Της Ανδρούλας Γκιούρωφ

41 χρόνια πέρασαν από τον μαύρο Ιούλη του 1974.Σχεδόν μισός αιώνας και η Κύπρος εξακολουθεί να έχει στο σβέρκο της την μπότα του τούρκου κατακτητή και μια πολιτική ηγεσία  η οποία πάλι σήμερα ανήμερα της επετείου της 15ης του Ιούλη του τουρκοφόρου πραξικοπήματος , θα ψευδίσει τα συνήθη περι αγώνα και τα δεν ξεχνώ. Θα βγάλουν από τα συρτάρια τους τις περσινές και τις προπέρσινες «επετειακές ανακοινώσεις» θα προσθέσουν ή θα αφαιρέσουν μια δυο ατάκες που θα κρίνουν ως παράκαιρες και αναχρονιστικές και θα μιλήσουν για τις ασήκωτες ευθύνες όσων προετοίμασαν πολιτικά το πραξικόπημα της 15ης του Ιούλη του 1974.

Οι άλλοι θα εμφανιστούν ως να σβήστηκε από τον πρότερον πολιτικόν τους βίον η χρήση των καλασνίκοφ και η συμμετοχή τους καραυγαλέα ή σιωπηρή  στο πραξικόπημα.

Θα φορέσουν και φέτος τις γραβάτες και τα κοστούμια τους και θα παραστούν στα μνημόσυνα των ηρωϊκών νεκρών. Θα πουν όλοι πως το κυπριακό παραμένει άλυτο για 41 χρόνια τώρα αλλά κανένας δεν θα πει πως σε καμιά χώρα στον κόσμο που έγινε τέτοιο κακό ,μια τέτοιας έκτασης εσχάτη προδοσία  που σκοτώθηκαν τόσες χιλιάδες και ο μισός πληθυσμός ξεριζώθηκε και έγινε πρόσφυγας στην ίδια του την πατρίδα , δεν έσπασε μύτη. Κανένας δεν δικάστηκε και δεν φυλακίστηκε (εκτός από την καταδίκη παρωδία του πραξικοπηματία  «προέδρου» Σαμψών)  και κανένας δεν εκτελέστηκε για το φονικό και το μακελλειότοσων ψυχών  και τόσων απωλειών. Αντίθετα επιβραβεύτηκαν και ανέβηκαν ξανά σε θέσεις κλειδιά, οι ίδιοι ή οι επίγονοι τους. Κυβερνούν  και ελέγχουν οι δικοί τους και οι συνοιδηπόροι τους την οικονομία, τα τζάκια της οικονομικής ολιγαρχίας.Μεγαλοδικηγόροι  που αίφνης καβάλλησαν το καλάμι και θέλουν να έχουν και λόγο πολιτικό .Ενα λόγο που ζέχνει την μπόχα του «παραδοθείτε αλλιώς θα σας δείξουμε ….» .

Τώρα η Τουρκία λένε πως είναι πρόθυμη και θέλει λύση.Ο μακελλάρης δηλαδή ζητά από το θύμα του να κόψει και το άλλο χέρι να δώσει και άλλο αίμα.Και θα διερωτηθεί η μάνα του φίλου μου του Αρη:«Μα άδικα πήγε ο γιός , άδικα χάθηκε πολεμώντας για να μην μπει στην πόλη ο τούρκος εισβολέας…»

Αδικα  χάθηκαν και οι δυο γιοι της Αγαθονίκης Παπαλαζάρου ο ενας από βόλι ύπουλο αδελφικό και ο ‘αλλος από σφαίρες του τούρκου κατακτητή; Αδικα και   ο γιος της Λαζαρίνας, και ο Αντρίκκος του Κινάνη που πολέμησαν θαρραλέα   στην Κερύνεια και έμειναν μόνοι μεχρι το τέλος τους για να μπορέσουν να διαφύγουν  από τα πυρά  οι συντροφοι τους.

Ερχεται αύριο και ο Γιούνκερ να επιβεβαιώσει και αυτός όπως αυτόν τον φιλότουρκο  Ειντε πως «οι συνομιλίες βαίνουν καλώς»  πως «σημειώνεται πρόοδος» και σίγουρα θα μας πει και αυτός πως «είναι αναχρονισμός να παραμένει άλυτο το κυπριακό» ωσαν να  είμαστε τόσο μαζόχες που θέλουμε να βλέπουμε την πατρίδα μας μοιρασμένη και κουρσεμένη. Και πως φταίμε και από πάνω επειδή δεν λύθηκε.Επειδή απορρίψαμε εκείνο το εκτρωματικό σχέδιο Ανάν και κάποιοι που ήταν φανατικά υπέρ του σήμερα μεταλλάχθηκαν και βάλανε τις μάσκες της πατριωτικής αντίστασης .

Τότε οι εχθροί και οι πεμπτοφαλαγγίτες έρχονταν με τανκς και  βομβαρδιστικά αεροπλάνα .Τώρα έχουν άλλα πανίσχυρα όπλα :τα capital controls, τα μνημόνια, τις τρόικες , την οικονομική ασφυξία και τα οικονομικά όπλα.

Σήμερα θα κλάψουν μόνο όσους άγγιξε η φωτιά και το πυρωμένο σίδερο της προδοσίας και της τούρκικης θηριωδίας.Οι άλλοι από υποχρέωση θα καταθέσουν στεφάνια και θα εμφανιστούν στα τηλεοπτικά παράθυρα ως οι διαχρονικοί μαχητές της αντίστασης και οι μόνοι που λένε τις αλήθειες….Είναι αυτοί που πανηγύριζαν όταν επεσαν οι πρώτοι πυροβολσμοί στο Προεδρικό και οι ερπύστριες της προδοσίας εκείνον τον μαύρο Ιούλη χάρασσαν απαίσα το κορμί της Δημοκρατικής Κύπρου. Είναι και οι άλλοι όμως που στο όνομα της όποιας λύσης ερωτοτροπούν με την ιδέα να δώσουν γήν και …υδρογονάνθρακες στην Τουρκία να μοιραστεί μαζί της η Κύπρος τον εγχώριο της πλούτο φτάνει να γίνει «εταίρος » μας στη λύση και προς Θεού να μην μας κηρύξει ξανά πόλεμο. Είναι οι «χέστηδες» πατριώτες.

Και η Ε,Ε; Αυτή η φωλιά των λεόντων τι έκανε μέχρι σήμερα για να μπορέσει η Κύπρος να βγει από την ασφυκτική μέγγενη της ημικατοχής από  την Τουρκία; Απολύτως τίποτε.Την κανακεύει και την επιπλήττει πατρικά ενώ αποστρέφει το βλέμμα της από το θύμα στο οποίο ωστόσο συστήνει να υποχωρήσει από πάγιες θέσεις και να δώσει και άλλο αίμα. Επειδή λένε με στόμφο- και με στόμα γεμάτο από συμφέροντα- η Τουρκία είναι περήφανη χώρα  και δεν υποχωρεί…

Τραγική ειρωνεία της ιστορίας.Ανήμερα της 41ης επετείου του τουρκοφόρου πραξικοπήματος στην Κύπρο , η Ελληνική Βουλή καλείται να ψηφίσει σήμερα ένα εθνοκτόνο νομοσχέδιο που επβλήθηκε πραξικοπηματικά από την ηγετική ομάδα της Ε.Ε.