Του Νίκου Κατσουρίδη
Σήμερα είναι η μέρα του πολίτη. Η μέρα του ψηφοφόρου. Ένα και πλέον χρόνο ο πολίτης έχει βομβαρδισθεί με πολλά και διάφορα από πλευράς υποψηφίων, επιτελείων, Κομμάτων και ΜΜΕ. Ήταν μια παρατεταμένη προεκλογική εκστρατεία με ρεκόρ υποψηφιοτήτων και πολλές προτάσεις. Ναι προτάσεις. Μπορεί να είχε τα κάτω της η προεκλογική και τα είχε κατά περιόδους με κτυπήματα κάτω από τη μέση. Μπορεί ορισμένες στιγμές να είχαμε και απαράδεκτα φαινόμενα άσκησης πίεσης έως εκφοβισμό ψηφοφόρων. Μπορεί να είχαμε εμπλοκή όσον ποτέ άλλοτε ΜΜΕ και λειτουργών τους στην προεκλογική. Αυτά είναι γεγονότα. Είχαμε όμως και πολλές προτάσεις πάνω σε όλα τα θέματα που απασχολούν τον τόπο, από πλευράς αρκετών υποψηφίων.
Ενας σεβαστός αριθμός υποψηφίων από τους 14 που διεκδικούν έχουν υποβάλει αρκετές προτάσεις και παρουσίασαν και σχετική τεκμηρίωση. Είναι γεγονός ότι υπήρξαν και προτάσεις εντυπωσιασμού και παροχολογίας όμως βασικά είχαμε προτάσεις οι οποίες στηρίζονταν σε μια συγκεκριμένη λογική ανάλογα με το όραμα του κάθε υποψηφίου. Με τι και ποιόν συμφωνά ένας πολίτης είναι στη δική του κρίση. Και αυτή την κρίση είναι που καλείται να ασκήσει σήμερα μεταβαίνοντας στην κάλπη να ψηφίσει. Η συμμετοχή στη ψηφοφορία για ανάδειξη του πρώτου πολίτη της Δημοκρατίας, του ανθρώπου ο οποίος θα ηγηθεί της χώρας τα επόμενα πέντε χρόνια είναι και δικαίωμα αλλά πρωτίστως καθήκον. Καθήκον για τον κάθε ένα ξεχωριστά αλλά και υποχρέωση σε όσους έφυγαν χωρίς να δουν την Κύπρο λεύτερη και σε όσους έρχονται.
Ιδιαίτερη σημασία έχουν αυτές οι εκλογές για τους νέους. Τα χρόνια που έρχονται είναι κρίσιμα για όλους. Είναι ιδιαίτερα κρίσιμα για τους νέους. Το καταλάβουν. Το βιώνουν. Εξού και αντιδρούν με διάφορους τρόπους. Ενίοτε όχι τους καλύτερους. Ούτε είναι αρκετό αυτή η αντίδραση να περιορίζεται μόνο στη διαμαρτυρία. Δεν αρκεί να τραγουδούν με πάθος το τραγούδι του Β. Παπακωνσταντίνου, «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα». Χρειάζεται να το αποτρέψουν. Και θα το αποτρέψουν με τη συμμετοχή και τη δράση. Πρώτη – πρώτη συμμετοχή και δράση η επιλογή. Να προσέλθουν στις κάλπες σήμερα και να συμμετέχουν στη ψηφοφορία για την ανάδειξη του όγδοου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η λύση των προβλημάτων βρίσκεται στη δημιουργική συμμετοχή και δράση και όχι στη διαμαρτυρία μόνο, την απαξίωση και ενίοτε την άρνηση.
Τα επόμενα πέντε χρόνια βέβαια δεν είναι κρίσιμα μόνο για τη νεολαία αλλά για όλους. Ζούμε ήδη σε μια νέα κατάσταση πραγμάτων. Ζούμε σε ένα κόσμο ο οποίος διαχωρίζεται ολοένα και πιο μετωπικά και κάθετα ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή. Και ο διαχωρισμός αυτός τείνει να γίνει ολοκληρωτικός. Καλύπτει τα πάντα από την οικονομία ως τον πολιτισμό. Από το στρατιωτικό πεδίο εδώ στη Γη έως το διάστημα. Από την ενέργεια που παράγεται με ανθρώπινη δραστηριότητα έως τη φύση. Από την υγείας έως την τεχνολογία και όλους τους άλλους τομείς. Ανακατανέμονται περιοχές και σφαίρες επιρροής. Οικονομικοί, ενεργειακοί και άλλοι πόροι, όπως π.χ. πόροι ζωής όπως είναι το νερό. Σχεδιάζονται και διανοίγονται νέες οδοί θαλασσίων διελεύσεων με επίκεντρο τον Αρκτικό κύκλο. Τα επίπεδα και οι τρόποι προπαγάνδισης ηλεκτρονικού πολέμου έχουν φθάσει σε ασύλληπτα επίπεδα Συντελούνται και άλλα πολλά. Όλα αυτά πιέζουν τα πιο μικρά κράτη όπως και συνασπισμούς κρατών. Πόσο μάλλον κράτη του δικού μας μεγέθους.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ
Όλα τα πιο πάνω απαιτούν το καράβι της Κύπρου να πλέει στις θάλασσες του σήμερα με προσοχή. Με σταθερότητα και συνέπεια στις βασικές αρχές και πλεύσεις και ευελιξία στα κύματα και τις φουρτούνες. Προεξάρχον στόχος η λύση αρχών στο κυπριακό. Και από δίπλα η οικονομική ανάπτυξη η οποία θα συνοδεύεται από κοινωνική δικαιοσύνη. Σε αυτή τη βάση να ανεβάσουμε ψηλότερα και όλα όσα συνιστούν το εποικοδόμημα της κοινωνίας από την υγεία, παιδεία και πολιτισμό έως το φυσικό περιβάλλον και όλα τα άλλα. Με αυτά κατά νουν ο καθένας πρέπει σήμερα να επιλέξει και να ψηφίσει. Να συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία και όχι να αφήσει άλλους να αποφασίσουν για τον ίδιο, δια της αποχής του. Ποιος θα ηγηθεί της χώρας για τα επόμενα πέντε χρόνια είναι υπόθεση όλων μας!
