Η ώρα της κάλπης, η φωνή του λαού

Η Κύπρος μπορεί και πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητη τηρώντας μια πολύ-επίπεδη πολιτική μακριά από στρατιωτικές συμμαχίες που αιματοκύλησαν τον πλανήτη

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Έσβησαν τα φώτα των πληρωμένων διαφημίσεων, των διακηρύξεων και υποσχέσεων και σήμερα είναι η ώρα του λαού. Σήμερα μέχρι και την ερχόμενη Κυριακή που θα είναι και η τελεσίδικη ετυμηγορία της λαϊκής βούλησης,   θα διαφανεί ποιος έπεισε, πόσο λειτούργησε η πληρωμένη προπαγάνδα, οι κομματικές πιέσεις και αν οι υποψήφιοι κατόρθωσαν να πετύχουν την πολυπόθητη συσπείρωση των οπαδών.

Πόσα εκατομμύρια ξοδεύτηκαν άραγε στην προεκλογική «παλαίστρα» και πως οι πολίτες απαξίωσαν ή επηρεάστηκαν από την «εδώ που τα λέμε» άγρια προπαγάνδα; Μιας προπαγάνδας που στόχευε σε ένα εκβιαστικό επηρεασμό  καθότι οι αλήθειες πόρρω απείχαν από την πρότερη πολιτική κάποιων εκ των υποψηφίων για την προεδρία του κράτους.

Σήμερα Κυριακή θα είναι το πρώτο δείγμα. Στον β’ γύρο την ερχόμενη Κυριακή θα αποκαλυφθεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο: πόσο επηρέασαν τα κακόβουλα δημοσιεύματα, οι καθοδηγούμενες επιθέσεις και τα πληρωμένα χτυπήματα κάτω από την μέση για να μας υπενθυμίζουν πόσο μακριά είμαστε ακόμα από μια έντιμη πολιτική αντιπαράθεση και έναν εποικοδομητικό λόγο και αντίλογο αυτών που διεκδικούν την ψήφο του κυρίαρχου λαού.

Στην διάρκεια της μακράς προεκλογικής εκστρατείας οι πολίτες άκουσαν, αμφισβήτησαν ή και υιοθέτησαν υποσχέσεις , διακηρύξεις και διαβεβαιώσεις παρότι πριν την έναρξη της προεκλογικής οι πλείστοι άλλα έλεγαν και ενίοτε κουνούσαν το δάκτυλο σε όσους διεκδικούσαν τα αυτονόητα. Κάποιοι δε,  βρίσκονταν σε απόσταση από τα «θέλω» του λαού και συμβιβάζονταν με τις θέσεις που κατείχαν ως εξασφαλισμένο προνόμιο που δεν το έχει και ο πάσα ένας. Αν και εφόσον  ηττηθούν πάλι εκεί θα επιστρέψουν,  χωρίς προσωπικές ζημιές ή παράπλευρες απώλειες. Άλλοι θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τις καλές ή κακές επιλογές τους. Αν βρουν βέβαια το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες τους  και δεν θα τα ρίξουν στην «ανωριμότητα» του λαού .

Τα τελευταία 20 χρόνια το συμπέρασμα  που βγαίνει από τις κάλπες είναι πως οι ήττες είναι ορφανές. Και έτσι η κατρακύλα των κομμάτων με τις μειώσεις των ποσοστών τους δεν είναι μόνο εμφανής αλλά και ενδεικτική της έλλειψης στοιχειώδους σεβασμού προς όλους αυτούς από τους οποίους ζητούν την ψήφο του.

Το Κυπριακό και οι άλλες προκλήσεις

Κατά την διάρκεια της προεκλογικής ακούστηκαν θέσεις και αντιθέσεις για το ποιος ή ποιοι έχουν τις εμπειρίες και την βούληση να οδηγήσουν το κυπριακό σε λύση. Όταν όμως από αυτό το κάδρο βγαίνει ο κακός μας δαίμονας η Τουρκία, οι προοπτικές είναι ελάχιστες έως και μηδενικές γιατί παραγνωρίζεται το μείζον που εταίροι και φερόμενοι σύμμαχοι μας θεωρούν ως ήσσονος σημασίας. Γι’ αυτό τους είδαμε (τους συμμάχους ) και τους ζήσαμε να μας χτυπούν φιλικά την πλάτη υποδεικνύοντας μας να πάμε ακόμα και παρά πέρα πίσω για να δεχθεί η Τουρκία να διαπραγματευθεί.

Γιατί αν ήταν έντιμες οι προθέσεις  τους και ειλικρινή τα αισθήματα τους για μια χώρα μέλος της Ε.Ε. όπως η χώρα μας, διαφορετική θα ήταν η μεταχείριση προς την Τουρκία.

Θα της επέβαλλαν κυρώσεις, θα της προκαλούσαν κόστος για τις παράλογες, παράνομες και επιθετικές ενέργειες της. Τίποτα απ’ όλα αυτά.  Τώρα που η Τουρκία αρνείται πεισματικά την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ  επειδή γίνονται διαδηλώσεις στην Στοκχόλμη υπέρ των Κούρδων και η σουηδική κυβέρνηση αρνείται να απελάσει Κούρδους στην Άγκυρα, ο Ερντογάν και το σινάφι του λύσσαξαν. Οι Δυτικοί την απειλούν και την στριμώχνουν   προκειμένου να δεχθεί την διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Ακούστηκαν και φωνές Αμερικανών Γερουσιαστών να της επιβληθούν κυρώσεις εάν  συνεχίσει να εμποδίζει την διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην Σκανδιναβία μέχρι τα ρωσικά σύνορα. Επιχειρούν μια επικίνδυνη λαβίδα κατά της Ρωσίας με την περικύκλωση της από τις εχθρικές δυνάμεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Και  εδώ στην Κύπρο διαφημίζονται υποψήφιοι ως ικανοί να τα βάλουν με τους Τούρκους που ούτε οι ΗΠΑ δεν μπορούν να τιθασεύσουν. Επιχείρησαν  μεν στις 16 του Ιούλη το 2016  ένα πραξικόπημα αλλά δεν τους βγήκε. Το μόνο που πέτυχαν ήταν να σπρώξουν την Τουρκία προς την Μόσχα  η οποία  τώρα το παίζει σε διπλά και τριπλά ταμπλό. 

ΝΑΤΟϊκά σενάρια ερήμην της Κύπρου

Η στάση της Τουρκίας έναντι της Σουηδίας ήταν επόμενο να πυροδοτήσει διάφορα σενάρια φαντασίας  και συνωμοσίας από ΝΑΤΟϊκούς «συμμάχους» όπως της Τουρκίας και της Ελλάδας.

Ο τ. αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας, Τζιχάτ Γιαϊτζί, , «βλέπει»  έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ και ένταξη της Κύπρου και του Ισραήλ στη Συμμαχία, υποστηρίζοντας πως σε μια τέτοια εξέλιξη η Ελλάδα θα προχωρήσει και στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ.

Μιλώντας στο δίκτυο Haber7, ο θεωρητικός της «Γαλάζιας Πατρίδας» είπε τα εξής: 

«Σήμερα δεν μπορούν να επέμβουν άμεσα στην Τουρκία. Αλλά μόλις η Τουρκία απομακρυνθεί από το ΝΑΤΟ, θα εντάξουν Κύπρο και το Ισραήλ στο ΝΑΤΟ. Η «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση» (Σημ.: Όπως αποκαλούν οι Τούρκοι της Κυπριακή Δημοκρατία)  θα ενταχθεί με τον ίδιοτρόπο που έγινε αποδεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα εμφανίζεται ο μοναδικός εκπρόσωπος της Κύπρου» υποστήριξε ο Γιαϊτζί.

Προχωρώντας ακόμη παραπέρα, ο Τούρκος ναύαρχος ε.α., και επικεφαλής του Κέντρου Ναυτικών και Στρατηγικών Σπουδών του ιδιωτικού πανεπιστημίου Μπαχτσεσεχίρ, υποστήριξε πως εφόσον η Κύπρος γίνει μέρος του ΝΑΤΟ, θα τεθεί ζήτημα κατοχής τμήματος χώρας της Συμμαχίας από μια άλλη τρίτη χώρα.«Τότε θα εφαρμοστεί κατά της Τουρκίας, το άρθρο 5, λέγοντάς την ή θα αποχωρήσεις από την Κύπρο ή θα σε εκδιώξουμε εμείς» δήλωσε.

Ο ίδιος επεσήμανε πως πιθανή απομάκρυνση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, θα οδηγήσει την Ελλάδα σε αύξηση των χωρικών της υδάτων στα 12 ν.μ και σε περίπτωση αντίδρασης της Τουρκίας, θα υπάρξει συμμαχική υποστήριξη προς την Αθήνα. «Εάν η Τουρκία απομακρυνθείαπό το ΝΑΤΟ η Ελλάδα μπορεί να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα. Εάν παρέμβει η Τουρκία θα της πουν πως η δράση της είναι παράνομη και πως η Ελλάδα χρησιμοποιεί το νόμιμο δικαίωμά της. Αυτό στο πλαίσιο αλληλεγγύης προς μια νατοϊκή χώρα»,  πρόσθεσε.

Επίσης κάποιοι Ελλαδίτες αναλυτές  ή ε.α.  στρατιωτικοί, βλέπουν λύση του Κυπριακού μόνο με την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ- όπως και ο ηγέτης του ΔΗΣΥ και υποψήφιος πρόεδρος  Αβ.Νεοφύτου.

Αυτά βέβαια είναι σενάρια που στοχεύουν και τα δύο να θεοποιήσουν το ΝΑΤΟ ως την μόνη συμμαχία που μπορεί να λύσει προβλήματα. Βέβαια εάν ερωτηθεί ο απερχόμενος γ.γ. του ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ θα απαντήσει όπως πάντα με τα καλύτερα λόγια για την Τουρκία την οποία και θεωρεί ως τον πιο σημαντικό  εταίρο της βορειοατλαντικής συμμαχίας. Ούτε και οι ΗΠΑ θα ήθελαν την απομάκρυνση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ γι’ αυτό και οι χειρισμοί που κάνουν είναι πως να την εξευμενήσουν και όχι να την τσαντίσουν.

Αποδείχθηκε διαχρονικά πως το ΝΑΤΟ όχι μόνο επιλύει προβλήματα αλλά τα επιδεινώνει. Εδώ και 40  χρόνια βλέπουμε την επιδείνωση των σχέσεων Ελλάδας -Τουρκίας που έφτασαν μέχρι το σημείο σύγκρουσης (όπως η κρίση στα ίμια  )  και το πρόβλημα διαιωνίζεται. Ούτε και η σύνοδος στο Νταβός το 1988 μεταξύ  των τότε πρωθυπουργών Ελλάδας Τουρκίας Ανδρέα Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ έφερε αποτέλεσμα όταν το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Σισμίκ βγήκε στο Αιγαίο για έρευνες και οι δύο χώρες ήταν με το χέρι στην σκανδάλη.

Την Κύπρο δεν την σώζει η ένταξη της στο ΝΑΤΟ ούτε και οι μονόπλευρες συμμαχίες με τις χώρες μέλη του. Αντίθετα κινδυνεύει να εισέλθει σε νέο κύκλο περιπετειών από την στιγμή που τουρκικά άρβυλα πατούν  στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας και κανένας μέχρι σήμερα  «σύμμαχος» τη άσκησε  ουσιαστικές και επώδυνες πιέσεις για την απόσυρση τους.

Αυτά τα ζητήματα και άλλα σημαντικά που αφορούν την οικονομία και το εσωτερικό μέτωπο θα κληθεί ο νέος ένοικος του Προεδρικού μεγάρου από την επομένη του β’ γύρου να αντιμετωπίσει κρατώντας ισορροπίες και μακριά από παγίδες προς όφελος του λαού και του τόπου.

Η Κύπρος πρέπει και μπορεί να παραμείνει ανεξάρτητη και αδέσμευτη τηρώντας μια πολύ-επίπεδη πολιτική,  όπως  ήταν και η πολιτική του αείμνηστου Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Μακριά από στρατιωτικές συμμαχίες που αιματοκύλησαν τον πλανήτη,  της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης.