Tου Χρίστου Κουρτελλάρη*

Γεννήθηκα την εποχή του συνθήματος του τίτλου του άρθρου μου και μεγάλωσα με αυτό, όντας παιδί γεννημένο ενάμισυ χρόνο μετά το δίδυμο ιμπεριαλιστικό έγκλημα κατά της Κύπρου μας. Απ’ τον πατέρα, τη μάνα, τους παππούδες, να ακούω το χιλιοειπωμένο ποτέ ξανά πολέμος, να αγωνιστούμε για ειρήνη, όχι άλλο αίμα και δάκρυ.

Τα αντικατοχικά αντιιμπεριαλιστικά πατριωτικά συλλαλητήρια με τους μαυροφορεμένους στην πρώτη γραμμή έμειναν χαραγμένα στη μνήμη μου. Το σύνθημα έξω όλοι οι στρατοί, Ανεξάρτητο Νησί θα ηχεί για πάντα στα αυτιά μου. Δεν είναι όμως απλά ένα σύνθημα, αλλά η ουσία της πραγματικής λευτεριάς και ευμερίας αυτού του χαροκαμένου τόπου, που έμελλε να πλαστεί στη μέση τριών ηπείρων και ο λαός του να μη βρίσκει νεπαμόν από τις ορέξεις των ιμπεριαλιστών. Το σύνθημα αυτό αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί λάβαρο του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ), για αυτό και με κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο προβάλλαμε κα αγωνιζόμασταν ενάντια στον κατοχικό στρατό και στις αγγλικές βάσεις, αλλά και στην παρουσία κάθε στρατού στο Νησί.

Είναι για αυτό που είναι απαράδεκτο και αποτελεί πρόκληση των πραγματικών πατριωτικών φιλειρηνικών αισθημάτων του Κυπριακού λαού, είτε να μη συζητείται η κατάργηση των εγκληματικών αγγλικών βάσεων, είτε να αφήνονται από κάποιους χαραμάδες για αποδοχή παρουσίας του όποιου αριθμού τουρκικών στρατευμάτων. Το ας το δούμε για τους 650 Τούρκους στρατιώτες σε βάθος τόσου χρόνου, ουσιαστικά θα παγιώσει την παρουσία τους, αν λάβουμε υπόψη και τη συμπεριφορά της Τουρκίας.

Σε όσους προσπαθούν να προετοιμάσουν το λαό να αποδεχθεί απαράδεκτες πρόνοιες λύσης, υποβαθμίζοντας τη σημασία της παρουσίας του αριθμού των 650 στρατιωτών, λέγοντας αφού τώρα έχουμε 40 χιλιάδες τι πειράζει να έχουμε λύση και μόνο 650 με ελαφρύ οπλισμό, η απάντηση είναι ξεκάθαρη! Πρώτο, έχουμε 40 χιλιάδες γιατί έχουμε κατοχή, ανήκουν σε ένα παράνομο λεγόμενο Κράτος και έχουν επικυριαρχία σε αυτό. Δεύτερο, όταν δεν είχαμε κατοχή και φθάσαμε στην εισβολή, δεν ήταν πάλι η ΤΟΥΡΔΥΚ που βρισκόταν στην Κύπρο και σε ελάχιστο χρόνο κατέφθασαν και οι υπόλοιποι;

Κανένας ξένος στρατός είτε χίλιοι, είτε 40 χιλιάδες δεν πρέπει να βρίσκεται σε μια ανεξάρτητη χώρα. Κανένας ξένος στρατός, ανεξαρτήτου αριθμού και οπλισμού, δεν βρίσκεται σε μια τρίτη χώρα χωρίς όρους εντολής και περιεχόμενο δράσης. Από τη στιγμή που η Τουρκία θα πατάει πόδι στρατιωτικά δεν θέλει και πολύ για να έρθουν και οι υπόλοιποι όποτε αυτή κρίνει όπως έκανε και το 74. Και αν στις 20 Ιουλίου ήταν οι φασίστες της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β, τον Αύγουστο όταν δεν υπήρχε Χούντα και ΕΟΚΑ Β γιατί προχώρησε στη Δεύτερη Εισβολή;

Ο ξένος στρατός είναι πάντα ξένος στρατός, αποτελεί παρεμβατικό παράγοντα ποικιλότροπα και διατηρεί επικυριαρχία. Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα ξένων στρατών σε τρίτες χώρες τη σύγχρονη εποχή, που μόνο ευημερία και ασφάλεια δεν προσφέρουν στους λαούς, αλλά με τη δράση τους φανερά και συγκαλυμμένα προκαλούν ανωμαλία, αστάθεια και τρόμο. Δεν μπορεί να υπάρξει κυρίαρχη χώρα όταν στο έδαφος της βρίσκονται ξένοι στρατοί, είτε τους αποκαλούν «αγήματα» είτε όχι. Κανένας στρατός δεν βρίσκεται σε τρίτη χώρα διακοσμητικά. Το θέμα φυσικά το ξεκαθάρισε και ο κύριος Ναμί πρόσφατα, λέγοντας καθαρά η Τουρκία δεν κάνει πίσω στα επεμβατικά.

Καταληκτικά, πέραν της εξέχουσας σημασίας του ποια είναι η Τουρκία, δηλαδή μια ισχυρή οικονομικά Νατοϊκή χώρα, με ξεκάθαρες αντιδημοκρατικές επεκτατικές ιμπεριαλιστικές βλέψεις και δράσεις – βλέπε εσωτερικό της χώρας, παραβιάσεις στο Αιγαίο, Κύπρος, Κούρδοι και Συρία – είναι και ένα άλλο στοιχείο που δεν μπορεί να παραβλέπεται. Ο Τουρκικός στρατός καταγράφει απολυταρχικές και απρόβλεπτες συμπεριφορές. Αυτό αποδείχθηκε και με την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος τον Ιούλη του 2016 και ότι επακολούθησε. Συνεπώς, σε ένα Ομόσπονδο Κράτος δομημένο χωρίς εθνοτικούς διαχωρισμούς, η παρουσία τουρκικού στρατού ανεξαρτήτως αριθμού ανδρών, δεν μπορεί να αποτελεί παράγοντα ασφάλειας ούτε για τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους.

Για αυτό έξω όλοι οι στρατοί, πραγματικά Ανεξάρτητο και Κυρίαρχο Νησί!

*Ο Χρίστος Κ. Κουρτελλάρης είναι τέως  Γενικός Γραμματέας του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης