*Στων κομμάτων την πόρτα όσο θέλει ας βροντά  η αποχή

 *Κατάντημα είναι να πανηγυρίζουν με τα ποσοστά της μειοψηφίας του λαού

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών άφησε μια πικρή γεύση και ένα καταπελτικό μήνυμα προς όλους όσους διεκδίκησαν ψήφους .Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού φάνηκε πλέον ξεκάθαρα πως δεν εμπιστεύεται και δεν ακολουθεί τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων.Εμφανίζεται απογοητευμένη, προδωμένη και εγκαταλειμένη από τις ηγεσίες των κομμάτων οι οποίες   άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο έχουν ευθύνες για τα κακά που ταλανίζουν το λαό.

  ΔΗΣΥ και Αβέρωφ Νεοφύτου

 Η ηγεσία του ΔΗΣΥ  και ο πρόεδρος του κόμματος της κυβερνώσας παράταξης είναι οι μεγάλοι χαμένοι, οσο και αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν.

Επιχειρούν να κρύψουν κάτω από το χαλί την απώλεια του σχεδόν 10% του ποσοστού των ψήφων σε σύγκριση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2014.Το χειρότερο ειναι ότι δηλώνουν και ικανοποιημένοι από πάνω για την πρωτιά.

Η πολεμική που άσκησε ειδικά και συγκεκριμένα εναντίον της υποψηφιότητας του Τ/κ Νιαζί Κιζίλγιουρεκ ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και άλλα ηγετικά στελέχη του ΔΗΣΥ, έφερε στο προσκήνιο την γύμνια της αναξιοπιστίας τους και το πολιτικό αλαλούμ λόγων και έργων.

 Ο κ.Αβέρωφ δεν κατάφερε   να πείσει για τις «δανεικές» ψήφους των τ/κ προς το ΑΚΕΛ καθότι ο ίδιος μπαινοβγαίνει στα κατεχόμενα, δηλώνει υπέρμαχος της ομοσπονδιακής λύσης, καταδέχεται να είναι ο υψηλός προσκεκλημένος ηγετών Τ/κ κομμάτων σε γεύματα και δείπνα μετά συζύγων, ενώ την ίδια ώρα είχε στο ψηφοδέλτιο του κόμματος υποψηφίους των οποίων οι θέσεις και απόψεις δεν διέφεραν καθόλου με το εθνικιστικό ακροδεξιό ΕΛΑΜ.Τζάμπα οι ιαχές και οι φωνασκίες ότι ο ΔΗΣΥ ειναι το αυθεντικό  ευρωπαϊκό κόμμα στην Κύπρο. Οι πασαρέλες και τα κόκκινα χαλιά  που έστησαν για να διαφημιστούν οι Μάνφρεντ Βέμπερ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παράλληλα με την απόφαση να τιμήσουν με το βραβείο «Ειρήνης και Συνεργασίας»  τον πρώην Ελληνα πρωθυπουργό Κ.Σημίτη από το ινστιτούτο Γλαύκος Κληρίδης σύγχυσαν και εκνεύρισαν πολλούς  ψηφοφόρους τους οι οποίοι στο πρόσωπο του τιμωμένου ανακαλούσαν στις μνήμες τους τις αφόρητες πιέσεις της τότε Ελληνικής κυβέρνησης  για την αποδοχή του σχεδίου Ανάν.   

 Οσον αφορά στην κοινωνική πολιτική του ΔΗΣΥ, οι πολίτες πήραν το μήνυμα μεσούσης της προεκλογικής, όταν ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος  κόμπαζε στα παρασκήνια  σε γιατρούς και κλινικάρχες και τους προέτρεπε «να σταθούν στον πούντον» τους και ότι μετά τις ευρωεκλογές, θα ανατρέψει το μονοασφαλιστικό ΓεΣΥ  και θα προωθήσει στη Βουλή το πολυασφαλιστικό.

Τα κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν το λαό από το 2012 ούτε καν αναφέρθηκαν ενώ το ξεπούλημα του Συνεργατισμού στην Ελληνική Τράπεζα και το τίμημα που καλείται ο λαός να πληρώσει ως φορολογικό χαράτσι για την κατάρρευση αυτής της λαϊκής κατάκτησης, δεν λήφθηκαν υπόψιν στο αφήγημα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ ότι επι εποχής τους η οικονομία βρίσκεται σε ανοδική πορεία.

Οι τραγωδίες που εκτυλίσσονται καθημερινά με νοικοκυραίους να χάνουν τα σπίτια τους από τις «κακές τράπεζες» τους άφησαν αδιάφορους.

 Το ΑΚΕΛ και το «δικοινοτικό» ψηφοδέλτιο

 Η ηγεσία του ΑΚΕΛ  και ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του κόμματος πανηγύριζαν την Κυριακή  για το αποτέλεσμα των εκλογών λέγοντας πως το κόμμα βρίσκεται σε ανοδική πορεία .Την ίδια ώρα ο διαγκωνιζόμενος για την ηγεσία του κόμματος Στέφανος Στεφάνου προέβαινε σε αναλύσεις έμπλεος ικανοποίησης επειδή το ΑΚΕΛ πέτυχε τους στόχους του που ήταν η εκλογή δύο ευρωβουλευτών και η αύξηση των ποσοστών του παίρνοντας το 27,45% των ψήφων.To ίδιο  ικανοποιημένος εμφανίστηκε και ο Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Α.Κυπριανού την νύκτα της Κυριακής, προτρέχοντας μάλιστα να προεξοφλήσει πως στις επόμενες εκλογές το ΑΚΕΛ θα είναι πρώτο κόμμα.

Και βγήκαν όλοι νικητές

Για όσους αρνούνται να δουν τις πραγματικότητες.Για  για όσους δεν μπαίνουν στον κόπο να αναλύσουν τα ποσοστά των κομμάτων και του μεγάλου νικητή της αποχής που σκαρφάλωσε στον διψήφιο αριθμό του 55.01% (του μεγαλύτερου ποσοστού αποχής απ’όλες τις χώρες της Ευρώπης) και πιστεύουν στο αφήγημα  των φερόμενων νικητών Αβέρωφ, Αντρου, Νικόλα, Σιζόπουλου  και άλλων, τότε τα φαινόμενα είναι πολύ πιο σοβαρά απ’ ότι φαίνονται.

Αγνοούν και προσπερνούν  την συντριπτική πλειοψηφία του λαού αποδίδοντας την αποχή σε λόγους που καθησυχάζουν μόνο τους ίδιους.

 Πώς μπορεί να βρίσκεται σε ανοδική  πορεία το ΑΚΕΛ όταν πήρε το 27,45% του 44,99% του εκλογικού σώματος.Το υπόλοιπο 55,01% πως το υπολογίζουν;Ως  ανύπαρκτο και το ρίχνουν στον Καιάδα;Είναι πολλές  χιλιάδες Αριστεροί που βρίσκονται σε αυτό το  ποσοστό αλλά λόγω της δεξιόστροφης πολιτικής και μετακίνησης του ΑΚΕΛ που θυμίζει περισσοτερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα παρά Αριστερό-Κομμουνιστικό, απέχουν για λόγους ταξικής συνείδησης και όχι μόνο.   

 Το μόνο θετικό για το  ΑΚΕΛ σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση είναι ότι έστειλε ένα πολύ ηχηρό  μήνυμα σε Κύπρο και Ευρώπη πως επιδιώκει λύση και πως υπολογίζει τους τ/κ ως αναπόσπαστο μέρος του κυπριακού πληθυσμού.

Γιατί οι τ/κ είναι τμήμα αδιαίρετο του κυπριακού λαού και είναι άθλος το γεγονός ‘οτι κάτω από τις αφόρητες καταπιεστικές συνθήκες του κατοχικού στρατού ένα μεγάλο ποσοστό τ/κ κατόρθωσε να πάει στις κάλπες και να ψηφίσει. Τα περι «δανεικών» ψήφων  ζήμιωσαν την κυβερνητική παράταξη και όχι το ΑΚΕΛ.

Το αρνητικό στην προκειμένη περιπτωση είναι οτι η ηγεσία του ΑΚΕΛ επέλεξε έναν δεξιό τ/κ ο οποίος στο παρελθόν δεν είχε και σε πολύ μεγάλη υπόληψη το ΑΚΕΛ και είναι γνωστά  σε μερικούς κάποια υποτιμητικά σχόλια του εναντίον της ηγεσίας του.Το ψηφοδέλτιο  του ΑΚΕΛ δεν ήταν δικοινοτικό όπως διαφήμιζε προεκλογικά ο Α.Κυπριανού αλλά ένα ψηφοδελτιο ευκαιρίας και προφανώς για να αναχαιτισθούν τ/κ  να ψηφίσουν Σενέρ Λεβέντ.

 Οπως και να έχει ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ  είναι ένας Κύπριος πολίτης  και το μήνυμα που στάληκε με την εκλογή του είναι πολύ θετικό.Παράλληλα δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για συνέχιση και περαιτέρω  συνεργασία  Ε/κ και Τ/κ.

Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε όσους πολέμισαν την υποψηφιότητα του, η Κύπρος είναι κοινή πατρίδα ολων μας.  

  Η δύναμη του Κέντρου που δεν ξεπερνά το 14%

Για μεγάλη εκλογική νίκη του ΔΗΚΟ στις Ευρωεκλογές και   σημαντική αύξηση του ποσοστού του σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014, μίλησε και ο πρόεδρος του Νικόλας Παπαδόπουλος μιλώντας και για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κέντρου.

 Είπε ακόμα πως οι  χιλιάδες που  ψήφισαν το Δημοκρατικό Κόμμα επιβεβαίωσαν ότι το ΔΗΚΟ παραμένει  η μεγάλη, κεντρώα, ευρωπαϊκή δύναμη διεκδίκησης της χώρας.

Πως είναι δυνατό ένα κομμα που δεν ξεπερνά  το 14% να είναι και πρωταγωνιστική δύναμη όταν έχει απέναντι του την τεράστια αποχή και το σχεδόν 4%  της ΔΗΠΑ  που στην πλειοψηφία της αποτελείται από πρώην στελέχη του κόμματος  που διαγράφηκαν με συνοπτικές διαδικασίες ή και νέους οπαδούς που  δεν συμφωνούν με την πολιτική του ΔΗΚΟ στο κυπριακό και την οικονομία.

Και η ΕΔΕΚ πανηγύρισε  με τους «δανεικούς»

Η ηγεσία της ΕΔΕΚ  πανηγύρισε  για την επανεκλογή ευρωβουλευτή αλλά ούτε και αυτή φαίνεται να συνειδητοποιεί πως όσοι έτρεξαν να στηρίξουν τους υποψηφίους της ήταν πρώτα και κύρια για να  εμποδίσουν το ΕΛΑΜ να στείλει εκπρόσωπο του στο ευρωκοινοβούλιο.Προεκλογικά ακούγαμε όλο και περισσότερους αριστερούς και προοδευτικούς ανθρώπους να δηλώνουν πως θα ψηφίσουν ΕΔΕΚ για να μην περάσει το ΕΛΑΜ.Και όλοι αυτοί δεν πήραν καθοδήγηση από κανέναν όπως αφήνεται να νοηθεί περι συνειδητής πριμοδότησης.

Υπάρχει ελπίδα για το Γιασεμί

Το μεγάλο λάθος για το κίνημα «Γιασεμί» ήταν η μοναχική πορεία που επέλεξε να κατέλθει αυτόνομο με υποψηφίους μόνο Τ/κ.Αυτό βοήθησε το ΑΚΕΛ να ανακέψει την τράπουλα και να βγάλει ως άσσο από το μανίκι του τον Νιαζί διοχετεύοντας τους τ/κ ψήφους στο κόμμα.   Αν επιτυγχάνετο η συνεργασία με τους Οικολόγους και τη Συμμαχία Πολιτών ή με άλλα ε/κ σχήματα η επιτυχία θα ήταν δεδομένη.Το γεγονός ότι συγκέντρωσαν γύρω στους 4000 ψήφους από Ε/κ και 901 μόνο ψήφους από τους τ/κ  δειχνει πως υπάρχει ελπίδα  για μελλοντικές κοινές πορείες Ε/Κ και Τ/κ πάνω σε μόνιμη βαση και όχι ευκαιριακή.

 Το μεγάλο στοίχημα η αποχή

Ολοι λένε ότι πρέπει να τους  προβληματίσει η αποχή.Στο βάθος όμως βολεύονται με τα ποσοστά της μειοψηφίας. Γιατί πως να δικαιολογήσουν ότι πέραν των 352.000 ψηφοφόρων τους αγνόησε; Αν υπολογισθούν τα λευκά, τα άκυρα και οι 100.000 που συνειδητά δεν γράφονται στους εκλογικούς καταλόγους η αδιαφορία των πολιτών μπορεί να φτάσει στο 60%.Ενα τρομακτικό ποσοστό που όχι μόνο εκλέγει Πρόεδρο αλλά μπορεί να σαρώσει  και την πλειοψηφία στην Βουλή.