Συνήλθε λοιπόν το Εθνικό Συμβούλιο , ο Πρόεδρος ενημέρωσε για τις επαφές που είχε με τους ΥΠΕΞ Ρωσίας και ΗΠΑ καθώς και για το τι λέγεται στις συναντήσεις του με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζι.Κατά την έξοδο των αρχηγών  των κομμάτων

 γίναμε μάρτυρες του ίδιου σκηνικού. Δύο κόμματα ΔΗΣΥ ΑΚΕΛ  να στηρίζουν με ασφαλείς αποστάσεις. το ένα απο το άλλο γι να μην «παρεξηγηθούν» και τα υπόλοιπα να διαφωνούν .Και ο λαός βρίσκεται στο σκοτάδι χωρίς να  ξέρει ποιούς να πιστέψει. Τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ο οποίος φέρεται να είπε στους αρχηγούς των κομμάτων πως ειναι ανοησίες τα όσα λέγονται  πως επικείται εντός των επόμενων μηνών λύση του κυπριακού ή τον τουρκόφιλο Αιντα ο οποίος συνεχίζει να μας το παίζει και αστρολόγος  μιλώντας συνεχώς για τα άστρα που πλησιάζουν και να επιχειρεί να μας εξασφαλίσει και άλλα δάνεια (δεν μας φτάνουν αυτά που μας επέβαλε η τρόικα) προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η αναμενόμενη λύση. Να υποθέσουμε πως ο Πρόεδρος θεωρεί πως είναι ανοησίες αυτά που λέει κάθε λίγο ο κ. Άιντα ή ακόμα και όσα είπε δημοσίως ο αμερικανός ΥΠΕΞ Τζον Κέρι;

Το σκηνικό θυμίζει εν πολλοίς το παρασκήνιοκαι το προσκήνιο που προηγήθηκαν μήνες πριν κατατεθεί σε δημοψήφισμα  το εκτρωματικό σχέδιο Αναν τον Απρίλη του 2004. Τότε, που ενώ όλη η πολιτική ηγεσία Πρόεδρος και κόμματα έσκιζαν τα πνευμόνια τους πως απορρίπτουν χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες, όταν πήγαν στη Νέα Υόρκη λύγισαν κάτω από την πίεση των αμερικανών και επέστρεψαν πίσω βαφτίζοντας και τα χρονοδιαγράμματα  και τις επδιαιτησίες ως αναγκαίο κακό προς το συμφέρον τάχατες του λαού και του τόπου.Οι αφόρητες πιέσεις που δέχθηκαν ερμηνεύτηκαν από τους ίδιους  ως «βούληση για λύση» καθώς όπως ψευδώς κανοναρχούσαν από το πρωί μέχρι το βράδυ κλωθογυρίζοντας απο κανάλι σε κανάλι, «είναι η τελευταία μας ευκαιρία» καθώς όπως έλεγαν «η διεθνής κοινότητα κουράστηκε με το θέμα του Κυπριακού….» Μας είπαν ακόμα , ο τότε και νυν ΥΠΕΞ Ιωάννης Κασουλίδης πως αν καταψηφίζαμε το σχέδιο Ανάν «θα επίκειτο Μικρασιατική καταστροφή » ενώ ο ανάλγητος τότε αξιωματούχος για την διεύρυνση  της Ε,Ε,Φερχόιγκεν-  που τώρα κατάληξε στα μπάζα της Ιστορίας -απειλούσε πως θα στραγγαλίσει οικονομικά την Κύπρο με το «σχοινί» του τουρισμού.Να υπενθυμίσουμε ακόμα τους Σημίτη, Βαγγέλη Βενιζέλο , τον Γιωργάκη  και άλλους τόσους «ομοεθνείς» που μας κουνούσαν το δάκτυλο. Γιατί «και η Ελλάδα κουράστηκε να μας κουβαλά στην πλάτη της» , άσχετο αν το πισώπλατο κτύπημα κατά της  Κύπρου προήλθε από χέρι «αδελφικό». Να υπενθυμίσουμε και τους τότε «Κύπριους» που δέχθηκαν να γίνουν οι γελωτοποιοί στην αυλή των ιμπεριαλιστών και υπο τον μανδύα που τους φόρεσαν ως «opinion leaders » χαρακτήριζαν όσους διαφωνούσαν ως εθνικιστές  και πως ο λόγος τους ήταν το « αυγό του φιδιού» που η γέννα του θα σκορπούσε όλα  τα κακά στον τόπο.Θέρμαιναν   όμως και έδιναν κάλυψη στα πραγματικά φίδια. Κανάκευαν  την  ναυρχιδα των απειλών και των πιέσεων που δεν ήταν άλλοι  από τους γνωστούς Τζόνηδες, Αμερικανούς και Βρετανούς που χάριν στη δική τους υπόδειξη , ενοχή και ανοχή, η Τουρκία , το κακό *Γκόλουμ της περιοχής εισέβαλε και εκτέλεσε τη μεγάλη συνωμοσία σε βάρος της Κύπρου το 1974.Τότε έδωσαν στο Μπούργκεστογκ, στο κακό Γκόλουμ της Τουρκιας,  τον Ερντογάν   ότι ζήτησε.Και πίεζαν και το λαό να τα δεχθεί υποχωρώντας ατάκτως.Μα ο λαός που δεν είναι αμνοι και ερίφια όπως θέλουν κάποιοι να τον υποτιμούν  τους πρόταξε ένα ηχηρό όχι.Και  περιμένει σήμερα να αντιληφθεί τι γίνεται .

Ναι όλοι θέλουν λύση .Αλλά όχι μια λύση που θα νομιμοποιεί το μεγάλο έγκλημα της Τουρκίας σε βάρος του λαού μας .Και ας πάψουν οι τότε και νυν opinion leaders να αποκαλούν εθνικιστές όσους έχουν μνήμη και θέτουν πάνω απο όλα την πατρίδα τους.Και πάνω από κόμματα και πάνω από τον ίδιο τον εαυτό τους.

Σήμερα ξεδιπλώνεται μπροστά μας παρόμοιο σκηνικό με το λαό να μην ξερει τι γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες της διπλωματίας.Το μόνο που μας προκαλεί φόβο  είναι οι συνεχείς καθησυχαστικές παραινέσεις  πως θα τηρηθούν οι  γνωστές αρχές.Οπως τότε, έτσι και σήμερα.

Αλλαξε μήπως η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας; Αλλαξε η διεφθαρμένη πολιτική της Βρετανίας, που με το ένα χέρι μας χαϊδεύει και με το άλλο μας καρφώνει ; Η’ άλλαξε ο Ερντογάν  ο οποίος συμπεριφέρεται όχι μόνο ως ληστής αλλά θέλει συνεχως να παίρνει με τη βία πλούτη και εδάφη γειτονικών και όχι μόνο χωρών; Τώρα εισέβαλε στο Ιράκ, εισέβαλε στην Συρία , δολοφονεί μαζικά Κούρδους και διαπράττει νέες γενοκτονίες. Συναλλάττεται και ενισχύει  τοι  χειρότερο κακό   που μαστίζει σήμερα τον πλανήτη,  τα αιμοβόρα κτήνη του Ισλαμικού Κράτους. Την Κύπρο την θεωρεί «το πολύτιμο» του, και δεν θέλει θα δώσει πίσω ούτε σπιθαμή  από τα εδάφη που κατακρατεί και σφετερίζεται με τη βία των όπλων εδώ και 41 χρόνια. Εμείς ακόμα θάβουμε τα λείψανα  των νεκρών που βρέθηκαν σε μαζικούς τάφους και η Τουρκία 41 χρόνια μετά, ακόμα να ανοίξει τα δεφτέρια των εγκλημάτων πολέμου που διέπραξε  σε βάρος της Κύπρου.

Η Ρωσία  ήταν και παραμένει ένας ανιδιοτελής φίλος και σύμμαχος της Κύπρο.Το είδαμε με την επίσκεψη του  Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ ο οποίος αρνήθηκε να μεταβεί και να συναντήσει τον τ/κ κατοχικό ηγέτη  σε εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας που κατέλαβε η Τουρκία.

Είδαμε και τον αμερικανό ΥΠΕΞ  Τζον Κέρι που ταυτισμένος με την πολιτική των προκατόχων του Τζόνηδων έσπευσε να επισκεφθει στα κατεχόμενα τον Ακιντζί στέλλοντας μας ξεκάθαρα το μήνυμα πως όλοι ειστε το ίδιο.Παράνομοι και νόμιμοι.Πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι για τους Τζόνηδες μια κοινότητα όπως η άλλη που πατά βαριά ακόμα η μπότα του Αττίλα, του κακού Γκόλουμ.Η Κυπριακή Δημοκρατία  είναι μια κοινότητα και όχι κράτος και οι εκπρόσωποι της Αστερόεσσας θα υποστηρίξουν όσα ζητήσει η Τουρκία ξανά γιατί αυτό το δόλιο Γκόλουμ είναι ο πολυτιμότερος τους φίλος και σύμμαχος στο ΝΑΤΟ.

Πώς να ημερέψει λοιπόν η ψυχή με το κακό Γκόλουμ, και τους Τζόνηδες να μας περιτριγυρίζουν; Πώς να ημερέψει η ψυχή με τόσους « δικούς» μας να μας κουνούν το δάκτυλο πως θα είναι η «τελευταία » μας ευκαιρία;

Ο λαός ας επαγρυπνεί.Στο τέλος είναι στο δικό του χέρι να σώσει τον τόπο.Και όχι στους σημερινούς ηγέτες που και αυτοί όπως και τόσοι άλλοι θα βρεθούν κάποια μέρα στον Καιάδα της Ιστορίας.

**

*O Γκόλουμ είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας από τα βιβλία της τριλογίας «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών του Τόλκιν.Κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας του Τόλκιν, Τα Χόμπιτ, και αργότερα παίζει κύριο ρόλο στα βιβλία.Εξαιτίας της μακρόχρονης κατοχής του Ενός Δαχτυλιδιού με τα χρόνια μεταλλάχτηκε σωματικά και τρελάθηκε.Το Δαχτυλίδι  για το οποίο δολοφόνησε για να το απκτήσει, άρχισε να τον  διαφθείρει και η συμπεριφορά του είχε αρχίσει να αλλάζει. Οι συγγενείς του άρχισαν να τον αποκαλούν κοροιδευτικά Γκόλουμ, λόγω του περίεργού του βήχα. Τελικά είχε διεφθαρεί τόσο πολύ, πνευματικά και σωματικά απ´ το Δαχτυλίδι που τον εκδίωξαν. Για αιώνες, μιας και το Δαχτυλίδι τον είχε κάνει αθάνατο εριπλανιέται και διεκδικά το « πολύτιμο μου» .Με τον καιρό ο Γκόλουμ ξέχασε την έλλογη του φύση και μετατράπηκε σε κτήνος. Απέκτησε επίσης σύνδρομο διπλής προσωπικότητας, με την μία να εμφανίζεται καλόκαρδος και αφελής, σαν μικρό παιδί και την άλλη να είναι πονηρός,  και κακός. Επίσης του δημιουργήθηκε και μια αφύσικη λατρεία για το Ένα Δαχτυλίδι το οποίο αποκαλεί “πολύτιμό μου” (my precious).