειδικευμένα, πολύπλοκα περιστατικά) ενώ η πρωτοβάθμια και περιστατικά ρουτίνας να δωθούν στους ιδιώτες.

Η λύση όλων των προβλημάτων και αμφιβολιών είναι εφικτή μέσω διαλόγου, τον οποίον πρέπει να χαρακτηρίζει η συναδελφική αλληλεγγυη, χωρίς προκατάληψη.Βέβαια ο διάλογος με κάποιον που ισχυρίζεται ότι κατέχει την αλήθεια και δεν την αναζητά, είναι αδύνατος (Roland).Το δίκαιο του δυνατού είναι η δυνατότερη αδικία.

Κύρια χαρακτηριστικά του ΓεΣΥ πρέπει να είναι :

1) Υψηλής στάθμης ιατρική περίθαλψη όλων των ειδικοτήτων

2) Παγκύπρια κάλυψη

3) Εντιμη και συναδελφική συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα

4) Απαγόρευση δημιουργίας μονοπωλίων-καρτέλ

5) Αυστηρότατος οικονομικός  και ηθικός έλεγχος μέσα από δημοκρατικές συνθήκες αυτού του παιγνιδιού που απαιτεί εφαρμογή των κανόνων και εν τη απουσία του διαιτητή.Και 

6) Επιτήρηση κάτω από το αυστηρό και άγρυπνο βλέμμα του κρατικού και κοινοβουλευτικού σώματος , από ανθρώπους ειδήμονες!!

Ατέρμονες συζητήσεις θα αφορούν την χρηματοδότηση του σχεδίου.Εύχομαι οι συνομιλητές να μην προσπαθούν απεγνωσμένα να επιβάλουν τις θέσεις τους μόνο (με απλά λόγια- φάτε να φάμεν-) αλλά πάνω απ’ ολα να τις κατέχουν και αυτό λόγω του οτι ο πλέον πιστός συνοδοιπόρος της λέξης χρήμα, είναι η λέξη περισσότερα.

Η χρηματοδότηση να είναι υποχρεωτική και θα καταβάλλεται από τους ασφαλιζόμενους υπό μορφή ασφαλίστρων, το ύψος των οποίων θα καθορίζεται από συγκεκριμένα κριτήρια, όπως :

*Εισοδηματική κατάσταση, και αυτό δεν θα πρέπει να αφορά μόνο το μισθό αλλά όλα τα εισοδήματα του ασφαλιζόμενου.

*Εργοδοτική συνεισφορά

*Κρατική στήριξη, η οποία με την εφαρμογή ενός «δίκαιου» ΓεΣΥ, θα εχει ως επι το πλείστον κοινωνικό χαρακτηρα αλληλεγγύης και θα αντανακλάται στο συνολικό ύψος της κρατικής δαπάνης.

Τελευταίο αλλά όχι έσχατο, από τη στιγμη που διακηρύττουμε ότι ζούμε σε μια δίκαιη κοινωνία δεν μπορούμε να είμαστε αποστασιοποιημένοι από αυτήν όταν κάποιος συνανθρωπος μας , θα εξαιρείται πλήρως των ασφαλίστρων.

Λουκούλλειο γεύμα θα επιδιώξουν οι ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες με ουτοπιστικές υποσχέσεις θα κυνηγήσουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίττας.Εμείς χωρίς φόβο-διότι όποιος φοβάται καταλήγει σκλάβος- θα υψώσουμε ανάχωμα στα σχέδια τους, ειδικά σε αυτό που αφορα το πολυασφαλιστικό σύστημα , διότι με την εφαρμογή του:

1) Καταργείται οποιαδήπτε έννοια κοινωνικής φροντίδας

2) Επικρατεί ανισότητα μεταξύ ασφαλιζομένων με τη δημιουργία ασφαλιζομένων και θεραπειών δυο ταχυτήτων,

3) Διαχωρισμός των ίδιων των ανθρώπων, σε κοινούς θνητούς  και αυτών  της Αριας φυλής .

4) Κίνδυνος αποκλειστικών συμφωνιών συμφωνιών με συγκεκριμένα νοσηλευτήρια και κατάργηση ενός σημαντικού προνομίου αυτού της ελεύθερης επιλογής.

5) Δημιουργία καρτέλ , χειραγώγηση ασφαλίστρων συμπαιγνία ασφαλιστικών εταιρειών με ιατροφαρμακευτικές εταιρείες, νοσηλευτήρια κλπ

6) Διαφορετική αντιμετώπιση πολυδάπανων θεραπειών,

7) Αποκλεισμός συγκεκριμένων ασθενειών από το ασφαλιστικό έγγραφο και

8) Το puctum soliens (ζωτικής σημασίας ) το κέρδος!!

Η μείωση των εξόδων σε βάρος της ποιότητας και προσφοράς θα είναι στην ημερήσια διάταξη με πλήρη διαγραφή από το λεξιλόγιο  της λέξης αλληλεγγύη και δικαιοσύνη.Οι πλείστοι θα αρκεστούν με την «παρηγοριά», ότι έτσι είναι η ζωή.Μα αυτός είναι και ο λόγος που εαν η ζωή είχε οδηγό χρήσεως, κανένας δεν θα γνώριζε  πως θα τον χρησιμοποιήσει.Η μοναδική λύση είναι το μονοασφαλιστικό σύστημα.

Το ΓεΣΥ πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως και ολοκληρωμένα  εξ’αρχής.Οι διάφορες μεταλλάξεις  π.χ. μίνι ΓεΣΥ  οδηγούν με βεβαιότητα σε αδιέξοδο, στην ακύρωση και στον «θάνατο»(Mors certa) οπως σχεδόν όλες οι οργανικές μεταλλάξεις.

Maxi ΓεΣΥ-mini ΓεΣΥ σε κατανοώ πλήρως κύριε Υπουργέ ότι στο τέλος αμήχανα γελάς και εσύ!