Ρωσία-ΗΠΑ:Ένα σύστημα, δύο κόσμοι

Του Πέτρου Μ. Πέτρου

Την ώρα που μια πολυμελής ρωσική αντιπροσωπεία επισκεπτόταν το Ιράν και λάμβανε μέρος σε μια μεγάλη έκθεση ρωσικών προϊόντων στην Τεχεράνη, η οποία περιελάμβανε από πολιτικά αεροπλάνα Σουχόϊ σουπερτζέτ, βαρέα μηχανήματα, βαγόνια, ελικόπτερα, εξοπλισμούς αεροδρομίων και πολλά άλλα, ο Ινδός πρωθυπουργός, στενός φίλος του Πούτιν από το 2001, περάτωνε επίσκεψή του στη Μόσχα με συμφωνία να τρέξει άφθονο ρωσικό πετρέλαιο στην Ινδία και να προωθήσουν πολλά άλλα έργα και πρωτοβουλίες πολλών εκατομμυρίων για την ανάπτυξη των εξαιρετικών τους σχέσεων.

Δεν πέρασε πολύς καιρός από την ώρα που η «παρορμητική» Ευρώπη γύριζε την πλάτη στα ενεργειακά ζητήματα με τη Ρωσία, με αφορμή το Ουκρανικό και υπό τα κελεύσματα των αμερικανών, όταν ο Πούτιν και οι επιτελείς του, αμέσως μετά έκλειναν συμφωνία για φυσικό αέριο προς την Κίνα ύψους €400 δις.

Η σύγχρονη Ρωσία, με άπιαστες κινήσεις, κυριολεκτικά «δεν παίζεται», δεν στριμώχνεται με τίποτα. Κινείται ταχέως με πολύ άνεση, σεβασμό και εκτίμηση προς όλους τους εταίρους και συνεργάτες της, ακόμα και με αυτούς που την χωρίζουν μεγάλα χάσματα (ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ισραήλ κ.α.). Κτίζει σχέσεις που αντέχουν στο χρόνο και που μια μέρα μπορούν να της αποδώσουν θετικά, αφού δεν έχει μπλέξει το όνομα και τη δράση της σε συνομωσίες ή πραξικοπήματα, σε υποδαύλιση συγκρούσεων και διενέξεων, σε επεκτατισμούς ή αδικίες και ληστρικές συμπεριφορές.

Είναι πολλές οι φορές που ο ίδιος ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία δεν έχει βλέψεις εναντίον οποιουδήποτε, δεν επιθυμεί τη διάλυση ή κατάλυση άλλων κρατών, ακόμα και ότι δεν έχει ανάγκη άλλων στρατιωτικών βάσεων για να υπερασπιστεί τον εαυτό της γιατί αυτό μπορεί να το κάνει και από πολύ μακριά, όπως έδειξε με τις πρόσφατες στρατιωτικές δυνατότητές της από αέρος, ξηράς και θαλάσσης και δια του αεροδιαστήματος. Είμαστε πλούσια χώρα, έχουμε από όλα, είπε ο Πούτιν, υπονοώντας σαφώς ότι δεν έχει βλέψεις σε άλλες χώρες για πλουτοπαραγωγικούς πόρους ή φτηνό εργατικό δυναμικό.

Οι σημερινές εξαγωγές της Ρωσίας προς το Ιράν μόλις που φτάνουν το ένα δις και αναμένεται ότι στην επόμενη πενταετία αυτές θα φτάσουν τα 5 δις, αν όχι περισσότερα. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι όπου νάναι θα αποπαγοποιηθούν 120 περίπου Ιρανικά δις σε τράπεζες των ΗΠΑ και αλλού και ότι θα αρχίσει και η ροή Ιρανικού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές, το Ιράν θα ελκύσει πολλούς ξένους επενδυτές, φίλους και άσπονδους εχθρούς, αφού καθίσταται πόλος χρήματος και ανάπτυξης, σε ένα κόσμο σμπαραλιασμένο από πολεμικές διαμάχες, ανεργία και πρόσφυγες. Κύρια καθίσταται ο στρατηγικός άξονας στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας, Ασίας (Κίνας), και Μέσης Ανατολής και εκτοπίζει την Τουρκία που για πολλά χρόνια φλέρταρε αυτό τον ρόλο, ιδιαίτερα μέσα στον Μουσουλμανικό κόσμο.

«Ακόμα και στα χρόνια των κυρώσεων και του αποκλεισμού, το Ιράν αναπτύχθηκε τόσο πολύ που πολλοί εκτιμούν ότι είναι πλέον η 18^η παγκόσμια οικονομία και ότι εκτοπίζει την Ταϊβάν και Αυστραλία. Οι κυρώσεις και ο αποκλεισμός το ανάγκασαν να αναπτύξει το δικό του επιστημονικό δυναμικό και ερευνητικά κέντρα. Η προσπάθεια αυτή το οδήγησε να καταστεί η μεγαλύτερη επιστημονική και τεχνική δύναμη του ισλαμικού κόσμου. Λέγεται ότι ο αριθμός των ιρανικών επιστημονικών δημοσιεύσεων, από 736 το 1996, αυξήθηκε σε 13.238 το 2008, στοιχεία που αποτυπώνουν την εκπληκτική επιστημονική ανάπτυξη που έχει επιτευχθεί από το Ιράν, υψηλότερη από οποιαδήποτε άλλη μουσουλμανική χώρα»*.

Όλα δείχνουν ότι η Ρωσική πολιτική κερδίζει όχι μόνο την «παρτίδα» στην περιοχή, αλλά σε πολλά μέρη του κόσμου, γιατί ακριβώς την κάνει να ξεχωρίζει μια μεγάλη ειδοποιός διαφορά από τον άλλο ισχυρό παίχτη, τις ΗΠΑ. Ναι μεν Ρωσία και ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν ένα σύστημα, με δύο όμως διαφορετικούς κόσμους, όπως τους γνωρίζουμε τα τελευταία 25 χρόνια.

*El Economista.es, «Cuarenta empresas españolas buscan negocio en la apertura de Irán», 5/9/2015