Οι μονόλογοι των υποψηφίων

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Βρισκόμαστε επτά σχεδόν μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές στις οποίες κατέρχονται και διεκδικούν την ψήφο των πολιτών δέκα υποψήφιοι πρόεδροι. Οι ατάκες, οι αντιπαραθέσεις και οι υποσχέσεις πλεονάζουν, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που πρώτα σπεύδουν να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους στον  εξ’ Αμερικής «μπάρμπα Σαμ» μπας και παρεξηγηθούν πως δεν είναι αυτοί που ήταν.

Δεν ακούγεται καμιά κριτική άποψη γιατί η Κύπρος θα έπρεπε να συρθεί υπέρ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας όταν οι χώρες που πρωτοστάτησαν κατά της Ρωσίας  ποτέ δεν ακολούθησαν παρόμοιες πολιτικές εναντίον της Τουρκίας. Όχι μόνο την  αφήνουν στο απυρόβλητο αλλά την εγκωμιάζουν για την στάση της στο ΝΑΤΟ και τον σημαντικό της ρόλο.

Ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ και ηγέτης του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου  εξακολουθεί να διαλαλεί επίμονα πως η Κύπρος πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Δεν έφταναν όλα τα κακά της καθημαγμένης Κύπρου, το ΝΑΤΟ την μάρανε. Σουρεαλιστικές καταστάσεις. Είναι σαν να τρέχει το θύμα στην αγκαλιά του σφαγέα του να του υποβάλει τα σέβη του. Ότι και να λέει ο  υποψήφιος του ΔΗΣΥ και οι υποστηρικτές αυτής της ιδέας (ΠΟΛΙΤΗΣ κ.α.) ο λαός μας δεν ξέχασε τα δεινά που πέρασε από τις ξιφολόγχες του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ. Άλλωστε οι πληγές είναι ακόμα ανοικτές .Ο Πενταδάκτυλος χαραγμένος με το κόκκινο μισοφέγγαρο  της κατοχής. Οι πρόσφυγες αυξήθηκαν σε δεύτερης, και τρίτης γενιάς και πάμε για την τέταρτη. Οι μανάδες των αγνοουμένων φεύγουν από την ζωή χωρίς να μάθουν για την τύχη των αγαπημένων τους . Μόλις την περασμένη Τετάρτη έγινε η εκταφή τεσσάρων ηρώων που δολοφονήθηκαν άγρια και βασανιστικά τον Ιούλη του 1974 από πραξικοπηματίες της ΕΟΚΑ Β’, στη Λεμεσό , επειδή βοήθησαν στην απόδραση του Μακαρίου.

Το παρελθόν σφίγγει σαν τανάλια το παρόν και προοιωνίζει ένα μέλλον  το οποίο χωρίς την αναγκαία κάθαρση και παραδοχή θα συνεχίσει να βγάζει τοξικά παραπούλια .

Η εν πολλαίς αμαρτίαις  Δύση στέλνει δισεκατομμύρια βοήθεια και όπλα στην Ουκρανία αλλά αδιαφορεί για την Κύπρο που μάλλον την θεωρεί ως έκθετο και όχι ισότιμο μέλος της.

Έτσι που καταντήσαμε ποιος θα μας δώσει σημασία αν δεν υψώσουμε επιτέλους φωνή διεκδίκησης; Άλλωστε είναι κοινά παραδεκτό πως κανένας δεν σέβεται όσους εκλιπαρούν και τους γονατισμένους.

Ακούμε τους υποψηφίους προέδρους και τους ακόλουθους τους να διαγκωνίζονται μεταξύ τους και να ανασύρουν από τα χρονοντούλαπα ποιος τι έκανε στο Κραν Μοντανά, λες και ενδιαφέρει τον πολίτη το τότε και όχι το κρίσιμο σήμερα. Οι τραγικές συνέπειες των αποφάσεων που οδήγησαν στην   ακρίβεια, ο προκλητικός αναθεωρητισμός της Τουρκίας , η μέγιστη υποκρισία του επικεφαλής του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, φαίνεται  δεν αποτελούν για τους υποψηφίους μείζονα ζητήματα. Ο κ.Γκουτέρες  ο οποίος  αντί να στηλιτεύσει τον Τούρκο εισβολέα καλεί τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων να συναντώνται πιο τακτικά για επαφές. Να παίζουν δηλαδή το παιγνίδι με τις  «κουμπάρες» για να περνά ο καιρός. Και το ουσιώδες να διαιωνίζεται  σαν γάγγραινα που θα απολήξει στον ακρωτηριασμό.

Δεν γυρίζει η γλώσσα του να αναφερθεί στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε και ότι υπάρχει ένα νόμιμο κράτος (και όχι μια άλλη κοινότητα) μέλος του διεθνούς οργανισμού του οποίου είναι επικεφαλής ο κ. Γκουτέρες.

Επικίνδυνη περιδίνηση

Εδώ και 48 χρόνια το κυπριακό βρίσκεται σε μια επικίνδυνη περιδίνηση και οι πλείστοι των υποψηφίων επιρρίπτουν ευθύνες ο ένας στον άλλο ή στα κόμματα που εκπροσωπούν .Μάλιστα κάποιοι λένε πως θα πρέπει να μελετήσουμε σοβαρά την έκθεση Γκουτέρες υιοθετώντας τις ανεπίτρεπτες ίσες αποστάσεις που ακολουθεί.

Σε λίγες μέρες ο λαός μας θα ανακαλέσει στις μνήμες του τις μαύρες επετείους του προδοτικού πραξικοπήματος και της τούρκικης εισβολής .Θα ακουστούν τα ίδια και απαράλλαχτα που λέχθηκαν πέρσι και πρόπερσι όπως και τα εγκληματικά ανιστόρητα ψεύδη ότι  φταίει ο Μακάριος για την διεθνή συνωμοσία ΝΑΤΟ -ΗΠΑ -CIA  και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Καιρός να θεσμοθετηθούν κανόνες

Από τους υποψηφίους προέδρους ο λαός αναμένει  προτάσεις για σημαντικές τομές στην κυπριακή κοινωνία και όχι λόγια του αέρα για προσωρινή  παρηγοριά.

Το κυπριακό πρέπει να είναι το κυριότερο ζητούμενο και όλοι αντί παραμυθιάσματα να δεσμευτούν  με θέσεις για διεκδικητική πολιτική. Επιτέλους κάποιοι πρέπει να υποδείξουν στον Γ.Γ. του ΟΗΕ ότι η Κυπριακή Δημοκρατία  δεν είναι κοινότητα αλλά αναγνωρισμένο κράτος. Να υπενθυμίσουν ακόμα τα αυτονόητα και αποδεδειγμένα ιστορικά γεγονότα ποιοι δημιούργησαν το κυπριακό πρόβλημα και ανάδειξαν την Τουρκία από εισβολέα σε ισότιμο συνομιλητή για τη λύση του κυπριακού.

Να θεσπιστούν κανόνες που να απαγορεύουν την παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων και όλες τις χυδαιότητες που εμφανίζουν κάποιοι δήθεν ιστορικοί τις ΗΠΑ ως  άμωμες και άσπιλες για την τραγωδία της Κύπρου. Δεν είναι ακόμα αργά να ζητηθεί η προσαγωγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης  του σφαγέα της Κύπρου Χένρι Κίσσιγκερ για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στην Κύπρο.

Ο  υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου στο τελευταίο συνέδριο του ΔΗΣΥ με αφορμή την 46η επέτειο ίδρυσης του κόμματος  παρουσίασε  τους «100 άξονες πολιτικής»  που θα είναι όπως είπε ένα κομμάτι της γέφυρας που μας ενώνει με το μέλλον. Και το μέλλον θα είναι και πάλι δικό μας» είπε.

Ο καθένας βέβαια βλέπει το μέλλον με τις δικές του διόπτρες. Μίλησε για «μια  Κύπρο δίκαιη. Που επιβάλλει τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και το κράτος δικαίου. Για μια χώρα όπου ο κάθε πολίτης αισθάνεται ότι συμπεριλαμβάνεται και απολαμβάνει ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες…». Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ πρόταξε την ανάγκη ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, καθώς επίσης και τα μέτρα οικονομικής στήριξης για αντιμετώπιση της ακρίβειας μέσα από φορολογικές ελαφρύνσεις. Αναφέρθηκε επίσης στα μέτρα στήριξης των προσφύγων και άρση της αδικίας για όσους δεν έχουν λάβει τίτλο ιδιοκτησίας…».

Εάν είναι οι τίτλοι ιδιοκτησίας η άρση της αδικίας και όχι ο ογκόλιθος της κατοχής είναι και αυτό θέμα ιδεολογικής αντίληψης του ήσσονος απέναντι στο μείζον. Όσο για τα ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες μάλλον είναι ο τελευταίος που πιστεύει σε κάτι τέτοιο. Όχι άδικα κάποιοι τον κατηγορούν πως όποια πέτρα και να σηκώσεις είναι από κάτω (!)

Οι φορολογικές ελαφρύνσεις σε τίποτε δεν θα ωφελήσουν. Ούτε την ρημαγμένη οικονομία από τα αλλεπάλληλα πλήγματα στον τουρισμό, ούτε και στην μείωση της φτωχοποίησης των πολιτών.

Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ και οι αδιάφθοροι

Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ , Ανδρέας Μαυρογιάννης ο οποίος περίμενε πρώτα την υποστήριξη του κόμματος και ύστερα να δηλωθεί ως ανεξάρτητος , ετοιμάζει τις προγραμματικές  του θέσεις. Κανένας δεν αμφιβάλλει ότι οι θέσεις αυτές  θα περάσουν από το κόσκινο της ηγετικής ομάδας του ΑΚΕΛ. Αυτό βέβαια είναι θεμιτό από μιας άποψης καθότι σε αυτό τον τόπο το δούναι και λαβείν είναι σύνηθες φαινόμενο. Ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα   κ. Μαυρογιάννης,  γυρολόγος στις κυβερνήσεις τριών προέδρων (Τάσσου, Χριστόφια και Αναστασιάδη ) εμφανίζεται χαμηλών τόνων. Το ίδιο δεν συμβαίνει με τους ακόλουθους του δηλαδή τα ηγετικά στελέχη του ΑΚΕΛ τα οποία στα τηλεοπτικά πάνελ ξεπερνούν ακόμα και τους εαυτούς τους. Λένε πως ο τόπος χρειάζεται ηγέτες που θα πατάξουν την διαφθορά,  σαν να παραδέχονται πως στο κόμμα της πάλαι πότε Αριστεράς  απουσιάζει αυτό το είδος. Διατείνονται ακόμα πως θα συμβάλει στην προώθηση λύσης του Κυπριακού παραβλέποντας τον ογκόλιθο Τουρκία που ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το ΝΑΤΟ ούτε και άλλοι μπορούν να μετακινήσουν. Άλλωστε ο κ. Μαυρογιάννης ως διαπραγματευτής της κυβέρνησης Αναστασιάδη υποστήριξε με σθένος τους χειρισμούς του Προέδρου στο Κραν Μοντανά και είναι μνημειώδης η αντιπαράθεση του με τον τότε Γ.Γ. ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού στον ραδιοφωνικό σταθμό ΑΣΤΡΑ. Τώρα αυτά αποσιωπούνται.

Χωρίς να σπάσεις αυγά δεν φτιάχνεις ομελέτα

Ο ανεξάρτητος υποψήφιος Νίκος Χριστοδουλίδης  αν και βρίσκεται ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά ΔΗΣΥ ΑΚΕΛ και των μειωμένης αποδοχής άλλων υποψηφίων , καταφέρνει προσώρας να κερδίζει μιας ευρείας αποδοχής μέσα στην κοινωνία.

Η υποψηφιότητα του λειτουργεί ως έμβολο σε όλους τους κομματικούς χώρους ακόμα και της Αριστεράς.  Αυτό δεν του το συγχωρεί ο επίσημος ΔΗΣΥ  που προσπαθεί με επιθέσεις και κηρύγματα  να φέρει πίσω στο μαντρί τα απολωλόντα πρόβατα.

Στελέχη του ΔΗΣΥ καλούν προκλητικά τον κ. Χριστοδουλίδη να απαντήσει για τις θέσεις του στο κυπριακό  λες και ξέχασαν τις ομαδικές επιθέσεις Αβ.Νεοφύτου, εφ. ΠΟΛΙΤΗΣ και άλλων,  που τον κατηγορούσαν ως υπεύθυνο για το ναυάγιο των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά.

Οι εκπρόσωποι του κ. Χριστοδουλίδη απαντούν πως ο υποψήφιος τους δεν προτίθεται να μπει στη δίνη των αντιπαραθέσεων.

Ναι αλλά κάποτε σ’ αυτές τις αντιπαραθέσεις πρέπει να δοθούν ξεκάθαρες  απαντήσεις. Για να γνωρίζει ο πολίτης ποιοι και πως θα χειριστούν το κυπριακό.

 Χωρίς να σπάσεις αυγά δεν φτιάχνεις ομελέτα.

Αν τολμούν ο κόσμος θα τους κρίνει

Απ’ όλους τους υποψηφίους ο κόσμος περιμένει προτάσεις ουσίας και όχι επουσιώδη και ανέφικτα .

Τολμά για παράδειγμα ένας από όλους αυτούς να βγει ευθαρσώς και να δηλώσει πως ήταν λάθος οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας; Πως η Κύπρος με όλο το μικρό της ανάστημα θα μπορούσε για δεύτερη φορά  στην ιστορία της (μετά το σχέδιο  Ανάν )  να πει το μεγάλο «όχι» σε όλους αυτούς που εξακολουθούν να μην ακούνε τον βραχνά  της για 48 χρόνια, και να το παίζουν αδιάφοροι με τα παίγνια της Τουρκίας σε βάρος μας;

Ας τολμήσει κάποιος  να πει τις μεγάλες αλήθειες και ο λαός θα τους κρίνει. Οι μονόλογοι πέραν του ότι είναι κουραστικοί δεν αποδίδουν.