Δικός τους ο κατήφορος

Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

????????????????????????????????????

Προ των πυλών το γεωτρύπανο της Τουρκίας «Πορθητής» ανοικτά του Ακάμα, ενώ σύμφωνα με τον Τούρκο ΥΠΕΞ αναμένεται να στείλουν και δεύτερο στην Κυπριακή ΑΟΖ. Και εμείς;

Αμνοί και ερίφια μαντρισμένα, ή  ελευθέρας βοσκής,  στο ίδιο έργο θεατές, παρακολουθούμε τους πρωταγωνιστές της πόλωσης με γρονθοκοπήματα πάνω και κάτω από τη μέση.

ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ εκδίδουν «πολεμικά» ανακοινωθέντα και προβαίνουν σε δηλώσεις που θυμίζουν εμβατήρια. Οχι ενάντια στον Τούρκο διεθνή παραβάτη, που για τρίτη φορά (και όχι δεύτερη όπως είπε ο Πρόεδρος),  εισβάλλει καταπατώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.Τσακώνονται τι δεν έκανε το ένα κόμμα  και τι παράλειψε το άλλο.

Αβέρωφ Νεοφύτου-Αντρο  Κυπριανου πόσο κουράστηκε η ψυχή μας να σας ακούει .Αβάστακτη η αμετροέπεια, η κομματική σας αλαζονεία, ο εφήμερος φόβος σας πως να ξεπεράσει ο ένας τον άλλο σε ψήφους.Αλλά φευ, η Τουρκία τρίβει τα χέρια της .Την βολεύει αυτή η διαμάχη, καθότι λαός διχασμένος πάντα ηττημένος και πάντα προδομένος.

Ντουγρού στην κατηφόρα

«Δεν θα σας ακολουθήσουμε στον κατήφορο σας», λέει ο ένας, για να απαντήσει στο ίδιο θυμωμένο ύφος και ο άλλος.Δεν αντιλαμβάνονται όμως πως ντουγρού στην κατηφορα τη μεγάλη,  πάνε και οι δύο μαζί.Δυστυχώς συμπαρασύρουν μαζί τους τις όποιες ελπίδες υπάρχουν για να δει αυτός ο καθημαγμένος τόπος μια πολιτική ηγεσία που θα σταθεί αντάξια, χωρίς παρωπίδες, σκοπιμότητες και καιροσκοπισμούς, στος ύψος των  περιστάσεων για   να αντιμετωπίσει μονιασμένος τις ξένες επιβουλές.

Διχαστικός όσο ποτέ ο ηγέτης του ΔΗΣΥ.Τον ακολουθεί με διαφορά στήθους και ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ ο οποίος έμαθε ένα τροπάρι και το επαναλαμβάνει φορτικά, κουραστικά και ανελέητα.

«Η χώρα μας δέχεται εχθρική επίθεση», λέει με ύφος στραηλάτη ο Αβ.Νεοφύτου, ο οποίος θυμάται την ενότητα μόνο όταν τον συμφέρει, ιδιαίτερα όταν βλέπει τα ποσοστά του κόμματος του να κατρακυλούν ….

Η επόμενη φράση του όμως στάζει διχόνοια.Κατηγορεί το ΑΚΕΛ για αλίευση κομματικών ψήφων και ακολουθεί τροχάδιν την πορεία της πόλωσης μπας και καταφέρει να μαντρίσει περισσότερους συναγερμικούς που φλερτάρουν με το ΕΛΑΜ.

«Καθρέφτης σου είμαι εαυτέ μου και σου μοιαζω…»Καθότι κάποιοι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ΔΗΣΥ αλλά και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος , δεν διαφέρουν και πολύ από την ρητορική των ΕΛΑΜίτικων στελεχών της Κυπριακής εκδοχής της «Χρυσής  Αυγής».

Από την άλλη η ηγεσία του ΑΚΕΛ ερωτά «τι έκαναν οι κυβερνώντες για να αποτρέψουν   τις παράνομες πλην όμως προβλέψιμες ενέργειες της Τουρκίας»

Σάμπως και θα μπορούσε το ΑΚΕΛ αν βρίσκονταν στην εξουσία να τιθασεύσει το επεκτατικό τέρας. Φαίνεται έβαλαν βουλοκέρι στ’ αυτιά και αρνούνται να ακούσουν τις ιαχές και τους πολεμικούς αμανέδες του φασίστα Ερντογάν.

Κατηγορούν το ΔΗΣΥ για πολιτικό παραλήρημα ενώ και οι ίδιοι βρίσκονται σ’ ένα παράλληλο παραλήρημα πόλωσης.

Οι ΗΠΑ αλλού κοιτάζουν και ο ΟΗΕ …κτενίζεται

Οι ΗΠΑ που τόσο επένδυσαν οι όπου Κύπρου φιλοαμερικάνοι σε ΔΗΣΥ, κυβέρνηση και όχι μόνο, τώρα που μπήκαμε στα δύσκολα τους δείχνουμε το φεγγάρι και αυτοί μετράνε τ’άστρα.

Ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία μίλησε για «ΑΟΖ που διεκδικεί η Κυπριακή Δημοκρατία» ψελλίζοντας τα γνωστά.Η δε Γραμματεία του ΟΗΕ τηρεί τις γνωστές ίσες αποστάσεις.

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ η οποία σχεδόν καθημερινά μας κοπανά τις αντικειμενικές εκθέσεις του Γ.Γ. του ΟΗΕ, για τον Κραν Μοντάνα που έληξε άδοξα και δεν έπρεπε, επιμένοντας να συνεχίσουμε απο εκεί που μείναμε…ερμηνεύει όπως θέλει τις θέσεις του επικεφαλής του ΟΗΕ.Ούτε ακούει τις «κανονιές» του Ερντογάν ο οποίος επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του δικτάτορα επέβαλε την ακύρωση των εκλογών στην Κωνσταντινούπολη επειδή ηττήθηκε ο εκλεκτός του ΑΚΡ πρώην πρωθυπουργός Γιλντιρίμ.Καθημερινά απειλεί την Κύπρο ο τούρκος Πρόεδρος και του κρατεί σεγόντο ο Τσαβούσογλου ο οποίος  όπως παραδέχθηκε πριν λίγο καιρό, είναι φίλος του Αβέρωφ, του Αναστασιάδη και του Αντρου.Ο τελευταίος μάλιστα είχε ξανά συνάντηση πριν μερικούς μήνες μαζί του τάχα μου  για να «ακούσει τις προθέσεις του», ενω είδαμε και   στιγμιότυπα όταν φιλοξενήθηκε για δείπνο στο σπίτι του Τούρκου ΥΠΕΞ .

Ο κ. Γκουτέρες λοιπόν ο οποίος θα’ πρεπε να είνα ιο θεματοφύλακας του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και να πάρει ξεκάθαρη θέση σε ένα θέμα που αφορά την παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους μέλους των Ηνωμένων Εθνών και την καταστρατήγηση της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία έγινε με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών, περι άλλα τυρβάζει.

Οσο για την δήλωση της   Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Φεντερίκα Μογκερίνι ότι η Ε.Ε. καλεί την Τουρκία να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο …, επιβεβαιώνουν πως  θα παραμείνουν στις διακηρύξεις.

«Φτερό στον άνεμο» και οι φωνές που ακούγονται για λήψη κυρώσεων οικονομικών και άλλων κατά της Τουρκίας ή όσων ξένων εταιρειών την βοηθούν με το γεωτρύπανο.

Απλά γιατί απουσιάζει η μεγάλη εικόνα, από το οπτικό πεδίο όσων ζητούν κάτι τετοιο.

Η μεγάλη εικόνα είναι αυτή που βλέπουμε εδώ και χρόνια.  Ε.Ε. και ΗΠΑ δεν θέλουν να στριμώξουν άλλο την Τουρκία την οποία θεωρούν στρατηγικό εταίρο τους, ισχυρό παίκτη και σύμμαχο τους στο ΝΑΤΟ.Δεν είναι τυχαία που ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ βρέθηκε πριν μερικές μέρες στην Τουρκία καθ’υπόδειξην ασφαλώς του Αμερικανικού Πενταγώνου.Ούτε και στην τύχη προγραμματίζεται  εντός Ιουνίου η συνάντηση Τραμπ –Ερντογάν.

Το τριπολο Ε.Ε.-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ επιβάλλει κυρώσεις   μόνο στη Ρωσία , στο Ιράν, στη Βενεζουέλα υποστηρίζοντας μάλιστα τους πραξικοπηματίες του Καράκας.Εναντίον της Τουρκίας μέχρι ενός σημείου προχωρούν χωρίς να παραβούν τα όρια των συμφερόντων τους.

Οσο γι’ αυτούς που λένε πως οι τουρκικές παραβιάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι παραβιάσεις και εναντίον της ΑΟΖ της Ε.Ε. καθότι οι χώρες μέλη δεν έχουν σύνορα μεταξύ τους, είναι παραμύθια που εκτρέφουν αφελείς.

Η μεγάλη εικόνα

H κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι άκρως επικίνδυνη. Η παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ, και οι απειλές της   τουρκικής κυβέρνησης για την Κύπρο και το Αιγαίο είναι το ένα κομμάτι του πάζλ.Ακολουθούν τα άλλα, όπως η όξυνση και η κλιμάκωση της εγκληματικής επιθετικότητας του Ισραήλ στην Παλαιστίνη  με  τους βομβαρδισμούς  στη Γάζα.Τα παζάρια  για το μέλλον της Συρίας, η  έκρυθμη κατάσταση στη Λιβύη και σε άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής  και της Β. Αφρικής.

Οι πανηγυρισμοί σε Κύπρο και Ελλάδα, γύρω από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, έκρυψαν τη μεγάλη εικόνα  της έντασης και όξυνσης των ανταγωνισμών της αυτοκρατορίας του χρήματος και των ενεργειακών μεγαθηρίων, που συγκρούονται κι οδηγούν σε επεμβάσεις και πολέμους για το ποιός θα ελέγχει τους ενεργειακούς πόρους.

Τα γεγονότα αποδεικνύουν ακόμα πόσο επικίνδυνος είναι ο μύθος που καλλιέργησαν τον τελευταίο καιρό οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδα όπως και τα προσκείμενα κόμματα τους,πως δήθεν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, οι «τριμερείς συμμαχίες» στην περιοχή, θα βάλουν φρένο στην τούρκικη επιθετικότητα.

Ακόμα δεν στέγνωσε το μελάνι από τους πανηγυρισμούς για το κατάπτυστο νομοσχέδιο των γερουσιαστών   Μενέντεζ-Ρούμπιο, που κατατέθηκε στο αμερικάνικο Κογκρέσο, πως δήθεν θα θέσει τέρμα στις αξιώσεις της Τουρκίας. Όπως, επίσης αναλώσιμες είναι και οι δηλώσεις της ΕΕ και των διάφορων θεσμών της για αλληλεγγύη  και στήριξη.

Ο  Πρόεδρος ζήτησε από τα Ην.Εθνη την Ε.Ε. και τα μεγάλα κράτη να αναλάβουν ευθύνες και να μην περιοριστούν στο   «διακηρυκτικό μέρος αλλά και στο ουσιαστικό».

Δυστυχως όλοι θα περιοριστούν στις διακηρύξεις τις οποίες η Τουρκία γράφει εδώ και χρόνια στα στρατιωτικά της άρβυλα.

Επιβεβαιωτική των πιο πάνω  η δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντ. Τουσκ ότι «η ΕΕ. στέκεται ενωμένη πίσω από την Κύπρο και αναμένει από την Τουρκία να σεβαστεί τα κυριαρχικά  δικαιώματα των κρατών μελών της» και ότι «το Ε.Σ. θα παρακολουθεί στενά το θέμα».

Παρόμοια και η    δήλωση του προέδρου του ΕΛΚ   Joseph Daul ο οποίος   είπε ότι «θα παρακαλουθούμε εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις στην περιοχή και όταν χρειαστεί, θα πιέσουμε για τα κατάλληλα μέτρα»

Αν δεν εμπλέξουμε όλα τα μόνιμα μέλη του Σ.Ασφαλείας Ρωσίας και Κίνας συμπεριλαμβανομένων, δεν  μπορούμε να περιμένουμε πολλά από τις ΗΠΑ το ΝΑΤΟ ούτε και την Ε.Ε.

Στα μάτια των λαών του πλανήτη φάνηκε πως τουλάχιστον η Ρωσία όταν καλείται να στηρίξει λαούς που απειλούνται  – όπως έγινε στην περίπτωση της Συρίας και Βενεζουέλας –απέδειξε ότι δεν περιορίζεται στα λόγια.