Γράφει η Ανδρούλα Γκιούρωφ
To αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία έφερε για πολλοστή φορά στην επιφάνεια το στυγνό πρόσωπο μιας χώρας που εδώ και δεκαετίες ταλανίζεται μεταξύ του κοσμικού και θρησκευτικού κράτους.Μεταξύ φανατισμού, θρησκευτικού μίσους, αλλά και μιας λαϊκής πάλης για εκδημοκρατικοποίηση των θεσμών και απαλλάγή της χώρας από το βαθύ κράτος.
Μιας χώρα με επεκτατικές βλέψεις και με όραμα την παλινόρθωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε χώρες που υπήρξαν κάτω από τον ζυγό των Οθωμανών.Και όχι μόνο.
Η διαμάχη μεταξύ Ερντογάν και του ιεροκήρυκα Φ.Γκιουλέν δεν έχει να κάνει ούτε με τη δημοκρατία ούτε και με αρχές που να στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.Είναι μια μάχη για την εξουσία.Μια διαπάλη μεταξύ του κυβερνώντος ΑΚΡ και της σκιώδους ισλαμικής σέκτας από τον χότζα εφέντι (άρχοντα-ηγέτη) Φετουλάχ Γκιουλέν. Μιας σέχτας που ανκαι προβάλλεται συχνά ως υπερασπιστής της μετριοπάθειας και του διαλόγου εργάζεται για εντελώς αντίθετους σκοπούς.
Ερντογάν και Γκιουλέν υπήρξαν στενοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι.Ο τελευταίος στήριξε τον τότε υποσχόμενο ισλαμιστή Ερντογάν, για να μετραπούν με την πάροδο του χρόνου σε άσπονδους εχθρούς και να επιζητούν την πολιτική και βιολογική εξόντωση ο ένας του άλλου.
Ερντογάν -Γκιουλέν , είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.Πραξικοπηματίας ο ένας και δικτάτορας ο άλλος.Ο στόχο τους κοινός.Από περιφερειακός τρομοκράτης η Τουρκία να εξελιχθεί σε υπερδύναμη όχι μόνο με πολιτικά μέσα αλλά και θρησκευτικά, με την επέκταση του ισλαμισμού στην Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαία που μόνο στη Βουλγαρία η οποία υπήρξε για 500 χρόνια κάτω απο τον οθωμανικό ζυγό υπάρχουν πάνω απο 300 «σχολεία» τύπου μεντρεσέ Ιμάμ-Χατίπ (ανεπίσημα ιεροδιδασκαλεία).Αλλα τόσα «ανεπίσημα» δρούν σε μεγαλουπόλεις και περιφέρειες που τώρα ευτυχώς κλείνουν καθότι χρηματοδοτούνταν από τους Φετουλαχιστές και η Βουλγαρική κυβέρνηση φοβούμενη μην κατακλυστεί η χώρα από πρόσφυγες κάνει τα θελήματα του Ερντογάν.
Στην Κύπρο ενίοτε περιοριζόμαστε στα δικά μας σύνορα και δεν βλέπουμε ή δεν μας ενδιαφέρει πώς λειτουργεί η Τουρκία σε άλλες χώρες της Ευρώπης και των άλλων ηπείρων. Η χλιαρή στάση των δυτικών και των ΗΠΑ στο πραξικόπημα της 15ης του Ιούλη εξόργισε τον Ερντογάν ο οποίος αντέδρασε όπως θα αντιδρούσε ένας πολιτικός της στόφας του τούρκου ηγέτη.Με μαζικές συλλήψεις και απειλές για επάνοδο της θανατικής ποινής, αλλά και απειλές με άνοιγμα των συνόρων για να κατακλύσει την Ευρώπη με πρόσφυγες και λαθρομετανάστες.
Ενα πραξικόπημα όμως είναι πραξικόπημα και μια δημοκρατική χώρα που σέβεται το Σύνταγμα της έτσι θα λειτουργούσε.Οχι όπως την Κύπρο που οι πραξικοπηματίες όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά βρέθηκαν στα πιο ψηλά αξιώματα του κράτους.
Η Τουρκία όμως ούτε δημοκρατική είναι ούτε σέβεται το διεθνές δίκαιο και τους γείτονες της.Αντίθετα λειτουργεί με τους κανόνες του ισχυρού και η Κύπρος είναι ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της επεκτατικής της πολιτικής. Εισέβαλε στην Κύπρο ως «ελευθερωτής» από τους πραξικοπηματίες και για 42 χρόνια παραβιάζει το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας της οποίας είναι εγγυήτρια δύναμη.Αυτό κανένας πολιτικός μέχρι σήμερα δεν το είπε.Ούτε και ζητά την επαναφορά του Συντάγματος του ’60 .Η Αγγλία ούτε που κούνησε το δακτυλάκι της να επαναφέρει την συνταγματική τάξη, ενώ η Ελλάδα διαλυμένη από την τότε Χούντα και τις αμερικανόφιλες κυβερνήσεις εξακολουθεί να μας στηρίζει μεν, αλλά να μην μπορεί δε,να πιέσει αποτελεσματικά για να απαλλαγεί η Κύπρος από τον αβάστακτο τουρκικό ζυγό.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία.Οι αισιόδοξες και χαζοχαρούμενες δηλώσεις των κυβερνώντων και των συνοδοιπόρων τους πως οι συνομιλίες για το κυπριακό εξελίσσονται θετικά, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ολα όσα τεκταίνονται σήμερα στην Τουρκία και στις σφαίρες επιρροής της, προσγειώνουν ανώμαλα ακόμα και τους πιο αισιόδοξους.
Οι τεμενάδες προς τον Ακιντζί και άλλους τούρκους αξιωματούχους δεν θα αποδόσουν τα προσδοκόμενα.Η Τουρκία είτε του Ερντογάν είτε του Φετουλλάχ δεν πρόκειται να επιστρέψει τίποτε όσα πήρε με τη βία.Ούτε και θα σταματήσει να σφετερίζεται τις κυπριακές περιουσίες και τα εδάφη μιας χώρας που τυπικά και στα χαρτιά είναι μέλος της Ε.Ε.Στην ουσία όμως της δήθεν δημοκρατικής Ε.Ε.δεν της καίγεται καρφί για την συνεχιζόμενη κατοχή των εδαφών της από την Τουρκία.Φοβάται και αυτή την οργή του Ερντογάν και υποκύπτει στις απειλές του. Κανένας ευρωπαίος ηγέτης δεν βρέθηκε να φτύσει στη μούρη του Σουλτς για όσα είπε περι απαλλοτριωμένων εδαφών στα κατεχόμενα, εννοώντας τις ελληνοκυπριακές περιουσίες.
