Διχοτόμηση με συγκάλυψη, δεν είναι λύση

 

Oσο πλησιάζουν οι μέρες που θα στηθούν οι κάλπες για τις προεδρικές, άλλο τόσο απομακρύνεται η σωστή, ειλικρινής και ανόθευτη ενημέρωση του λαού για τα σχέδια επίλυσης του κυπριακού τα οποία υποστηρίζουν οι βασικοί υποψήφιοι οι οποίοι διεκδικούν την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

????????????????????????????????????

Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ

Η Κύπρος ευτύχησε από τα πρώτα χρόνια της ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της, με ταχείς ρυθμούς να μειώσει το πρόβλημα του αναλφαβιτισμού και σήμερα, μετά από έξι δεκαετίες να έχει το ψηλότερο επίπεδο σε σύγκριση με άλλες χώρες όπου σχεδόν όλοι οι πολίτες γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση.

H δύναμη της γνώσης και της αφύπνησης είναι ίσως η μόνη ελπίδα όπου ο λαός μπορεί να αποτρέψει μια διχοτομική λύση με συγκάλυψη με τη γνωστή ονοματολογία που πόρρω απέχει από μια ομόσπονδη λύση του κυπριακού.

Οι εμμονές της Τουρκίας, οι συνεχιζόμενες απειλές της πως αν δεν δεχτεί η Ε/κ πλευρά τις αξιώσεις της, θα προχωρήσει σε σχέδιο Β’ υπονοώντας την προσάρτηση των κατεχομένων εδαφών της βόρειας Κυπρου, αντι να πανικοβάλλουν τους πολιτικούς ηγέτες θα έπρεπε να τους προβληματίζουν.Αντι να βάζουν την ουρά στα σκέλια και ολοφυρόμενοι να βρίζουν όσους στέκουν με σκεπτικισμό στη λύση των δύο συνιστώντων κρατών, θα έπρεπε να ξανασκεφτούν τι είδους λύση επιτέλους προωθούν με τόση βεβαιότητα.Οσοι χαρακτηρίζουν ως «νεκροθάφτες της λύσης» αυτούς που αντιδρούν στην εσαεί παραμονή της Τουρκίας , οφείλουν να απαντήσουν ποίοι θα είναι οι πραγματικοί νεκροθάφτες της Κυπριακής Δημοκρατίας όταν η κατοχική δύναμη θα αναβαθμιστεί και μετεξελιχθεί με τους έποικους και όλα τα συμπράκαλα της εισβολής-κατοχής σε συνιστών κράτος, ισότιμο με το άλλο μισό.

Δική σου η κρίση και όχι άλλων

Οι πολίτες δεν χρειάζονται μεσάζοντες.Ούτε διερμηνείς ή παρερμηνείς των όσων προτάσεων έχουν κατατεθεί στο τραπέζι των συνομιλιών που απ’ όπου και αν τις πιάσεις δεν παύουν να είναι άτακτες υποχωρήσεις και εκπτώσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθεριών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Οπως έδειξε η πορεία των συνομιλιών των Αναστασιάδη – Ακιντζί, και των όσων κατατέθηκαν στο τραπέζι των συνομιλιών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι προωθείται ένα νέο σχέδιο με όλα τα «συστατικά» και τις «προδιαγραφές» του σχεδίου Ανάν και το οποίο αν γίνει αποδεκτό θα οδηγεί στην νομιμοποίηση και μονιμοποίηση των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής και κατοχής.

Οταν γίνεται αναφορά στα δύο συνιστώντα κράτη τα οποία θα έχουν τα δικά τους σύνορα, το δικό τους σύνταγμα, τις δικές τους κυβερνήσεις, τα δικά τους κοινοβούλια και διαφορετική πολιτική όσον αφορά στα θέματα παιδείας, υγείας σε ποιό συμπέρασμα καταλήγει ένας ανεξάρτητο παρατηρητής; Αυτά όλα μήπως δεν εσωκλείουν τα σπέρματα της διαίρεσης και της διάσπασης των εργαζομένων και του κυπριακού λαού;

Πώς επιτυγχάνεται η επανένωση του νησιού όταν το ψευδοκράτος και λεγόμενη «τδβκ» με τη λύση μετατρέπεται σε συνιστών κράτος με όλα τα κακά που έφερε μαζί της η τούρκικη εισβολή και η επι 43 χρόνια κατοχή;

Η ω μη γένοιτο, επικράτηση ενός τέτοιου εκτρωματικού σχεδίου τύπου Ανάν, θα επισφραγήσει εσαεί δια πυρός και σιδήρου, την ακύρωση της επανένωσης της Κύπρου.

Αστοχα, επιπόλαια και ανιστόρητα τα όποια επιχειρήματα   προβάλλουν οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ και ο απερχόμενος πρόεδρος για να πείσουν πως η λύση ΔΔΟ θα επανενώσει τον τόπο.Οι αναφορές σε άλλα ομόσπονδα κράτη όπως της Γερμανίας, της Eλβετίας, της Ρωσίας, ή των ΗΠΑ ως παραδείγματα ομόσπονδων κρατικών οντοτήτων που μπορούν να αιτιολογήσουν την υποστήριξη ενός Ομοσπονδιακού κράτους στην Κύπρο ειναι το ολιγότερον αφελείς.Σε καμιά από τις προαναφερόμενες χώρες δεν έγινε στρατιωτική εισβολή από ξένη δύναμη και μάλιστα που να είχε την σφραγίδα της συνωμοσίας ΝΑΤΟΪκών χωρών με την ανάμιξη και ξένων μυστικών υπηρεσιών όπως της κατάπτυστης CIA.

Aπο την στιγμή που όλα τα κόμματα αποδέχονται το περιεχόμενο του Φακέλου για την προδοσία της Κύπρου, εκτός του ΔΗΣΥ (που έχει λερωμένη τη φωλιά του αναφορικά με το προδοτικό πραξικόπημα), θα ανέμενε κανείς πως τουλάχιστον η ηγεσία του ΑΚΕΛ θα ήταν πιο καχύποπτη σε όσα προτείνουν οι «καλοθελητές» του αμερικανοβρετανικού παράγοντα με «εποικοδομητικές ασάφειες» για να γεφυρωθεί τάχα το χάσμα με την Τουρκία.Ο «επώδυνος συμβιβασμός» τον οποίο επικαλούνται και έφτασε να θεωρείται θέσφατο θέμα αρχής ,ουσιαστικά οδηγεί σε έναν οδυνηρό επίλογο.Σε μια διχοτομική λύση των δύο συνιστώντων κρατών.Απλά επειδή δεν πρόκειται για ομοσπονδία όπως προβάλλεται, αλλά για μία συνομοσπονδία δύο κρατών τα οποία θα έχουν το δικό τους κρατικό μηχανισμό, ακυρώνοντας τις αρχές για μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Aκόμα και από Μαρξιστικής σκοπιάς η Αριστερά όφειλε να επιμένει στην κοινή συνύπαρξη   των εργαζομένων Ε/κ, Τ/κ Μαρωνιτων, Αρμενίων και Λατίνων και όχι σε σχέσεις καλής γειτονίας με το σύνοικο στοιχείο.Mαζι ενωμένοι σε τόπους κατοικίας και εργασίας με κατοχυρωμένο το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης και διαμονής και όχι στο διαχωρισμό και τη διάσπαση τους με τα σύνορα των συνιστώντων κρατών και τη νομιμοποίηση του σφετερισμού περιουσιών.

Μακρυά από φανατισμούς, ρετσινιές, στοχοποιήσεις ή ανεδαίστατες κατηγορίες του τύπου «νεκροθάφτες της λύσης όσοι απορρίπτουν τη ΔΔΟ» οι πολίτες έχουν υποχρέωση να βγάλουν τις παρωπίδες του φανατισμού και της απόλυτης «πίστης στους ηγέτες». Να κάτσουν κάτω να διαβάσουν από μόνοι τους. Πόσες υποχωρήσεις έγιναν μέχρι σήμερα και πού οδηγούμαστε .Με τα δικά τους μάτια και τις δικές τους γνώσεις να αποκτήσουν κρίση και να μην περιμένουν να τους ερμηνεύσει τις παραμέτρους της όποιας λύσης ο Αναστασιάδης, ο Μαλάς , ο Νικόλας, ο Λιλλήκας, ο Αβέρωφ ή ο Αντρος.

To «πίστευε και μη ερεύνα» είναι ένα θρησκευτικό δόγμα που εμποδίζει την αφύπνηση και τον ξεσηκωμό.Που θέλει πολίτες υποταγμένους να δοξάζουν έναν ύψιστο που δεν θέλουν να ξερουν τι τους επιφυλάσσει. Λαοί που έζησαν δραματικές εμπειρίες, αιματηρά τραγικά γεγονότα και κινδύνεψαν να αφανιστούν, δεν είναι φρόνημο να περιμένουν να τους ερμηνεύουν άλλοι πώς θα σωθεί η πατρίδα τους.

Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως όχι μόνο απλοί πολίτες αλλά πρώην και νυν ηγετικά κομματικά στελέχη δεν είχαν διαβάσει το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν.Ομως το υποστήριζαν με σθένος.Εμπιστεύονταν τα μάτια και το μυαλό άλλων, χωρίς να έχουν δική τους κρίση.

Οι πρόσφατες αναφορές του απερχόμενου Προέδρου για την ΑΟΖ δεν πρέπει να εκπλήσσουν όσους τουλάχιστον θυμούνται τη στάση όλων την εποχή που το σχέδιο Ανάν προωθείτο ως η τελευταία ευκαιρία για την Κύπρο και έκρουαν τον κώδωνα του πανικού πως θα επέρχετο Μικρασιατική καταστροφή.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ στις 7 Ιανουαρίου 2018)