Του Μάριου Νεοφύτου

Ξεκινούμε με το δεδομένο ότι ο Ανδρέας Μαυρογιάννης θα είναι στο Δεύτερο γύρο των εκλογών μιας και το πολιτικό κόμμα που τον στηρίζει έχει εξαιρετικά σημαντική συσπείρωση. Και ας θεωρήσουμε πλέον ξεκάθαρο ότι οι ελπίδες εκλογής του είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες, μιας και στον δεύτερο γύρο δεν μπορεί να συγκεντρώσει ουσιαστική – ευρύτερη στήριξη από άλλες δυνάμεις ή κόμματα, αφού η αριστερά είναι απομονωμένη και χωρίς πλάνο. 

Τότε τι συμβαίνει; Να δούμε στον δεύτερο γύρο είτε τον Αβέρωφ είτε τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Συνεπώς ο Πρόεδρος μπορεί ενδεχομένως να είναι ένας εκ των δύο. Τι πραγματικά θέλει η κοινωνία; Θέλει να δει τον Αβέρωφ να ηγείται της χώρας; Θέλει το επόμενο πρωί να δει ο Κυπριακός λαός Πρόεδρο τον Αβέρωφ; Κατά την ταπεινή μου γνώμη η κοινωνία αποστρέφεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αν λάβουμε υπόψη τις τελευταίες 40 μετρήσεις και τον σφυγμό που λαμβάνουμε από τον κόσμο. Ο άνθρωπος δεν πληρεί σχεδόν κανένα ποιοτικό χαρακτηριστικό, εκτός από εκείνο της διαχείρισης της οικονομίας και το οποίο πέτυχε με μεγάλη επικοινωνιακή προσπάθεια.

Στην περίπτωση λοιπόν που γίνει το λάθος και φορτωθούμε τον Αβέρωφ Πρόεδρο τα επόμενα 5 χρόνια είτε λόγω αδιαφορίας από μέρους των ψηφοφόρων του Νίκου Χριστοδουλίδη είτε κυρίως λόγω εφησυχασμού, τότε οι ευθύνες του καθενός από εμάς θα ειναι ασήκωτες.

Ο κάθε Δημοκράτης ψηφοφόρος που θέλει κάτι να αλλάξει σε αυτό τον τόπο, θα πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ και να πάει να ψηφίσει Νίκο Χριστοδουλίδη. Δεν μπορεί να υπάρχει δίλημμα σε αυτές τις εκλογές και βεβαίως το γνωρίζουμε όλοι ότι ο Αβέρωφ δεν είναι ο κατάλληλος.