«Η ακτινική επιτάχυνση από τον Ήλιο είναι 135 χιλιόμετρα (=9×10^{-7}AU) ανά ημέρα στο τετράγωνο.
Η εγκάρσια επιτάχυνση σε σχέση με την κατεύθυνση του Ήλιου είναι 60 χιλιόμετρα (=4×10^{-7}AU) ανά ημέρα στο τετράγωνο», αναφέρει η έκθεση.Αυτός ο ασυνήθιστος ελιγμός καταγράφηκε σε απόσταση ισοδύναμη με 203 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Ο επιστήμονας του Πανεπιστημίου Harvard, Avi Loeb, παρατηρώντας στενά τον κομήτη από την εμφάνισή του στα τηλεσκόπια υποθέτει, ότι μια άγνωστη δύναμη ασκείται στο διαστημικό αντικείμενο, με αποτέλεσμα να παρεκκλίνει από την τροχιά του καθώς πλησιάζει τον Ήλιο, υποστηρίζοντας ότι ο ATLAS φαίνεται να προωθείται με αεριωθούμενη πρόωση.
Αν αυτό ισχύει, εξήγησε ο επιστήμονας, τότε το αντικείμενο θα χάσει το ήμισυ της μάζας του σε μια ορισμένη χρονική περίοδο.
«Μια τέτοια κολοσσιαία απώλεια μάζας θα πρέπει να είναι ανιχνεύσιμη ως ένα μεγάλο ρεύμα αερίου που θα περιβάλλει τον 3I/ATLAS κατά τους επόμενους μήνες: Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2025», κατέληξε.

Το διαστρικό αντικείμενο 3I/ATLAS ανακαλύφθηκε την 1η Ιουλίου.
Οι επιστήμονες αργότερα διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για κομήτη από άλλο ηλιακό σύστημα.
Το κώμα του (το νέφος αερίου και σκόνης που περιβάλλει τον πυρήνα του) έχει διάμετρο περίπου 24 χιλιόμετρα.
Ένα υπολογιστικό μοντέλο εκτίμησε την ηλικία του σε πάνω από επτάμισι δισεκατομμύρια χρόνια – τρία δισεκατομμύρια χρόνια παλαιότερο από τον Ήλιο.
Μπορεί να είναι ο παλαιότερος κομήτης που έχει παρατηρηθεί ποτέ.
Τον Σεπτέμβριο, ο Avi Loeb ανέφερε ότι το διαστρικό αντικείμενο 3I/ATLAS, που πετούσε μέσα από το ηλιακό σύστημα, είχε υποστεί μια «ανώμαλη εξέλιξη», αρχίζοντας να αλλάζει χρώμα.
Τον Αύγουστο, ο επιστήμονας ανέφερε ότι το 3I/ATLAS εκπέμπει το δικό του φως, παρόμοιο με τη λάμψη των προβολέων των αυτοκινήτων, αν και η πηγή της λάμψης δεν έχει εντοπιστεί.
Υποστήριξε ότι το 3I/ATLAS μπορεί να είναι ένα τεχνητό αντικείμενο με μια ισχυρή πηγή ενέργειας ικανή να παράγει φως ορατό από εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.
Ο 3I/ATLAS είναι ο τρίτος διαστρικός κομήτης που ανακαλύφθηκε από τους αστρονόμους και ο πρώτος που πέρασε κοντά από τον Ήλιο το 2025.
Η ανακάλυψή του έγινε από το αυτόματο δίκτυο τηλεσκοπίων ATLAS της NASA, το οποίο έχει ως κύριο στόχο την παρακολούθηση δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών και άλλων μικρών διαστημικών σωμάτων που πλησιάζουν τη Γη.
Ο κομήτης, όπως και οι άλλοι δύο διαστρικοί επισκέπτες που ανακαλύφθηκαν στο παρελθόν, τον αστεροειδή Oumuamua το 2017 και τον κομήτη 2I/Borisov το 2019, προέρχεται από μια περιοχή μακριά από το ηλιακό μας σύστημα, κάτι που τον καθιστά εξαιρετικά ενδιαφέρον για μελέτη.
Η επιθυμία να κατανοήσουμε καλύτερα τους διαστρικούς κομήτες είναι μεγάλης σημασίας, καθώς αυτοί οι κομήτες μπορούν να περιέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τις πρώτες φάσεις του ηλιακού συστήματος και την πιθανή ύπαρξη οργανικής ύλης στο διάστημα.
Η μόλις προηγούμενη ανακάλυψη επιστημόνων από το Βέλγιο και τις ΗΠΑ για τον διαστρικό κομήτη 3I/ATLAS αποτελεί μια ακόμη από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στην αστρονομία των τελευταίων ετών.
Η μελέτη του 3I/ATLAS, με τη χρήση του τηλεσκοπίου James Webb και του SPHEREx, έφερε στο φως μια εκπληκτική ανακάλυψη για τη σύνθεση της επιφάνειας του κομήτη: η ομάδα των αστρονόμων, με επικεφαλής τον Romain Maggiolo από το Βασιλικό Ινστιτούτο Διαστημικής Αστρονομίας του Βελγίου, παρατήρησε ότι ο κομήτης καλύπτεται από μία παχιά κρούστα οργανικών και άλλων υλικών που περιέχουν άνθρακα, το οποίο σχηματίστηκε στην επιφάνειά του λόγω της παρατεταμένης έκθεσης σε κοσμικές ακτίνες στον διαστρικό χώρο.
Αυτή η κρούστα σχηματίστηκε από την παρατεταμένη έκθεση του κομήτη σε κοσμικές ακτίνες στον διαστρικό χώρο, πριν ακόμη φτάσει στο ηλιακό μας σύστημα.
Η παρατήρηση αυτής της «οργανικής κρούστας» είναι καθοριστική για την κατανόηση της διαδικασίας που συμβαίνει όταν τα διαστρικά αντικείμενα έρχονται σε επαφή με την ενέργεια των κοσμικών ακτινών.
Όπως δείχνουν τα δεδομένα, τα οργανικά υλικά αυτά έχουν υποστεί σημαντική τροποποίηση και έχουν μετατραπεί σε νέες ενώσεις λόγω της συνεχούς έκθεσης σε υψηλής ενέργειας σωματίδια, όπως οι κοσμικές ακτίνες.
Αυτή η ανακάλυψη όχι μόνο ανατρέπει πολλές από τις υπάρχουσες αντιλήψεις για τα διαστρικά αντικείμενα, αλλά ανοίγει επίσης νέες δυνατότητες για την κατανόηση της εξέλιξης των κομητών και άλλων μικρών σωμάτων του διαστήματος.

Εκτός από τη μεγάλη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπει, το οποίο είναι ασυνήθιστο για κομήτες του ηλιακού συστήματος, οι αστρονόμοι παρατήρησαν επίσης υψηλές συγκεντρώσεις μονοξειδίου του άνθρακα στις εκπομπές του.
Αυτό, σε συνδυασμό με το «κόκκινο» φάσμα που παρατηρήθηκε από τα τηλεσκόπια, καταδεικνύει ότι ο κομήτης αυτός είναι διαφορετικός από τους κομήτες που έχουμε συνηθίσει να παρατηρούμε στο ηλιακό μας σύστημα.
Τα δεδομένα αυτά επίσης υποδεικνύουν ότι ο 3I/ATLAS μπορεί να έχει δημιουργηθεί από υλικά που δεν προέρχονται από τον ίδιο τύπο αστρικού συστήματος με τους κομήτες του ηλιακού μας συστήματος, αλλά ίσως να είναι αποτέλεσμα της συνάντησης με εξωπλανητικά υλικά που έχουν υποστεί τη διαδικασία μετατροπής λόγω των κοσμικών ακτινών.
Η ανακάλυψη αυτή φέρνει μια επανάσταση στις αντιλήψεις μας για τα διαστρικά αντικείμενα.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις, η έκθεση στις κοσμικές ακτίνες έχει προκαλέσει τη μετατροπή του μονοξειδίου του άνθρακα σε διοξείδιο του άνθρακα, ενώ παράλληλα έχει σχηματιστεί μια οργανική κρούστα πάνω στην επιφάνεια του κομήτη.
Αυτό σημαίνει ότι τα διαστρικά αντικείμενα δεν είναι απλώς απομεινάρια από τα πρωτογενή υλικά των αστρικών συστημάτων όπου γεννήθηκαν, αλλά έχουν υποστεί σημαντικές αλλαγές στον διαστρικό χώρο.
Η ανάπτυξη αυτών των οργανικών στρωμάτων σε διαστρικούς κομήτες προσφέρει νέες πληροφορίες για την επίδραση των κοσμικών ακτινών και των άλλων παραγόντων του διαστρικού περιβάλλοντος στην εξέλιξη των ουράνιων σωμάτων.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι αυτή η οργανική κρούστα έχει πάχος περίπου 15-20 μέτρα, γεγονός που αμφισβητεί την ιδέα ότι τα διαστρικά αντικείμενα παραμένουν αμετάβλητα και αναλλοίωτα από τη στιγμή της δημιουργίας τους μέχρι τη στιγμή που φτάνουν στον ηλιακό μας σύστημα.
Αντίθετα, τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν τη σημασία του διαστρικού περιβάλλοντος στην τροποποίηση της σύστασης αυτών των αντικειμένων.




