Του Νίκου Κατσουρίδη

Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με τα όσα συνεπάγεται, πρωτίστως για τον Ουκρανικό λαό και φυσικά τη Ρωσία και το ρωσικό λαό.  Οι συνέπειες βέβαια επηρεάζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά την Ευρώπη στο σύνολο της.  Ιδιαίτερα την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση η οποία έχει επωμισθεί πελώριο οικονομικό βάρος από τη μια αλλά και αυξημένη μεταναστευτική ροή από την Ουκρανία.  Την ίδια στιγμή οι παρεχόμενες διευκολύνσεις για ενίσχυση της Ουκρανικής οικονομίας τροφοδοτούν μερικώς την αγροτική κρίση στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης αλλά και τον πληθωρισμό.  Η Ουκρανική οικονομία ουσιαστικά έχει καταρρεύσει και συντηρείται κατά κυριολεξία από τη Δύση.  Πρωτίστως τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.

Ένα στοιχείο το οποίο αποκρύβεται αλλά σύντομα θα πάρει από ότι όλα δείχνουν νέες διαστάσεις είναι οι ανθρώπινες απώλειες, οι οποίες προέρχονται από χώρες, πέραν των άμεσα εμπλεκόμενων στη σύρραξη.  Δηλαδή Ουκρανών και Ρώσων.  ΄Ηδη στο μέτωπο υπηρετούν μισθοφόροι και «μισθοφόροι» από διάφορες χώρες.  Και ήδη υπάρχουν αρκετές απώλειες και από τις δύο αυτές κατηγορίες μισθοφόρων.  Ιδιαίτερης προσοχής χρήζει η παρουσία και οι απώλειες των «μισθοφόρων».  Υπό αυτόν τον όρο εννοώ τις οργανωμένες και άρτια εξοπλισμένες ομάδες ημιεπίσημων παραστρατιωτικών ενόπλων που χρησιμοποιούνται από όλα τα μεγάλα κράτη της γης.  Από τις ΗΠΑ ως τη Ρωσία.  Από Δύση έως Ανατολή.  Ο πόλεμος της Ουκρανίας ανέδειξε παγκοσμίως τον ρόλο τους εξαιτίας του γνωστού Πριγκόζιν και του «ιδιωτικού» του στρατού τη Βάγκνερ.  Ήδη τέτοιοι «μισθοφόροι» πολεμούν  στην Ουκρανία και από πλευράς Δύσης.  Περιλαμβάνουν και απλούς στρατιώτες αλλά και ειδικούς χειριστές προηγμένων οπλικών συστημάτων και επίσης αξιωματικούς από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.  Προς επιβεβαίωση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, όλων των ειδών και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε όλο τον κόσμο, έχουν δει το φως της δημοσιότητας φωτογραφίες και βίντεο με σχετικά υλικά.  Υπάρχουν αρκετές προς τούτο δηλώσεις είτε πρώην ανώτατων στρατιωτικών αξιωματούχων των δυτικών χωρών αλλά και της CIA και άλλων.  Άλλωστε οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του Προέδρου Μακρόν περί άμεσης παρουσίας γαλλικών στρατευμάτων επί του εδάφους, ούτε τυχαίες είναι ούτε εκ του πουθενά.  Είναι πρόθεση, κατά την άποψη μου, επέκτασης σε αριθμό των ήδη υπηρετούντων  άλλων «μισθοφόρων» στο Ουκρανικό μέτωπο, αλλά και μιας αναβάθμισης της πολιτικής παρουσίας τους.  Δηλαδή από ανεπίσημη σε ημιανεπίσημη.  Στο μέτωπο ήδη βρίσκονται και Άγγλοι, Πολωνοί, Γερμανοί και άλλοι μισθοφόροι και «μισθοφόροι».  Αυτή η παρουσία φαίνεται ότι υπάρχει τάση να αυξηθεί, δεδομένου ότι είναι πλέον ξεκάθαρο πως η πλάστιγγα επί του πεδίου γέρνει υπέρ των Ρώσων.

Στο σημείο αυτό αρχίζουν τα δύσκολα για όλους.  Τι θα σημαίνει η αυξημένη παρουσία «μισθοφόρων» από χώρες μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στα πεδία των μαχών;  Επιπρόσθετα είναι ολοφάνερο ότι μια τέτοια αυξημένη παρουσία θα σημαίνει και την ενίσχυση τους με ακόμα πιο ισχυρά οπλικά συστήματα.  Και αν ο στόχος θα είναι η απόκρουση των ρωσικών δυνάμεων είναι ένα θέμα.  Αν ο στόχος όμως είναι τα εδάφη της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τα οποία θα κτυπούν υποτίθεται οι Ουκρανοί;  Και αν ανάμεσα στα ενισχυμένα οπλικά συστήματα θα περιλαμβάνονται και τακτικά πυρηνικά όπλα;  Θα μου πείτε πολλά τα «αν».  Ορθό.  Να όμως που αυξάνονται και πληθύνονται οι δηλώσεις ανώνυμων και επώνυμων αξιωματούχων, αναλυτών, δημοσιογράφων κ.ο.κ σε όλο τον πλανήτη, περί τέτοιων εξελίξεων.  Πάνω απ΄ όλα οι κατ΄ επανάληψη, δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου που προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων εντός και εκτός Γαλλίας.  Από ηγέτες χωρών της Ε.Ε. αλλά και του ΝΑΤΟ.

Τη ίδια στιγμή που ο ηγέτης της Κίνας δηλώνει ότι αν κτυπηθεί η Ρωσία τότε η χώρα θα συμμετέχει μαζί με τη Ρωσία στο μέτωπο υπεράσπισης της.  Ταυτόχρονα η Κίνα καταγγέλλει ότι ειδικές αμερικανικές δυνάμεις έχουν εγκατασταθεί πρόσφατα στη Ταϊβάν.  Διαμορφώνεται σιγά-σιγά, δυστυχώς, το μέτωπο των συμμαχιών και στο πολεμικό επίπεδο, πέραν του υφιστάμενου μετώπου Δύσης και Ανατολής στο οικονομικό, εμπορικό, διπλωματικό, πολιτισμικό και αθλητικό επίπεδο.  Η πλήρης ρήξη της συλλογικής Δύσης με τη συλλογική Ανατολή, βαθαίνει επικίνδυνα.  Ειδικά στο πολεμικό επίπεδο οποιοδήποτε… λάθος θα αποβεί μοιραίο για όλο τον πλανήτη!

Στη Γη υπάρχουν σχεδόν 200 κράτη.  Αυτοί που σήμερα συγκρούονται ανελέητα σε όλα τα επίπεδα αριθμούν περίπου 50 κράτη.  Βέβαια πληθυσμιακά, οικονομικά και στρατιωτικά είναι τα ισχυρότερα.  Και βέβαια ανάμεσα σε αυτά τα 50 κράτη, τον τόνο, τον ρυθμό και την έκταση της σύγκρουσης των δίνουν βασικά 10 -12 κράτη.  Σε μια αναμεταξύ τους μάχη για ανακατανομή επιρροής, ισχύος, εδαφών, πλουτοπαραγωγικών πόρων κ.λ.π.  που όλα οδηγούν σε παγκόσμια εξουσία που αποφέρει αμύθητα οικονομικά οφέλη για τους κρατούντες σε αυτά τα κράτη.

Αυτό που κατανοώ είναι τη βουλιμία των ισχυρών κρατών της Γης και των αρχόντων αυτών των κρατών.  Αυτή η βουλιμία έχει αιματοκυλήσει τον κόσμο των ανθρώπων αρκετές φορές έως σήμερα στην ιστορία.  Αυτό που δεν κατανοώ είναι δύο απλά πράγματα:

α) Γιατί τα υπόλοιπα κράτη και λαοί παρακολουθούν απαθώς την ανθρωπότητα να βαδίζει προς την ΄Άβυσσο και

β) Γιατί όσοι άρχουν των ισχυρών κρατών αλλά και οι λαοί αυτών των χωρών αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι αυτή τη φορά, αν ω μη γένοιτο επισυμβεί παγκόσμια ρήξη δεν θα υπάρχει αύριο για κανέναν!!

Επίσης μου είναι ακατανόητη η απάθεια της ηγεσίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και θεσμών όπως το Ευρωκοινοβούλιο.  Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οδήγησε σε ανεπίσημη σύγκρουση Ρωσίας και ΝΑΤΟ.  Η ανθρωπότητα έχει οδηγηθεί στο χείλος του γκρεμού.  Σε αυτό το σημείο θα μπορούσε να είχαμε οδηγηθεί και πριν 10 -15 χρόνια εξαιτίας ανάλογων εισβολών Δυτικών χωρών  σε άλλα κράτη. Τότε όμως  η Ρωσία δεν ήταν αρκούντως ισχυρή για να αντιδράσει δραστικά.  Σήμερα φαίνεται να είναι.  Σήμερα  είναι και πολύ διαφορετικές οι σχέσεις Ρωσίας – Κίνας.  Σήμερα το ισοζύγιο δυνάμεων συλλογικής Δύσης και συλλογικής Ανατολής είναι τέτοιο, που έχουμε εισέλθει εκ νέου στην ισορροπία του τρόμου.