Τι να περιμένουμε από τον «τυφώνα» Τραμπ και τους άβουλους και ανίκανους Ευρωπαίους ηγέτες;
Της Ανδρούλας Γκιούρωφ
Το κυπριακό πρόβλημα αντιμετωπίζεται με μια προκλητική παρελκυστική τακτική από όλους τους συμμάχους που μας έχουν απομείνει, δηλαδή τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.
Από πρόβλημα εισβολής και κατοχής υποβιβάζεται σε θέμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ να ερίζουν ποια άλλα οδοφράγματα θα ανοίξουν.
Από διεθνές πρόβλημα, πρόβλημα παραβίασης αρχών του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας , το κυπριακό εγκλωβίζεται σε μια δίνη που θα διαιωνίζεται για πολλά χρόνια ακόμα εάν δεν αλλάξουμε πορεία πλεύσης και φέρουν το νου τους αυτοί που πρέπει.
H ουσία του κυπριακού προβλήματος έχει ξεφύγει εξαιτίας της στάσης της κατοχικής Τουρκίας η οποία συνεχώς σκληρύνει τη θέση της , αλλά και των εκάστοτε προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά τον θάνατο του Μακαρίου, που ενέδιδαν σε οδυνηρές υποχωρήσεις. Σε αυτό συνέδραμαν καταλυτικά τόσο η Βρετανία όσο και οι ΗΠΑ που χρησιμοποιούσαν μόνο το μαστίγιο στα θύματα της τούρκικης εισβολής προς όφελος του θύτη-του σημαντικού ΝΑΤΟϊκού τους εταίρου, όπως αποκαλούσαν και αποκαλούν μέχρι σήμερα την Τουρκία.
Όπως αναμενόταν η συνάντηση Χριστοδουλίδη Τατάρ για τη διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων και σημείων διέλευσης των κατεχομένων με τις ελεύθερες περιοχές, κατέληξε σε αδιέξοδο. Ο Τατάρ δεν ήταν έτοιμος και ζήτησε πίστωση χρόνου. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης εκεί που δεν ήθελε να αποκαλύψει τις προτάσεις της Ε/Κ πλευράς έδωσε λεπτομέρειες και μίλησε για κόκκινες γραμμές.
Μα αυτές είναι οι κόκκινες μας γραμμές; Αν θα ανοίξουν σημεία διέλευσης στο Πυρόι ή στην Αθηένου, στα Λύμπια ή στη Λουρουτζίνα; Σε τι και ποιους θα ωφελήσουν τα νέα οδοφράγματα; Για το πήγαινε έλα Τ/κ και Ε/κ για αγορές ένθεν κακείθεν; Αυτή είναι η ουσία του Κυπριακού; Να συνηθίσουμε το κατεχόμενο τμήμα ως ένα παζάρι συναλλαγών ενδυναμώνοντας την κατοχή εφόσον όλοι γνωρίζουν πως τα περισσότερα προϊόντα προέρχονται από την Τουρκία;
Ο Τατάρ βέβαια και σε αυτά τα επουσιώδη ζητήματα ζητά την άδεια του κατοχικού στρατού και της Τουρκίας. Εφόσον αυτοί είναι τα αφεντικά του και όλου του παράνομου συνονθυλεύματος στα κατεχόμενα.
Η Ε.Ε. χαιρέτισε τις προσπάθειες για διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων λες και είναι το μείζον ζήτημα για το άλυτο κυπριακό. Το ίδιο και ο ΟΗΕ, ο επικεφαλής του οποίου εδώ και καιρό έβαλε στο περιθώριο τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας (στο οποίο οφείλει να λογοδοτεί). Ο κ Αντόνιο Γκουτέρες ούτε καν αναφέρεται σε αυτά. Περιορίζεται μόνο να λέει πως και οι δύο πλευρές ευθύνονται για την έλλειψη προόδου. Η Τουρκία είναι απούσα και κανένας δεν τις επιρρίπτει ευθύνες ότι για μισό αιώνα τώρα κατέχει παράνομα κυπριακά εδάφη. Την αφήνουν ανενόχλητη να παίζει το ρόλο του ειρηνοποιού στη Συρία, να αποδεκατίζει τους Κούρδους ως «τρομοκράτες», ενώ ο πραγματικός τρομοκράτης είναι η Άγκυρα η οποία ετοιμάζεται για νέες επεκτατικές εκστρατείες.
Η ελίτ των Βρυξελλών ευγνωμονεί την Τουρκία επειδή εκδίωξε τον Άσαντ ενώ έχουν συγχωρέσει τους τρομοκράτες που έσφαζαν και αποκεφάλιζαν, τους οποίους τώρα αποκαλούν «προσωρινή κυβέρνηση» της «ελεύθερης» Συρίας.
Οι δικοί μας ηγέτες χαριεντίζονται σαν τα παιδιά και προετοιμάζονται να υποδεχθούν με σημαίες και με ταμπούρλα τους Αμερικανούς, τους Γάλλους και όποιοι ήθελαν προκύψει, στις νέες στρατιωτικές βάσεις που τους εκχώρησε χωρίς την έγκριση του κυρίαρχου λαού ο Πρόεδρος μας. Η πολιτική αφέλεια του κ. Χριστοδουλίδη είναι επικίνδυνη. Ούτε καν διανοείται πως με τις νέες στρατιωτικές βάσεις που εκχωρεί στους Αμερικανούς και στην αναβάθμιση των υφιστάμενων Βρετανικών σε Ακρωτήρι και Δεκέλεια, θέτει σε κίνδυνο και το ελεύθερο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ο κυπριακός λαός που αντιστάθηκε σε χούντες, δικτατορίες και πραξικοπήματα, μετατρέπεται στον πιο υποταγμένο και εξευτελισμένο από ποτέ σε ξένα αφεντικά.
Είναι ηλίου φαεινότερο πως ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης δεν έχει δράμι πολιτικής διορατικότητας. Συναντήθηκε με τον τέως πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στην εκπνοή της θητείας του δεύτερου. Πανηγύρισε για το συμβάν και έσπευσε να δηλώσει πως η ημικατεχόμενη Κύπρος θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ για να διαφοροποιηθεί λίγο αργότερα. Προφανώς του σφύριξαν πως η Τουρκία δεν θα ανεχθεί κάτι τέτοιο και άρχισε να μαζεύει τα ασυμμάζευτα. Πανηγυρίζουν τώρα ότι οι ΗΠΑ με διατάγματα του τέως Αμερικανού Προέδρου Τζο Μπάιντεν ενέκρινε την παροχή αμυντικών ειδών και υπηρεσιών προς την Κυπριακή Δημοκρατία.Τόσο ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης όσο και ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος διατυμπάνιζαν ότι «η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου για πρόσβαση της ΚΔ σε διακρατικές πωλήσεις αμυντικού εξοπλισμού και προγράμματα αποτελεί «ιστορικό ορόσημο στις σχέσεις Κύπρου-ΗΠΑ και ενισχύει την αμυντική ικανότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Εθνικής Φρουράς, αναδεικνύοντας παράλληλα τον ρόλο της Κύπρου ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο».
«Η Κύπρος αναγνωρίζεται ως αξιόπιστος, ωφέλιμος εταίρος. Η αναγνώριση αυτή αποτελεί σαφές μήνυμα εμβάθυνσης και ουσιαστικής ενδυνάμωσης της συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής», σημείωναν αμφότεροι.
Το ερώτημα που εγείρεται και καλείται ο Πρόεδρος να το απαντήσει είναι πιο θα είναι το όφελος της «ουσιαστικής εμβάθυνσης και ενδυνάμωσης της συνεργασίας με τις ΗΠΑ;
Τι μπορεί να περιμένει η Κύπρος από τον «τυφώνα » Τραμπ ο οποίος απειλεί τις χώρες της Ε.Ε. (της Κύπρου περιλαμβανομένης) με επιβολή αυξημένων δασμών εάν δεν αγοράζουν τα πανάκριβα καύσιμα εξ’ Αμερικής; Η’ αν δεν αυξήσουν στο 5% του ΑΕΠ τους τις στρατιωτικές τους δαπάνες; Ποιοι θα αντέξουν και ποιοι θα αφανισθούν οικονομικά από αυτό το δυσβάστακτο κόστος;
Και τι να περιμένει η καθημαγμένη Κύπρος από τους άβουλους και ανίκανους Ευρωπαίους ηγέτες που προσώρας δεν βρήκαν την δύναμη να αντιδράσουν στις αυταρχικές δηλώσεις Τραμπ; Ήδη μια χώρα μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, η Δανία κινδυνεύει από τις επεκτατικές βλέψεις του Αμερικανού προέδρου να χάσει την Γροιλανδία η οποία είναι αποικία της εδώ και 600 χρόνια; Ποιοι θα προστατεύσουν τις χώρες της Ε.Ε. από τον ΝΑΤΟϊκό τους σύμμαχο την Αμερική; Ευρωπαϊκός στρατός δεν υπάρχει , όπλα δεν υπάρχουν τα έστειλαν όλα στον παρανοϊκό Ουκρανό ηγέτη ο οποίος τώρα ζητεί πάνω από 200.000 Ευρωπαίους στρατιώτες για να εγγυηθούν την ασφάλεια της διαλυμένης από την διαφθορά χώρας του;
΄Εχει την εντύπωση ο κ. Χριστοδουλίδης πως οι ηγέτες της Ε.Ε. θα ασχοληθούν τώρα σοβαρά με το Κυπριακό εφόσον τόσα χρόνια δεν το έχουν πράξει και απέφευγαν συνειδητά να επιβάλουν κυρώσεις στην Τουρκία; Ή μήπως πιστεύει πως ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου θα ασχοληθεί με το κυπριακό επειδή τους δώσαμε στρατιωτικές βάσεις; Ψύλλος στον κόρφο του Τραμπ. Ήδη δεν απέκρυψε τον θαυμασμό του για τον Τούρκο πρόεδρο με το αμίμητο «τον πάω αυτό τον τύπο…είναι πολύ καλός!!!»
Ο Τραμπ έβαλε πλώρη για νέους επεκτατικούς πολέμους. Διεκδικεί την Γροιλανδία για τα πλούσια κοιτάσματα της σε πετρέλαιο και άλλα ορυκτά, διεκδικεί τη διώρυγα του Παναμά και τον Κόλπο του Μεξικού (τον οποίο ήδη μετονόμασε σε Κόλπο της Αμερικής) ενώ και ο Καναδάς κινδυνεύει να απορροφηθεί από τις ΗΠΑ. Ποιοι θα σταθούν εμπόδιο σε αυτές τις κινήσεις; Κανένας.
Οι εδαφικές διεκδικήσεις Τραμπ θυμίζουν την Χιτλερική Γερμανία στη σύνοδο του Μονάχου στις 29 Σεπτεμβρίου 1938 η οποία συνήλθε εσπευσμένα, προκειμένου να αποτραπεί επικείμενη πολεμική σύρραξη μεταξύ Γερμανίας και Τσεχοσλοβακίας .
Στη Συνδιάσκεψη αυτή παρέστησαν οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας Άρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν, της Γαλλίας Εντουάρ Νταλαντιέ, της Ιταλίας και Γερμανίας Μπενίτο Μουσολίνι και Αδόλφος Χίτλερ συνοδευόμενοι από τους υπουργούς Εξωτερικών των χωρών τους και υπέγραψαν την επομένη, 30 Σεπτεμβρίου, το Σύμφωνο του Μονάχου δια του οποίου και συνομολογήθηκε η προσάρτηση της Σουδητίας (περιοχή Γερμανών Σουδητών της Τσεχοσλοβακίας) στο Γ’ Ράιχ. Από τη διάσκεψη αυτή αποκλείστηκε η συμμετοχή εκπροσώπου της Τσεχοσλοβακίας.
Την εποχή εκείνη ο Χίτλερ, βασιζόμενος στον επανεξοπλισμό της χώρας είχε βλέψεις και στις όμορες χώρες με γερμανικούς πληθυσμούς για την αναβίωση της άλλοτε κραταιάς Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι στις 20 Φεβρουαρίου του 1938 ο Χίτλερ στον λόγο που εκφωνεί στο Ράιχσταγκ τόνιζε μεταξύ άλλων ότι καθίσταται ανάγκη να προστατευθούν 10 εκατομμύρια Γερμανοί που βρίσκονταν στα σύνορα του Ράιχ, υπονοώντας τα σύνορα Αυστρίας και Τσεχοσλοβακίας (Σουδητία). Προχωρώντας στα σχέδια του, στις 12 Μαρτίου ο γερμανικός στρατός εισέβαλε αμαχητί στην Αυστρία. Στη συνέχεια ο Χίτλερ στράφηκε προς την Τσεχοσλοβακία όπου υπήρχαν 3 εκατομμύρια Γερμανοί Σουδήτες. Τον Μάιο, έχοντας υποκινήσει Σουδητική κρίση στην Τσεχοσλοβακία σχεδιάζει την κατάληψη της.
Έτσι ξεκίνησε ο Β΄παγκόσμιος πόλεμος εφόσον τότε άρχισε να ξυπνά από τις αυταπάτες της η Ευρώπη.
Το κυπριακό θα διαιωνίζεται επειδή οι ηγέτες μας ζουν με αυταπάτες
Μπορεί κάποιοι να έχουν ψευδαισθήσεις πως ο νέος Αμερικανός ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο θα υποστηρίξει την Κύπρο επειδή παλαιότερα μαζί με τον υπόδικο Μενέντεζ προώθησαν ψηφίσματα υπέρ της Κύπρου για την άρση του Αμερικανικού εμπάρκο όπλων. Όμως για πρώτη φορά η θέση του νέου Αμερικανού ΥΠΕΞ είναι υποβαθμισμένη και ο Ρούμπιο θα έχει δεμένα τα χέρια του για να εφαρμόσει δική του πολιτική. Ο Τραμπ δεν θα του επιτρέψει να τα βάλει με την Τουρκία.
Δυστυχώς το κυπριακό θα διαιωνίζεται εξαιτίας της ανικανότητας των ηγετών μας αλλά και της Ε.Ε. η οποία παρακολουθεί άναυδη και αμήχανη την προέλαση Τραμπ.
Έτσι θα πηγαίνουμε από οδόφραγμα σε οδόφραγμα μέχρι να μας επιβληθεί από τους δήθεν συμμάχους εφόσον τους Ρώσους τους πετάξαμε , μια λύση χαλαρής συνομοσπονδίας που θα παραπέμπει σε δύο κράτη.
Ο Θεός να μας ελεήσει!
