Η κυρίαρχη ΑΟΖ σε περιπέτεια

 

Του Νίκου Κατσουρίδη

images-2 copyΓια τη συντριπτική πλειοψηφία των κυπρίων αναμφίβολα δεν συνιστά έκπληξη  η δήλωση του Άγγλου  Υφυπουργού Ευρώπης σερ Αλαν Ντάνκαν, περι αμφισβητούμενης κυριαρχίας της Κυπριακής ΑΟΖ.  Ενέχει όμως ιδιαίτερη σημασία γιατί ο εν λόγω αξιωματούχος έχει το απάνω χέρι στο κυπριακό εκ μέρους της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου.  Της κυβέρνησης του Brexit, άρα της κυβέρνησης που προφανώς ποσώς δεν νοιάζεται από τη στάση των πρώην εταίρων στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.  Η δήλωση του καταδεικνύει την πάγια, τη διαχρονική διχοτομική αγγλική πολιτική στο κυπριακό.   Την προσφιλέστατη, για την παλαι πότε Βρετανική Αυτοκρατορία, πολιτική του «διαίρει και βασίλευε».

Η δήλωση αυτή είναι άκρως εκνευριστική γιατί προέρχεται από τη κυβέρνηση μιας χώρας η οποία διατηρεί στρατιωτικές βάσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία, και αναιδώς παραλείπει να τηρεί τις υποχρεώσεις της οι οποίες προκύπτουν από τις συμφωνίες για εγκατάσταση τους.  Συμφωνίες βέβαια οι οποίες επεβλήθηκαν στον κυπριακό λαό και αποτελούν αποικιοκρατικό κατάλοιπο.  Σύμβολο ενός αποβιώσαντος θεσμού και αναχρονισμό πρώτου βαθμού, ιδιαίτερα για χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης.  Από μια χώρα που είναι εγγυήτρια της Ανεξαρτησίας, Εδαφικής Ακεραιότητας και Κυριαρχίας, τρόμαρα της, της Κυπριακής Δημοκρατιας.

Τα πιο πάνω βέβαια είναι δευτερευόντως ανησυχητικά.  Πρωτεύοντος ανησυχητικό και επικίνδυνο είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και ειδικά το κατεστημένο του Φορρέϊν  Οφις, έχει την πρωτοκαθεδρία στους περι το κυπριακό χειρισμούς τόσον στο επίπεδο του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης όσον και στο τρίγωνο των Εγγυητριών Δυνάμεων.

Αυτή η πρωτοκαθεδρία οδήγησε στο γεγονός ότι οι Άγγλοι είναι οι βασικοί εμπνευστές των κατά καιρούς παραχθέντων σκέψεων, ιδεών και σχεδίων στο κυπριακό. Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό όλων αυτών των επεξεργασιών;  Η εκ των προτέρων γνώση των σχεδιαστών, του γεγονότος ότι οι ε/κ δεν θα μπορούσε να τα αποδεχτούν. Γιατί δεν ήταν λειτουργικά και βιώσιμα και δεν παρείχαν ασφάλεια.  Ασφάλεια για τη φυσική ύπαρξη των ε/κ αλλά και ασφάλεια εφαρμογής των σχεδίων. Επιπρόσθετα ήσαν σαφώς άδικα και αντιδημοκρατικά.  Αρα γνώριζαν, ως οι αρχιτέκτονες αυτών των προτάσεων, ότι θα απερρίπτοντο από τους ε/κ οι οποίοι θα βαραίνονταν ακριβώς με την απόρριψη τους.  Ουσιαστικά κάθε φορά σχεδιάζει ένα εκβιαστικό δίλημμα για τους ε/κ. Ποιο;  Το εξής:  ‘ Η αποδέχεστε προτάσεις οι οποίες είναι άδικες, αντιδημοκρατικές, ανεφάρμοστες και ανασφαλείς ή θα σας βαραίνει το κόστος της απόρριψης.  Οπόταν κάθε επόμενη πρόταση θα είναι χειρότερη για εσάς που φέρετε την  ευθύνη της μη αποδοχής της προηγούμενης.  Το τέλειο δίλημμα, ο τέλειος εκβιασμός.  Και φυσικά κάθε φορά, την αγγλική αποικιοκρατική και διχοτομική αντίληψη, βρίσκονταν και σήμερα ακόμη βρίσκονται, τα αγγλοτρόπα ντόπια ηχεία, να την υπερασπιστούν και προβάλουν.  Γιατί αποκαλώ διχοτομική αυτή την προσέγγιση; Διότι γνωρίζοντας ότι οι προτάσεις τους θα απορριφθούν, οδηγείται η υπόθεση της Κύπρου, στη στασιμότητα και άρα το defactoδιχοτομικό statusquoπαραμένει αναλλοίωτο με τον ορατό πλέον κίνδυνο μονιμοποίησης και νομιμοποίησης.  Τι εξασφαλίζει με αυτό τον τρόπο το Ηνωμένο Βασίλειο;  Μα φυσικά τη διαιώνιση της παραμονής των βάσεων του στην Κύπρο, οι οποίες του διασφαλίζουν άλλα οφέλη στον ενδοοικογενειακό ανταγωνισμό των Νατοϊκών και Δυτικών Κρατών.

Φυσικά διχοτομική υπήρξε η αγγλική πολιτική ανέκαθεν.  Από την ώρα που αγόρασαν το νησί από την Μεγάλη Πύλη και πάτησαν την μπότα τους στην Κύπρο.  Απ΄ αυτό και μόνο το γεγονός έπρεπε να διδαχθούν πολλοί και ειδικά όσοι πολιτεύονται. Δυστυχώς δεν διδάχθηκαν.  Αλλοι γιατί δεν θέλησαν.  Είναι αυτοί οι οποίοι απαξιώνουν σταθερά και μόνιμα την όποια προσπάθεια εξεύρεσης μιας λύσης αρχών.  Δηλαδή στηριγμένης στις βασικές αρχές του Ο.Η.Ε  και το Διεθνές Δίκαιο, τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, τις αποφάσεις των δύο οργανισμών (ΟΗΕ και Ευρωπαϊκή ΄Ενωση), την διασφάλιση ενός κοινού κράτους με τους τ/κ συμπατριώτες μας αλλά ενός κανονικού/φυσιολογικού κράτους. Ενός ομοσπονδιακού μεν κράτους αλλά Κράτος ενός Λαού, μιας Χώρας, μια  νομικής οντότητας.

Αυτές τις όσον ποτέ άλλοτε οριακές ώρες για την Κύπρο και την υπόθεση του Λαού μας είναι άκρως ανησυχητική η δήλωση Ντάνκαν γιατί έρχεται να προστεθεί στην ανάλογη δήλωση των Η.Π.Α  για την Κυπριακή ΑΟΖ.  Και οι δύο μαζί θέτουν σε περιπέτεια την κυριαρχία της ΑΟΖ μας.  Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο κόπο και γνώση για να αντιληφθεί ο καθένας ότι οι παρόμοιες δηλώσεις ΗΠΑ και Ηνωμένου Βασιλείου αυτή τη στιγμή δεν έγιναν τυχαία.  Έχουν στόχο που αφορά, κατά τη γνώμη μου, τόσον το κυπριακό, όσον και το εξέχων ζήτημα των υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ αλλά και το μελλοντικό ρόλο της Τουρκίας και στα δύο.  Καθώς επίσης και τον ευρύτερο ρόλο της Τουρκίας και στο ενεργειακό γίγνεσθαι της ανατολικής Μεσογείου και τον γεωπολιτικό της ρόλο στην περιοχή και την Μέση Ανατολή.  Είναι και μέρος της συνειδητής τους προσπάθειας να επαναφέρουν πλήρως την Τουρκία του Ερντογάν στο Δυτικό μαντρί.  Να σταματήσουν τις ενέργειες της με τη Ρωσία και άλλες χώρες, όπως π.χ. το Ιράν.