Ανακοίνωση σε σχέση με πρόσφατες δηλώσεις του Ανδρέα Βγενόπουλου αναφορικά με τις συνέπειες της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με Αρ. 27/2016 ημερομηνίας 8/1/2016 με την οποία έκανε δεκτή την Αίτηση της Τράπεζας όπως κηρύξει εκτελεστό το ενδιάμεσο
Το διάταγμα, όπως αναφέρει δεσμεύει περιουσιακά στοιχεία μέχρι €3,79 δισεκατομμύρια.
Στην ανακοίνωση, ο Διαχειριστής της Λαϊκής αναφέρει πως το Διάταγμα επιδόθηκε και στα τέσσερα πιο πιο πάνω πρόσωπα στην Ελλάδα στις 30/5/2013 και έκτοτε, ως διάδικοι που είναι, τα δεσμεύει με αποτέλεσμα να μην τους επιτρέπεται να πράξουν οτιδήποτε που θα συνιστούσε παρακοή του Διατάγματος.
Σύμφωνα με τον Διαχειριστή, η απόφαση της Τράπεζας να προωθήσει την διαδικασία εξασφάλισης δήλωσης εκτελεστότητας του Διατάγματος στην Ελλάδα με βάση τον Κανονισμό 44/2001 έγινε προς το σκοπό όπως, αφού εκδοθεί η σχετική απόφαση από το Ελληνικό Δικαστήριο, την γνωστοποιήσει μαζί με το Διάταγμα σε όλες τις τράπεζες αλλά και άλλα τρίτα πρόσωπα στην Ελλάδα ώστε και αυτά να λάβουν γνώση δεόντως των αποτελεσμάτων του Διατάγματος και, αν χρειαστεί, να προωθήσει άλλα μέτρα εκτέλεσης.
Αναφέρεται ακόμη πως η επίδοση του Διατάγματος και της πιο πάνω απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στα ίδια τα επηρεαζόμενα πρόσωπα καθώς επίσης και σε αριθμό τραπεζών και άλλα τρίτα πρόσωπα στην Ελλάδα έγινε στις 23/2/2016 και, όπως ο Διαχειριστής πληροφορείται από τους δικηγόρους του στην Ελλάδα, αυτό έλαβε χώρα πριν από τις δημόσιες δηλώσεις του κ. Βγενόπουλου που έκανε αργότερα την ίδια ημέρα σε σχέση με την απόφαση της Εισαγγελέως Εφετών κας Γεωργίας Τσατάνη για αρχειοθέτηση της έρευνας της .
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, Πέραν από το ότι η οποιαδήποτε απόφαση για ποινική δίωξη ή μη για αξιόποινες πράξεις ή παραλείψεις δεν επηρεάζει τις οποιεσδήποτε αστικές ευθύνες οποιουδήποτε των Εναγομένων στην Αγωγή, πληροφορείται το κοινό ότι το δικαίωμα των κ.κ. Βγενόπουλου, Μπουλούτα, Μάγειρα και Marfin Investments Group Holdings S.A να αμφισβητήσουν με έφεση την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου επίσης δεν επηρεάζει τις υποχρεώσεις είτε των ιδίων να συμμορφωθούν με τους όρους του Διατάγματος είτε οποιωνδήποτε τρίτων προσώπων στην Ελλάδα, όπως π.χ. τραπεζών, από του ν΄ απέχουν από οποιαδήποτε ενέργεια που θα τους βοηθούσε να το παρακούσουν.
Και αυτό διότι το Διάταγμα, ως εκ της φύσης του, δημιουργεί από μόνο του τις σχετικές απαγορεύσεις χωρίς να απαιτείται στάδιο εκτέλεσης με την στενή έννοια αναφέρει ο Διαχειριστής και εξηγεί πως ήταν γι’ αυτόν τον λόγο που το Μονομελές Πρωτοδικείο απέρριψε ως «αλυσιτελές» το επιπρόσθετο αίτημα για λήψη ασφαλιστικών μέτρων στο μεσοδιάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία ενώπιον του Εφετείου.
