H Μέριλ Στριπ και η Μάμι Γκάμερ είναι «η Ρίκι και η Ροκ»

Δεν αποκλείεται και φέτος να δούμε υποψήφια για Όσκαρ τη Μέριλ Στριπ. Στο «Η Ρίκι και η Ροκ» -όπως είναι ο τίτλος της ταινίας στα ελληνικά- ερμηνεύει μία τραγουδίστρια της ροκ που έχει αποξενωθεί από τα παιδιά της και καλείται να βρει τρόπο να συνδεθεί ξανά μαζί τους. Ο Τζόναθαν Ντέμι σκηνοθετεί, η Ντιάμπλο Κόντι γράφει και η Μέριλ Στριπ συνεργάζεται με την κόρη της, Μάμι Γκάμερ και τον Ρικ Σπρίνγκφιλντ στην ταινία. Οι δύο τελευταίοι, καθώς και η σεναριογράφος μίλησαν στη συνέντευξη Τύπου της ταινίας στο Κανκούν. Το in.gr βρέθηκε εκεί.

Φυσικά, η σχέση της Μάμι Γκάμερ με τη μητέρα της κυριάρχησε στις ερωτήσεις. Ερωτηθείσα εάν την τρόμαζε η ιδέα να συνεργαστεί με την μητέρα της, είπε: «Είμαι ίσως ένα από τα τέσσερα άτομα στον πλανήτη που δεν θα τρόμαζε από την παρουσία της μητέρας μου. Τα άλλα τρία συνδέονται μαζί μας με συγγενικούς δεσμούς. Ήταν μία σπουδαία εμπειρία που θα κρατώ μέσα μου σαν θησαυρό. Είναι κάπως δύσκολο να διαχωρίσεις τον εαυτό σου από το πρόσωπο με το οποίο είσαι πιο στενά συνδεδεμένο, ωστόσο, όταν βρήκαμε τους χαρακτήρες και την ιστορία που θέλαμε να πούμε ήταν κάτι σπουδαίο».

Το πλεονέκτημα του να δουλεύει με τη μητέρα της ήταν το γεγονός ότι μπορούσαν να επικοινωνούν χωρίς λόγια. Όσο για το μειονέκτημα, λέει ότι η σχέση μητέρας – κόρης στην ταινία είναι τόσο διαφορετική από τη δική τους. «Το να ρίχνουμε βιτριόλι η μία στην άλλη ήταν πρόκληση για μένα» λέει η Μάμι Γκάμερ, τονίζοντας ότι έπρεπε να συγκρατήσει τον εαυτό της από το να διακόψει τη σκηνή και να ζητήσει συγγνώμη.

Η σεναριογράφος Ντιάμπλο Κόντι –πρώην στρίπερ, σήμερα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες γυναικείες φωνές στο Χόλιγουντ- δήλωσε ότι δεν είχε στο μυαλό της συγκεκριμένες ηθοποιούς για τον ρόλο της Ρίκι και της κόρης της. «Ήλπιζα ότι κάποιοι άνθρωποι θα ήθελαν να συμμετάσχουν, αλλά κυρίως ήμουν βυθισμένη στον κόσμο της Ρίκι» λέει η έγκυος Κόντι.

Ερωτηθείς πώς ένιωθε που έπαιξε κιθάρα μαζί με τη Μέριλ Στριπ, ο Ρικ Σπρίνγκφιλντ είπε: «Δεν ήταν καθόλου άσχημη εμπειρία. Ήξερε τι έκανε» και σημείωσε ότι είχε να αντιμετωπίσει την επιπλέον πρόκληση του να τραγουδάει και να παίζει ηλεκτρική κιθάρα. Ο Σπρίνγκφιλντ, ο οποίος αναγκάστηκε να ακυρώσει περιοδεία στην πατρίδα του Αυστραλία για να κάνει την ταινία, είπε: «Αν χρειαζόταν, θα την ακύρωνα ακόμα και αν ο Τζόναθαν Ντέμι και η Μέριλ Στριπ μου ζητούσαν να πλύνω τα αυτοκίνητά τους».

Μιλώντας για τη συνεργασία της με τον σκηνοθέτη της ταινίας, Τζόναθαν Ντέμι, η Ντιάμπλο Κόντι λέει: «Ο Τζόναθαν είναι ο πιο αγαπημένος μου συνεργάτης σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο πολύ ενδιαφερόταν για τους χαρακτήρες και το σενάριο, σε ένα επίπεδο που μόνο εγώ νόμιζα ότι μπορώ να ενδιαφέρομαι. Ακόμα και όταν τελειώναμε τα γυρίσματα της ημέρας, καθόμασταν στο σετ και μιλούσαμε για το σενάριο. Ήμασταν σαν γονείς που μόλις έχουν κάνει παιδί και δεν μπορούν να σταματήσουν να μιλάνε για το παιδί τους».

«Η Ντιάμπλο γράφει χαρακτήρες που δεν απολογούνται και τα σενάριά της έχουν αυτόν τον παράξενο συνδυασμό χιούμορ και συναισθήματος» λέει η Μάμι Γκάμερ.

«Ο χαρακτήρας μου είναι ένας πολύ πιο συμπαθητικός άνθρωπος από ότι είμαι εγώ. Όταν η σύζυγός μου είδε την ταινία, μου είπε ότι της αρέσει περισσότερο ο χαρακτήρας στην ταινία παρά εγώ. Πρέπει να ήθελε να μου κάνει κοπλιμέντο για τις υποκριτικές μου ικανότητες…» λέει ο Ρικ Σπρίνγκφιλντ.

«Είναι μια πρόκληση για μένα. Έγραψα την ταινία γιατί με ενδιέφερε η ιδέα του όταν κάποιος κυνηγά το όνειρό του, πότε περνάει τη γραμμή του εγωισμού. Σε ποιο σημείο θα σε μισήσει η οικογένειά σου επειδή κάνεις κάτι που σου αρέσει. Είναι ένα θέμα που με στοιχειώνει προσωπικά σαν καλλιτέχνη» λέει η Ντιάμπλο Κόντι.

Όσο για την πηγή της έμπνευσής της, η σεναριογράφος λέει: «Με ενέπνευσε η πεθερά μου που είναι τραγουδίστρια σε ροκ συγκρότημα. Έχει έξι εγγόνια και συνεχίζει να δίνει συναυλίες κάθε Σαββατοκύριακο στις ακτές του Τζέρσι. Παίζει κιθάρα, τραγουδάει και είναι άγρια στη σκηνή. Εντυπωσιάστηκα όταν το έμαθα. Τα παιδιά της, παρόλο που την αγαπούν, δεν έχουν εντυπωσιαστεί τόσο και τρέφουν αμφιλεγόμενα συναισθήματα γι’ αυτό, ενώ εμένα μου φαινόταν το καλύτερο πράγμα που είχα δει ποτέ».

(Πηγή In.gr.)