Τον τελευταίο καιρό ο όρος ομαλό κράτος χρησιμοποιείται ευρέως, έπειτα από την τελευταία πενταμερή διάσκεψη για το κυπριακό, η οποία ναυάγησε εξαιτιας της εμμονής της Τουρκίας να διατηρεί στρατό κατοχής και εγγυητικά -παρεμβατικά δικαιώματα στο νησί.
Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
Κηρύσσοντας την έναρξη του 19ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Αποδήμων Κυπρίων (ΠΟΜΑΚ και ΠΣΕΚΑ) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι «η Κύπρος πρέπει επιτέλους να γίνει ξανά ένα ομαλό κράτος, μακριά από τις όποιες παρεμβάσεις τρίτων.“Μπορούμε, είπε , να συμβιώσουμε και να συνδημιουργήσουμε με τους Τουρκοκύπριους αρκεί να μην μετατρέπονται ούτε οι Ε/κ ούτε οι Τ/κ σε όργανα εξυπηρέτησης τρίτων, ο καθένας θα σέβεται και την εθνική του ταυτότητα και τις πολιτιστικές του παραδόσεις- και θα είναι Ε/κ, θα είναι Τ/κ, αλλά πριν και πάνω από όλα θα έχει μια και μόνο πατρίδα, την Κύπρο».
Ως εδώ καλά τα λέει ο Πρόεδρος , αν όλες οι αναφορές του περι ομαλού κράτους ανταποκρίνονται στα όσα προωθήθηκαν και προωθούνται παρασκηνιακά εν κρυπτώ και χωρίς διαφάνεια για να μπορεί να συγκρίνει ο λαός ποίοι λένε αλήθειες και ποίοι τον κοροϊδεύουν.Ποίοι άλλα λένε και υποστηρίζουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των διαπραγματεύσεων, ενώ δημοσίως εμφανίζονται να σέρνουν το χορό του Ζάλογγου και ως έτοιμοι από καιρό, διακηρύσσουν πως δεν πρόκειται να διαγράψουν αρχές και πάγιες θέσεις οι οποίες κατοχυρώνουν και διασφαλίζουν την ομαλότητα ενός κράτους στη βάση των Καταστατικών αρχών των Ην.Εθνών ,του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού δικαίου.
Η Κύπρος από το 1960 και εντεύθεν δεν υπήρξε ένα ομαλό κράτος επειδή έτσι ήθελαν και επεδίωξαν οι ξένες δυνάμεις που συνέγραψαν και επέβαλαν δια ροπάλου τις συμφωνίες Ζυρίχης -Λονδίνου προκειμένου να ελέγχουν και να υπονομεύουν το νεοσύστατο κράτος.
Κατ’ όνομαν υπήρξε ένα ανεξάρτητο κράτος μελος του ΟΗΕ αλλά δυστυχώς επετράπει στις δυνάμεις της ανωμαλίας με πρώτους και κύριους πρωταγωνιστές τους Βρετανούς να υποθάλπουν και να δυναμιτίζουν όσα ενοποιητικά στοιχεία προσπαθούσαν να εξαλείψουν τα μίση και τον θρησκευτικό φανατισμό μεταξύ Ε/κ και Τ/κ.Δολοφονίες ένθεν κακείθεν δημιούργησαν μια γραμμή αίματος που κακώς ονομάσθηκε σε πράσινη γραμμή.Και μετά ήλθαν οι βάρβαροι! Οι διεθνείς συνωμότες που μίσθωσαν τους Εφιάλτες, τους Αττίλες και τα μίσθαρνα τους καταφέροντας το τελειωτικό κτύπημα το 1974.
Πριν την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η Βρετανία έμπασε την Τουρκία στο βρόμικο δόγμα του διαίρει και βασίλευε και εκτοτε οι δύο δαίμονες της Κύπρου επιμένουν να καθορίζουν το μέλλον και την ύπαρξη του Κυπριακού λαού.Δεν είναι τυχαίο που μέχρι σήμερα η Βρετανία είναι ο πιο πιστός σύμμαχος της Τουρκίας, ακόμα και με το καθεστώς του νεοσουλτανάτου του Ερντογάν. Λονδίνο και Αγκυρα , από την πίσω πόρτα φροντίζουν να καθαρίζουν η μία τις βρομιές της άλλης, έχοντας πάνω απ’ όλα τα γεωπολιτικά, και οικονομικά συμφέροντα τους στην ευρυτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Είναι μακρά η ιστορία ποίοι εκ των δύο κοινοτήταν Κύπριοι, εντάχθηκαν στις υπηρεσίες των αργυραμοιβών, και πως μετατράπηκαν ή μετεξελίχθηκαν σε αργυρώνητους, σε αχυράνθρωπους και ορτινάντσες των μυστικών υπηρεσιων των ξένων δύναμεων (Ιντέλιτζενς Σέρβις, CIA , MIT , κ.α.) προκειμένου να προωθηθούν σχέδια σε βάρος του λαού , με την Κύπρο να βρίσκεται εσαεί εγκλωβισμένη στον λυμεώνα των ιμπεριαλιστικών ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων.
Ομαλό κράτος, με την έννοια και σημασία της λέξης, μπορεί να εξελιχθεί μια χώρα όταν οι δυνάμεις της ανωμαλίας πάψουν να υπακούουν στις ντιρεκτίβες των ξένων και σταματήσουν επιτέλους να επενδύουν την κοινωνική, πολιτική ή κομματική τους καριέρα σύμφωνα με τους κανόνες υπακοής προς εκείνες τις δυνάμεις που κάθε άλλο παρά τα καλά και τα συμφέροντα της Κύπρου εξυπηρετούν .
Δυνάμεις της ανωμαλίας δεν είναι δυστυχώς μόνο ξένοι.Μακάρι να ήταν.Γιατί δεν θα έβρισκαν έδαφος να καλλιεργήσουν τις δολοπλοκίες τους και να καρπίσουν το θανατικό. Ειναι δυστυχώς και Ελληνόφωνοι και τουρκόφωνοι Κύπριοι που κωπηλατούν υπέρ μιας μεσοβέζικης λύσης με σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας, με ολίγον κατοχικόν στρατόν, με έποικους να λυμαίνονται τις περιουσίες των νόμιμων ιδιοκτητών, με την παραμονή τω Βρετανικών βασεων ως να είμαστε ακόμα αποικία τους.
Οταν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αναφέρεται σε ομαλό κράτος σίγουρα δεν θα εννοεί τις τελευταίες προτάσεις του για :
*Την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και μετά τη λύση σε χρόνο και σε αριθμό που δεν έχει προσδιοριστεί,
*την Εκ περιτροπής προεδρία με το 18% να κυβερνά του 80%,
*την παραχώρηση των 4 βασικών ελευθεριών σε Τούρκους υπηκόους και την εξίσωσή τους με τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
*την νομιμοποίηση αριθμού εποίκων μεγαλύτερου από τον αριθμό των Τουρκοκυπρίων,
*την αριθμητική εξίσωση σε πλείστα θεσμικά όργανα του κράτους,
*την θετική ψήφο των Τουρκοκυπρίων (και κατ’επέκταση των εποίκων καθότι αυτοί θα πολιτιτογραφηθούν ως Κύπριοι) σε θεσμικά όργανα του κράτους εκεί και όπου δεν υπάρχει αριθμητική εξίσωση,
*την εξελιγκτική μετατροπή των Ελληνοκυπρίων σε μειοψηφία στους μηχανισμούς επίλυσης αδιεξόδων,
*την νομιμοποίηση του πρώτου λόγου των παράνομων εποίκων σφετεριστών των ελληνοκυπριακών περιουσιών στις περιοχές που θα παραμείνουν υπό Τουρκοκυπριακή διοίκηση αλλά και η αναγνώριση ότι αυτό θα ισχύσει σε κάποιο ποσοστό και επί περιουσιών που θα βρίσκονται στις υπό επιστροφή περιοχές.
Αυτές οι προτάσεις που κατατέθηκαν προκειμένου ο θρασύς Τσαβούσογλου να δεχθεί την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και τον τερματισμό των επεμβατικών δικαιωμάτων δημιουργούν εν τη γενέσει τους ένα ανώμαλο κράτος.Ενα κράτος υπόλογο στην κατοχική δύναμη.Ενα υποτελές μόρφωμα , ένα προτεκτοράτο της Τουρκίας η οποία ποσώς θα σεβαστεί την υπογραφή της όπως άλλωστε έπραξε το 1977-79 με τις συμφωνίες υψηλού επιπέδου.
Ο Πρόεδρος αναιρεί άρδην τις προεκλογικές του δεσμεύσεις όταν επιχειρεί να φορτώσει ευθύνες στην κυβέρνηση του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου επειδή στο Εθνικό Συμβούλιο στις 12 Ιουλίου 2005 μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, δεν περιλήφθηκε στις αλλαγές που συζητούντο η κατάργηση της εκ περιτροπής προεδρίας προκειμένου να «βελτιωθεί» το σχέδιο .Ούτε και συνηγορεί υπέρ του το γεγονός ότι ο πρώην Πρόεδρος, Δημήτρης Χριστόφιας, μέσα από διαπραγματεύσεις είχε αποδεκτεί την εκ περιτροπής προεδρία, με το στοιχείο της διασταυρούμενης ψήφου και της σταθμισμένης ψήφου.
Ο Νίκος Αναστασιάδης εκλέγηκε με άλλες δεσμεύσεις και διακηρύξεις.Λέει τώρα πως ο ίδιος «παραταύτα είπε από την αρχή ότι «δεν δέχομαι την εκ περιτροπής προεδρία». Ομως παρακάτω διαγράφει την άρνηση του λέγοντας πως θα ήταν έτοιμος να το συζητήσει εάν και εφόσον η Τουρκία δεχθεί την κατάργηση εγγυητικών δικαιωμάτων, επεμβατικών δικαιωμάτων, χρονοδιάγραμμα αποχώρησης του κατοχικού στρατού…
Αρα αποδέχεται τα πιο πάνω που ο ίδιος πρότεινε.
Σε ποιούς θέτει τα ερωτήματα ο Πρόεδρος;
Τα ερωτηματα που έθεσε στη συνεχεια της ομιλίας του στο 19ο συνέδριο των αποδήμων ο Πρόεδρος Αναστασιάδη δεν διευκρινίζει σε ποιούς τα απευθύνει .Σίγουρα δεν είναι προς το ΔΗΚΟ , ούτε προς την ΕΔΕΚ μήτε προς το Κίνημα Αλληλεγγύη.
Μας αφήνει να υποψιαστούμε πως τα απευθύνει προς την ηγεσία του ΑΚΕΛ που μαζί της συμπορεύθηκε για να περιληφθούν πρόνοιες που κάθε άλλο παρά ομαλόν κράτος θα δημιουργείτο από αυτό το συνονθύλευμα των άτακτων υποχωρήσεων και εκχωρήσεων προς την κατοχική δύναμη. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ κατηγορεί τον Ν.Αναστασιάδη ότι ευθύνεται για το ναυάγιο και ότι αν προσπαθούσε περισσότερο θα φτάναμε σε λύση…
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν λέει όμως τι αποδέχεται και τι απορρίπτει από τις θέσεις του Τσαβούσογλου.Ούτε και απαντά στα ερωτήματα του κ. Αναστασιάδη :
«Ποιος θα ήταν σε θέση να υποστηρίξει μια πρόταση λύσης ή πόσο βάσιμα μπορεί να υποστηρίξει ότι θα αποδεχτεί ο λαός μια λύση που θα προέβλεπε, μεταξύ άλλων, 1. Διατήρηση της Συνθήκης Εγγυήσεων και του μονομερούς επεμβατικού δικαιώματος της Τουρκίας για 15 ή και 10 χρόνια, χωρίς ρήτρα τερματισμού αλλά με ρήτρα αναθεώρησης, 2. Δημιουργία στρατιωτικής βάσης στην τ/κ πολιτεία με την εσαεί παρουσία 1800-2000 Τούρκων στρατιωτών με το πρόσχημα προστασίας του Κυπριακού Κράτους από ξένες απειλές.
Ποιος θα αποδεχόταν, την έλλειψη ασφαλούς συστήματος επιτήρησης εφαρμογής των προνοιών της λύσης, με την αξίωση της Τουρκίας, όχι μόνο να είναι μία των επιτηρητών αλλά και να διατηρεί το μονομερές δικαίωμα επέμβασης, αν κατά την κρίση της η ε/κ πλευρά δεν υλοποιεί τα συμφωνηθέντα;
`Ποιος θα αποδεχόταν εάν για κάθε απόφαση θεσμικού οργάνου, ανεξαρτήτως εάν θα αφορούσε ζωτικά συμφέροντα της μίας ή της άλλης κοινότητας, θα απαιτείται τουλάχιστον μια θετική τ/κ ψήφος;»
Οταν ο Πρόεδρος θέτει αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει εκείνοι στους οποίους τα απευθύνει να απαντήσουν.Να διαψεύσουν ή να επιβεβαιώσουν .Δεν μπορεί δηλαδή η ηγεσία του ΑΚΕΛ να παίζει την κολοκυθιά να επιρρίπτει ευθύνες στην Ε/κ και Ελληνική πλευρά, να αποενοχοποιεί την Τουρκία και να μιλα για κεκτημένο των διαπραγματεύσεων χωρίς να δίνει λεπτομέρειες για αυτό το περιβοητο κεκτημένο.
Αν λοπόν όλοι επιδιώκουν να υπάρξει μέσα από το διάλογο ένα ομαλό κράτος τότε να σταματήσουν τις ανώμαλες πτήσεις. Να συμβάλουν ώστε ναι η Κύπρος να εξελιχθεί σ’ι ένα ομαλό κράτος όπου όλοι οι νόμιμοι πολίτες της θα προοδεύουν και να ευημερούν.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ στις 27 Αυγούστου 2017
