Ομάδα της Αριστεράς είναι αποδεδειγμένα και διαχρονικά ο πιο συνεπής σύμμαχος της Κύπρου στο Ευρωκοινοβούλιο και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν όλοι οι Κύπριοι, ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού στις εργασίες των «Ημερών Μελέτης», της  Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (ΕΕΑ/ΒΠΑ) που πραγματοποιούνται  στη Λευκωσία.

Η θεματολογία των «Ημερών Μελέτης» της ΕΕΑ/ΒΠΑ που πραγματοποιείται μεταξύ 8-10 Ιανουαρίου στη Λευκωσία περιλαμβάνει την κατάσταση στις εργασιακές σχέσεις και την ανεργία, μέσα στο πλαίσιο που καθορίζει η οικονομική κρίση αλλά και οι πολιτικές στην ΕΕ, η άνοδος της ακροδεξιάς και η γεωπολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

«Μπροστά σε αυτά τα μεγάλα ζητήματα της εποχής απαιτείται αγώνας, κινητοποίηση και ενότητα δράσης των κομμουνιστικών, αριστερών και ευρύτερα των προοδευτικών δυνάμεων της ηπείρου μας», είπε ο ΓΓ του ΑΚΕΛ.

Ο κ. Κυπριανού είπε επίσης ότι σταδιακά κατά τις τελευταίες δεκαετίες και πιο ραγδαία στα χρόνια της κρίσης, έχει συντελεστεί μεγάλο πισωγύρισμα στο βιοτικό επίπεδο για την πλειοψηφία των πολιτών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Σημείωσε ότι δεν έχουν ξεπεραστεί ούτε οι συνέπειες της κρίσης, ούτε ο φαύλος κύκλος της, αφού το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παραδέχεται σε πρόσφατη έκθεση του ότι η παγκόσμια οικονομία παραμένει ευάλωτη και ότι μια νέα κρίση βρίσκεται στον ορίζοντα.

Όπως είπε, απέναντι σε μια ΕΕ που όχι μόνο δεν εισακούει τις φωνές των λαών αλλά ενισχύει διαρκώς το δρακόντειο μηχανισμό ασφυκτικού ελέγχου των κρατών-μελών, που εμβαθύνει την Οικονομική και Νομισματική Ένωση και ολοκληρώνει την Τραπεζική Ένωση, πρέπει να προτάσσονται πολιτικές που υπηρετούν αυτούς που παράγουν τον πλούτο και κινούν την οικονομία: τους εργαζόμενους.

Είπε επίσης ότι ενόψει των Ευρωεκλογών χρειάζεται μια ενισχυμένη ομάδα της αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο που να εκπροσωπεί τη φωνή των εργαζομένων, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ειρήνης.

 Έντονη ανησυχία για «νέες ιδέες» για επίλυση του Κυπριακού

Μιλώντας σε συζήτηση πάνελ για το Κυπριακό, ο κ. Κυπριανού είπε ότι μετά το Κραν Μοντανά το ΑΚΕΛ επέκρινε έντονα τον Πρόεδρο Αναστασιάδη γιατί δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και για το γεγονός ότι επέτρεψε να τίθενται στο τραπέζι οι λεγόμενες «νέες ιδέες» για επίλυση του Κυπριακού.

Αυτή τη στιγμή, είπε, είμαστε σε έντονη αντιπαράθεση με τον Νίκο Αναστασιάδη όχι λόγω των επερχόμενων Ευρωεκλογών, αλλά λόγω των ανησυχιών για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο Κυπριακό.

Αναφορικά με τις Ευρωεκλογές, ο κ. Κυπριανού ανέφερε ότι υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να περιληφθεί στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Τουρκοκύπριος υποψήφιος κάτι που θα στείλει πολύ σημαντικό μήνυμα στο σύνολο του κυπριακού λαού. Οι αποφάσεις του ΑΚΕΛ για το ψηφοδέλτιο αναμένεται να ανακοινωθούν στις 19 Ιανουαρίου.

Ο κ. Κυπριανού εξέφρασε την υποστήριξη του κόμματος στη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και εξέφρασε την διαφωνία του με την αμφισβήτηση αυτού του πλαισίου.

Ο κ. Κυπριανού είπε ότι προκαλείται απογοήτευση στον κόσμο επειδή παρέρχεται ο χρόνος χωρίς επίλυση του Κυπριακού, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα κενό που παρέχει τη δυνατότητα  σε διάφορες πλευρές να θέτουν επί τάπητος νέες ιδέες. Όπως είπε συζητείται έντονα το θέμα λύσης δύο κρατών κάτι που θα είναι καταστροφικό για την Κύπρο, αφού όπως είπε, ίσως δημιουργηθεί ένα ε/κ κράτους που θα χρειαστεί να κάνει νέα αίτηση στην ΕΕ, ενώ δίπλα στην Κύπρο θα δημιουργηθεί η 82η επαρχία της Τουρκίας.

Ανέφερε ακόμα ότι το κόμμα δεν εναντιώνεται στην αποκεντρωμένη ομοσπονδία, ωστόσο θα πρέπει να διευκρινιστούν ποιες εξουσίες θα παραχωρηθούν στην τουρκοκυπριακή πλευρά γιατί κάποιες, αν παραχωρηθούν, θα οδηγήσουν σε δύο χωριστά κράτη.

Για το ΑΚΕΛ, είπε, προτεραιότητα είναι η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και να επιβεβαιωθεί ότι το πλαίσιο λύσης του Κυπριακού είναι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

«Στόχος μας να μετατρέψουμε την Κύπρο σε ένα κράτος πρότυπο, όχι μόνο για την ευρύτερη περιοχή, αλλά και πανευρωπαϊκά, ίσως και παγκόσμια, όπου θα συμβιώνουν κοινότητες από διαφορετική εθνότητα, διαφορετικής θρησκείας, διαφορετικής γλώσσας, σε συνθήκες ειρήνης, οι οποίες θα μας επιτρέψουν να κτίζουμε το κοινό μας μέλλον για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ειρήνης, ευημερίας, προόδου για το σύνολο του κυπριακού λαού», ανέφερε.

Παπαδημούλης: Χρειάζεται τόλμη και μεγαλύτερη στήριξη από την ΕΕ για το Κυπριακό

Από πλευράς του ο συντονιστής του πάνελ Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ανέφερε ότι η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα Αριστεράς είναι η μόνη ομάδα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που στηρίζει πάγια και σταθερά την ανάγκη για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού, λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, όπως έχει προσδιοριστεί από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.  Ζητούμε, ανέφερε και από την Κομισιόν και τα κράτη-μέλη να πιέσουν και την πλευρά της Τουρκίας και να συνδράμουν όλες οι πλευρές για να επανεκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις.

Ανέφερε επίσης ότι σε μια εποχή που δεν υπάρχουν πολλές καλές ειδήσεις για την ΕΕ, η επίλυση του Κυπριακού είναι πάρα πολύ σημαντική όχι μόνο για την Κύπρο και τον κυπριακό λαό αλλά και για ολόκληρη την περιοχή και την Ευρώπη.

Έφερε ως παράδειγμα θετικής είδησης τη συμφωνία των Πρεσπών και είπε ότι η ίδια τόλμη και στήριξη πρέπει να υπάρξει και για το θέμα του Κυπριακού.

Πρόσθεσε ότι η ΕΕ οφείλει να κάνει περισσότερα πιέζοντας την Τουρκία για την επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων του Κυπριακού.
Ανέφερε ακόμα ότι τα ενεργειακά κοιτάσματα είναι αδιανόητο και απαράδεκτο να αντιμετωπίζονται από την Τουρκία με προκλήσεις που παραβιάζουν τις αρχές του διεθνούς δικαίου, αλλά αντίθετα θα μπορούσαν να γίνου κίνητρο για την επιτάχυνση της επίλυσης του Κυπριακού.
Είπε τέλος ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει πλήρης ταύτιση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ και την ελληνικής κυβέρνησης με τις θέσεις του ΑΚΕΛ στο Κυπριακού.

Συλικιώτης: Κενές περιεχομένου οι διακηρύξεις για κοινωνική προστασία

Στην εναρκτήρια ομιλία του ο αντιπρόεδρος της ΕΕΑ/ΒΠΑ Ευρωβουλευτής Νεοκλής Συλικιώτης ανέφερε ότι οι διακηρύξεις της Επιτροπής Γιούγκερ για κοινωνική προστασία έμειναν κενές περιεχομένου.

«Η πρόταση της για κοινωνικό πυλώνα αποτέλεσε μόνο προπέτασμα καπνού. Με την ένταξη του κοινωνικού πυλώνα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού εξαμήνου υποτάσσονται ξανά τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα στα οικονομικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών ελίτ», είπε.

Για το Κυπριακό ανέφερε ότι η χρονιά που μόλις έχει παρέλθει ήταν μια χρονιά επικίνδυνης στασιμότητας και απραξίας. «Ώς ΕΕΑ/ΒΠΑ συνεχίζουμε να στηρίζουμε τις προσπάθειες  για επανέναρξη των συνομιλιών υπο την αιγίδα του ΟΗΕ με στόχο την επίλυση του προβλήματος στη συμφωνημένη βάση λύσης, που είναι η δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με μία και αδιαίρετη κυριαρχία και μία διεθνή προσωπικότητα, χωρίς εγγυητές και προστάτες. Κοινή πατρίδα για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους», ανέφερε.

Ανέφερε επίσης ότι η ΕΕΑ/ΒΠΑ  είναι και η μόνη ομάδα που παραμένει σταθερά ενάντια στους προϋπολογισμούς λιτότητας και ολοκλήρωσης  ενός ιμπεριαλιστικού υπερκράτους στην ΕΕ.

Στις προσεχείς ευρωεκλογές του 2019, είπε, αναμένουμε την ενίσχυση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς στο νέο ευρωκοινοβούλιο.

Παραθετουμε πιο κάτω την ομιλία του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ στις εργασίες των «Ημερών Μελέτης», της  Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (ΕΕΑ/ΒΠΑ:

«Θέλω από μέρους του ΑΚΕΛ να καλωσορίσω στην Κύπρο την Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο. Τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες μας από την Ευρώπη με τους οποίους δίνουμε καθημερινά μάχες μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Με τους οποίους ενωνόμαστε στους σύγχρονους αγώνες σε κάθε γωνιά της ηπείρου μας και όχι μόνο. Παντού όπου η Αριστερά γίνεται η φωνή των λαών της Ευρώπης. Η φωνή για την άλλη Ευρώπη. Την Ευρώπη που οραματιζόμαστε. Που θα υπηρετεί τους εργαζόμενους. Που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των νέων ανθρώπων.

Νιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά από μέρους του ΑΚΕΛ αλλά και του συνόλου του κυπριακού λαού. Η Πολιτική μας Ομάδα, η Ομάδα της Αριστεράς είναι μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο ο πιο συνεπής σύμμαχος της Κύπρου στον αγώνα μας ενάντια στην κατοχή και τη διαίρεση της πατρίδας μας. Στον αγώνα μας για απελευθέρωση και επανένωση. Για μια Κύπρο που να ανήκει στο λαό της. Χωρίς ξένους στρατούς, κηδεμόνες και συρματοπλέγματα. Πιστεύουμε ότι οι πολίτες της Κύπρου πρέπει να γνωρίζουν και -ενόψει των ευρωεκλογών να προσμετρήσουν- το γεγονός ότι η Ομάδα της Αριστεράς δεκάδες φορές ήταν η φωνή του κυπριακού λαού μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο. Με θέσεις αρχών για το Κυπριακό Πρόβλημα. Για τα ευρωτουρκικά και τις υποχρεώσεις της Τουρκίας προς την Κυπριακή Δημοκρατία. για την επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου. την υπόθεση των αγνοουμένων της Κύπρου.

Αυτή η θέση της Ομάδας τη Αριστεράς και των κομμάτων που την απαρτίζουν είναι θέση αλληλεγγύης και προς την Αριστερά και το λαό τη Κύπρου. Πάνω από όλα όμως είναι θέση που πηγάζει από τις ιδέες και τις αξίες που ενώνουν την Αριστερά και κάθε προοδευτικό πολίτη. Η ειρήνη, ο διεθνισμός, η αλληλεγγύη σε κάθε λαό που αγωνίζεται για το δίκαιο του. Για αυτό άλλωστε, η Ομάδα της Αριστεράς είναι η δύναμη που υπερασπίζεται τον αγώνα της Παλαιστίνης, τον αγώνα των Κούρδων, τον αγώνα των λαών της Μέσης Ανατολής. Καλωσορίζω στην Κύπρο και τους συντρόφους από τις χώρες της περιοχής˙ από την Τουρκία, την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, τη Συρία και το Ιράκ. Τους διαβεβαιώνω ότι το ΑΚΕΛ, είμαι βέβαιος και η Ομάδα μας, θα συνεχίσει να είναι η δύναμη που ακόμα και μόνη της μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο θα αντιστέκεται στους πολέμους και τις ξένες επεμβάσεις στις οποίες εμπλέκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση με θύματα τους γειτονικούς λαούς. Η Αριστερά ήταν και θα είναι η φωνή της ειρήνης στην Ευρώπη.

Σήμερα, ελάχιστοι αρνούνται ότι η ΕΕ έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδα και συσσωρευμένα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα. Οι εκτιμήσεις και οι προειδοποιήσεις που διατυπώνει εδώ και χρόνια η Αριστερά σχετικά με την καπιταλιστική φύση, την πορεία και τις πολιτικές που επιβάλλουν αυτοί που ηγούνται της Ευρώπης, αγνοήθηκαν ή και απαξιώθηκαν συστηματικά από τη νεοφιλελεύθερη δεξιά αλλά και τη σοσιαλδημοκρατία. Σήμερα είναι φανερό ότι η Αριστερά είπε και λέει την αλήθεια. Είναι η δύναμη που στέκεται κριτικά αλλά πάντα τεκμηριωμένα απέναντι στη σημερινή ΕΕ και τις πολιτικές της. Εμείς θέλουμε την Ευρώπη να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών, τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας και των νέων ανθρώπων. Να προωθεί την ειρήνη και την δημοκρατία. Να καταπολεμά το ρατσισμό και τη ξενοφοβία. Να προστατεύει το περιβάλλον. Να προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό είναι το όραμα μας για την Ευρώπη. Μια Ευρώπη με άλλη φιλοσοφία.

Πώς είναι δυνατόν η ΕΕ να βρίσκει 13δις ευρώ από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία –ποσό που μπορεί να τριπλασιαστεί με εισφορές των κρατών-μελών- αλλά την ίδια ώρα να μετρά τους άστεγους σε εκατομμύρια και πάνω από το 20% του πληθυσμού της να βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας;

Πώς γίνεται να έχει συντελεστεί ένα διαλυτικό πισωγύρισμα στις εργασιακές σχέσεις με αποτέλεσμα να αυξάνεται πανευρωπαϊκά ο αριθμός των ανθρώπων που παρότι εργάζονται βρίσκονται στη φτώχεια και στην ένδεια, αλλά οι ταγοί της ΕΕ να μην έχουν να προτείνουν ένα απτό και νομικά δεσμευτικό μετρο για τα κοινωνικά δικαιώματα των Ευρωπαίων παρά μόνο μοιράζουν ευχολόγια;

Πώς γίνεται η ΕΕ να συνεργεί στις ξένες επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, να βαθαίνει τη σύνδεση της με το ΝΑΤΟ και να πωλεί όπλα δισεκατομμυρίων ευρώ σε αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής, αλλά να διερωτάται από πού προκύπουν τα εκατομμύρια των προσφύγων;

Πού πάει η δημοκρατία, όταν τα λόμπι των πολυεθνικών κολοσσών καθορίζουν τις αποφάσεις στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και χάνεται η φωνή των λαών, των πολιτών, των συνδικάτων, των κινημάτων; Πόσο «ευρωπαϊκή» είναι για παράδειγμα η πρωτοφανής καταστολή των πρόσφατων κινητοποιήσεων στη Γαλλία;

Όλα αυτά τα ερωτήματα τίθενται από ολοένα και περισσότερους πολίτες σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, ακόμα και από ανθρώπους που μέχρι σήμερα δεν βρίσκονταν κοντά στην Αριστερά. Εντούτοις, η ΕΕ και οι κυρίαρχες δυνάμεις σε αυτή θέλουν να συνεχίσουν με τις ίδιες συνταγές, στον ίδιο δρόμο. Στο πρόσφατο συνέδριο του  Λαϊκού Κόμματος, οι ηγέτες της ευρωπαϊκής δεξιάς δήλωσαν περήφανοι για τα μέτρα που επέβαλαν στους λαούς τα τελευταία χρόνια. Για τα μνημόνια. Τη λιτότητα και τις περικοπές στους μισθούς. Για τις ιδιωτικοποιήσεις. Μάλιστα, σε ορισμένες χώρες όπου κυβερνά σήμερα η Δεξιά δείχνουν τα πραγματικά τους σχέδια για το μέλλον. Στην Αυστρία, όπου συγκυβερνούν με την ακροδεξιά, κατήργησαν επίσημα το οκτάωρο και επέβαλαν τη 12ωρη εργασία. Στη δε Ουγγαρία, η ακροδεξιά κυβέρνηση Όρμπαν, άλλο μέλος του ΕΛΚ, απαγορεύσε τις απεργίες, διευκόλυνε νομοθετικά τις απολύσεις ενώ η «κοινωνική» της πολιτική περιλαμβάνει μέτρα όπως επιβολή προστίμων στους άστεγους που κοιμούνται σε παγκάκια. Είναι σε αυτή την πολιτική οικογένεια που ανήκει και η κυπριακή κυβέρνηση ΔΗΣΥ/Αναστασιάδη. Επάξια θα έλεγε κανείς, αφού η πολιτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη, ξεπερνά ακόμα και τις πιο νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις της ΕΕ. Το κούρεμα καταθέσεων του 2013 και το κλείσιμο του Συνεργατισμού το 2018 είναι άλλωστε έργο της κυβέρνησης Αναστασιάδη με συνεργό τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Στη δική μας αντίληψη, η Αριστερά δεν είναι και δεν πρέπει να είναι η δύναμη που μόνο αποκαλύπτει και καταγγέλλει τις αντιλαϊκές πολιτικές, την αδικία και την εκμετάλλευση από όπου κι αν προέρχεται. Δε νοείται να είμαστε μόνο κίνημα διαμαρτυρίας. Η Αριστερά πρέπει πάνω από όλα να έχει προτάσεις για το σήμερα και όραμα για το αύριο. Να μπαίνει μπροστά. Να προτείνει, να διεκδικεί, να αγωνίζεται, να οραματίζεται και να εμπνέει. Εμείς έτσι θέτουμε τον πήχη για να κρίνουμε τη δράση και τις αδυναμίες μας, τις απαιτήσεις από τον εαυτό μας.

Αυτό λοιπόν που -πρώτα και πάνω από όλα- διεκδικούμε σήμερα για την Ευρώπη είναι κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική αλληλεγγύη. Διεκδικούμε θεμελιακές αλλαγές γιατί θέλουμε οι οικονομίες στην Ευρώπη να δουλεύουν για τους πολλούς. Για αυτούς που παράγουν τον πλούτο. Όχι για τις τράπεζες και τις ελίτ. Διεκδικούμε ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης που να σέβεται το ιδιαίτερο χαρακτήρα της οικονομίας κάθε κράτους και να δημιουργεί μόνιμες, πλήρεις και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας. Να ενισχύει την κοινωνική προστασία για τους αδύναμους. Να αποκαθιστά τις εργατικές κατακτήσεις και να κατοχυρώνει στην πράξη τα εργασιακά, ανθρώπινα και  κοινωνικά δικαιώματα, κάνοντας άμεσα βήματα όπως για παράδειγμα η προσχώρηση της ΕΕ στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.

Χρειαζόμαστε πολιτικές για τη γυναίκα και την ισότητα των φύλων, στην εργασία, στην κοινωνία, στην οικογένεια, στη δημόσια ζωή.  Αξίζει μάλιστα να σημειώσουμε ότι η Ομάδα της Αριστεράς, κατά την παρούσα θητεία, έγινε η μοναδική ομάδα στα χρονικά του Ευρωκοινοβουλιου που πέτυχε να απαρτίζεται από ίσο αριθμό ανδρών και γυναικών ευρωβουλευτών, δίχως να έχουμε την ποσόστωση. Πρόκειται για ισχυρό συμβολισμό αλλά και ουσιαστική επιτυχία που δείχνει ότι η έμφυλη ισότητα στην πράξη είναι και παραμένει κορυφαία προτεραιότητα της Αριστεράς.

Διεκδικούμε πολιτικές αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη αλλά και αλλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη-μέλη. Απέναντι στο ρατσισμό, τις ξενοφοβικές και ακροδεξιές λογικές της καταστολής, της στρατιωτικοποίησης και της «Ευρώπης-φρούριο», εμείς ζητούμε να εφαρμοστεί ένα σύστημα φιλοξενίας των προσφύγων σε όλα ανεξαιρέτως τα κράτη-μέλη, με βάση τον πληθυσμό και τις δυνατότητες του καθενός, ώστε όλοι να ανταποκρίνονται στις ηθικές και νομικές υποχρεώσεις τους. Η Αριστερά είναι η φωνή και για όσους δεν έχουν φωνή.

Διεκδικούμε μια τολμηρή περιβαλλοντική πολιτική. Έξω από τις λογικές της αγοράς. Με στόχους πιο φιλόδοξους από τη Συμφωνία του Παρισιού για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής. Όπως ακριβώς ζητά η Αριστερά και τα οικολογικά κινήματα στην Ευρώπη. Όπως πετύχαμε –με τη δράση και την πίεση μας- να καταστεί θέση του ίδιου του Ευρωκοινοβουλίου.  Διεκδικούμε ακόμα προοδευτική πολιτική για την ευημερία των ζώων, απέναντι στην ανθρώπινη ασυνειδησία αλλά και τα ισχυρά συμφέροντα που στήνουν εμπόδια. Δεν είναι, για παράδειγμα, εξωφρενικό να απαιτεί το Ευρωκοινοβούλιο την παύση της φαλαινοθηρίας, που συνιστά ένα φοβερό οικολογικό έγκλημα, και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα να επιχειρεί να το εμποδίσει;

Για όλα αυτά, πιστεύουμε ότι πρέπει να μιλήσουμε και θα μιλήσουμε σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε νέο στις χώρες μας. Για όλους αυτούς του λόγους, η Αριστερά και η Ομάδα της στο Ευρωκοινοβούλιο αξίζει και πρέπει να ενισχυθεί εκλογικά και πολιτικά. Για να δυναμώσει η φωνή των Λαών στην Ευρώπη.

Υπάρχει όμως ακόμα ένας λόγος ο οποίος ίσως είναι ο πιο επιτακτικός. Η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον ενός ολέθριου κινδύνου που είναι βγαλμένος από τις πιο μαύρες σελίδες της Ιστορίας της. Οι δυνάμεις της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού οργανώνονται προκειμένου να ενισχυθούν δραστικά στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο και να επιβάλουν τα ιδεολογήματά τους. Πρόκειται για δυνάμεις που προσποιούνται τους «αντισυστημικούς» αλλά στην πράξη αποδεικνύονται το καλύτερο συμπλήρωμα της δεξιάς και του συστήματος. Αυτό αποδεικνύεται και από το παράδειγμα της Κύπρου. Το ΕΛΑΜ στήριξε την επανεκλογή του Αναστασιάδη και ψήφισε το κλείσιμο του Συνεργατισμού προς όφελος της Ελληνικής Τράπεζας. Αυτές οι δυνάμεις αποτελούν τη πιο μαύρη όψη του συστήματος. Φέρνουν μαζί τους το μίσος, τη βία και το ρατσισμό, τον ακραίο αντικομμουνισμό, την περιφρόνηση των γυναικών, την ομοφοβία. Πλέον ενθαρρύνονται ανοιχτά από την κυβέρνηση Τραμπ που έχουν ως ίνδαλμα αλλά και από το γεγονός ότι οι δυνάμεις της δεξιάς μετατοπίζονται συνεχώς προς τα ακροδεξιά. Ο κίνδυνος λοιπόν είναι πιο μεγάλος από ότι μπορεί πολλοί να νομίζουν, αφού ήδη  βρίσκονται σε κυβερνήσεις κρατών-μελών. Για αυτό εμείς ως ΑΚΕΛ, ως η Αριστερά της Κύπρου, νιώθουμε την ανάγκη να καλέσουμε μαζί μας καθε δημοκράτη και προοδευτικό Κύπριο που ακόμα κι αν δεν συμφωνεί σε όλα μαζί μας, συμμερίζεται την ανάγκη να φραχθεί ο δρόμος σε αυτές τις δυνάμεις. Για να υπερασπιστούμε τις αξίες της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, τις κατακτήσεις των εργαζομένων, την ειρήνη.

Για να γίνουν όλα αυτά τα οποία απαιτούν οι λαοί και διεκδικεί η Αριστερά χρειαζόμαστε άλλες πολιτικές. Χρειαζόμαστε πάνω από όλα μια άλλη Ευρώπη. Οι λαοί της ηπείρου μας έχουν ιστορία και παραδόσεις που αποτελούν τη δική μας κληρονομιά. Με Επαναστάσεις που συγκλόνισαν τον κόσμο. Με αγώνες που έδωσαν κατακτήσεις και δικαιώματα στους εργαζόμενους μας. Με αξίες και οράματα που βλέπουν μπροστά. Με θέληση και πίστη ότι θα νικήσουμε. Και στις μάχες του σήμερα. Και στους αγώνες για το αύριο. Για την Ευρώπη της Ειρήνης. Της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Για την Ευρώπη των Λαών.»