*Εφιαλτικές προβλέψεις και σενάρια που δεν θα πρέπει να αγνοηθούν

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Την ώρα που τα πολιτικά κόμματα διαπληκτίζονται με ζητήματα ήσσονος σημασίας και αλληλοσπαράσσονται στον  μικρόκοσμο τους επιχειρώντας να επιβληθούν και να επιβάλουν, κάποιοι εκτός Κύπρου  σχεδιάζουν  τις τύχες και τα μελλούμενα του πλανήτη. ’Αλλοι  προβλέπουν εν είδει αναλύσεων και εφιαλτικών σεναρίων ποιοι λαοί θα αφανιστούν και ποιοι θα αναδειχθούν ως περιφερειακές υπερδυνάμεις σαρώνοντας αδύναμα κράτη και έθνη.

Σήμερα στην ατζέντα της πολιτικής διαμάχης για το κυπριακό είναι αν θα επιλυθεί όπως επιδιώκει η Τουρκία για δύο ξεχωριστά κράτη, ή τα σενάρια   που προωθεί η Βρετανία προτείνοντας    τη χαλαρή ομοσπονδία (συνομοσπονδία στην πραγματικότητα που επίσης παραπέμπει σε δύο κράτη). Η΄ η  λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας   την οποία υιοθετούν και υποστηρίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ με το στανιό. Μια μεγάλη μερίδα ανέντακτων ή και ενταγμένων σε κόμματα πολιτών, υιοθετεί τη λύση του ενιαίου κράτους χωρίς διαχωρισμούς και σύνορα, χωρίς επεμβατικά δικαιώματα, εγγυήσεις και ξένα στρατεύματα.

Όπως ανέδειξε πρόσφατη δημοσκόπηση του ΣΙΓΜΑ τη λύση του ενιαίου κράτους υιοθετεί η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

Βέβαια το ζητούμενο δεν είναι η ονοματολογία αλλά το περιεχόμενο και η μορφή  της λύσης η οποία θα πρέπει να διασφαλίζει ένα πολιτειακό σύστημα     που να κατοχυρώνει ένα  κανονικό κράτος  με  πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε ολόκληρη την επικράτεια χωρίς παρεκκλίσεις,  χωρίς γεωγραφικό και πληθυσμιακό διαχωρισμό στη βάση εθνοτικής και θρησκευτικής προέλευσης και  πλήρη κατοχύρωση των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών.

Αν και το κυπριακό χαρακτηρίζεται δισεπίλυτο και δύσκολο η ουσία του βρίσκεται στην απλότητα και τη λογική που απορρέει από διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις και τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ,  ο οποίος δυστυχώς εσχάτως έχει μετατραπεί σε ένα κουρελόπανο όπου οι μεγάλες  δυνάμεις  αποτυπώνουν  τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα τους.

Στην Κύπρο δυστυχώς οι κομματικοί ηγέτες στην πλειοψηφία τους είναι εθισμένοι  στις αντιπαραθέσεις. Αναλώνουν τις δυνάμεις τους σε αντιπαραγωγικές συζητήσεις, αποφεύγοντας  να επικεντρωθούν στα ουσιώδη  και μείζονος σημασίας ζητήματα. Η   ύπαρξη και η  επιβίωση του λαού μας σε αυτό τον τόπο φαίνεται να μην τους απασχολεί όσο θα έπρεπε.

Αφιονίζονται επειδή  σκίστηκε μια σελίδα από ένα βιβλίο που αφορούσε τον μακελλάρη Κεμάλ Ατατούρκ, τον οποίο ειρήσθω εν παρόδω ο Χίτλερ είχε ως πρότυπο για τις γενοκτονίες που διέπραξε εναντίον των Αρμενίων, των Ελλήνων, Ασσύριων και Κούρδων στην Μικρά Ασία. Θεωρούν  ακόμα ως μείζον θέμα την προστασία της περιλάλητης ελεύθερης έκφρασης για έναν εικαστικό- εκπαιδευτικό ο οποίος  (γούστο και καπέλο του) εμπνεύστηκε  πίνακες με σκυλιά να ουρούν στα πόδια διαφόρων επωνύμων, τον Ιησού Χριστό με τζιν φανέλα της Ομόνοιας, με  κουστούμι και διάφορα άλλα. Η υποκρισία και η υπερβολική  υπερευαισθησία  τους ξεπέρασαν κάθε μέτρο και όριο καθότι την ελευθερία της έκφρασης  την θέλουν για όλους  τους άλλους εκτός στα του οίκου τους. Εκεί η φίμωση και ο αυταρχισμός καλά κρατούν και κρύβονται πίσω από τις πόρτες των λεγόμενων κομματικών συλλογικών οργάνων.

Πάει καιρός που η σοβαρότητα είναι απούσα από τα κομματικά έδρανα. Οι   πολιτικοί μας μετατρέπονται σε καφενόβιους συζητητές, ή κατά την κυπριακή διάλεκτο συμπεριφέρονται ως παναϋρκώτες στα παναϋρκα.

Έτσι η Τουρκία, και οι ξένοι που αφορμές ψάχνουν για να μας υποτιμούν, γελούν με τα χάλια μας .

Στο χέρι όλων η σωτηρία της Κύπρου

Την  ώρα που  οι κομματάρχες και οι ακόλουθοι τους  τσακώνονται σαν τα κοκόρια και δεν έχουν την ελάχιστη πολιτική διορατικότητα να δουν δύο μέτρα μακριά από τη μύτη τους,  κάποιοι κάνουν σχέδια και προβλέπουν τι θα γίνει στο μέλλον και πως θα αφανιστούν κράτη, έθνη και λαοί.

Ένας από τους πιο διάσημους διεθνείς αναλυτές ο  Τζορτζ Φρίντμαν     ιδρυτής της  Stratfor,  αμερικανικής εταιρείας πληροφοριών και γεωπολιτικών αναλύσεων που πολλοί αποκαλούν «σκιώδη CIA»,  στο βιβλίο του “100 Χρόνια Μετά”, προσπαθεί να κάνει προβλέψεις (forecasting) για τον 21ο αιώνα.

Τι υποστηρίζει ο Φρίντμαν

Ο Τζορτζ Φρίντμαν υποστηρίζει στο βιβλίο του πως έως το 2050 η Τουρκία  θα έχει γίνει μια υπερδύναμη στην περιοχή. «Κατά τα τελευταία 100 χρόνια η Τουρκία έχει μια πολύ περίεργη θέση που δεν είχε ποτέ στο παρελθόν, γιατί ήταν η πρώτη που περιβλήθηκε από τους Ευρωπαίους και στη συνέχεια από τους Ρώσους και κατόπιν από τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί φεύγουν, οι Ρώσοι δεν ακολουθούν και οι Βρετανοί είναι απασχολημένοι με άλλα πράγματα. Ξαφνικά η Τουρκία ανοίγει τα φτερά της», είχε αναφέρει συνεχίζοντας: «Η Τουρκία είναι τώρα στην 17η θέση των μεγαλύτερων οικονομιών στον κόσμο. Είναι μεγαλύτερη από τη Σαουδική Αραβία. Έχει στρατό και στρατιωτική ικανότητα που είναι, ίσως, η καλύτερη στην Ευρώπη, εκτός από το Ηνωμένο Βασίλειο. Θα μπορούσε να νικήσει τους Γερμανούς σε ένα απόγευμα, τους Γάλλους σε μια ώρα εάν εμφανισθούν (…) »

Στο βιβλίο περιλαμβάνεται και ένας χάρτης που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις κυρίως στη Ρωσία αξιωματούχοι της οποίας έστειλαν αυστηρά  μηνύματα προς την Άγκυρα και όσους κάνουν σχέδια για τον κατακερματισμό της.

  Στον προκλητικό χάρτη   του Stratfor εμφανίζονται με κόκκινο χρώμα  οι πιο κάτω  χώρες που θα βρεθούν κάτω από την ηγεμονία της Τουρκίας  : Αρμενία, Ελλάδα, Κύπρος, ΗΑΕ, Ομάν, Μπαχρέιν,  Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Αμπχαζία, Λίβανος, Συρία, Υεμένη, Ιράκ, Κουβέιτ, Αίγυπτος, Λιβύη κ.ά. Παράλληλα η «τουρκική σφαίρα επιρροής» περιλαμβάνει επίσης χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και τις περιοχές της νότιας Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, του Κουμπάν, της περιοχής του Ροστόφ και των δημοκρατιών του Βόρειου Καυκάσου.

Ο χάρτης έτυχε ευρείας δημοσιότητας στα τουρκικά ΜΜΕ, με πηχυαίους τίτλους εφόσον στο βιβλίο του   κάνει ιδιαίτερη μνεία στην Τουρκία την οποία αποκαλεί «ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη».

Ο Φρίντμαν σημειώνει στο βιβλίο ότι η Ρωσία περιβάλλεται από κράτη με τα οποία έχει συγκρούσεις και κινδυνεύει πολύ εάν υπάρξει σύγκρουση μαζί τους να κατακερματιστεί. Η Τουρκία και η Πολωνία θα αποκτήσουν μια πολύ ισχυρότερη γεωστρατηγική θέση την επόμενη περίοδο και θα γίνουν περιφερειακοί ηγέτες.
Προβλέπει τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος να συμβεί στην πορεία του 21ου αιώνα. Εξηγεί πού και γιατί θα ξεσπάσουν πόλεμοι (και πώς θα διεξαχθούν), ποια έθνη θα χάσουν και ποια θα κερδίσουν, πού θα συσσωρευθεί η οικονομική και πολιτική δύναμη και πώς οι νέες τεχνολογίες και τα νέα πολιτιστικά ήθη θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ζούμε στον νέο αιώνα.
Ο Πόλεμος Η.Π.Α. και Τζιχάντ, θα τερματιστεί και θα αντικατασταθεί από έναν δεύτερο γύρο ψυχρού πολέμου με την Ρωσία.
Η Κίνα θα βιώσει μια τεράστια εσωτερική κρίση και το Μεξικό θα αναδειχθεί ως μία σημαντική παγκόσμια δύναμη.
«Ένας νέος Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεσπάσει στα μέσα του αιώνα αυτού, ανάμεσα στις Η.Π.Α. και σε έναν απροσδόκητο συνασπισμό χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, της Ευρασίας και της Άπω Ανατολής. Όμως οι στρατοί θα είναι πολύ μικροί αριθμητικά και οι πόλεμοι ολιγοκτόνοι.»

Πιο πριν και με αφορμή το τότε δημοψήφισμα στην Τουρκία για τη συνταγματική αλλαγή που τελικά κατέστησε παντοδύναμο τον Ερντογάν, το 2017, στη νέα εταιρεία προβλέψεων που είχε φτιάξει ο Φρίτμαν φεύγοντας από τη Stratfor, με όνομα Geopolitical Futures μαζί με τον Μάθιου Μπρίζα  πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία, υποστήριξε: «Δεν βλέπω πως η Ρωσία θα καταφέρει να κυριαρχήσει στη Μέση Ανατολή…η Τουρκία στα επόμενα δέκα χρόνια θα είναι μεγάλη περιφερειακή δύναμη».

Η Τουρκία έχει καταφέρει να χτίσει   εδώ και πολλά χρόνια στις ΗΠΑ μια εικόνα ότι είναι ένας «γεωστρατηγικός  μονόδρομος» για τα αμερικανικά συμφέροντα.Ο μύθος για την χρησιμότητά της έγινε πηγή θράσους και  αποσταθεροποίησης ολόκληρης της περιφέρειας  την οποία  θέλει να ηγηθεί.

Τέτοιες απόψεις αποθρασύνουν όλο και περισσότερο την Τουρκία εφόσον και οι Δυτικές χώρες (Ε.Ε.και ΝΑΤΟ) θεωρούν πως πρέπει να κρατήσουν με κάθε κόστος την Τουρκία στους κόλπους τους.

Οι κομματάρχες μας είναι καιρός να σοβαρευτούν και να πάψουν να ασχολούνται με το ποιος ουρεί ποιόν. Να αφουγκραστούν ποιοι απεργάζονται και μεθοδεύουν τη διάλυση της Κύπρου της Ελλάδας και άλλων χωρών  για να μην μας  μετατρέψουν από κράτος σε ένα γεωγραφικό όρο υπό τουρκική ηγεμονία. Όσο εφιαλτικά και αν είναι τέτοια προκλητικά σενάρια και προβλέψεις οι «φύλακες» οφείλουν να επαγρυπνούν.